|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 22, 2013 19:28:12 GMT
Aurelio liep met zijn vaste band naar het marktplein toe, voor hun dagelijkse entertainment naar de mensen, althans meestal deden ze maar twee of drie nummers, en dan vonden de mensen hen raar, en roepte ze de wachters om de band te laten verwijderen, en dat was het dagelijkse ritme eigenlijk, niemand mocht de band niet zo door hun vreemde liedjes. Vandaag leek het mee te vallen terwijl Aurelio rustig zong onder de begeleiding van zjn muziek die we,licht wat vreemd was; ''I'm not so sure that he's kosher, Deskite what is in the brochure. Everything he eats is wrapped in ham. Plus he tried to pork me in the can.'' Hij zong vrolijk door met het liedje, maar sommige mensen trokken hun neus al op terwijl anderen het echt helemaal geweldig leken te vinden, vooral jongere mensen, zeker bij de zin: ''Do it through a small hole in a sheet.'' waar sommige in lachen uit barstte, en Aurelio genoot daar eigenlijk alleen maar van, maar de oudere generatie duidelijk niet, en daardoor vertrokken al snel de oudere mensen terwijl een jongere generatie bleven staan en zo af en toe eens wat in de hoed van Aurelio gooide, de tophat, waar hij mee rond liep, en die hij vrij vaak leegde in een buideltje, en daarna zijn hoed weer op zijn hoofd zette.
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Jul 23, 2013 21:09:57 GMT
Ze liep over de straat, schattig zoals de meeste haar vonden. Ze keek neutraal voor zich uit en ze was nooit een last. Dus dat vonden de meeste mensen fijn aan de tweeling. Al was haar oudere broer nu niet bij haar, hetzelfde type waren ze. Een meisje kwam voor haar staan en toen deze naar haar lachte moest ze moeite doen om haar eenzelfde lach te bieden. Maar het lukte haar. "Ik geef vanavond een feest, kom je ook?" Ze knikte naar het meisje. "Natuurlijk." Het meisje gaf haar nog een knuffel en liep door. Terwijl Pearl dichter in de buurt kwam van muziek. Ze keek naar degene die speelde en klapte in haar handen toen ze klaar was. "Dat was zo cool." Zei ze met een glimlach en sommige knikte en klapte dan ook met haar mee. Zo maakte ze zichzelf populair onder de jongeren. Doen wat ze wilde, iets wat ze had geleerd, doen zoals de mensen willen dat je doet. "Je moet hem uitnodigen op het feest om muziek te maken." Zei ze serieus en liep daarna een stukje weg om op een bankje te gaan zitten. Staarde nutteloos voor zich uit. Als ze neutraal keek, zag ze er niet zozeer boos uit en dat was voor haar vooral handig. Mensen gaven haar niet zo snel een boze blik en vonden haar er gewoon schattig uit zien.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 23, 2013 21:43:28 GMT
Toen het lied uit was en er geklapt werd genoot hij toch even en glimlachte vriendelijk.'' Dankuwel, dankuwel.'' Sprak hij tegen de mensen en keek naar zijn bandleden, die even knikte naar een paar mannen die er nu aan kwamen. OH ja, zijn band was dus echt niet bepaald gewenst, en toch had hij nog niet het raarste liedje gezongen naar zijn idee. Hij begon wel weer gewoon te zingen en glimlachte even terwijl hij de noten aansloeg voor zijn volgende liedje, dat getiteld was: Don't go by the river. Vooral dat liedje was vrij neutraal en als er dan marine mannen kwamen was het het beste om die te zingen. Hij pakte zijn gitara van de grond en speelde vrolijk mee met de anderen en genoot van alles, terwijl hij de eerste zinnen van zijn lied aan sloeg.'' Don't go by the river, if you love your wife, cause you make that girl a widow...'' Begon hij rustig en de marine mannen leken het leuk te vinden nu zeker toen hij het een en het zelfde couplet afmaakte.'' You lose you l-l-l-l-l life!'' mensen begonnen te lachen en keken naar hem, al was het lied niet welkom en toen hij aan het refrein begon werd zijn gitara gewoon door de marine mannen uit de handen gerukt, en gesloopt.'' Dat zal jullie misschien eens leren om wat minder godslasterende liederen te zingen.'' Sprak een van hen en een paar mensen, duidelijk vrij uit begonnen te klappen voor de man van de Marine. Hij snoof en keek hem aan.'' Dat is een reden waarom ik geen goede mensen kies deze maand.'' Sprak hij en keek naar zijn vrienden, die hem de hand op de schouder legde.'' Aurelio, rustig.'' Sprak een van hen en hij draaide zich om, hij mkon toch niets beginnen.'' Het spijt me mensen, maar voorlopig zullen we niet optreden.'' Sprak hij ook naar de mensen die wel van hun hadden genoten.'' Voltaire zal snel weer verschijnen, dat beloven we jullie.'' sprak hij en haalde zijn hoed even af, streek door zijn lange zwarte haar, en zette de hoed weer op en ze begonnen een beetje te lopen, althans Aurelio, de anderen bleven even staan, want die hadden allang gedacht, vanaf het moment dat de gitara stuk ging, een nieuwe te sparen voor Aurelio. Want muziek was zijn uitlaatklep.
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Jul 23, 2013 22:27:56 GMT
Pearl keek verbaast naar wat er gebeurde en hoorde wat de man zei. "Dat lied is niet godlasterend." Zei ze en ze keken haar verbaasd aan. Ze kende haar en ze glimlachte dan ook naar de mannen. Al vond ze hen vreselijk irritant en gooide ze hen liever bij de wolven van haar broer. "Het lied had niks met god te maken en het is ongepast om een muziekinstrument kapot te maken." Ze keek hen aan met haar bruine ogen en de mannen keken elkaar aan. "Wat heeft de gitaar jou gedaan? Ik hoop dat god niet hetzelfde met u zal doen." Zei ze en pakte de kapotte gitaar over. "Het komt wel goed." Fluisterde ze tegen de gitaar en keek toen naar de marine. "Hoe gaan jullie zorgen dat hij een nieuwe krijgt? Hij heeft niks misdaan." De mannen stammelde wat en ze giechelde. "Jullie zijn zo grappig." Ze had een hand tegen haar mond gelegd, maar haalde deze weg. "Ik denk dat als jullie hen niet meer lastig zullen vallen en geen instrumenten meer kapot maken, god jullie wel zal vergeven." Mensen noemde haar een kind van god, door haar uiterlijk. Hoe ze zich gedroeg en dat ze vaak naar gebeden gaf aan god. "Misschien kan mijn broer iets maken aan de gitaar. Hij heeft veel instrumenten en misschien kan hij er zelfs wel een nieuwe maken. Hij is erg lief." Ze knikte naar de bandleden en glimlachte lief. In haar rol blijvend en zoals het hoorde.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 23, 2013 22:41:59 GMT
Hij snoof even en stond nu stil en keek even naar zijn vrienden. Aurelio was mometneel een beetje pissig en dat was aan zijn gezicht af te lezen.'' Watching him die!'' zong hij naar de MArine tpe. HEt kon het hem niet meer schelen Hij lachte even en keek hem aan, en zijn band begon nu gewoon te spelen en hij zette de noten in '' Die, die, die die die.. Watching him die!'' sprak hij en de marine snoof even. Hij keek even naar het meisje en glimlachte even naar haar voor een moment. Zoals het nu leek was ze nogal een god gelovige. Kon AUrelio dat schelen? Nou nee. Niet echt.''What if I were to cut you up and mail each part To a different town? It would take the most Brilliant private eye the rest of his life.Just to put you together.'' Zong hij verder en de marine vond het lied duidelijk niet leuk.'' Dat is godslastering. Dat ik in de hel geloof, en daar graag terecht kom, kan jullie niets schelen.'' sprak hij en zijn band stopte met spelen, terwijl Aurelio zich nu even beetje probeerde te kalmeren. De mannen van de MArine stonden er nog, en zijn bandleden stopten maar met spelen.'' GA maar weg. Wij stoppen met spelen hier. Als onze muziek hier niet gewaardeerd word, zoals eerder, gaan we wel weer naar huis. Naar Missisippi.'' Sprak hij en draaide zich toch even bij tot het meisje. ''Geloof je in god trouwens? Verpest je tijd niet. God bestaat niet. Iedereen komt in de Hel. Jij ik, zelfs die marine man die mijn dure Gitara heeft gesloopt. ''
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Jul 23, 2013 22:55:22 GMT
Ze zuchtte toen ze doorgingen, waren ze nu werkelijk zo dom? Ze keek naar de marine, daarna weer naar de band. Zij had de marine rustig gekregen en bijna weg en toch ging hij door. Ze liet de gitaar op de grond vallen en stapte eroverheen om weg te lopen, totdat ze hen hoorde stoppen en toch even om keek. De man die tegen haar praten maakte haar aan het lachen, maar dan ook in het echt. Al verbloemde ze dat door de liefelijke lach die ze altijd had. "Belast ik jou met mijn geloof?" Vroeg ze hem rustig. Maar ze wachtte niet op antwoord, ze was niet opgevoed om andere een geloof aan te praten, maar om zelf te geloven. Iets wat ze niet deed, maar in een groep hield ze het voor zich. Ook als ze met iemand alleen was deed ze dat vaak, de enige die echt van haar wist was haar broer. Haar lieve broer die ze alles toevertrouwde en hij haar. "Ik ben niet degene die aan het schreeuwen is en voor vervelende situaties zorg, misschien is het slim om dat niet te doen." Ze giechelde. "Jullie zijn grappig." Zei ze zacht, iets wat ze altijd tegen mensen zei die ze dat totaal niet vond. "Maar als jullie iets willen drinken kan ik jullie uitnodigen." Een man van de marine kwam bij haar staan. "Is dat wel slim Pearl?" Ze knikte enkel. "Ze zijn lief, snappen alleen niet zo goed hoe ze zichzelf moeten gedragen." Zei glimlachte liefelijk naar de marine, die toch langzaam weg leken te gaan. Al had Pearl er geen aandacht aan besteed.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 23, 2013 23:07:58 GMT
hij snoof even en keek naar de marine. Hij haalde zijn hoed even af en maakte een buiging toen ze afdropen, gelukkig, hij had geen zin in anderen. Echt niet. Hij keek naar het meisje nu aan.'' Schreeuwen? hoezo schreeuwen? dat waren stukjes uit mijn nummer: ex lover's lover. Maar ik pakte enkel even de stukjes eruit die op hem sloegen.'' Sprak hij en haalde zijn hoed vanuit zijn hand weer met een sierlijke boog op zijn hoofd en luisterde verder.'' We spelen Dark Cabaret, dat hoort ook grappig te zijn, maar zo zien ze het niet helaas niet. Nergens eigenlijk.'' sprak hij en haalde zijn schouders even op terwijl hij zijn tophat op zijn hoofd een beetje scheef zetten en haar voorstel hoorde.'' mij lijkt het gezellig.'' S[prak hij en keek even naar de rest van zijn jongens.'' Ga maar Aurelio.'' Spraken ze en keken hem aan.'' Wij gaan kijken of we überhaupt iets met je Gitara kunnen doen.'' Spraken ze en hij knikte.'' Nou dat word dus alleen ik, durf je het aan? i am the sucking Bat.'' Sprak hij met een glimlach en lachte even. Ja soms zag hij zich werkelijk als een mythologisch wezen. Hij voelde zich niet thuis in de wereld van vandaag, niet normaal althans. Hij was altijd zwart gekleed, en had zwart haar, en zelfs zijn ogen waren eigenlijk altijd zo goed als zwart. maar was dat zo verkeerd? Aurelio was anders als de anderen. Maar juist daarop werd en word hij vaak door anderen op beoordeeld.
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Jul 23, 2013 23:26:16 GMT
Ze haalde haar schouders op toen hij het had over dat het uit een liedje kwam. "Liedje, geen liedje. Uitdagen is niet slim." Zei ze met een glimlach en toen hij zei wat ze speelde, keek ze hem enkel met een schuin hoofd aan. Ze was niet thuis in zoveel zang stijlen, ook al zong ze graag als ze thuis was. "Ik zing ook graag en het klinkt niet zo." Pearl lachte even en het verbaasde haar ergens dat hij nog normaal tegen hem deed terwijl hij wist dat ze in god 'geloofde'. Want erg aan de regels hield ze zich totaal niet, mensen vergiftigen, geven aan wolven. Maar het maakte niet zoveel uit, wat ze wel wist was dat ze niet naar het huis van haar ouders ging. Nee, ze ging naar het huis van Flint, of deze nu thuis was of niet, dat zou ze vanzelf wel merken. "Natuurlijk durf ik het aan, je doet toch niks?" Zei ze met een wat onnozele lach op haar gezicht. Ja, ze speelde haar domme act goed en ze vond het niet eens erg om te spelen. Enkel als mensen stom tegen haar gingen doen. Dan was zij degene die er niet tegen kon, Flint kon zich veel beter inhouden namelijk. Een glimlach die ze eigenlijk altijd droeg. "We gaan naar het huis van mijn broer, hij is lief." Pearl begon al een beetje te lopen. "Het is niet ver weg van hier." Zei ze rustig en keek om. "Ik ben Pearl." Zei ze en haar hand uitstak naar de jongen. Ze vond hem interessant en dat maakte het voor haar minder erg om met hem om te gaan. Ze moest even denken waar het huis van Flint was, normaal kwam ze namelijk maar bij een van de twee huizen. Een waarvan zijn moeder dacht waar hij woonde en hij instrumenten maakte en dingen lagen die met god te maken hadden om hun ouders te plezieren. In het andere huis was het heel anders en grensde aan het bos voor de wolven die daar een grote omheining hadden. Binnen stonden donkere meubels en hier en daar een menselijke schedel. Al waren die niet vol in het zicht gelegd. Het was een neutraal huis, maar zij en haar broer kwamen er graag om van het geloof af te zijn. Zelf had ze een klein zilvere kruisje om haar nek hangen, maar die zal ze meteen bij binnenkomst uit doen. Voorbij de voorste hal kwam niks wat met het geloof te maken had. Een ongeschreven regel die ze samen hadden. Ze waren aangekomen bij het huis zonder de gelovige spullen, ze kon het de arme jongen niet maken om hem daar mee naartoe te nemen en ze opende de deur. Flint had zijn jas aan het botste bijna tegen haar op. Grijnsde naar haar en legde beide handen aan de zijkant van haar gezicht en drukte een kus op haar lippen. "Even naar de andere kant." Zei hij en nu pas degene achter hem opmerkte en even naar hem glimlachte. "Welkom, ik ben er over een uurtje weer." Zei hij rustig en Pearl glimlachte naar hem. Ja, zoals gezegd...... Ze wisten het enkel van elkaar en als ze zin in iets hadden, dan hadden ze ook enkel elkaar. Niet dat het veel verder was gegaan als zoenen en spelen. Het werd dan te vreemd en hadden het dan ook nooit echt met elkaar gedaan. "Welkom." Zei ze en het kruisje af deed en gooide het in een kom met water dat langs de deur stond. Ze hadden het idee dat het dan niet werkte in huis. Ze keek om hopend dat hij niet te vreemd op ging kijken van de kus. "Wil je wat drinken?" Ze liep verder en hier en daar waren instrumenten te vinden, dat was iets waar het huis misschien wel het meeste mee vol stond. Er was een simpele slaapkamer en een klein tafeltje om aan te eten. Een kast voor al het servies. Het meeste was gevestigd in het andere huis namelijk.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 23, 2013 23:50:03 GMT
Hij schraapte zijn keel even.'' Met zingen uit ik mijn gevoelens, kwaad of niet kwwad. Ik bedoel jij geloofd in god, en ik heb niets met die kerel.'' The world is full of sinners, so how can it be wrong, singing Death death devil devil evil evil evil songs.'' Citerrde hij uit een van zijn liejdes, al zong hij het wel een beetje eigenlijk. JA hij zong veel daar hiela Aurelio nue eenmaal heel erg van. En dit liedje was echt een duivel liedje eigenlijk.'' Ik snap echt niet hoe jij in die vent kan geloven. Maar dat kan aan mij liggen, Ik bedoel, die kerel is geen bewijs van dat die leeft. De duivel ook niet oke, maar ik vind het sterker dat hij bestaat dan een vent die over water heen kan lopen. '' Hij zuchtte even.'' Maar goed. HEt zal allemaal wel.'' JA Aurelio had een hart van goud, hield echt totaal niet vn god, maar zij begon hem geen volledige preken over god te geven en dergelijke, waardoor hij zich toch nog best netjes hield na zijn idee. Ze Zei dat ze het wel aandurfde met hem en hij knikte.'' Ik bijt.'' Sprak hij met een behoorlijke grijns op zijn gezicht.'' En dat mee ik hoor, vannacht om 12 uur verander ik in een vampier, en dan wil je mij niet hebben.'' Sprak hij grappend en knikte even toen ze naar het huis van haar broer gingen.'' Je woont nog niet op jezelf?'''Vroeg hij een beetje nieuwsgierig aan haar terwijl hij begon te lopen, althans een beetje achter haar aan terwijl hij opnieuw zijn hoed een beetje verzette, een tik van hem die hij enorm had. HEt duurde niet lang of hij hoorde een naam van haar, waardoor hij haar hand even vast pakte. Aurelio Voltaire Hernandez.'' Sprak hij en glimlachte.'' Een hele mond vol, maar de meeste mensen noemen me gewoon Aurelio. En voor je de vraag stelt, ja mijn bandje is vernoemd naar mijn tweede naam. Vonden mijn vrienden grappig.'' Hij lachte even en liep met haar mee naar het huisje en bekeek het even. HEt was niet echt zoals hij het verwacht had, hij had de ervaring dat de meeste echt een uitbundig huis hadden maar dit viel echt nog wel mee en dat stelde Autelio duidelijk gerust. Hij liep achter haar aan en keek naar de jongen die bijna tegen PEarl opbotste en knikte even vriendelijk naar hem.'' Goedemiddag.'' Sprak hij rustig. Nee het was hier zeker niet gelovig.'' Laat me raden, je speelt gelovig, maar je wilt het eigenlijk helemaal niet zijn?'' flapte hij eruit, omdat hij op het kruisje om haar nek na, nog nergens een jezus of wat dan ook had zien hangen. Hij keek ook niet vreemd op van de kus eigenlijk, waarom zou hij ook? het was misschien een zonde, maar Aurelio leefde op genoeg zondes, en bepaald klaar om zijn leven helemaal drastisch om te gooien had hij niet. nooit eigenlijk. Ze vroeg of hij wat wou drinken en hij knikte even.'' Wat ik wil drinken maakt mij niets uit. Zolang het geen appelsap is kun je mij overal mee verblijden.'' HIj glimlachte even vriendelijk en keek naar de instrumenten die hier en daar stonden. Hij hield er wel van eigenlijk en bestudeerde ze dan ook even.
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Jul 24, 2013 0:12:50 GMT
Ze keek haar broer na en luisterde naar zijn woorden. "Spelen?" Vroeg ze hem en haalde haar schouders op. Het was niet moeilijk om te zien als je hier kwam. Maar niemand kwam hier in het huis. Maar ze kon de arme jongen niet zomaar in een huis met god plaatsen. Zelf haatte ze het al en hij zou helemaal doodgaan. "Het is handig, mensen vinden je leuk. Nee, ik geloof niet. Maar ook niet in de hell." Ze liep naar een luik en opende deze om er een fles rum uit te halen en gaf deze aan hem. Haa broer hield ervan en zijzelf was niet zo van zichzelf bezatten. Flint werd er opgewonden van en als zij alcohol ging drinken dan was het goed mis. Dus ze wisselde het vaak af. Ze nam zelf ook een fles en ging aan de kleine tafel zitten. "Ja, hij maakt ze. Verdiend er in ieder geval genoeg mee." Ze was ergens jaloers. Maar ze mocht ervan mee profiteren. Maar ook van haar ouders. "Je vroeg of ik op mezelf woonde, nee. Al ben ik vaak bij mijn broer. Waardoor ik niet naar de kruisjes hoef te kijken en onzin." Ze haalde haar schouders op. Iets wat ze zichzelf had aangeleerd haast. Ze nam een slok en keek hem aan. "Jij?" Vroeg ze hem nieuwsgierig. Was benieuwd wat hem zo maakte, want hij was vreemd en daar was niet onderuit te komen.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 24, 2013 1:14:19 GMT
hij keek haar aan en knikte even. Ze begon op zijn opmerking die hij eruit flapte te reageren en dus knikte hij maar simpel en deed even zijn jasje goed, waardoor er even een voodoo pop uit zijn jaszak op de grond viel, hij die snel weer op raapte en als de wiederweer weer weg deed. Hij slikte even, hoopte dat zij het maar niet had gezien maar goed. Hij nam de fles rum aan en keek er naar, een beetje vies, en slikte. Hij zou niet vragen naar iets anders, nee zo was Aurelio niet, en zette het even op het tafeltje neer en bleef er maar bij staan, en deed maar even er niets op uit. Hij kon beter doen alsof hij wat dronk en dat ze tenminste het idee kreeg dat ze een goede gastvrouw was. Ze stelde hem een vraag en hij knikte.'' Ja in feite woon ik op mezelf. Zomers woon ik hier met mijn band, en zomers zijn we thuis. thuis op missisipi.'' vertelde hij rustig aan har en knikte evne.'' HEt is goed te doen met ons schip. Het is dan wel niet vreselijk groot maar het werkt prima.''
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Jul 24, 2013 1:25:26 GMT
Ze zag de pop vallen en fronste even. Het was vast geen popje dat bedoeld was om lief te knuffelen, maar niet heus.... Ze nam nog een slok, zei er verder niks over. Zij geloofde niet in dat soort dingen en het hoefde voor haar dan ook niet echt. Ze was vrij voldaan met haar leven, al wilde ze soms eens wat verder gaan als zoenen en spelen. Maar niemand mocht het weten en het was seks na het huwelijk natuurlijk. Niemand die dacht dat zij iets met haar broer zou doen en andersom. Iets wat ze graag zo hield. Hij vertelde over waar hij woonde en ze glimlahte. "Vast erg leuk, hier kan het soms heel saai zijn. Maar ik heb niet veel keus. Voetsporen volgen van mijn grote broer en mijn ouders. Al ga ik hier weg als er iets op mijn pad komt wat ik echt wil." Maar eigenlijk had ze geen idee wat ze wilde. Vroeg het zich ook vaak af. Het kwam wel ooit. "Heb je een instrument als vervanging nodig? Als je hier een mooie ziet staan mag je die, maar we kunnen ook op de werkplaats kijken." Zei ze hem vriendelijk. Wilde hem best helpen met een nieuwe gitaar. "Je mag best zitten hoor. Daarbij mag je ook zelf drinken pakken. De rum komt hier toch wel op." Ze keek hem vriendelijk aan. Was benieuwd wat hij wilde.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 24, 2013 8:19:50 GMT
hij was blij dat ze niet over de voodoo pop begon, de meeste zagen het toch als hekserij, maar het was een stiekeme hobby van Aurelio en de meeste moesten er maar niets van weten. Hij luisterde rustig naar haar en knikte.'' Het is heel erg mooi, maar geloof me het is niet altijd prettg, ik bedoel, het leven is zwaar, en het is een wonder dat ik me nog zo kan kleden. Maar dat komt door mijn ouders. Goede handelaren, maar nooit thuis.'' Sprak hj en pulkte weeer aan zijn hoed en ging nu rustig bij haar aan de tafel zitten.'' Ik kan geen instrument van je aan nemen echt niet. Dat kn ik niet doen, dan ik een schooier.'' Hij haalde even een pakje tabak uit de binnenzak van zijn jasje.'' heb je er problemen mee? ik moet echt even wat roken..'' sprak hij waarna hij ook even een pijp erbij uit haalde, en naar haar keek. Stiekem werd hij ook nieuwsgierig naar haar, naar haar familie, ook al waren ze dan zoo gelovig als de pest, zi leek zich er niets van aan te trekken.'' Oh, en ik kan je leven veranderen hoor, als je een insturment kan besppelen. We zoeken altijd nog nieuwe mensen in Voltaire. Al moet je dan wel met een maand mee naar Lair Voltaire in Mississipi.'' Hij achte even. Ze hadden inderdaad hun huis zo genoemd waar ze atlijd met zijn allen zaten. vele dachten daardoor ook dat Aurelio op hetzelfde geslacht viel doordat hij eigenlijk altijd met zijn vrienden op de straat te zien was. Maar da was ook logisch, want wie ging er nu nou op hem af?
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Jul 24, 2013 9:24:50 GMT
"Natuurlijk is het zwaar." Zei ze met een glimlah. "Het is een keuze die je maakt. Je weet dat de meeste mensen het nie waarderen en daarom doe je het." Ze glimlachte lief naar hem. Iets wat ze zichzelf had aangeleerd en het haast standaard deed. "Ik bied het aan, mijn broer maakt ze en we hebben er genoeg, maar je hoft er geen aan te nemen." Hij wilde roken en ze haalde haar schouders op. Het maakte haar niet uit, maar ze zette wel de raam open. Niemand wist dat ze hier woonde. Het was ook een huisje wat veij op zichzelf stond en het kon ook zijn dat je richting het bos ging als je ernaartoe liep. Handig voor hen namelijk. Hij zei dat hij haar leven kon veranderen en ze schudde haar hoofd. "Nee, het is de bedoeling dat het niet hier is. Dat mijn ouders nog steeds denken dat ik het domme meisje ben. Ik ga niet hier zingen over dode mensen." Ze moest toch even lachen. "Ik kan instrumenten bespelen, maar dat ga ik niet daarvoor gebruiken." Ze glimlachte en was blij te weten dat hij normaal tegen haar deed. Al wist hij iets wat de meeste niet wisten. Ze was niet bang dat hij het zou vertellen en anders werd hij toch voor gek verklaard. "Maar jij benoemd alles naar jezelf? Heel origineel." Dit keer grijnsde ze lichtelijk.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 24, 2013 9:36:11 GMT
Hij knikte even.'' Misschien doe ik het wel daarom ja, maar mijn muziek is ook een uitlaat klep. ik bedoel, in de 5 jaar dat wij inmiddels jaar in jaar uit naar Port roysl komen, is het toch ook wel verandert hoor. 5 jaar geleden vonden de mensen ons nog wel leuk, maar de kerk wou ons al meerdere malen weg hebben, en hebben gezegd dat we gebroed van de duivel zijn. Hebben zelf al eens bezoek gehad van een vent, die ons moest vermoorden, maar toen hij merkte dat wij geen kwaad in ons hadden, was hij weer weg. Ik vat het nog steeds niet.'' Sprak hij en haalde zijn schouders op.'' Ach, dat was 4 jaar geleden, en dat ga ik ook zeker achter me laten.'' Sprak hij rustig en stak zijn pijp nu op terwijl hij er rustig an begon te lurken. Hij genoot van een pijpje op zijn tijd. heerlijk vond hij het, en dan zag je hem in zijn gezicht gewoon ook helemaal weer ontspannen, en zo ook nu, werd hij wel degelijk rustiger. Hij knikte even toen ze zei dat ze een leven wou, maar niet hier.'' Ga dan niet naar missisippi. wil je echt overnieuw beginnen en normaal kunnen leven is dat niet de oplossing. het dorp kent maar 50 inwoners. dus iedereen kent iedereen.'' Sprak hij en nam nog een lurk van zijn pijp terwijl hij verder luisterde en zelf ook even lachen.'' ik zal je eerlijk vertellen dat ik de Band niet zo heb genoemd, en ons huis ook niet. Dat was het idee van mijn vrienden. Die zijn gek op mijn tweede naam, ze zeggen dat het lekker duivels klonk.'' Hij haalde zijn schouders op en keek naar haar, maar liet de rum nog altijd staan.
|
|