|
Post by Gabrïel on Jul 24, 2013 15:26:10 GMT
Hij zuchtte terwijl hij de horizon van Port Royal zag naderen. Hij was weer thuis, eindelijk. Hij verlangde er wel naar om eens weer thuis te zijn, zijn baan in Rome, in het vaticaan, was meestal vermoeiend en hij was alitijd blin om zijn eigen haven weer te zien. Hij kwam van de boot, en keek even naar zijn vriend, carl die met hem mee liep de boot af liep. Hij lachte even om een opmerking die hij maakte en keek naar de stad die voor zijn voeten lag.'' Carl, ga jij ook maar lekker naar huis. Volgens mij mist jou klooster je anders.'' Sprak hij tegen de monnik die knikte.'' tot over drie weken, Gabrïel.'' Sprak de man en hij ging weg en Gabrïel sloeg zijn rugzak op zijn rug. de kruisboog had hij nu niet bij hem, om een beter voorbeeld te egevn, en met zijn lange leren jas, zijn bruine haren die over de jas heen vielen, en met de hoed nog altijd op zijn hoofd, liep hij verder de haven in, kijkend of hij nog mensen zag die hij herkende, maar nu hij al twee jaar weg geweest was, leek het niet zo te zijn. Hij snoof even en hoopte vandaag gewoon zijn familie te zien, zijn broertje en zusje, iedereen eigenlijk. want God had hem deze dag weer geschonken, en ook zijn terugkomst gezegend, dat hij hier veilig aan gekomen was. En daar was hij meer dan dankbaar voor. Hij had lang gebeden, maar zijn gebeden waren gehoord door god, en die gedachte bleef hem in zijn hoofd hangen terwijl hij verder liep door de haven, en daar even op een bankje ging zitten, om even bij te komen, voor hij naar het ouderlijk huis zou gaan.
|
|
|
Post by Flint on Jul 25, 2013 7:54:04 GMT
Flint had het kettinkje van Pearl in zijn zak zitten. Soms was het moeilijk om zoiets niet te vergeten. Ze geloofde beide niet en dan was het moeilijk om die kleine dingen te vergeten. Maar hoe dom Pearl zich ook voor moest doen, die dingen vergat ze eigenlijk nooit. Want ze geloofde in god en hij ook. Ze was ergens op een schip en dat zorgde ervoor dat hij die kant uit liep. Beide stonden ze bekend als de goede kinderen, maar het was ook nog eens leuk om met ze om te gaan. Na negentien jaar hadden ze eindelijk mensen zo ver gekregen ze aardig te vinden, al was het grote deel al vergiftigd en aan de wolven gevoerd. Hij liep rustig, liet niet merken dat er iets was, hij had toch een bepaald doel voor ogen. Maar toen zag hij iemand, hun grote broer. Hij wist niet of hij daar blij mee moest zijn of juist niet. Hij moest wel wachten namelijk, naar hem toe lopen. Zo dom was hij wel in zijn act. Ze vonden hun broer zogenaamd leuk. Dit terwijl ze hem haatte doordat hun altijd in de shaduw van hem stonden. Maar dat hadden ze nooit laten merken. Thuis aan tafel vertelde ze hoe leuk het was op school, hoeveel vrienden ze hadden. Allemaal leugens, maar toch was het goed en waren ze samen. Sliepen op een kamer, want de goede jongen sliep natuurlijk alleen. Dus ze hadden troost bij elkaar. Zijn voeten brachten hem al naar zijn broer en hij had een lach op zijn gezicht. "Eindelijk terug broer?" Vroeg hij hoopvol, haast alsof hij het niet kon geloven dat zijn stoere grote broer voor zijn neus stond.
|
|
|
Post by Gabrïel on Jul 25, 2013 8:56:41 GMT
Hij keek op toen hij een stem hoorde en nam zijn hoed even af, om te bekijken wie er momenteel tegen hem praatte. et durrde even, maar toen hij merkte dat het zijn broertje was. Grijnste hij een beetje en stond hij op.'' heey FLint.'' Sprak hij toch vrolijk voor zijn doen, al was hij dat toch meestal niet in zijn stem.'' Ik ben inderdaad na 2 jaar eindelijk eens terug op het land. IEts waar ik naar verlangde, na zolang in het vaticaan te hebben doorgebraht.'' Sprak hij rustig en zette nu zijn hoed weer rustig op zijn hoofd, en gaf hem even voorzichtig een knuffel.'' God heeft jou ook geprezen zie ik?'' sprak hij doelend op hoe Flint er momenteel uit zag en glimlachte nog steeds een beetje al stierf die nu weer een beetje weg, en maakte plaats voor hetzelfde serieuze gezicht wat bijna altijd op zijn gezicht stond.'' Zijn pap en mam thuis?'' vroeg hij direct maar even.'' Ik heb de laatte maanden geen contact gehad, doordat de paus mij nodig had. Ik weet dus niet of ze zich al bij god hebben mogen voegen of niet.Ze zijn in goede handen hoop ik? Gezond en wel?'' vroeg hij aan Flint, hij ging er vanuit dat hij er wel meer over wist dan dat hij momenteel deed, hij had echt drie maanden geen enkele brief meer gestuurd toen hij bezig was met een opdracht. Een opdracht die hem wel een fiks litteken had bezorgd op zijn borstkas, maar die zag je nu toch niet.
|
|
|
Post by Flint on Jul 25, 2013 9:09:31 GMT
Hij nam de knuffel met een lach aan. Al echoode door zijn hoofd hoe graag hij weg wilde gaan, nie met hem wilde praten en wilde vluchten. "We hebben je gemist." Zei hij rustig en toen hij zei dar god hem had geprezen knikte hij. "Ik mag god dankbaar zijn, samen met Pearl natuurlijk. Het is ons goed verlopen." Zei hij nu serieuzer. God, god, god, hij haatte die man ergens. Maar het was eem goede dekmantel. "Die zijn thuis, maar wachten op jou, ze wilde dat jij erbij was. Maar verder is het goed, we hebben tot god gebeden en zo te zien heeft hij ons gehoord. Want je bent terug. Moeder en vader hebben het verder uitstekend. Hopelijk blijf je nu hier?" Vroeg hij dan toch. He was niet dat hij hem hier wilde hebben. Hij had niks tegen zijn broer, totaal niet. Maar als iemand er achter kon komen dat ze niet echt van god 'hielden' was hij het in zijn ogen. Want het was niet heel handig als zoiets door de stad zou gaan, maar toch was hij ergens blij om te weten dat hij nog leefde. Het was toch zijn broer en ook al mocht hij hem niet altijd, dood gunde ze hem net niet. Al dacht hij er wel eens aan, gewoon wat gif en het was gedaan met zijn broer..
|
|
|
Post by Gabrïel on Jul 25, 2013 21:33:58 GMT
Hij keek naar hem en knikte even.'' Ik zie het, en hoop Pearl ook snel te zien, maar dat zal vast wel.'' Sprak hij en knikte even. Door Flint hier te zien staan, kreeg hij een raar gevoel in zijn maag. Hij zuchtte even, maar besloot er niet over te beginnen, hij voelde op een vreemde manier kwaad aan. Daardoor zag je duidelijk zijn blik nog net wat serieuzer worden, iets bozer misschien maar die blik ging alweer snel terug.'' bedankt voor jullie gebed, en God zal ze vast gehoord hebben. Mijn reis hier heen is speodig verlopen, en over 3 weken zal ik weer gaan, helaas. Het vaticaan blijft mij nodig hebben, en ik moet nog langs het klooster, mijn vriend ophalen.'' Sprak hij rustig en knikte even kort.'' Zullen we anders samen naar huis lopen Flint? of moest je nog ergens heen?'' vroeg hij kalm en keek even achter zich, vanuit hier was de muziek op het schip goed te horen, Muziek die hem niet bepaald blij maakte eigenlijk.
|
|
|
Post by Flint on Jul 26, 2013 7:24:11 GMT
Toen hij zei dat hij hoopte om Pearl weer te zien, k ikte hij. "Dat is zeker." Zei Flint dan ook met een lach. Ergens wist hij nie goed wat tegen zijn broer te zeggen. Ergens was het mede zijn schuld dat heb het zo slecht hebben gehad. Aan de andere kant kon hij er niks aan doen en geloofde hij altijd al meer in goed als hun twee deden. Hij bleef drie weken? Dat moest voo te houden zijn... Hij luisterde naar het verhaal en glimlachte vrolijk. "Wat fijn dat het allemaal zo goed verloopt. Jammer dat het zo kort is dat je hier zult zijn. Maar je helpt mensen en dat is altijd goed." Flint keek hem aan, zelf hielp hij ook mensen. Maar niet zo snel en niemand wilde eigenlijk hulp van hen. Hij en Pearl werden niet als de twee slimste van Port Royal gezien. Hij vroeg of hij mee liep en knikte blij, al viel de moed hem in de schoenen, had hij weer! Hij had langzaam langs moeten lopen. "Ik heb niks te doen, ik loop wel eens hierlangs voor het uitzicht." Iets wat waar was en ook al was hij er deze keer niet voor, toch voelde het ergens wel voor. "Maar vertel eens, wat heb je meegemaakt. Ik ben er benieuwd." Zei hij en ergens toch ook wel nieuwsgierig was. Hij liep alvast rihtin het huis en verwachtte dat Gabriel zou volgen.
|
|
|
Post by Gabrïel on Jul 26, 2013 19:55:57 GMT
Hij glimlachte zelf ook kort, maar zijn serieuze toh iets argwanende blik weer terug keerde in zijn ogen en hij haar aan keek.'' Ik denk het ook wel.'' Sprak hij en haalde kort een hand door zijn haren heen, voor hij zijn hoed weer even opzette nadat hij hem er kort af had gehaald. Hij begon nu rustig te lopen, een beetje naast flint, met lange stappen, waardoor je toch zag dat zijn leren jas een beetje breder was, doordat hij aan de rechterkant altijd de kruisboog droeg onder zijn jas, maar dat die nu op dit moment gewoon ontbrk. Oke, hij mocht het wapen niet meenemen, en hij wou het niet, hij wou zoveel mogelijk zijn baantje geheim houden tegen over hun ouders. Ook tegen zijn broertje en zusje, die wisten als het goed is ook zeer weinig, alleen dat hij in het genootschap van het vaticaan werkte eigenlijk. '' Ik help inderdaad mensen, vooral met hun geloof terug te brengen en ik ben daar trots op.'' sprak hij rustig en knikte even. Hij stelde hem nog een vraag en hij schudde zijn hoofd.'' het spijt me flint, maar alles wat in het vaticaan gebeurt, blijft daar. Ik heb geheimhouding, soms is dat gewoon irritant, maar ik kan je niets vertellen over wat ik in die 2 jaar heb gedaan allemaal.''
|
|
|
Post by Flint on Jul 30, 2013 12:44:14 GMT
Flint liep met hem mee, was zogenaamd blij dat zijn grote broer weer terug was. Waarom kon iemand zo in een niet bestaand persoon geloven? Hij snapte het niet, maar misschien kwam het omdat het hem niet zo mee had gezeten in zijn leven. Hij werd gepest en dat was Flint niet alleen. Zijn zusje Pearl ook. Enkel omdat ze vaak wat vrolijker waren, het was ze gelukt om dat eruit te krijgen toen ze ouder werden. Ze waren nog steeds vrolijk, maar op andere momenten als de meeste. Gabriël had het erover dat hij inderdaad mensen hielp met het geloof terug te krijgen en hij moest moeite doen om niet met zijn ogen te rollen of te fronsen. Hij keek met een lach naar hem. "Dat is ook iets om trots op te zijn" zei hij eerlijk tegen hem. Een lach sierde nog steeds zijn lippen. "Ik zou willen dat ik zoveel invloed had op mensen." Hij zei het op een positieve manier, al was zijn gedachte een hele andere kant op aan het gaan. Hij moest zichzelf even een mentale klap verkopen en toen hij zei dat hij niet kon vertellen wat hij had gedaan, haalde hij zijn schouders op. "Ik wilde niet zozeer weten wat je daar had gedaan, ik neem aan dat je ook dingen van de stad hebt mogen zien en hopelijk heb je wat anders gedaan dan steeds binnen gezeten?" Hij keek hem nu wat serieuzer aan. "Enkel binnen zitten is niet goed voor je." Daarna kreeg hij weer een lach op zijn gezicht. Waarom deed hij zo dom? Omdat hij dom moest over komen. Simpel en niet nadenkend. Binnen zitten is niet goed voor je? Bah...
|
|
|
Post by Gabrïel on Jul 30, 2013 14:04:57 GMT
Hij keek naar hem en knikte even. HEt is werkelijk iets om trots op te zijn flint, maar ik weet zeker dat jullie ook zver kunnen komen. tenslotte zijn jullie niet dom, en dat weet ik ook wel.'' sprak hij en haalde zijn hoed af, deed die even onder zijn oksle voor een moment en deed zijn lange bruine haar weer even een beetje goed, het zat belachelijk naar zijn idee, en daardoor droeg hij ook meestal de hoed op, in plaats dat hij hem af had. Al had hij hem thuis altijd af. De lange leren jas wapperde door de wind een beetje en hij knikte.'' natuurlijk ben ik wel eens buiten, al zit ik meerdere tijd binnen in het vaticaan. Ik mag me niet al teveel openbaren, daardoor ben ik vaak ook meer bedekt dat2 zichtbaar.'' Sprak hij en zette zijn hoed weer op, en pakte een doek uit zijn zak haalde, en die hij voor zijn gezicht deed zodat eigenlijk alleen de contouren van zijn ogen zichtbaar waren.'' Zo loop ik er dikwijls bij.'' vertelde hij en deed snel het doekje weer af, aangezien hij op die manier meer een schurk en een crimineel leek, dan wat hij daadwerkelijk was. Al was zijn kledingstijl misschien ook al wat vreemd eigenlijk.'' maar Rome is een mooie stad. Misschien kunnnen we er wel eens als broers en zus er heen. Jullie zullen het daar geweldig vinden denk ik. ''
|
|
|
Post by Flint on Jul 30, 2013 21:17:15 GMT
Fliint keek hem met een glimlach aan, toen hij zei dat hij ook wel wist dat ze niet dom waren, haalde hij zijn schouders op. "De meeste mensen zeggen van wel." Zei hij rustig. Sloeg zijn ogen neer, ja hij vond het 'erg' dat mensen hem dom vonden. Of althans, zo deed hij, daarna keek hij voor zich uit. Hopend dat het huis snel dichterbij kwam, hij wilde naar huis, liggen op de bank. "Dat lijkt me niet echt prettig." Zei hij met een frons toen hij liet zien hoe hij altijd rond moest lopen. "Maar het is fijn te weten dat het goed met je gaat, broeder." Hij had het erover dat Rome een mooie stad was en toen hij zei dat ze er naartoe konden gaan, knikte hij met een lach op zijn gezicht. "Dat zal geweldig zijn. Al zal ik nog wat instrumenten moeten verkopen, wil ik de reis kunnen betalen." Zei hij eerlijk. "Voor Pearl moet ik ook betalen, de meeste willen haar niet in een winkel of ergens hebben staan. Bang dat ze dingen verpest." Dit was wel iets wat echt was en het was iets waar ze niet altijd blij van werden. Geen geld, geen baan voor Pearl. Maar ze kon bij Flint zitten en daarom was het te doen voor haar en voor hem.
|
|
|
Post by Gabrïel on Jul 30, 2013 21:25:37 GMT
Hij keek naar hem en zuchtte even.'' trek je daar niks van aan. vele dachten vroeger ook dat ik rijp was voor een klooster, als monnik te spelen, maar ik sta nu wel hoger dan dat inmiddels.'' hij haalde even zijn schouders op en wuifde toen met zijn hand even toen hijn over het geld begon.'' Houd op over geld. Ik haal binnenkort gewoon de Van Helsing op bij de maker, en dan gaan we op mijn schip. Dat was een verrassing voor jullie en voor pa en ma, ik wou jullie eigenlijk al eens mee nemen naar het huis van god in het vaticaan, en dan gewoon eens wat leuks doen in Rome.'' sprak hij rustig en keek hem aan. '' met drie dagen is mijn schip klaar, en daarmee zal ik oer drie weken mijn vriend de monnik, nou ja flater, Carl ophalen. en dan ga ik door naar Rome, en wou jullie eigenlijk mee vragen. Ik moet daar voor 2 weken zitten en dan ben ik met mijn dienst klaar voor goed een half jaar. Zit over inwoning en kosten niet in broer, die krijg je van mij.''
|
|
|
Post by Flint on Jul 30, 2013 21:48:21 GMT
Hij glimlachte naar zijn broer toen deze zei dat hij zich er niks van aan moest trekken. Hij wilde zo graag doen wat ze gewoon deden, niet moeilijk doen met dat stomme geloof. Maar hij keek verbaasd naar zijn broer toen hij zei dat ze de reis niet zelf hoefde te betalen. Ergens viel de moed hem in zijn schoenen. Hoe kwam hij hier nu ooit onderuit? Hij keek zijn broer dan ook werkelijk verbaasd aan, niet wetend wat te zeggen. Maar met een blije blik in zijn ogen. Hij wist hoe hij moest spelen en reageren, daar lag het niet aan. Als het ergens aan lag, dan was het aan het gevoel dat Gabrïel zou hebben. "Dat zou geweldig zijn, maar ik kan het niet aannemen dat je voor mij en Pearl betaald." Zei hij. "Is dat geen zonde?" Vroeg hij toen wat onzeker. Ja, het maakte hem geen reet uit dat het een zonde was. Hij haatte het om straks in rome te zitten. Wat kon hij daar in gods.. Ja godsnaam doen... "Daarbij zal ik vast al het geld bij elkaar hebben." Zei hij opgewekter.
|
|
|
Post by Gabrïel on Jul 30, 2013 22:13:18 GMT
Hij schudde zijn hoofd.'' Broertje, alsjeblieft, kom er niet onderuit. Het is geen zonde, het is een gift. Ik bedoel, ik heb meer geld dan pap en mam ooit bij elkaar konden verdienen inmiddels.'' sprak hij en glimlachte even.'' het is geen zonde, tenzij je het over Carl hebt, ja hij pleegt aardig vaak zondes, maar het is een toffe kerel, en een goede vriend. Ik probeer hem nog een beetje op het rechte pad te houden.'' sprak hij en keek hem aan.'' Dan neem je dat geld mooi mee op reis. Maar jullie zijn mijn gasten. Ik bedoel, had je mij een paar jaar geleden ooit in leer zien lopen? daar was geen geld voor, en nu loop ik in behoorlijk goede maar dure kleding. Ik kan het betalen en wil het ook betalen. Jullie gaan lekker op mijn kosten mee, en daar wil ik geen tegenspraak in, want ik zie aan je gezicht dat je er wel blij mee bent.''
|
|
|
Post by Flint on Jul 30, 2013 22:26:49 GMT
Hij slikte, het is geen zonde? Het is een gift. Hij glimlachte dan ook naar hem. Moest even lachen toen hij het had over Carl. Maar alles ging te snel, te vaag en te stom! Waarom gebeurde dit met hen! Hij had er niet eens om gevraagd, zat hij in rome en mocht hij daar lekker bij zijn heilige broer zitten. Iemand die hij zo graag had willen ontwijken, omdat hij altijd beter was geweest. "Natuurlijk lijkt het me leuk, maar als jij zegt dat het geen zonde is, vind ik het fantastisch." Hij had een brede lach op zijn gezicht, waardoor je zijn witte tanden zag. Hoe echt het er ook uit zag, het was nep. "Je ziet er inderdaad goed uit in het leer." Zei hij wat serieuzer, hoe kwam hij van zijn broer af. NU! Nee, het zou te opvallend zijn als hij nu al meteen weg ging. "Vader en moeder zullen erg blij zijn om jou weer te zien, ze hebben het vaak over je." tijdens het eten, zeuren over hoe goed de jongen het wel niet deed.
|
|
|
Post by Gabrïel on Aug 7, 2013 13:11:32 GMT
Hij keek naar aijn breoertje en knikte ven terwijl hij rustig met hem mee liep.'' ik zal snel naar ze toe gaan, maar eerste ven klangs de winkels in het dopr. Ik kan na mijn idee niet het legde handen aan komen.'' Sprak hij eerlijk en keek hem even aan terwijl hij daarna rustig even op zijn plaats stopte.'' Zie ik je vanavavond bij het eten, Flint? Dan ga ik even langs de kuidenier nu en daarna op mijn weg naar pap en mam.'' Hij haalde even opnieuw een hand door zijn bruine gekrulde haar, en haalde even zijn bijbel tevoorschijn voor een moment, bladerde er kort in, maar deed die daarna alsnog weer terug in zijn binnenzak.
|
|