|
Post by Sara Gather on Aug 20, 2013 21:46:03 GMT
Daren keek even naar Sara en Khajit en knikte even op zijn woorden. "Met alle plezier gedaan Khajit." Zei hij rustig tegen hem. "Jullie leken beide zo moe dus." Zei hij rustig en Sara glimlachte even naar hem. Ze ging rechtop zitten toen Khajit naar mens veranderde en duwde een kusje op zijn lippen nu ze dat toch kon doen. Ze keek naar het ontbijtje en glimlachte. Het zag er wel goed uit. "Je bent een schat Daren." Zei ze glimlachend. Hij glimlachte even terug. "Je kent me nou toch al 3 jaar, merk je het nu pas?" Glimlachte hij en liep even de hut weer uit.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 21, 2013 9:46:14 GMT
Hij keek naar hun twee, en glimlachte even voor een moment, Darren zei niets over de vleugels, en de hoorns die even waren verschenen. ook iets wat nooit door een aureool vervangen zou gaan worden. Hij bleef half demon tenslotte. Hij ontving haar kus, waardoor zijn hoorns opnieuw verschenen, en zijn vleugels uitklapte, al had hij dat gewoon niet helemaal on der controle, dat die dingen niet verschenen of wel. Ze kwamen op on nidige momenten, en dat was ook een van de redens dat hij ontdekt was, niet alleen het litteken, dat ook nu over zijn oog heen liep.'' Super Daren, echt bedankt.'' sprak hij ook even ut en keek naar sara, terwijl hij haar even tegen zich aandrukte. Zijn hoorns en vleugels uit, eigenlijk had hij het geen eens dor dat de twee momenteel op zijn hoofd zaten.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 21, 2013 10:04:20 GMT
Daren zei er inderdaad niets op uit, waarom zou hij? Hij ging weer zitten en werkte weer gewoon verder aan zijn speer. Sara keek dan weer naar Khajit en glimlachte liefjes. "Zolang je me niet vermoord met die dingen vind ik het best." Glimlachte ze nu doelend op de hoorns en begon hem liefjes te zoenen, haar hand gleed daarbij ook zachtjes door zijn haar heen. Ze was blij dat het misverstand van gisteren recht was gezet, een opluchting was het.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 21, 2013 10:30:05 GMT
Hij keek naar haar en merkte nu zijn hoorns op en slikte even. Hij liet ze even verdwijnen en keek haar aan.'' Jou zal ik nooit vermoorden, mijn mooie meisje.. Ik houd van je..'' sprak hij rustig en zoende lief met haar mee, terwijl hij haar een beetje verder tegen zich aan trok, zodat hun lichamen echt helemaal tegen elkaar aan lagen. Hij was gek op haar, en was blij dat alles weer helemaal goed was tussen hun, dat hij zijn mooie meisje aan zijn zijde bleef houden.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 21, 2013 10:37:07 GMT
Ze glimlachte kleintjes en bleef hem nu rustig zoenen en kroop helemaal tegen hem aan en sloeg haar armen om zijn nek heen. Ze stopte na enkele minuutjes de zoen en keek hem liefjes in de ogen. "Kom op, dan ontbijten we. Anders heft Daren het voor niets gemaakt." Glimlachte ze en kroop nu een beetje van hem af na hem nog een kusje op de lippen te geven met een glimlachje.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 21, 2013 10:44:49 GMT
Hij bleef haar even aan kijken na de zoen en glimlachte even voor een moment, en streek haar nog even door haar haren heen.'' Ja inderdaad, en dat zou zonde zijn..'' sprak hij rustig en wreef nog even over haar buik. Gewoon omdat hij wist dat daar nu zijn genen en zijn pusp in zaten. Hij ontving haar tweede kusje nog en liet haar toen los, zodat ze even konden eten. Hij pakte het vlees rustig op en begon het misschien iets onbeschoft op te eten, maar als mens at hij niet vaak, hij deed het eigenlijk altijd in de avond, en als beest.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 21, 2013 10:49:41 GMT
Ze glimlachte kleintjes en liet hem weer rustig los en vond het wel fijn dat hij even over haar buik wreef. Hun pups. Ze haalde diep adem en keek naar het bordje voor haar en at ook rustig het blees op. Daren lette niet echt meer op hun en was gewoon weer zachtjes gaan zingen, enkel in een andere taal, zijn taal. Sara glimlachte kleintjes en nam af en toe een hapje van het vlees, dan van het fruit endan van de groentjes die hij zelf had gekweekt hier op het eiland. Het was wel lekker, heel lekker.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 21, 2013 10:55:50 GMT
Hij at alleen het vlees, het andere hield hij niet binnen, en daarom at hij het ook niet, waardoor hij ook al sneller klaar was dan haar waarschijnlijk. Zijn maag had nog niet genoeg gehad, maar hij zei er niets op, op dit moment, het kwam later wel en hij wou niet ondankbaar klinken tegenover de anderen eigenlijk. Want Daren had wel zijn best gedaan op het eten en het vlees was ook heerlijk.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 21, 2013 11:01:40 GMT
Sara keek even naar hem toen hij al klaar was en merkte dat hij enkel zijn vlees op at. Zij had toch nog wel een stuk voor hem.. Ze gaf het stuk vlees aan hem en nam zelf de groentjes en het fruit van hem over. "Sommige dieren moeten ook wel eens gras eten weet je." Glimlachte ze en gaf hem nog een kusje. Daren keek even om. "Als jullie nog wat willen is er nog hoor. Geef maar een gil." Zei hij rustig en begon dan weer te neuriƫn. Hij was altijd rustig ingesteld, dus kwaad zou hij niet snel worden. Ze slaakte een zuchtje en rekte zich uit waarna ze weer verder van de groenten en fruit at, het was lekker voor haar.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 21, 2013 11:26:28 GMT
Hij keek naar haar en glimlachte even.'' het spijt me lieverd, maar ik houd fruit en groente niet binnen.'' sprak hij toch wat beschamend voor een moment. Hij zuchtte even en at het vlees van haar ook dankbaar op, en merkte dat hij toch wel vol begon te raken inmiddels en zuchtte even voor een moment, waarna hij zijn ogen sloot. Hij was gewoon ook nog moe, al wou hij het niet laten merken momenteel
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 21, 2013 11:30:04 GMT
Ze glimlachte kleintjes. "Het maakt niet uit." Zei ze zachtjes en streek over zijn wang. Ze at rustig verder en zat wel al goed vol. Daren braadde nog enkele stukjes vlees en legde dat op een bord naast zich. "Iemand nog wat vlees nodig?" Vroeg hij rustig en keek over zijn schouder heen naar de twee. "Ik wil nog wel." Glimlachte ze en Daren kwam rustig met het bord naar de twee toe en gaf Sara nog een stukje. "Jij ook Khajit?" Vroeg hij rustig aan hem.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 21, 2013 12:20:56 GMT
Hij keek naar haar en glimlachte evne voor een moment, en slikte even waarna hij rustig even genoot van de aanraking over heer wang, en hij pakte haar kin even beet en gaf haar een klein kusje voor hij haar weer los liet, en keek daarna even naar Daren en schudde zijn hoofd.'' nee bedankt Daren.'' Sprak hij en merkte dat hij misselijk begon te worden, doordat het vlees gaar was, en hij dat dus absoluut niet gewend was. Hij slikte, en probeerde het binnen te houden, maar het ging al mis, en voor hij het wist, lag het er al uit, en voelde hij zich direct rot..
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 21, 2013 12:50:13 GMT
Sara glimlachte weer even en at haar vlees nu rustig weer op en ontving zijn kusje nog even. Daren knikte en legde het vlees rustig neer en keek weer even om toen hij kokhalste. "Volgende keer zal ik het voor jou maar rauw geven niet?" Zei hij rustig en ruimde de rotzooi zonder probleem op. Sara bleef rustig en ging nu achter Khajit zitten en zorgde dat hij wat tegen haar aanleunde en duwde een kusje in zijn nek. "Arme jongen." Fluisterde ze
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 21, 2013 12:57:06 GMT
Hij slikte even en keek naar hem. '' het spijt me, Daren.'' sprak hij wat verontschuldigend tegen hem en slikte even. Hij had helemaal geen honger meer, dus hij hoefde ook niet meer, en hij keek even nar zijn meisje, die een kusje in zijn nek gaf en hij kreunde onbewust ervan en hij slikte even.'' Sorry meisje..''s rpak hij ook direct, hij had dat niet mogen doen. Hij zuchtte even en sloot zijn ogen, schaamde zich nu echt voor zijn gedrag.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 21, 2013 13:06:49 GMT
Ze keek naar de twee en zuchtte zachtjes. "Maakt niet uit Daren, volgende keer zorg ik wel dat ik je wat rauw geef. Is geen probleem." Zei hij rustig en glimlachte weer eventjes. Ze keek Daren na toen die naar buiten liep weer na alles goed te hebben opgeruimd en keek dan weern aar hem, hooorde zijn kreun en glimlachte eventjes. "Maakt niet uit schat." Zei ze zachtjes en duwde weer haar lippen in zijn nek
|
|