|
Post by Sara Gather on Aug 21, 2013 18:59:36 GMT
Ze kroop tegen zijn lichaam aan en zuchtte zachtjes. "Komt goed dan, ik wil je graag helpen mijn lief. Maar zeg het volgende keer als er wat is oké. Had me op zen minst gevraagd even te stoppen omdat er wat was." Zei ze zachtjes en zuchtte weer. "Dat moment zal hopelijk een andere keer zich weer herhalen, want ik vond het wel prettig.." Murmelde ze en zuchtte. Ze streek over haar buik en zuchtte weer. Hun pups, kindjes kon ze het niet noemen. "Ik hoop alleen dat het geen slechte invloed heeft op onze kleintjes." Zei ze zachtjes en legde zijn hand even op haar buik en keek in zijn ogen. Ze glimlachte nu voorzichtig en gaf hem een klein kusje. "Gaan we terug naar de hut?" Vroeg ze nu zachtjes en keek hem weer in de ogen.
|
|
|
Post by joshua on Aug 21, 2013 20:59:36 GMT
Khajit
Hij keek haar aan en slikte even voor een moment en knikte even'' het liefste nam ik je nu mee, weg van dit eind, ergens waar we veilig zijn, en mijn vader ons even niet kan vinden, maar het zal altijd vluchten blijven, de rest van ons leven, tenzij we mijn vader kunnen verslaan, maar daar ben ik niet sterk genoeg voor, zelfs samen met jou niet.'' sprak hij rustig en keek naar haar terwijl hij even slikte.'' Ik weet niet of het een slechte invloed zal hebben, maar ik denk dat het het wel zal hebben. Ze zullenn veel verhuizen, als we hier ooit weg komen. Want mijn vader zal ons altijd vinden..'' Sprak hij en slikte even.'' We gaan terug, misschien hebben we dan enige kans om hem te ontlopen, al ben ik bang dat we momenteel nergens veilig zijn.''
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 21, 2013 21:11:03 GMT
Ze keek hem aan en zuchtte eventjes. "Zou ik wel eerst wat kleding terug mogen lieverd?" Zei ze glimlachend, en deed een stapje achteruit zodat hij werkelijk kon zien dat ze dus naakt was. "Goed?" Ze wilde zo veel mogelijk vrolijk doen en negeerde zijn woorden ietsjes gewoon. "En onze kindjes zijn pups lieverd, die passen zich wat makkelijker aan schat." Zei ze zachtjes en zuchtte. "Komt goed lieverd. Kom nou maar. Dan gaan we terug oké." Zei ze zachtjes en nam zijn hand vast. Ze slikte even. Maar.. Haar dochtertje dan? Haar Leila. Daardoor verstijfde ze. Ze wilde haar dochtertje nog wel..
|
|
|
Post by Jim Moriarty on Aug 22, 2013 11:06:24 GMT
Lucifer
Lucifer zei niks over het feit dat Marcus had gefaald want dat zou alleen maar betekenen dat hij in herhaling zou vallen en iets zou vertellen wat zoonlief uiteraard al wist, een beetje overbodig dan he. In tegenstelling tot zijn broertje weet Marcus dat hij zijn vader niet weer moet teleurstellen en dus niet weer moest falen, maar Lucifer vertrouwt erin dat dat niet snel weer zou gebeuren. 'Oh they think they can hide for just a little while that I suddenly lose track and have to relocate them again, how silly' zei hij ergens vermakelijk, want als Lucifer je in het verzier heeft dan val je echt niet zomaar even van zijn radar en kan hij altijd binnen no time bij je zijn, is het niet leuk om hem te zijn. 'Yes let's pay him a visit, I'm in for a little game' zei Lucifer en met dat laatste bedoelt hij meer dat hij het leuk vind om spelletjes met iemand te spelen en wanneer je het niet verwacht echt kan toe slaan velen zijn hierdoor echt mesjogge geworden.
Loki
Loki trok even zijn wenkbrauw omhoog als het overduidelijk is dat Melody niet weet dat ze dood is en ergens vind hij dit wel amusant. 'Ja dat is ontzettend tragisch' zei hij haar eerst nogal droog en het eigenlijk ook gewoon niet voor zich kon houden. 'Je bent allang dood, you silly girl, and I should know cause I'm the one that killed you' zei hij haar best vermakelijk en haar tranen wegveegde met zijn duimen en nee dit was niet een actie om haar ineens te gaan troosten. Loki vind haar leuk, hij heeft het geduld van een kever en afgewezen worden, nee dat komt niet in zijn woordenboek voor. 'But you have nothing to worry now' zei hij en haar ineens zonder pardon begon te zoenen.
|
|
|
Post by Barry Hatch on Aug 22, 2013 12:31:48 GMT
Khajit
Hij keek naar haar en knikte even.'' Prima lieverd..'" Sprak hij rustig en keek naar haar voor een moment. Hij had het geen eens dor gehad dat ze naakt was eigenlijk, al zat hij momenteel vol angst voor zijn vader die overduidelijk aanwezig was. Hij slikte even voor een moment en hoorde haar al bijna niet meer, je zag gewoon dat hij echt heel erg angstig was, voor alles momenteel, en liep dan ook richting de hut, bibberend en shakend bijna. Hij dacht momenteel niet aan haar dochtertje, al wou hij die haar zeker wel schenken... Maar nu.. het was niet eens zeker of ze deze twee weken wel zouden overleven, of in ieder geval hij...
Marcus
Hij keek nog even naar zijn vader, en was ook geen zins van plan zijn vader opnieuw te laten vallen. Hij hoopte zichzelf dan straks ook te mogen bewijzen dat hij wel een werkelijke zoon van zijn vader is, en een waardige opvolger ooit, als het nodig was. Ja hij zou wel voor zijn vader klaar staan. En Khajit zou gewoon het brave hondje zijn dat hun overal volgt. Hij was de demon.. Vergeleken met Marcus overigens, want marcus had niet echt een andere vorm, hij bleef zoals hij was, maar hij was wel sterker dan Khajit. Veel sterker. Hij begon rustig te lopen en keek naar zijn vader zo af en toe. Hij zei het niet, maar wou duidelijk alten weten dat hij niet egene was die zijn vader ooit zou laten vallen. Nooit.
Melody Heavens
Hij keek naar haar en haalde een wenkbrauw op. ''Niet! ik ben niet..'' ze kon haar zin niet echt afmaken, want hij zat aan haar, en tegelijk begon hij haar te zoenen. voor een moment zoende ze terug, tot ze zich besefte, dat het niet degene was waar ze werkelijk van hield en probeerde hem dan ook van haar af te duwen, en werd simpelweg onzichtbaar voor een moment, en zweefde weg, hopend dat hij haar niet volgde, of überhaupt toch op een of andere manier weer zo snel bij haar verscheen. Goed 2 kilometer verderop, dook ze een soort grotje in, en slikte even. Ze hoopte hem niet snel weer te zien...
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 22, 2013 13:35:30 GMT
Sara keek weer naar hem en zuchtte, kleedde zichzelf heel snel aan. Zelf dacht ze wel aan haar dochtertje omdat ze haar graag terug wilde, maar misschien had ze haar ook beter kunnen laten rusten waar ze nu was.. Ze slikte en nam voorzichtig zijn hand vast en vlocht haar vingers tussen de zijne. Daren was weer richting zijn eigen hut gelopen omdat hij hen ook wel alleen liet voor nu. Sara greep de hand van Khajit steviger vast en trok hem snel verder tot ze weer bij de hut was en duwde hem naar binnen. "Verander." Zei ze nu zacht tegen hem en veranderde zelf in een wolf en kroop zo weer tegen hem aan
|
|
|
Post by Barry Hatch on Aug 22, 2013 18:27:12 GMT
Khajit
Hij liet zich mee nemen naar de hut en twijfelde ook geen moment, en veranderde ook direct in het witte beest, wat , als je goed zag, grijze tinten begon te vertonen in zijn vacht door de angst kwam, maar ook voor het feit dat hij de keus nu eens en voor altijd voor zijn neus ging hebben, zodra hij zijn vader zag. Hield hij nog van zijn vader? dat antwoord was makkelijk. Ja natuurlijk deed hij dat nog.. Maar hij was geen slaaf, hij wou liefde voelen, en bij zijn vorige vriendin had zijn vader het goedgekeurd, doordat die ook in en in slecht was. Maar die wou hem niet, doordat hij meer contact was met de goede kant van de mensen dan de onderwereld. En uiteraard om wat hij was, een half demon/engel. Toen al, maar je kon het enkel merken aan het amulet die hij toen al om zijn nek droeg. Zijn haren stonden wat overeind, hij was bang. Heel erg bang momenteel. En dat was iets wat Sara waarschijnlijk goed merkte, en hem zo waarschijnlijk ook helemaal niet kende, dat hij zo van zijn stuk gebracht was door een man. Zijn bloedeigen vader. En zijn broer toch ook een beetje. Maar die vreesde hij een stuk minder...
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 22, 2013 18:38:55 GMT
Sara keek naar Khajit en mrkte dat hij echt bang was. Ze snoof en duwde hem dicht in een hoekje en ging voor hem liggen om hemeen beetje te beschermen. Ze gaf hem zachte likje over zijn vacht heen en knabbelde wat bij zijn hals, voorzichtig. Mijn lief, rustig maar. Dacht ze en gaf hem nog enkele likjes. Ik blijf bij je mijn lief, ik verlaat je niet. Ik zal aan je zijde blijven, wat er ook gebeurd. En ik zal alles doen om jou vader te proberen stoppen. Dacht ze weer en kroop helemaal tegen zijn dikke vacht aan en hield de deur van de hut in de gaten. Als ze binnen kwamen ging zij rechtstaan.
|
|
|
Post by Barry Hatch on Aug 22, 2013 18:45:18 GMT
Khajit
hij ging helemaal bij haar neer liggen en trilde gewoon terwijl hij haar woorden aan hoorde en even slikte. ik ben niet bang dat ik jou kwijt raak meisje, ik ben bang dat jij mij zal kwijt raken vertelde hij haar en legde zijn kop tegen haar aan. Hij genoot momenteel van deze momenten, zijn vader kon deze momenten ieder moment waarschijnlijk slopen en vernietigen. Hun fijne plekje, hun heiligdom, alles wat hun nog hadden. Een traan druppelde uit zijn oog en viel langs zijn wang naar beneden.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 22, 2013 18:54:28 GMT
Sara keek naar zijn kop toen hij weer gedachten doorstuurde en jankte zachtjes. Ze gaf hem weer een lik om zijn traan weg te halen en kroop helemaal tegen hem weg. Ik zal je niet verliezen mijn lief. Dat gaat niet gebeuren. Ik hou daarvoor te veel van je mijn lief. Dacht ze en likte hem weer enkele keren. Ze zou hem houden, ze zou hem helpen om er door te komen. Ze likte hem weer liefjes en sloot af en toe haar ogen. Ze zou bij hem blijven
|
|
|
Post by Barry Hatch on Aug 22, 2013 19:00:29 GMT
Khajit
hij slikte eveen voor een moemnt en voelde hoe lief ze voor hem was, waardoor hij even een beetje kalmeerde, en haar helemaal beet pakte. Beloof me alsjeblieft lieverd.. Dat als ik weer volledig Demon ben, en onder invloed van mijn broer, je vlucht, en mij niet probeert tegen te houden. Voor onze kleintjes.. Hij keek even naar haar terwijl hij de omgevings geluiden nog altijd in de gaten bleef houden. a;s ik nu weer verander, zal mijn vader er ook druk op zetten zodat ik niet terug kan. Ik ben dan gevaarlijk voor je.. Ik wil je niet in vijftien stukken rippen en je in mijn maag hebben meisje.. Alsjeblieft, dit is belangrijk, kun je me het beloven?
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 22, 2013 19:17:40 GMT
sara zuchtte. 'Ik zal proberen te vluchten, maar ik kan niet ver door dit eiland.' dacht ze en gaf hem weer een lik.'ik wl je niet verliezen schat.' dacht ze en keek even naar hem. 'Ik wil kunnen vertellen wie de vader van onze kindjes is. dat je er bij bent.' dacht ze en likte weer wat verder. 'Maar ik beloof het..' dacht ze nu toch wel. ze wilde bij hem blijven, maar wilde hem ook tevreden houden.
|
|
|
Post by Barry Hatch on Aug 22, 2013 19:36:30 GMT
Khajit
Hij keek naar haar en knikte even. Ik wil onze kindjes ook bij ons hebben. Het liefste samen. Ik wil ze ook ontmoeten.. En misschien zijn ze de oplossing, de verlossing die ik nodig heb.. Misschien kan mijn vader ons vergeving geven, al weet ik nu al dat hij dat niet doet, hij is daarvoor te erg. Hij zal zijn kleinkinderen niet willen zien. De mooie kleinkindjes van hem die binnen in jou aan het groeien zijn, afwachtend tot ze eruit mogen.. Sprak hij en duwde zijn neus zacht tegen haar buik aan, probeerde te voelen hoe groot ze al waren inmiddels.. Of ze nog kans hadden om geboren te worden voor zijn vader er was, maar hij had er geen hoop in.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 22, 2013 19:40:29 GMT
Ze keek naar hem en luisterde rustig naar wat hij te zeggen had. Ze zuchtte en knikte eventjes. Hopelijk zouden ze wel blijven leven, hun pups. Al wilde ze later wel nog een gewoon mensen kind. Ze voelde zijn neus zacht tegen haar buik en ze gaf weer een likje aan zijn oor. Ze waren eigenlijk al best gegroeid in vergelijking met een normale dracht. Al kwam dat een beetje door een eigen gave dat ze zo ontwikkelde waardoor ze ook geen normale wolven jongen zouden worden, dus haar buik was toch al wat verdikt sinds de dekking. Ze likte zacht over haar buik heen nu en keek dan weer naar Khajit. Ik hoop alleen dat je ze te zien krijgt terwijl je er nog helemaal bij bent..
|
|
|
Post by Barry Hatch on Aug 22, 2013 19:49:41 GMT
Khajit
Hij keek naar haar en knikte even voor een moment en sloot zijn ogen weer even. Hij hoopte het.. Hij hoopte zijn kleintjes nog te zien.. Oh, waarom kon de wereld zo veranderen, in een blik,, En waarom moest zijn vader net nnu op duiken, waarom niet over vijftig jaar, als zij oud en grijs was waarschijnlijk, en hij levendig.. Tenmisnte, hij wist niet of zij voor eeuwig leefde.. eb misschein wou hij het ook wel niet eens weten. Hij wou gewoon zijn meisje, zijn Sara, en later zijn kleintjes.
|
|