|
Post by joshua on Aug 22, 2013 22:58:53 GMT
Khajit
dat hij ook vrij moe was, gaf hij zich niet aan toe, zijn meisje was tien keer belangrijker dan hem. Zij was hem dierbaar, en niet een klein beetje ook. HIj slikte even terwijl hij merkte dat hij ook honger begon te krijgen, en doordat zijn blik op de pups gericht was, kreeg hij even een neigin een van hen weg te snoepen, maar dat vergat hij direct weer. Dat kon hij niet maken, toch? hij slikte even voor een moment waarna hij zijn blik afweek. Hij kon echt niet zijn eigen kinderen op eten. Ze waren lief, klein, en bovena, onschuldig. Wat was er toch met hem an de hand momenteel. Zijn huid was momenteel ook langzaam terug naar zwart aan het trekkebn, doordat zijn vader in de omgeving was, en hij daar veel aan dacht. Verbinding met zijn oude leven, zorgde alweer voor verandering.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 22, 2013 23:06:00 GMT
Sara Sliep rustig verder en merkte niet van wat er allemaal met hem gebeurde. Wel ging ze wat beter om de pups heenliggen zodat ze goed warm bleven en beschermd waren. Ze dacht toch niet dat hij er eentje durfde op te peuzelen, hun pups. Lucy kroop een beetje onder de kop van Sara uit en ging toch weer bij het groepje liggen dat ook tegen haar aankropen. Ze zou het wel degelijk merken als er ook maar één pup weg was. Dan mocht hij het uitleggen en het vertrouwen zou ook bijna meteen weer wegzakken.
|
|
|
Post by joshua on Aug 22, 2013 23:10:09 GMT
khajit
Hij zuchtte even en besloot gewoon maar even te wachten tot hij op jacht kon gaan. Maar dat moment zou waarschijnlijk toch nog wel even duren, tenminste daar ging hij toch vanuit. Hij keek naar de pups en duwde lucy al snel even een beetje beter bij de anderen, gewoon voor de zekerheid, al ging het al wel goed met het kleintje. Hij kroop zelf ook beter rondom zijn meisje en de pups, en bleef nog altijd waken. Waken tot zij niet meer moe zou zijn. ZIjn eigen ogen mochten dus niet dicht vallen, iets wat meer dan verleidelijk was.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 22, 2013 23:16:34 GMT
Sara bleef rustig slapen en Daren was even weggegaan om een andere jonge wolf te schieten voor Khajit. Hij liep met het dier weer richting de hut en opende de hut rustig. Hij keek even naar Sara met de pups en dan naar Khajit. "Ik dacht dat je wel honger zou hebben." Sprak hij kalm en legde de wolf bij hun neer. "En aangezien je toch bij Sara moet blijven voor de pups kon ik dat best regelen." Zei hij rustig. Hij had gewoon die vriendelijke aard..
|
|
|
Post by joshua on Aug 22, 2013 23:20:39 GMT
Khajit
Hij bleef al die tijd rustig bij haar liggen tot Daren de hut in kwm en hij bijna in een aanvallende positie wou springen, maar kalmeerde toen hij zag dat hij het ws en knikte even voor en moment en liep er direct vrij hongerig op af, en begon er dankbaar het vlees simpelweg vanaf te scheuren. HIj keek nog even kort naar hen, en stuurde nog even snel een bedankt zijn gedahcten in, beseffend dat hij dat nog niet had gedaan. Hij vatte nog niet hoe Daren geen vriendin had kunnne krijgen, ondanks hun eerst de enige waren. Hij had zo'n goed hart, wie zou hem nou niet willen?
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 22, 2013 23:30:37 GMT
Daren knikte even rustg op zijn bedankje en keek naar de pups en naar Sara die lag te slapen. Hij glimlachte klein. "Ik ben blij dat de bevalling goed verlopen is." Zei hij nu ook gewoon rustig en ging in kleermakerszit zitten. Waarom hij geen vriendin had? Uiterlijk misschien? Hij wist het niet echt. Zijn lange haar dat erin meespeelde, zijn oren, ogen. Hij wist het niet. Hij was niet meteen opzoek, maar keek wel rond, gewoon om te zien of iemand zijn hulp nodig had, gewoon om te kijken of alles in orde was, als een vriend. Een goede vriend. De meesten keken gewoon naar zijn uiterlijk en zijn reactie op het eerste zicht. Sara was slimmer geweest en had hem leren kennen. Hij kon wel begrijpen dat de meeste meiden geen jongen hoefde met zo'n haar. En er waren ook maar weinig meisje hier op dit eiland. Zijn hart was inderdaad groot en hij wilde iedereen wel onder zijn hoede nemen, wilde elk levend wezen helpen, behalve als het over slechte dingen ging. Iemand vermoorden zou hij nooit doen. En het meisje waar hij verliefd op was geweest op dit eiland was ook 2 jaar geleden gestorven. Niet dat hij veel kans had gemaakt. Hij schudde zijn hoofd lichtjes en opende zijn ogen toen hij merkte dat die gesloten werden. Hij moest er niet aan denken, dat had toch geen nut, daar hielp hij niemand mee.
|
|
|
Post by joshua on Aug 23, 2013 9:03:12 GMT
Khajit
Hij at rustig verder, terwijl hij werkelijk alles van de wolf op at, tot op het bot, en glimlachte soms even, al was dat door de gedachten van zijn kleintjes dke achter hem lageen, en keek zo af en toe ook oop, puur doordat hij alles in de gaten wou houden. Toen hij klar was, en ook wat vlees aan de kant had geschoven voor Sara, ging hij weer net zo hard naast haar liggen, en slikte zijn bek nog even kort af, voor hij weer naar Daren keek. Daren.. Ik zal eerlijk moeten gaan wezen. Ik ben half Dmeon, half engel, en mijn vader, Lucifer, de duivel dus, IS naar hier op weg. Hij slikte even voor een moment en keek even weg. IK weet niet hoe ik eruit kom, Daren, maar alsjeblieft, als ik terug ga naar mijn werkelijke vorm, mijn demonen vorm, wil jij har dan beschermen? Ik zal haar namelijk in die vorm allen maar als voedsel zien.. Hij sloot weer even zijn ogen en gaf haar een paar knabbeltjes in haa nek, en duwde even een van de pups terug, die wakker was geworden, en weg wou kruipen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 23, 2013 9:12:26 GMT
Daren keek naar de pups en glimlachte weer even. Het was mooi om te zien, ondanks ze eigenlijk een mens was. Ze kon in elke vorm van haar drachtig en zwanger worden. Sara vond het niet erg, best wel fijn om nieuw leven op de wereld te zetten. In haar slaap legde ze haar hoofd nu wet om de pups heen. Daren keek naar Khajit toen die weer neerlag en tegen hem begon te spreken. Hij luisterde aandachtig en na zijn laatste woorden knikte hij. "Ik zal haar en de pups beschermen. Met mijn leven. Ik wil een goede vriendin niet laten sneuvelen, en al zeker de pups niet. Die hebben nog een mooie toekomst die tegemoet komt." Zei hij rustig
|
|
|
Post by joshua on Aug 23, 2013 9:26:26 GMT
Khajit
Hij knikte even en keek hem aan. Dankjewel, Daren.. Neem haar alsjeblieft meen naar een veilige plek hier op het eiland. Want ik zal niet meer bij haar zijn als ik volledig verander.. Mijn vader zal me in zijn macht hebbeen, en dan haal ik alleen maar zielen binnen voor de duivel, dan vermoord ik mensen en kinderen voor mijn vlees, en mijn broer of vader collecteert hun ziel in de hel. Dan verdient ze niet, en jij ook niet Daren. Je hebt een goed hart. Het zit op de juiste plek.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 23, 2013 9:30:06 GMT
Sara bleef rustig doorslapen en onbuwst hield ze toch alles in het oog door haar instinct. Daren luisterde weer naar hem en knikte. "De pups kunnen echter nog niet ver lopen, dus daar moet ik nog wat op vinden." Zei hij zacht en keek naar Sara en de pups. Het was echt mooi om te zien gewoon. "Maar ik zal zorgen dat er met geen één wat gebeurd. Al zou je hen best wel eerst namen geven, je hebt al één naam voor het zwart witje, maar de andere 6 zouden ook wel een naam willen denk ik." Zei hij rustig. Op de woorden dat hij het hart op de juiste plek had glimlachte hij weer. "Niet veel zeggen dat, puur omdat ze niet de moeite doen me te leren kennen." Zei hij rustig en rekte zich eventjes uit
|
|
|
Post by joshua on Aug 23, 2013 9:38:30 GMT
Khajit
Hij keek nar hem en naar zijn meisje en glimlachte even voor een moment en keek toen weer naar Daren. Ik wou je eerst ook liever niet leren kennen, maar de daden die je voor ons deed, Daren, hoe je handelt.. Geweldig.. toch wil ik dat je haar als ze wakker word mee neemt. Ik moet mijn vader alleen tegen het lijf lopen als hij komt. Want ik wil niet dat hij mijn meisjeook maar iets doet. Ze beseft zijn kracht misschien niet zo, maar ik weet dat hij echt behoorlijk gevaarlijk is, en nadert. Vertelde hij hem, en een traan ging weer vanuit zijn ooghoek over zijn wang begon te lopen
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 23, 2013 9:51:37 GMT
Daren keek hem rustig aan en glimlachte. "Dat weet ik, dat heb ik gemerkt." Zei hij zacht en keek dan weer nar Sara. "Ik zal haar veilig houden met de pups. Mijn hut ligt op het afgelegenste plekje op dit eiland, dus breng ik haar daar wel heen. Daren zag de traan waardoor hij opstond en die wegveegde wet zijn handpalm. "Komt wel goed Khajit. Ik kan echter niet beloven har te vertellen dat ze niets kan doen. Als ze gaat proberen te helpen kan ik er weinig aan doen." Zei hij rustig en keek weer naar de pups waarvan Lucy nu toch weer even ging drinken bij Sara waardoor die een secondje wakker werd en dan weer in dommelde.
|
|
|
Post by joshua on Aug 23, 2013 10:01:14 GMT
Hij keek naar de pups en zuchtte even. Als jullie zo weg gaan, zeg dan dat zij de namen mag verzinnne, maar dat ik hoop dat ze er nog een met de naam Hope zal benoemen. sprak hij nog aan hem en keek even weer naar zijn kleine meisje, en de pup die weer begon te drinken. Degene die hij naar zijn vader wou noemen.. al had ze dat vast ergens wel door. Zijn ogen sloten zich een beetje en hij merkte dat hij weg begon te vallen. Hij was moe, heel erg moe. Maar hij wou nu niet slapen.. Niet nu, niet in deze tijd van angst. Niet in deze tijd, dat zijn vader en broer elk moment hier in de hut konden verschijnen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 23, 2013 10:09:27 GMT
Daren keek naar hem en knikte weer even. "Dat zal ik doen. En ik zal haar wel voorstellen er eentje Hope te noemen." Zei hij rustig tegen hem en keek naar de pups. Ook het witte teefje werd weer wakker en kroop naast haar zusje Lucy om ook wat te drinken nu. Sara had een klein deel van het gesprek opgevangen door de woorden van Daren. Ze geeuwde eventjes en keek naar de pups die dronken. Hope. Dacht ze doelend op het witte teefje naast Lucy.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 23, 2013 10:41:17 GMT
Khajit
Hij merkte dat ze wakker geworden was, en een van hen al de naam hope gaf, en hij glimlachte even voor een moment en keek naar de twee die aan het drinken waren. Ik hoop gewoon dat het allemaal goed gaat komen. sprak hij nu naar beiden en legde zijn kop over het lichaam van sara neer, voor bescherming, maar ook door vermoeidheid. Hij maakte zich druk, en misschien maakte hij zich momenteel wel iets te druk eigenlijk.
|
|