|
Post by Anakin Blackwood on Jul 8, 2013 23:39:57 GMT
Jonathan Zenker
Hij keek haar aan en merkte de angst in haar ogen. "Shh, je hoeft niet te poetsen meisje. Ik doe je niets, je moet niet bang zijn. Ik ben lief, ik wil je helpen, ik wil je verzorgen. Je hoeft niet te poetsen hier, en je papa is hier toch niet, dus je hoeft het niet te doen." Zei hij zachtjes en trok haar voorzichtig wat in zijn armen om haar voorzichtig te knuffelen. "Je moet gewoon rustig blijven liggen en uitrusten, op krachten komen, je moet niet poetsen." Zei hij zacht tegen haar en veegde voorzichtig haar tranen weg.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 9, 2013 7:57:56 GMT
Amina
Ze merkte hoe rustig hij was, maar minder angstig werd ze niet. De knuffel die hij gaf, kwam onverwacht, en ze werd er alleen maar bangert door, nu ging hij vast verder aan haar zitten, en ook bij haar geslachtsdeel, zoals haar vader vaker deed, en daarom kroop ze nog angstiger in elkaar. Haar leven was Gewoon gebouwd op arbeid, sex en angst, een ding daarvan hoefde het meisje nog geen eens een woord over te weten. Quenya kwam weer binnen, met een fiks blauw oog, nog geen kwartier later, en ze slikte terwijl ze trillend in een stoel in de hoek ging zitten. Een bloedende snee bij haar vagina, viel goed op, door een bloedvlek die zich op de jurk had gevormd. Ze zei niets, leek verdoofd, en vol.angst staarde ze in de richting van Jonathan, terwijl ze trilde, Hevig.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 9, 2013 9:01:53 GMT
Jonathan Zenker
Hij merkte dat ze niet kalmer werd en liet haar dus zachtjes los en streek weer over haar wang en keek vol medelijden naar haar. "Blijf gewoon rustig liggen, ik doe je niets. Je bent hier veilig." Zei hij zachtjes en glimlachte wat zwakjes waarna hij weer het deken over haar heen legde en op stond toen Quenya binnenkwam. Zijn ogen schoten meteen overbezorgd naar haar oog en naar de bloedplek op har jurk. Hij dook meteen naar haar toe en nam haar hoofd zachtjes in zijn handen. "Wat is er gebeurd?" Vroeg hij bezorgd en keek haar in de ogen. Hij trok haar jurk ietsjes op en begon meteen met het te verzorgen, zo weinig mogelijk raakte hij haar aan, enkel om de wonde te spoelen en te ontsmetten waarna hij haar jurk weer wat liet zakken en haar meteen weer aankeek.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 9, 2013 9:11:23 GMT
Quenya
Ze keek naar jonathan, ook nog een beetje angstig naar hem, maar al snel begonnen de tranen te lopen en kroop ze direct tegen hem aan." Hij.. Hij..." Begon ze te hakkelen en kon haar zinnen niet eens afmaken, doordat ze begon te huilen en stevig ook, terwijl Amina nu een beetje naar haar keek." Papa gedaan...." Sprak het meisje. Papa ook wel eens bij mij doen. Papa met worstje in mond steken.. En in mij.. Vast ook bij vrouw gedaan..." Sprak ze en keek naar hen,, en Quenya begon nog een graadje erger te huilen, duidelijk dat het zo was.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 9, 2013 9:25:41 GMT
Jonathan Zenker
Hij slikte en luisterde naar het meisje en werd nu kwaad, maar echt kwaad. Hij wilde de man vermoord hebben, en nu zeker. Wie durfde zijn meisje te verkrachten... Hij greep Quenya voorzichtig in zijn armen vast en legde haar zachtjes op het bed neer. "Shh." Zei hij zacht tegen haar en duwde een kusje op haar voorhoofd en keek naar Amina. "Ik ga even naar je papa toe, ik ben zo meteen terug." Murmelde hij tegen Amina en streek nog even bezorgd over de wang van Quenya en rende dan de kamer uit en veranderde in een wolf toen hij bij de man binnenkwam en gromde pissig naar hem.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 9, 2013 9:46:01 GMT
Quenya
Ze slikte even en probeerde hem.nog tegen te houden, in haar opwelling had ze de man al gedood, en enkel een hoopje as, en het bebloedde lichaam van zijn vrouw lag nog dood op de grond, en het hoopje as van de man op het bed lag. Het huis was wel bizar, rare middelen, martel werktuigen en een doodsbange drieling had zich verstopt in de kast, om Quenya al eerder; maar ook door hun vader.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 9, 2013 9:54:41 GMT
Jonathan Zenker
Hij keek rond, niets. Hij veranderde weer in een mens en liep door het huisje heen, hij wist waar alles voor diende. Hij snoof en hoorde wat beweging in een kast. Hij liep er zachtjes naar toe en deed de kast open. Hij keek naar de drieling en slikte even. "Shh." Zei hij zachtjes en keek om zich heen. "Wat doen jullie in de kast?" Vroeg hij zachtjes.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 9, 2013 10:11:49 GMT
de drieling
De drieling, allen 4 jaar oud, voelden hoe de kast open gedaan werd en kropen tegen elkaar aan en gilde even. De drie jongens leken identiek en waren moeilijk uit elkaar te houden, ze leken Gewoon zo extreem veel op elkaar, dat je niets zag wat je kon helpen hun uit elkaar te houden. Ze trilden van angst, ondanks hij hun probeerde gerust te stellen, lukte het niet heel erg op de.jongens.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 9, 2013 10:20:48 GMT
Jonathan Zenker
Hij zuchtte even, nog kleine kindjes.. Hij bukte zich rustig en keek naar de drie jongens. "Kom hier jullie." Fluisterde hij zachtjes. "Ik doe jullie niets, ik breng jullie naar jullie grote zus. Kom maar." Zei hij zachtjes tegen de drie maar bleef wel even zitten. "Alsjeblieft, ik doe jullie echt niets." Zei hij weer zacht en keek naar de drie jongens.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 9, 2013 10:45:20 GMT
de drieling
De jongens keken naar hem en slikte een beetje terwijl de meeste linkse, die Harrin werd genoemd, nu iets voorzichtig zich richting Jonathan begon te verplaatsen en zijn broers hem begonnen te volgen, maar wel dichtbij hem bleven.´´ Kom jij ons geen pijn doen..?´´ vroeg Harrin dan ook, de kinderen hadden het gewoon verschrikkelijk in dit gezin, en dat zag je ook nog iets aan de moeder als je het goed zag, was dfie ook meerdere malen verkracht geweest.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 9, 2013 10:52:35 GMT
Jonathan Zenker
Hij bleef rustig zitten toen de jongen wat dicher kwam en schudde zijn hoofd bij zijn vraag. "Ik kom jullie geen pijn doen, ik wil jullie helpen." Zei hij zacht tegen hen en bleef rustig zitten op de grond en glimlachte klein naar hen. "Ik wil jullie zeker gene pijn doen, ik ben niet zoals jullie papa." Zei hij zacht tegen de drieling.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 9, 2013 11:02:19 GMT
De drieling
Ze kwamen langzaam dichterbij en bleven dan staan.'' Is zusje niet gevaarlijk.. zij liet mama voor eeuwig slapen..'' Sprak het tweede jongetje, beter bekend als Estel. Hij keek twijfelend naar hem, en zijn broertjes knikte ook even, terwijl hij naar hem bleef kijken. Alledrie trouwens.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 9, 2013 11:19:23 GMT
Jonathan Zenker
Hij schudde zijn hoofd. "Zusje is niet gevaarlijk. Ik zorg voor zusje dat ze niet gevaarlijk is." Zei hij zacht tegen de drieling en keek hen alledrie eventjes aan. "Oké?" Vroeg hij zacht aan de kinderen en keek hen rustig aan. "Dan kunnen jullie ook kennis maken met mijn kinderen, dan kunnen jullie een beetje spelen." Zei hij zachtjes tegen de drie en bleef zitten.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 9, 2013 11:22:56 GMT
De drieling
Ze keken hem nog wat angstig aan, maar Harrin Knikte toch even.'' ik ben Harruin en dat zijn Estel en miárco.'' Zei hij rustig en keek naar hem terwijl ze netjes wachtte tot hij zou gaan lopen. De broertjes bleven nog wel een beetja aan elkaar plakken, want ze waren nog steeds een beetje bang voor hem, en toch ook voor waar ze heen gingen. Straks lokte hij hen in de val, en deed hij hen nog steeds pijn.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 9, 2013 11:31:37 GMT
Jonathan Zenker
Hij keek naar de drie en glimlachte even. "Ik ben Jonathan, aangenaam." Zei ze zachtjes en glimlachte weer. Hij stond nu voorzichtig op en begon richting de deur te lopen. "Volg me maar." Zei hij nu zacht tegen de drie en begon rustig te lopen richting hun huisje, ze woonde eigenlijk gewoon in het kasteel maar in een aparte kamer natuurlijk. Binnenkort was hij wel van plan weer richting Rivendell te trekken, voor Elrond hem kwam halen..
|
|