|
Post by Frank Tupelo on Aug 27, 2013 20:02:11 GMT
Selene
Ze keek naar alles wat er nu en merlte heus wel dat misha de politie in de gaten hield momenteel, en ze zuchtte even voor een moment en kwam gewoon door de muur heen waar de politie stond.'' Echt jullie zijn zo saai.'' Sprak ze enkel en de politiemannen keken naar haar, ja ze zag eruit als een mens, en de politiemannen wisten nu haast zeker dat het om haar ging.'' laat dat pistool vallen!'' sprak een van hen, maar ze lachte enkel en richtte het op een van hen. Ze schoten tegelijk hun kogels af, en ze deinsde wel achteruit, maar stond al snel weer recht.'' Au.'' Sprak ze droog. En nu is het mijn beurt..'' sprak ze enkel en begon te schieten, en met enkele kogels, lagen alle drie onderuit, makkelijk als wat. '' Zo moet dat Misha.'' Sprak ze enkel omdat ze hem wel door had, en pakte hun pistolen op, en de kogels. Kon ze goed gebruiken.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 27, 2013 20:34:27 GMT
Naam: Mary Collins Geslacht: meisje Leeftijd: 9/ 50 Spook/ Mens : spook evt. kracht (indien geest) : zichtbaar en onzichtbaar. zweefkracht( oftewel kan door plafond heen en door vloeren) Daarnaast is haar gil behoorlijk sterk. kan tot supersonsisch niveau raken. ( cover your ears!) en de abiliteit om ook vaste dingen vast te pakken. Karakter: Onschuldig. Hartstikke onschuldig. Ze wil het liefste met iedereen spelen, ook al zie je er nog zo eng uit. Zolang je lief bent wil ze alles met je doen. Ze is heel vrolijk, en de jongeren die er komen, loopt ze ook altijd op af, en vraagt ze of ze willen spelen. Maar als hun dan gillen, loopt zij vaak verdrietig weg. En in haar verdrietige status schrikt ze overal van, en als Mary ergens van schrikt, gaat ze gillen. en niet zachtjes.. Geschiedenis: Mary is geboren in Oklahoma city en daar altijd gebleven. Ze begon op jonge leeftijd te stotteren, iets wat in het ziekenhuis haar werd afgeleerd, en het steeds beter ging. Ze heeft een vrij normale jeugd gehad, al mocht ze in het zieknhuis nooit spelen, en spelen was iets wat het meisje altijd graag deed. Ze moest in bed blijven, met haar pop Saddy. en dat was misschien niet echt de droom van het meisje geweest. Het is dan ook treurig dat dit meisje, als een van de jongste patienten hier, en eigenlijk totaal niet gek( al vonden haar ouders van wel, ze was te mooi om een kind van god te zijn) gestorven is tijdens de rellen in Roosevelt Asylum. En nu elke nacht weer, verlangt ze om met iemand te spelen, en doet ze geen vlieg kwaad. haar pop, Saddy is een spook pop, en die draagt ze dus ook ieder moment van de dag bij haar. Foto/uiterlijk: us.123rf.com/400wm/400/400/zaretskaya/zaretskaya1208/zaretskaya120800019/14853437-beautiful-blond-little-girl-playing-near-a-piano-in-a-white-room.jpgExtra : x
|
|
|
Post by Castiel on Aug 27, 2013 21:39:35 GMT
Naam: Azazel Geslacht: Male Leeftijd: 33 (84) Spook/ Mens : Spook evt. kracht (indien geest) : Bezit nemen, aanraking, telikinese, zichtbaar en onzichtbaarheid, snel bewegen van de ene plek naar de andere plek, zijn stem veranderen (op die manier weet hij zijn slachtoffers vaak te lokken doordat hij de stem gebruikt van iemand die ze vertrouwen) Karakter: Azazel is iemand die bijna tot geen emotie toont, als hij iets laat blijken van emotie zijn het meestal emoties die te maken hebben met woede of andere negatieve emoties. Hij is behoorlijk recht voor zijn raap en gevoelens van anderen kunnen hem gestolen worden. Azazel heeft behoorlijk psychopatische trekjes en vind het sowieso leuk om je eerst flink te mishandelen en verminken voor hij je vermoord, je tot waanzin drijven, he calls it play time. Buiten het feit dat Azazel zijn zogezegde dark passenger niet verbergt, is er niemand die zijn geschiedenis verhaal weet en dat hoeft ook niet iemand te weten. Geschiedenis: Azazel komt uit een klein dorpje in Schotland, hij komt uit een familie van doktoren en chirurgen. Azazel was als kind altijd wat het buitenbeentje en hij was nogal de geek van zijn generatie te noemen, hij werd veel gepest en de enige plek waar hij liefde kreeg was thuis van zijn mama, zijn vader was voornamelijk drunken en kwam soms weken niet thuis. Het was echter al toen Azazel negen was toen hij veranderde in wie hij was, hij had namelijk datgene meegemaakt wat geen kind op zijn leeftijd zou mogen mee maken. Hun huis werd overvallen en zijn moeder werd met een bijl in stukken gehakt terwijl ze hem lieten toekijken. Azazel kwam in vele gevechten terecht en was al vrij vlot gefacineerd in de dood, op zijn elfde begon hij ook al met het vermoorden van kleine dieren en op zijn negentiende stond hij al bekend als de grootste psychopatische seriemoordenaar. Meteen bij de opening van het Asylum in 1960 kwam hij erin, Omdat de testen die Franklin deed vrij nieuw waren en omdat Franklin zelf ook bang was voor Azazel ging het een keer flink mis, dat gebeurde nog geen jaar later. Het was ook Azazel die Franklin had vermoord tijdens de hele rel. Foto/uiterlijk: Extra :
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 27, 2013 22:10:30 GMT
Mary Collins
ze liep over de gangen heen, nou ja huppelde eerder, met haar pop in haar armen, terwijl ze vrolijk aan het zingen was. Ze zat op de eerste verdieping, de verdieping die vroeger altijd al de kinderafdeling was, te zien aan al het oude verrotte speelgoed, wat er allemaal lag, en de duidelijk kleinere bedden vergeleken met beneden. Ze zong vrolijk verder, en plofte nu op de grond neer, en keek naar haar pop.'' Saddy, je bent zo lief! Zullen we een spelletje spelen?'' vroeg ze gewoon aan haar pop en stond net zo hard weer op, terwijl ze al helemaal aan het lachen was van de pret die ze momenteel had.'' jan huigen in de ton!'' zong ze vrolijk en zong het liedje verder, terwijl ze vrolijk in het rond danste met haar pop, en bij de laatste zin;'' en de ton die viel in duigen!'' liet ze ook daadwerkelijk haar pop los, en viel zelf achterover, waardoor ze per ongeluk door de vloer heen ging, naar de beneden verdieping. haar pop bleef wel boven liggen, en eenmaal op de begaande grond, keek ze grond, en ontstonden er kleine traantjes in haar ogen.'' Saddy? Saddy?'' begon ze te roepen. waar was haar pop nou?
|
|
|
Post by Castiel on Aug 27, 2013 22:27:15 GMT
Misha
Misha had ook al vrij vlot door dat Selene naderde, Misha probeerde toch weer op zijn manier om de politie agenten bij elkaar te houden, want ze zeiden toch ook altijd samen sta je een stuk sterker dan alleen, dat telt vast meer mee als je met levenden te maken hebt en niet met de doden. Misha hoorde Selene praten tegen de agenten en wist dat als hij nu niet reageerde dat die agenten niet lang hadden te leven. Er was dit keer iets wat hem tegen hield niet iemand of een kast dat in de weg stond, maar zichzelf. Als hij hun ineens wou waarschuwen dan zouden ze juist in de verkeerde richting rennen, gewoon door het zien van hem. Door niet wetend wat te doen op dat specefieke moment was Misha net te laat om ook maar een iemand van hun te redden. 'Waarom kun je ze niet laten gaan, zij verdienen het ook niet om dood te gaan' zei hij tegen Selene en dan Mary hoort, zijn kleine vriendinnetje, de persoon die niet gillend van hem wegrende als ze hem zag. Misha liet Selene dan ook voor wat ze was dit keer en verscheen bij Mary in de buurt. 'Wat is er aan de hand Mary, waarom ben je verdrietig' vroeg hij haar en voor haar neer knielde waarbij hij haar traantjes wegveegde.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 27, 2013 22:39:05 GMT
Mary Collins
Ze keek op toen ze iemand hoorde, en keek op naar Misha . Ze vond hem wat vreemd door de verminikingen, maar hij wou altijd wel spelen, dus hij was wel lief. Ze voelde hoe hij de tranen weg haalde, en ze knuffelde hem direct.'' Saddy is weg..'' Sprak ze en begon weer zachtjes te huilen.'' Ik.. Ik.. '' sprak ze verdrietig en kroop gewoon tegen Misha aan, het maakte haar helemaal niets uit hoe hij eruit zag.'' Ik was aan het spelen.. En bij Jan huigen was ze weg..'' sprak ze wat verdrietig en bleef tegen hem aan leunen.'' ik was alleen maar aan het spelen.. Willen doktors nog steeds niet dat ik speel? Ben ik stout, en moet ik weer in bedje?'' vroeg het meisje, dat niet helemaal goed besefte dat ze dood was, ze sliep dan ook toen zij dood werd gemaakt in de rel. haar botten, haar overblijfselen lagen dan ook nog boven in een van de bedden. En in haar handen de pop geklemd. De werkelijke pop van haar.
|
|
|
Post by Castiel on Aug 28, 2013 12:26:44 GMT
Misha
Misha knuffelde Mary terug en luisterde naar wat ze hem te vertellen had over haar pop Saddy en hoe haar pop ineens bij Jan huigen was verdwenen en hoe ze vroeg of ze nog steeds niet mocht spelen van de dokters. 'Natuurlijk ben je niet stout meis, je bent een lieverd en jij mag nu gewoon spelen, ik probeer er voor te zorgen dat je zoveel kan spelen als je wilt, zelfs al is dat alleen met mij' zei hij troostend met een flauw glimlachje, wat er best vreemd uitzag door dat gat bij zijn kaaklijn. 'Maar we zullen Saddy ook terug vinden, want misschien wou ze wel verstoppertje spelen en moeten wij heel goed zoeken om haar te vinden, helemaal als ze zich extra goed heeft verstopt' zei hij tegen Mary om het meteen te veranderen in een leuk spel. Hij komt overeind en stak zijn hand naar Mary uit om samen met haar naar Saddy te gaan zoeken.
Azazel
Azazel had zich de laatste tijd nog niet echt laten zien, natuurlijk niet omdat hij bang was, nee zo af en toe vond hij het ook wel leuk om gewoon toe te kijken, het gegil horen van de jongeren, het is als muziek in zijn oren. Azazel had daarbij ook mee gekregen dat de pop van Mary weg was en raad is wie die nu in de hand heeft, juist ja, Azazel. Hij hoorde hoe Misha begon te roepen voor Saddy tijdens het zogezegde verstoppertje spel en om het kennelijk nog leuker te maken voor Mary. 'Saddy Saddy Saddy' riep hij mee maar meer op een nogal enigzins creepy manier, terwijl hij de pop nog steeds vast hield. Misha vroeg dan voorzichtig om de pop terug te geven. 'But Saddy and I were having so much fun' zei hij met puppy oogjes, uiteraard gespeelt.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 28, 2013 12:40:47 GMT
Mary Collins
Ze veegde haar traantjes een beetje weg en knikte.'' Ja, ze wou vast verstoppertje spelen.'' Sprak ze rustig en snotterde nog een beetje na. Ja de pop was echt heel belangrijk voor het kleine meisje, die gewoon kinderlijk was gebleven in al die tijd, en ook nooit meer groter zou worden waarschijnlijk, dan een klein meisje. Ze pakte zijn hand beet en wou gaan lopen.'' Zou Saddy zich verstoppen bij het andere speelgoed?'' vroeg ze rustig en schrok toen Azazel ineens bij hun kwam en keek naar haar pop.'' Saddy!'' sprak ze blij.'' maar toch werd het meisje een beetje bang van hoe hij begon te spreken, maar toen hij die puppy oogjes opzette trapte Mary er eigenlijk direct in, doordat ze gewoon nog zo jong was.'' we kunnen met zijn allen met Saddy spelen.'' stelde het meisje voor.'' Saddy heel lief..''
|
|
|
Post by Abigale on Aug 29, 2013 9:40:33 GMT
Naam: Quizz Night Geslacht: Mannelijk Leeftijd: 19 Spook/ Mens : Mens evt. kracht (indien geest) : Noze Karakter: Hij is hyperactief, nogal overdreven in sommige dingen. Vrolijk, standaard vrolijk en haast niet bang te krijgen. Hij laat echter niet over zich heen lopen en dan word hij wat agressiever. Maar zal nooit in staat zijn iemand te vermoorden, tenzij zijn eigen leven er misschien vanaf hangt. Maar dat is niet zijn eerste doelstelling. Hij heeft het beste met de meeste mensen voor, al is hij af en toe iets te druk en irritant. Geschiedenis: Quizz was geboren in een rustig gezin, geen vreemde dingen waren er aan de hand. Totdat zijn broer door ging. Iedereen verdacht hem, ook omdat de meeste aanwijzingen naar hem leidde. Hij had het mes gebruikt om iets mee te schillen en door dat mes is zijn broer gestorven. Hij is in een inrichting gekomen en hij is daar ontsnapt en hier uitgekomen. Foto/uiterlijk:
|
|
|
Post by Abigale on Aug 29, 2013 9:58:25 GMT
Zijn voeten bewogen zich zo snel als hij kon. Hij had er al een heel eind opzitten, zijn voeten waren moe en zijn lichaam hield het haast niet meer. Hij kon ook niet meer op volle snelheid rennen en het was meer snelwandelen te noemen. Hij was ontsnapt, de mensen die hem nog steeds in een kliniek hielden en dachten dat hij zijn broer had vermoord. De rechter had hem niet geloofd, teveel aanwijzingen. Natuurlijk waren er veel aanwijzingen, hij was zijn broer. Hij had dezelfde maar kleding zo ongeveer en op die dag had net zijn broer besloten om een shirt van hem aan te doen. Alles was toeval geweest en alles was verkeerd gegaan. Toch lieten ze hem niet gaan, ook al gedroeg hij zich keurig. Hij kon ook niet veel anders, hij had teveel verdriet om zijn broer. Hij was haast een plantje, al veranderde dat na twee jaar en nu liep hij hier. Een gebouw dat verlaten was, dat was zijn doel. Hij had er een in het zicht en zo snel hij kon ging hij er dan naartoe. Hij was aangekomen, hijgend en bezweet. Hing tegen de muur aan om bij te komen van de tocht hiernaartoe. Hij duurde dan ook tien minuten voordat hij zichzelf van de muur af duwde om de deur te openen. Langzaam strompelde hij naar binnen, nog steeds moe, hij kon wel wat slaap gebruiken. Quizz stapte naar binnen en keek om zich heen, zo bleef hij even staan. Luisterde of er misschien meer mensen waren.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 29, 2013 10:15:25 GMT
Naam: Dean Winchester Geslacht: man Leeftijd: 21 Spook/ Mens : mens evt. kracht (indien geest) : x Karakter: Dean wordt aangetoond als iemand die het soms begrijpt, vriendelijk , grappig , ondeugend , en , in tegenstelling tot zijn jongere broer , een beetje onvolwassen .Dean is een fervent fan van classic rock music . Veel van zijn aliassen hebben de namen van bekende rockmuzikanten . Hij staat bekend om grove humor, seksuele toespelingen en geniet van pornografie. ( vooral Aziatische meiden) Dean vermijdt meestal geen liefde , geeft de voorkeur aan relaties, maar dan alleen op het seksuele vlak. Familie is alles voor Dean, dus vrienden en broers en noem het maar op, beschermt hij dan ook met zijn leven. Hij heeft een hele goede conditie, al staat niet niet echt bekend om zijn goede eetgewoontes, hij pakt liever een cheeseburger dan konijnenvoer, zoals dus bijv. Salades. Daarnaast heeft Dean een zwak voor kinderen, en het is dan ook duidelijk dat hij zoch tegenover kinderen heel anders opstelt dan hij tegen volwassenen doet. Geschiedenis: Dean is Geboren in Washington DC. Op vrij jonge leeftijd maakt de jongen al best veel mee, zijn moeder overlijd, nou ja word vermoord, en gevonden bij de kribbe van zijn broertje, die toen slechts nog maar een baby was. Zijn vader raakte nogal in een depressie zoals vele het noemde, omdat hij er op stond om de moordenaar te vinden die zijn vrouw had vermoord, en daardoor werd Dean al op hele jonge leeftijd verantwoordelijk over zijn broertje, Sam. De tee gaan verder op zich een vrij normale jeugd door, Dean zorgt heel goed voor zijn broertje, en verder wil hij ook niets liever. Hij wil gewoon dat zijn broertje veilig is, en vond het dan ook jammer dat hun wegen zich scheiden als Sam de leeftijd van 16 bereikt. Sam ging studeren. Dean had andere plannen, en raakte zo in Oklahoma city terecht, en ontmoette daar wat vrienden, die hem uitdaagde om Roosevelt Asylum in te gaan, En daar is hij dus nu.. Hij weet van de legende, uiteraard, maar Dean gelooft niet echt in spoken. Al denkt hij wel dat er meer tussen hemel en aarde zit.. Foto/uiterlijk:Extra : x
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 29, 2013 10:32:30 GMT
Dean Winchester
Zijn auto stond voor het Asylum terwijl hij uit stapte en even naar het gebouw keek. Het was groot, dat zeker, en het hek erom heen gaf al aan dat het daar binnen misschien gevaarlijk was. Hij lachte enkel even. Hij was niet echt bang, en zo gedroeg hij zich ook. Hij leunde kort op het dak, dacht even na, maar liep toen toch van de auto weg, en sloeg de deur dicht. Hij ging door het hek, richting de grote voordeur, en liep rustig naar binnen. Hij keek even rond. Zo eng was het hier toch niet? waarom zei iedereen dat het hier spookte? echt geloofde hij daar niet in. Hij maakte even een rondje, de andere jongen niet opmerkend eigenlijk, en keek even naar de deur waar een ketting aan hing, nou ja, de ketting hing er, maar hield duidelijk de deur niet meer op slot. De zuid vleugel, zoals er boven stond. Hij duwde de deur op een kier open en keek er even door heen. Niets anders dan een lange gang.
|
|
|
Post by Niklaus on Aug 29, 2013 11:13:55 GMT
Hij hoorde voetstappen naderen en dook weg in het donker. Want alles wat ook maar kon lopen en levend was, dat was gevaarlijk. Al kon het nooit iemand van de kliniek zijn. Aangezien ze nooit zo snel wisten als er iemand weg was. Langzaam kwam hij dan ook uit de schaduw. "Hallo?" Vroeg hij toch ergens verbaasd. Alsof hij niet snapte waarom hij hier was. Quizz had er zeker een goede rede voor, maar dat was niet iets wat hij zo leuk vond om te vertellen. "Wat doe jij hier?" Hij had een glimlach op zijn gezicht, maar was merkbaar al erg nieuwsgierig.
|
|
|
Post by Castiel on Aug 29, 2013 11:21:19 GMT
Misha & Azazel
Misha had Mary nog antwoord gegeven op of Saddy zich misschien bij het andere speelgoed had kunnen verstoppen, en zijn antwoord daarop was dat dat best is mogelijk zou kunnen zijn en dat ze daar maar eens moesten gaan kijken. Maar op het moment dat ze Azazel tegen kwamen en hij Saddy in zijn handen hield, dat was geen goed teken, al trapte Mary volkomen in de puppy ogen act van Azazel. 'Yes I'm sure she is adorable' zei Azazel en een lichte grijns om zijn lippen verschijnt. 'Azazel geef haar gewoon die pop terug' zei Misha 'but we all want to play, don't we little Mary' zei hij zoetjes tegen het kind. Azazel keek echter op wanneer hij mensen het asylum hoort betreden, nu moest hij alleen bedenken wat hij belangrijker vond, Mary en Misha wat meer gek maken of een spelletje spelen met de levenden, dat tweede klonk zoveel meer uitnodigend. 'Go fetch' zei hij dan ook en Saddy weer door de grond gooit zodat het popje in de kelder terecht kwam 'well bye now' zei hij en wegging.
Misha
Misha keek van Mary naar Azazel en weer terug naar Mary. 'Azazel is niet echt lief om mee te spelen' zei hij haar en met zijn hand even door haar haar kroelt. Alleen nu was Saddy weer weg en moesten ze als nog door zoeken om Saddy te vinden, maar Misha zal net zolang blijven zoeken met Mary tot ze Saddy hebben. Misha had de mensen ook wel opgemerkt maar Mary ging nu voor hem voor, zij was belangrijker nu. Die mensen bleven maar komen en het maakte in feite niks uit wat Misha probeerde, natuurlijk zal hij blijven proberen om ze veilig weg te krijgen, alleen op dit moment dus niet.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Aug 29, 2013 11:39:25 GMT
Dean Winchester
Hij wu net de zuidvleugel op gaan lopen, om de boel te gaan onderzoeken, als hij een stem hoorde, en keek even naar de jongen voor een moment voor hij toch weer even kort naar binnen keek.'' Houi.'' Sprak hij misschien iets wat droog, maar niet echt emotieloos ofzo, Hij was gewoon bezig met zijn ding momenteel, en dan hield hij het meestal op korte woorden.'' nou, een beetje kijken of de legende waar is, en een nacht hier zien te overleven, zoals de meeste. Ze zeggen dat je hier gek word gedreven door de spoken die hier wonen. Nou, dat test ik graag uit.'' Sprak hij en liep nu de gang op van de zuidvleugel. Hij was nog helemaal niet bepaald bang ingesteld.
Mary Collins
Ze keek naar Azazel en knikte even voor een moment.'' Saddy heel lief! En ja, ik wou al spelen met Misha! iedereen wil graag spelen. alleen die kindjes soms niet.'' Sprak ze wat verdrietig voor een moment, al helderde ze al snel weer op, toen ze stemmen hoorde.'' Nog meer mensen die willen spelen!'' sprak ze en klapte even in haar handjes, al wist ze zeker dat hun niet zouden willen spelen waarschijnlijk. Ze keek naar hoe hij de pop weggooide en slikte even.'" Saddy!'' sprak het meisje en de tranen sprongen weer in haar kleine oogjes. Die pop was haar alles. '' Hij heeft Saddy weggegooid.. Maar hij vond Saddy toch lief?'' sprak ze en begon weer zachtjes te snikken, en wou weg gaan lopen nu. Want Saddy was haar alles en omdat Azazel nu ineens niet meer wou spelen, maakte haar wel verdrietig.
|
|