|
Post by Jay Tupelo on Oct 5, 2013 8:17:16 GMT
MIke Winchester
Hij was een beetje in gedachten verzonken, over zijn toekomst, hij betwijfelde of hij wel ene goede koning zou gaan worden, omdat hij nog niet eens iemand had gevonden die in zijn hart lag. Zijn vader had hem al voorgesteld aan meerdere meisjes, maar bij geen sloeg de vonk over, geen een die Mike leuk vond. Hij maakte zich er zorgen over. Zonder koningin kon hij toch nooit een gooede koningin worden? Hij hoorde ineens geluiden en glimlachte even toen hij zijn zusje zag. De enige waar Mike misschien nog wel trots op kon zijn in dit kasteel.'' Bedankt, Selene, je bent geweldig.'' Sprak hij en stond even op om haar kort een knuffel te geven.'' Eigenlijk zou jij koningin moeten worden. Je bent zo warmhartig, dat kan niet anders dan goed zijn voor het volk. Kom, kom even zitten.'' Sprak hij rustig en keek haar aan
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Oct 5, 2013 8:53:41 GMT
Selene Winchester
Ze had wel gemerkt dat zijn gedachten ergens anders waren, maar zoveel maakte dat niet uit vond ze. Ze wist niet waarover en dat waren ook haar zaken niet. Ze glimlachte toen hij er blij mee leek en knuffelde hem zachtjes terug. Ze ging bij hem zitten zoals hij vroeg en keek hem aan toen hij over het koningschap begon. "Dat gaat vader niet echt prettig vinden. Dan valt het kasteel niet meer onder onze naam en dat wilt hij zo houden." Zei ze rustig met een glimlach. "Maar je zult het vast goed doen Mike, geen zorgen." Zei ze met een kleine glimlach en gaf haar broer een kus op de wang. "Beter als Dean waarschijnlijk." Voegde ze er glimlachend aan toe. "vader heeft niet voor niets jou gekozen." Zei ze rustig en keek even naar de grazende paarden. Haar paardje dat bij de andere stond. Het viel wel op tussen de andere paarden. Ze glimlachte even klein en keek dan weer naar Mike. "Heb je tijd en zin om zo meteen even te gaan rijden?" Vroeg ze rustig aan hem. "Moeder zal nog wel een tijd blijven liggen. En Dean waarschijnlijk ook wel. Die komt moeilijk zijn bed uit." Zei ze zacht en bleef rustig zitten en keek hem aan met een warme glimlach. Ze hield echt van haar broers, ze zou ze niet meer kunnen wegdenken. Al baalde ze er van dat ze 8 jaar ouder waren als haar. Dat maakte natuurlijk een groot leeftijdsverschil.
|
|
|
Post by Jay Tupelo on Oct 5, 2013 9:02:34 GMT
Mike Winchester
Hij keek naar zijn zusje en glimlache even terwijl hij een broodje nam, om vriendelijk te zijn, maar niet bepaald snel at.'' Ik weet dat ik het misschien wel goed zal doen, maat ik heb nog niet eens een koningin. Papa word steeds ouder, en gaat liever reizen dan dat hij het koningsschap leid. Het zal niet lang meer duren door ik die troon bestijg, en ik heb nog geen eens een koningin. alle meiden die ik ontmoet vind ik hniets..'' Sprak hij rustig en keek naar haar.'' maakt dat mij gek, selene?'' vroeg hij haar ook even serieus en keek haar aan, terwijl hij nog even een hapje van zijn broodje nam en haar vraag hoorde en even knikte.'' Dat lijkt me gezeellig, Selene. Ik moet er nodig eens tussen uit denk ik, want volgens mij word ik iedere dag dat ik in het kasteel ben, en weer begin te piekeren gekker, lijkt het wel. Maar gelukkig heb ik een jonge vrolijke zus, die mij tenminste zo af en toe link dwars zit, maar me wel iedere keer heeft op te vrolijken.'' Sprka hij en streek haar even over de schouder, terwijl hij nog een kleine hap nam van zijn broodje en haar aan keek.'' Het zou me een eer zijn als ik samen met jou ons verjaardagsbal open.''
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Oct 5, 2013 9:12:15 GMT
Selene Winchester
Ze glimlachte kleintjes en schudde haar hoofd. "Nee Mike, dat maakt je niet gek. Dat betekend gewoon dat je de ware nog niet hebt gevonden, iemanddie jou verdiend. Iemand speciaal voor jou." Zei ze rustig tegen hem. "Je vind wel iemand, je moet gewoon ged kunnen kijken en goed weten zoeken." Voegde ze er aan toe en glimlachte bemoedigend naar hem. Ze straalde een beetje toen hij zei dat dat hem gezellig leek en dat hij er nodig eens tussen uit moest. "Af en toe als ik zin heb om mijn broers te plagen. Ook al zijn ze dan soms chagrijnig en boos." Lachte ze zachtjes en keek naar hoe hij het broodje op at. "Is het lekker?" Vroeg ze rustig aan haar broer en keek hem rustig in de ogen aan. Ze hoorde wat hij als laatste zei en knikte. "Dat zou mij ook een eer zijn." Zei ze rustig tegen hem. "Dean zal toch half slapen als hij tenminste al op het feest aankomt voor zijn 24ste verjaardag." Zei ze rustig tegen hem en keek weer even naar de paarden. "Maar zodra je koning word kan ik me moeilijk verder als een klein kind tegen over jou gedrag. Op een bepaald punt moet ik ook volwassen worden, maar ik wil het gewoon niet." Zei ze zacht tegen hem en keek hem weer even aan
|
|
|
Post by Jay Tupelo on Oct 5, 2013 9:21:49 GMT
Mike WInchester
Hij keek naar haar en knikte even voor een moment.'' Dat zal het vast zijn.'' Sprak hij rustig en keek haar even met een kleine lach aan voor een moment, en legde het vroodje even neer.'' Ik heb de afgelopen dagen niet zo honger.'' Gaf hij aan haar toe, terwijl hij rustig even zijn ogen sloot.'' het klinkt misschien gek, maar mijn honger is gewoon een beetje weg, en ik maak me zorgen om Dean. Hij is zo vaak weg van het kasteel de laatste tijd, en komt ook pas laat terug in de avond. Ook nu was Dean hem al gevlucht inmiddels, geen wachter had hem zien vertrekken en zijn paard stond hier ook nog steeds.'' En ik maak me zorgen om jou, om de plannen van vader.. Hij wil je uithuwelijken aan de hoogste generaal, maar die man heeft al drie vrouwen gehad, en allemaal zijn flink mishandelt. Ik wil niet mijn zus met blauwe plekken zien.. Maar ik durf vader niet aan te spreken.'' Sprak hij rustig en keek hem aan.'' Dat maakt mij zwak, ik kan mijn eigen zus niet eens beschermen tegenover onze vader.'' Sprak hij en negeerde de laatste woorden even, of alrhans gedeeltelijk.'' Blijf wie je bent, ook al word ik koning. Ik wil geen serieuze zus. Juist jij vrolijkt mij op als ik het eens moeilijk heb.''
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Oct 5, 2013 9:28:06 GMT
Selene Winchester
Ze keek naar haar broer toen die weer sprak en knikte. "Dat maakt niet uit." Zei ze rustig toen hij zei dat hij geen honger had de afgelopen dagen. Ze luisterde rustig verder en hoorde dat van Dean waardoor ze zelf klein glimlachte. "Dat betekent dat hij een vriendin heeft Mike. En als hij het zo geheimzinnig doet is het één van een lage rang weet ik nu al. Anders had hij haar al lang voorgesteld aan onze vader, dus ik denk ergens een werk en dakloze, misschien wat hoger. Maar een arme." Zei ze rustig tegen hem, ze wist het wel. Ze kende haar broer wel zo'n beetje. Ze keek hem rustig aan en zuchtte weer even. Ze schrok best hard toen hij dat vertelde over het uithuwelijken. "Wat?!" Sprak ze dan ook meteen geschrokken. Ze mocht die man niet, no way dat ze daar mee zou trouwen. Was haar vader helemaal gek geworden? "Dat kan hij op zijn buik schrijven, ik ga niet trouwen met hem. Ik heb hem nooit gemogen, pap mag me niet dwingen." Zie ze tegen hem en slikte even. "Het maakt je niet zwak. Je weet hoe pap is als hij word tegen gesproken." Zuchtte ze en luisterde naar zijn latste woorden en glimlachte weer klein. "Ik zal nooit volledig serieus worden. Wees gerust. Ik blijf dat kleine irritante zusje van je." Glimlachte ze en keek hem weer bemoedigend aan.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Oct 5, 2013 9:32:46 GMT
|
|
|
Post by Jay Tupelo on Oct 5, 2013 10:45:14 GMT
Mike Winchester
Hij keek naar zijn zus en knikte even.'' Dat kan best, maar ik en Dean waren altijd zo close in ons leven, dan had hij het me toch wel vertelt? Zoveel lijk ik niet op pap toch?'' sprak hij en hoorde haar woorden daarna, waar hij toch even om zuchtte.'' zus, vader staat erop dat jij zijn vrouw word. Hij kan jou wel dwingen, je bent een prinses, en moest eigenlijk al op je 14de trouwen, maar dat heeft mam tegen gehouden..'' Sprak hij en sloot zijn ogen even. Hij opende ze daarna en keek even naar de lucht.'' ik zeg het niet graag, en ik ben het er ook niet mee eens om deze woorden uit te spreken, maar ik denk dat je dit lot even zal moeten ontarmen helaas...'' sprak hij en zuchtte even.'' Tenzij je binnen een maand een an kan vinden waar je wel mee wil trouwen, want ik weet dat als pap terug komt hij jullie in het huwelijk wil zetten.'' Sprak hij en voelde zijn ogen wat waterig worden, maar hij liet het zien zien, en zou het ook niet laten zien. Hij maakte zich gewoon veel te veel zorgen, om hun moeder, om dean, om haar..
Dean Winchester
Hij had maar gedaan alsof hij weer lag te slapen, en was stiekem het kasteel uitgeslopen, terwijl hij zijn benen richting het dorp had gezet. Geen wachter had hem gezien, niemand had hem weg zien sluipen. Hij droeg een zwarte mantel, en een masker voor zijn gezicht, zodat hij niet herkent zou worden, dat kon gewoon niet, want als dit openbaar kwam, dan had hij gewoon een probleem. Hij slikte even terwijl hij de armere wijken in liep en om zich heen keek. Hij had hier een klein huisje gekocht inmiddels, het zou voor haar zijn zodat ze niet langer op de straten zou moeten leven, te bedelen voor haar geld, hij wou haar verzorgen, zodat ze in wat beter daglicht zou komen te staan, ze hadden nu al een jaar wat inmiddels, en hij hiel vreselijk veel van haar, maar voorstellen aan zijn ouders.. Dat ging niet.. En daarom deed hij het nog altijd stiekem.'' isabel...'' Praatte hij met een verdraaide stem, zodat enkel zij die zou herkennen. Hij moest haar vinden, maar waar zat ze vandaag?
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Oct 5, 2013 11:58:02 GMT
Selene Winchester
Ze luisterde naar hem en haaldeh aar schouders op. "Ik weet gewoon zeker dat hij iemand heeft, anders deed hij dat niet." Zei ze rustig tegen hem en hoorde hem daarna weer aan. Was het waar? Moest ze dat lot tegemoet gaan? Dat wilde ze niet. Dat was iets waar ze dan zelf een eind aan zou maken. "Zodra hij ook maar iets zegt over die trouw loop ik weg. Ik ga dat lot niet tegemoet, dan leef ik wel als slaaf. Maar ik ga niet trouwen met hem." Zei ze enkel. Ze weigerde het te geloven, ze zou nooit met die man trouwen, laat staan een gezin krijgen. Ze zou het zeker niet doen. "Of ik pleeg gewoon zelfmoord, maar die kerel raakt mij met geen vinger aan." Sprak ze zacht. Ze keek hem weer aan en zag wel dat zijn ogen waterig werden en duwde een kus op de wang van hem. "Komt wel goed." Zei ze zacht
Isabel Smith
Ze wachtte weer rustig op Dean, haar lieverd. Ze wist dat deze liefde niet goed gekeurd zou worden door velen, maar zolang zij gelukkig waren was alles goed toch? Ze zat momenteel aan de grote straat in het dorp. Ze moest ergens zitten. Daar zat ze dus ook weer met haar potje en wachtte af tot iemand haar wat zou geven, en verrassend genoeg kreeg ze toch redelijk wat van de mensen. Ze streek af en toe door haar haren heen en keek rond, hoorde dan een wel bekende stem en glimlachte klein. "Hier." Zei ze zacht toen ze wist dat er niemand anders echt op haar lette en stond op zodat hij haar kon zien.
|
|
|
Post by Jay Tupelo on Oct 5, 2013 12:12:55 GMT
mike Winchester
Hij slikte even en keek haar direct aan.'' Nee je gaat jezelf niet doden, nee zus, niet doen. Daar doe je ons verdriet mee.'' Sprak hij en pakte haar direct vast en keek haar aan.''Je blijft leven en wij gaan op zoek naar een leuke man voor jou.'' Spra hij rustig en keek haar aan.'' ik wil niet iemand kwijt die me dierbaar is, dan zakt het koninkrijk in.'' Sprak hij kalm en keek haar aan, vrij doordringend.'' alsjeblieft zus, doe dan desnoods met een vriend van je samen dat jullie verliefd zijn op elkaar, om het te ontlopen, maar alles liever dan dat ik jou moet missen.'' sprak hij en keek haar aan.'' kun je me dat beloven? Kun je beloven dat je geen domme dingen gaat doen zoals zelfmoord plegen? Je hebt twee broers die van je houden, en mam sowieso ook. paap ook, diep van binnen, dat weet ik gewoon zeker.
Dean WInchester
Hij glimlachte toen hij haar zag, al zag je dat natuurlijk niet door het masker wat hij momenteel voor zijn gezicht had, zodat hij onherkenbaar zou zijn. Hij liep naar haar toe, en gaf haar voorzichtig een knuffel.'' KOm, ik heb een verrassing voor je..'' Sprak hij als eerste en pakte haar hand voorzichtig vast terwijl hij alvast een beetje begon te lopen. Hij wou haar nu gewoon in ieder geval dat dak boven haar dak geven, en zometeen zou hij haar wel een kus geven, dat ging door het masker nu natuurlijk wat moeilijk, zijn lippen zouden niet eens vlakbij die van haar komen. Hij pakte haar bakje en deed er van zichzelf ook direct al wat in. Hij vond het niet eerlijk, zij leefde diep in de shit, en hij kon genieten van de satijnen lakens. Vannacht zou hij ook niet thuis komen, hij zou bij haar blijven, en hier ook daadwerkelijk blijven wonen. een gewone arbeider worden, want hij wou haar, en niemand anders.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Oct 5, 2013 12:21:59 GMT
Selene Winchester
Ze zag dat hij zowat helemaal gek werd zodra ze die woorden had uitgesproken. Ze slikte even en liet hem eerst uitratelen. Ze voelde dat ze meteen werd vastgepakt en kroop dan ook wat dichter bij hem en keek hem in zijn ogen, wachtte nog steeds tot hij klaar was en glimlachte daarna klein. Haar hand legde ze even op zijn wang en ze keek in zijn ogen. "Geen zorgen, ik zal geen zelfmoord plegen. Maar ik laat het niet gebeuren." Zei ze zacht tegen haar broer en duwde weer een kus op zijn wang. "Ik blijf bij je, ik blijf je kleine irritante zusje tot jij op je sterfbed ligt Mike." Zei ze tegen hem en knuffelde hem nu stevig een beetje en duwde haar gezicht tegen zijn borst aan. "Ik zou je toch ook voor geen goud kunnen missen." Fluisterde ze en glimlachte weer klein. "Gaan we een ritje doen?" Vroeg ze nu ook zacht aan hem en keek hem weer in de ogen
Isabel Smith
Ze glimlachte ook even ook al zag ze zijn glimlach niet en gaf rustig een knuffel terug. Ze hoorde wat hij zei waardoor ze wat verbaasd was en liet zich rustig meetrekken. Wat had hij voor verassing? Ze had toch gezegd dat hij zo'n dingen nooit hoefde te doen? Ze zag dat hij ook wat in het bakje deed en glimlachte. "Dank je." Fluisterde ze en liet zich rustig begeleiden naar waar hij heen wilde. "Ik ben blij je weer te zien lief." Zei ze nu ook zacht tegen hem en bleef rustig meelopen. Ze wist dat hij een luxe leven had, maar ze vond het niet heel erg dat ze hier zat. Maar ze wilde nou ook niet echt dat hij zijn leven in het kasteel voor haar op zou geven. Ze vlocht haar vingers tussen de zijne en bleef rustig en nieuwsgierig verder lopen. Hopelijk was het iets klein.
|
|
|
Post by Jay Tupelo on Oct 5, 2013 12:31:26 GMT
Mike Winchester
Hij keek naar haar en keek haar aan waarna hij tevreden knikte.'' Dan is het goed zus, ik houd van je, al laat ik dat soms niet aan je merken.'' sprak hij en streek nog even over haar schouder voor hij haar los liet en knikte.'' ja laten we maar even gaan.'' Sprak hij rustig en keek haar nog kort aan voor hij opstond en richting de paarden keek. De van hem stond er niet tussen, dus hij zou even naar de stallen moeten lopen, want zijn hengst was nogal dol op de merrie's, soms tot ergernis van de meeste hier. Hij glimlachte nog even en keek haar aan.'' ik zie je zo wel bij de poort.'" sprak hij rustig, voor hij naar de stallen toe liep, zijn witte hengst opzadelde, en vervolgens rustig op steeg, en bij de poorten wachtte tot zijn zus zou komen.
Dean Winchester
Hij keek naar haar en glimlachte.'' vanaf nu hoef je niet meer op straat te slapen.'' Sprak hij en leidde haar naar een klein arbeidershuisje, en keek haar aan.'' Kijk eens.. Hier gaan wij samen ons leven opbouwen.. Jij en ik.. Ik ga smeden, en jij sorg later voor onze kindjes... We gaan trouwen en hebben een goed leven samen, jij en ik..'' Sprak hij rustig en nam haar nu ook mee naar binnen, en deed de kap en masker af, zodat hij niet langer zich hoefde te verbergen voor haar. Hij keek haar aan. Het huisje was simpel ingericht, maar alles was er. Het enige wat er lag was een satijnen laken op het bed, het enige luxe, maar alles was goed genoeg voor hen.'' ik houd van je...''
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Oct 5, 2013 14:28:51 GMT
Selene Winchester
Ze keek naar hem toen hij tevreden leek om haar woorden en gaf hem nog even een kus op zijn wang. "Ik hou ook van jou broer." Glimlachte ze en knuffelde hem nog even waarna ze ook rustig op stond en hem los liet. Ze keek ook richting de paarden, de hare stond er bijna altijd tussen, ze vond het sneu om haar telkens in de stallen op te sluiten. Of ze nu gedekt werd of niet, het kon haar weinig schelen al wilde ze er toch nog een tijd mee wachten, stel dat ze het dier eens dringend nodig had en het dan opeens moest bevallen of al met een veulen liep. Ze knikte nog even naar Mike. "Ik zie je daar." Glimlachte ze. Ze haalde eerst haar paard rustig al en zette die vast aan ene paaltje. Ze zadelde haar op en nam haar rustig mee naar de poorten waar haar broer blijkbaar al stond met zijn hengst. Ze steeg ook rustig op en aaide de merrie over haar hals. "We kunnen wel." Zei ze rustig met een kleine glimlach.
Isabel Smith
Ze luisterde naar hem en haar ogen werden groot. Wat had hij nou weer...? Ze liep vol verbazing mee en keek naar het huisje waar ze bij aankwamen. Het was mooi, en voor haar vast meer luxe dan ze ooit gehad heeft. Ze straalde een beetje en liep rustig mee naar binnen, luisterde verder naar hem. "Maar, het kasteel dan? Je broer? Je zus?" Vroeg ze meteen aan hem en keek hem aan. Ze wilde niet dat hij alles liet vallen voor haar. Ze was blij om zijn gezicht weer te kunnen zien nu hij de kap en masker af had gedaan. Ze keek even rond en slikte. "Ik hou ook van jou, dit is... Overweldigend.." Zei ze zachtjes en knuffelde hem weer. "Maar ik weet echt niet of ik het wel prettig vind dat je alles op het kasteel dan achter laat."
|
|
|
Post by Jay Tupelo on Oct 5, 2013 14:58:12 GMT
Mike Winchester
Hij wahtte rustig op zijn zus en het leek niet lang te duren, voor zij er ook was, en hij keek haar aan.'' mooi. Zullen we eerst even langs het dorp? ik moet even mijn zwaard ophalen, dan kunnen we daarna nog wel even flink razen door het bos, als je dat wilt.'' sprak hij met een glimlach en spoorde zijn paard alvast aan in een rustig stap, terwijl de grote poort open gedaan werd voor hen, en de wachters netjes in de houding sprongen voor hun prins en prinses.'' En ik heb nog iets voor jou, wat ik vandaag ook zou ophalen.'' sprak hij rustig en keek haar even aan.'' Dus dan heb jij ook direct je kadootje dat ik en Dean voor je hebben laten maken en hebben gekocht. '' Hij keek haar even aan, terwijl hij de teugels van zijn hengst in een hand nam, zo reed hij eigenlijk altijd het lekkerste.
Dean Winchester
Rustig liep hij verder het huisje in en voelde haar armen weer om hem heen en sloeg de zijne ook om haar heen.'' Ik word toch verbannen als ze hier achter komen, en ik wil gewoon niet anders meer dan jou. Het kan me niet meer schelen, want ik wil alleen jou, Isabel. Ik houd van je, ik wil een kindje van je, ik wil een gezinnetje met je kunnen starten.. Ik wil alleen jou. En we zullen het rijk genoeg hebben want ik ga smeden, en dan begin ik een smederij..'' Sprak hij en keek haar aan.'' Anders zullen we nooit samen kunnen zijn, en zal mijn vader mij uithuwelijken aan een andere vrouw, van een vrouw waarvan ik helemaal niet houd.. Ik houd enkel van jou, mijn meisje.'' Zachtjes drukte hij nu ook zijn lippen op de hare, en begon haar rustig te zoenen. Hij wou haar gewoon, en zou daar alles voor over hebben.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Oct 5, 2013 15:08:00 GMT
Selene Winchester
Ze keek naar hem en knikte even. "Is goed Mike, dan gaan we dat eerst doen, en dan inderdaad in het bos." Zei ze met een glimlach en hoorde wat hij zei tegen haar. Ze straalde meteen van nieuwsgierigheid en spoorde ook haar merrie nu wat aan. Een cadeautje? Voor haar? Van Dean en Mike? Wat hadden ze gekocht voor haar dan? Ze werd er alleen maar nieuwsgieriger om. Ze glimlachte en knikte. "Ik ben benieuwd." Glimlachte ze en liet zelf de teugels wat vieren. Haar merrie was toch altijd zo rustig, een kind van 4 jaar kon er zelfs op rijden. Allen op sommige momenten zat er wel wat pit in, de momenten als zij eens goed wilde crossen. Ze aaide het dier door haar manen heen en keek weer rustig even naar Mike. "Ik vind het zeilig dat je hengst altijd in de stal moet staan als er merries loslopen." Lachte ze nu zachtjes.
Isabel Smith
Ze keek hem aan en zuchtte zachtjes bij zijn woorden. Ze wilde ook niet dat hij verbannen werd. "We kunnen het toch proberen, je ouders proberen te overhalen. Het zou niet zo een groot probleem moeten zijn als ik binnenkort echt werk vind en kan gaan werken. Dat ik ook weer wat rijker ben. Zouden ze er dan nog zo een probleem van maken?" Vroeg ze zacht en legde haar hoofd tegen zijn borst en luisterde wat genietend naar zijn hartslag en naar zijn stem. "Ik hou ook van jou Dean." Fluisterde ze en zoende hem zacht mee toen hij haar begon te zoenen. Ze sloeg haar armen wat beter om hem heen en streek zacht over zijn rug. Ze was niet graatmager, dankzij hem was ze al een goede paar kilo's bij gekomen en zag ze er ook wat beter en verzorgder uit. Ze wilde hier wel wonen met hem, maar zijn leven op het kasteel hield haar tegen.
|
|