|
Post by Ainsley Tennant on May 30, 2013 8:04:37 GMT
Er was nu al iets wat Ainsley totaal niet aanstond van Katherine, een gevoel die ze niet echt kon plaatsen maar het was nog niet positief maar nog onbekend. 'Ik zou ontzettend graag willen komen, dankuwel voor de uitnodiging' zei ze en ja dat zei ze met oprechte beleefdheid, niet dat Katherine dat had verdiend maar afijn. Bij de woorden van David zinkt haar nou niet de moed maar genoeg andere dingen in de schoenen, wat niet samen met haar broer en een andere man, waar vind ze een andere man en daarbij heeft Ainsley zelf nog nooit echt in een relatie gezeten om het even heel simpel te zeggen. 'David weet je zeker dat het wel goed gaat... Cause you don't look so hot' zei ze en dan het stuk stof van zijn kleding dat zijn wond bedekt aan de kant schuift. 'Een klein wondje een klein wondje... David er is op je geschoten' zei ze. De tranen die in Ainsley haar ogen springen zijn echt niet omdat ze over emotioneel is, maar het is simpelweg de welbekende tweeling connectie.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 30, 2013 10:35:20 GMT
Ze glimlachte dankbaar naar David. Hij was van haar morgenavond? Dat was nog eens een zin die Katherine aanstond. "Dat is wel erg heftig om te zeggen David." Zei ze rustig tegen hem. Ja, ze zag dat het niet helemaal goed ging, maar wat moest ze doen? Er was niks meer aan te doen, enkel rusten. Toen het meisje dan ook de stof van zijn kleding aan de kant schoof, zuchtte ze zacht. Ook dat het meisje meteen begon over dat hij beschoten was, leek haar niet erg handig. "Er is inderdaad op hem geschoten, maar er kan helaas niet veel aan gedaan worden. Enkel rusten." Zei ze tegen het meisje. Ja, ze was erbij toen er geschoten was en ze had gehoopt dat het niet was gebeurt. Ze had geprobeerd om het dan ook tegen te gaan. Dat was al heel wat als Katherine dat deed, dan wilde het zeggen dat ze je nog langer zou kunnen gebruiken en ze je niet zomaar liet vallen. Het zorgde er juist voor dat ze je eerder beschermde. Ze fronste even toen het meisje begon met huilen.. Waarom huilde het meisje? Ze keek wat vragend naar David en slikte.
|
|
|
Post by David Tennant on Jun 3, 2013 17:57:41 GMT
hij keek naar beide dames en zette de paarden even in stap die hadden genoeg stil gestaan inmiddels, en des te eerder kon hij eens uit het gezeur weg gaan. hij werd soms gewoon gek van zijn zus, al liet hij dat niet direct merken. Toen ze voelde wat zijn zus deed keek hij naar haar.'' Heey zus, niet zo zeuren, het komt allemaal wel goed. Ik leef nog dankzij Katherine, en daar ben ik haar ook heel erg dankbaar voor.'' Sprak hij eerlijk en keek even naar Katherine, en voelde zelf nu toch ook de tranen achter zijn oogbollen branden. Hij kon er sowieso niet tegen als vrouwen begonnen te huilen, en zeker zijn zus niet, die toch altijd nog zeer dierbaar voor hem was, en nog steeds is natuurlijk. Hij hoopte ook dat zij mee ging op de boot als het zover was.
|
|
|
Post by Ainsley Tennant on Jun 7, 2013 6:41:49 GMT
Ainsley keek even van haar broer naar Katherine en weer terug waarbij ze een traan met haar wijsvinger in haar ooghoek weg veegt. 'Het had echter ook heel anders kunnen aflopen' zei ze tegen haar broer, het klinkt misschien heel dramatisch maar David en zij zijn al vanaf hun geboorte dag onafscheidelijk en Ainsley zou gewoon echt niet weten wat ze zonder David zou moeten. Een wereld zonder David is geen wereld. 'Dankjewel voor het helpen, ik waardeer het heus. Is er iets dat ik je kan geven, misschien wat thee, I always make tea from scratch' zei ze tegen Katherine. Ja Ainsley was niet gauw positief te krijgen wanneer er iemand te dicht in de buurt van haar broer kwam, maar Katherine heeft hem gered dankzij haar leeft hij nog, dit is dan wel het minste wat ze kon doen. Ze keek dan weer even naar haar broer en gaf hem een kusje op zijn linker wang vlak onder zijn oog want ze had ook wel in de gaten dat haar broer zijn tranen bedwong.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 7, 2013 7:51:01 GMT
Ze knikte beleefd naar David toen hij zei dat hij haar dankbaar was. "Het was even spannend." Gaf ze dan ook eerlijk toe, maar zij was niet degene die ging doen alsof ze erg bang was. Natuurlijk was het spannend, het kon zijn dat ze dood zouden gaan. Maar tot haar opluchting was dat niet gebeurt. Ze keek naar het meisje, dat vertelde dat ze haar dankbaar was en of ze thee wilde? Thee... Ze dacht even na en schudde haar hoofd. "Dat kan ik niet aannemen, want als wij misschien het geld hadden gegeven. Dan was er niks gebeurt." Zei ze rustig en naar David keek. "Dus ik vind niet dat ik iets kan aannemen. We weten niet hoe het anders afgelopen was." Ze had een glimlachje op haar gezicht. Je kon zien dat het niet was doordat ze het grappig vond. Meer uit beleefdheid. "Als we ze het geld hadden gegeven, was dit niet gebeurt en ik heb ervoor gezorgd dat hij het niet gaf." Gaf ze dan ook eerlijk toe. Ze had er nog nooit zo over nagedacht en waarom ze zoiets dan ook zei? Ze zuchtte en keek even voor zich uit, ze wilde gewoon varen en daarom mocht hij het geld niet verliezen. Ze hoopte enkel wel nog dat David met haar mee wilde morgen. Katherine keek weer naar de twee, de onafscheidelijke broer en zus. "Het spijt me voor de keuze die ik heb gemaakt." Zei ze dan ook tegen David en naar de grond keek en daarna weer even naar hem. Ja, ze moest natuurlijk doen alsof ze het heel erg vond. Dat ze echt dacht dat ze een verkeerde keuze had gemaakt.
|
|
|
Post by David Tennant on Jun 7, 2013 11:46:06 GMT
hij keek naar zijn zus, en streek even kort over haar gezicht, en luisterde naar beide dames. Hij knikte even.'' Maatr als ik het geld af had gegeven, hadden ik en mijn zus geen eten meer genoeg voor deze week, en was mij droom in duigen gevallen.'' sprak hij en keek naar beide, terwijl hij zo af en toe eens de paarden voor zijn kar in de gaten hield. Hij zuchtte even voor een moment, en haalde een hand door ijn haar heen, natuurlijk zijn goede arm, terwijl de andere de teugels beet pakte. Hij leunde een beetje achterover, Hij was nog een beetje duizelig, al liet hij dat in principe niet merken. Hij was ook best wat bloed verloren, en echt slim om nu al weer de kar te besturen, was het natuurlijk niet echt.'' Het maakt ook niet uit, het is gebeurt, en misschien kan ik op deze manier leren mijn geld eens ergens op te gaan bergen, in plaats van het elke keer mee te sleuren waar ik ook heen ga.'' De laatste zinnen zei hij duidelijk zachter, zodat enkel Katherine en Ainsley het zouden kunnen horen, hij had geen zin om weer een aantal overvallers op hun kont te hebben.
|
|
|
Post by Ainsley Tennant on Jun 11, 2013 8:11:46 GMT
'Maar toch, daarbij ook als het niet voor jou hulp was dan was ik mijn broer kwijt... Dus zie het ook meer als een bedankje' deed Ainsley nog een poging op Katherine om thee aan te bieden. De woorden die ze daarop echter sprak lieten haar ergens toch wel wat twijfelen want nu klonk het dat als het niet voor Katherine was geweest dat ze nooit in deze situatie terecht waren gekomen. Maar nu kende ze haar broer ook goed genoeg, maar daarin is zij eigenlijk exact hetzelfde dus daar over oordelen nee dat kon ze niet en daarbij zou ze dat ook nooit doen want het is haar broer. Ze luisterde naar haar broer en knikt bij zijn woorden ten teken dat ze hem gelijk geeft, goh wat een verassing. Nu rest haar echter nog steeds een probleem met wie moet ze in vredesnaam naar dat feest gaan als ze niet met David kan gaan, niemand lijkt er gewoon in aanmerking te komen om aan Ainsley haar zijde te staan buiten haar broer.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 11, 2013 8:27:01 GMT
Ze glimlachte flauw, alsof ze het nog steeds niet helemaal wilde geloven dat ze het goed had gedaan. Maar ze was blij dat ze haar het niet kwalijk namen, dat was ook belangrijk namelijk, ze moesten in haar onschuld geloven. Toen hij het had over het geld ergens anders op bergen, knikte ze. "Dat lijkt me zeker een slim idee." Ze glimlachte naar hem en keek toen weer naar zijn zus. Ze moest haar even weg zien te krijgen, want ze werd wel erg opdringerig. Ze dacht na over wie ze nu eigenlijk zou kunnen gaan. Maar er waren niet veel mensen. Natuurlijk de familie Blackwood, ze waren niet rijk, maar wel een van de oudste families in de stad. Althans, dat zeggen ze en er zijn zelfs verschillende verhalen over hen. Vloeken en geruchten, waardoor iedereen ze liever te vriend houd. "Het aanbod van de thee zal ik dan maar aannemen?" Zei ze met een klein lachje. Waarna ze even naar David keek en toen weer naar het meisje. "Al moet ik helaas bij thuiskomst de jurk passen voor morgen en de zaal zal versierd worden." Zei ze met een kleine glimlach. "Hopelijk is dat geen probleem?" Vroeg ze hen, maar dat was het vast niet. Het ging vast een geslaagde avond worden en ze zou David vast wel ver kunnen krijgen om haar te vertrouwen.
|
|
|
Post by David Tennant on Jun 11, 2013 10:17:25 GMT
hij keek naar hen en zuchtte even en besloot zich er ergens maar even helemaal buiten. te houden. Maar toen Katherine wat zei keek hij nog even naar haar." Dat moeten jullie allebei zelf weten, ik ga straks even wat dingen doen, voor mezelf." Zei hij met een nadruk op mezelf, vooral richtend op Ainsley, hij werd nu een beetje geïrriteerd van de dames eigenlijk al liet hij dat niet merken. Hij zuchtte even en zette de paarden over in een rustig drafje , omdat hij zich duidelijk een beetje wou gaan haasten. Hij slaakte nog even een zucht maar zei gewoon even helemaal niets meer tegen hen hij werd gewoon momenteel een beetje gek van Ainsley en Katherine, het leek een beetje op een soort van Strijd tussen wie mag David hebben.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Sept 23, 2013 9:21:55 GMT
Katherine glimlachte naar hem en toen ze was aangekomen bij haar huis, knikte ze beleefd naar hem. "Dankjewel voor je goede zorgen." Zei ze hem dan ook en ze keek naar zijn schouder voor enkele tellen. "Als je wat nodig hebt, of eens gezelschap wil. Dan kun je altijd langskomen." Een kleine speelse ondertoon was in haar stem te horen. Want Katherine hield ervan als er mannen waren die even langs kwamen. Al moest ze toegeven dat ze er nu al een tijdje geen had gehad en David was een goede potentiële man. Daarbij had ze hem uitgenodigd om mee te gaan en zou ze dus zeker met hem naar de verjaardag van haar vader gaan.
|
|