|
Post by Éowyn Margo on Jun 4, 2013 20:32:27 GMT
Frank Tupelo
Hij keek naar haar en glimlachte even voor een moment." Is goed lief. Maar blijf wel binnen de gronden van het paleis, dan ben je veilig." Sprak hij rustig en glimlachte even en keek naar esther die toch even haar hoofdje schudde." Ik wou vleesje daar proeven, maar ik kan niet bij." sprak ze duidelijk dat ze het ook niet had durven te vragen aan hen of ze het woedend pakken voor haar.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jun 4, 2013 21:04:57 GMT
Silvy Hofman
Ze glimlachte kleintjes en nam het vleesje rustig voor haar en gaf het aan haar. Ze ging weer even zitten en nam Katy weer op haar schoot die kort jankte en Silvy gaf haar nu ook een stukje vlees. Ze zou wat meepakken voor de honden zo meteen, er lag toch genoeg. Ze zou niet alles pakken natuurlijk, dat was egoïstisch en zo was ze niet. Ze leunde weer een beetje tegen Frank aan en hield zijn arm zacht vast.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on Jun 4, 2013 21:15:45 GMT
Frank Tupelo
Hij keek naar hen en glimlacht en streek kort over de schouder van Silvy. " Ik houd echt veel van je. Ik ga dan nu even langs mijn zusje." Sprak hij rustig en zette Esther op de stoel neer." Lief zijn voor mama he?" Sprak hij met een glimlach en streek even langs de wang van het meisje die knikte en even de pup over zijn kop aaide en het stukje vlees verder in haar mond stak, deze vond ze wel lekker. Hij gaf Silvy nog even een kus en glimlachte daarna." Tot straks lief." Sprak hij rustig en liep daarna de eetzaal uit richting de kamer van zijn zus en klopte even waarna hij naar binnen liep en haar zag staan met hun vader." Oh, Was je in gesprek met vader?" Vroeg hij rustig en liet haar, of zijn vader niets merken dat hij last had van zijn oog, al was de plek rondom zijn oog toch nog iets blauwer geworden eigenlijk." Moet ik anders straks even terug komen? Ik kan straks terug komen?" Vroeg hij en wees naar de deur.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jun 4, 2013 21:22:32 GMT
Silvy Hofman
Ze glimlachte liefdevol naar hem en gaf een knikje. "Ik ook van jou, tot straks." Zei ze nu zacht tegen hem en ontving zijn kus nog even zodat hij nu echt naar zijn zus kon gaan. Ze wachtte nu netjes op Esther, tot ze klaar was met eten zodat ze wat vlees mee kon nemen voor Spike en Katy. Ze geeuwde even en aaide Katy over haar kopje die kwispelde. Er zouden vast leuke pups uit komen. Bij de gedachte alleen al glimlachte ze. Eerst maar eens zien dat ze Katy ook zo goed afgericht kreeg als Spike om Esther te beschermen. En Frank kreeg dan een pup uit hun nestje dan. Die dan ook goed werd afgericht. Wat zijn vader er dan ook maar over zei.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 4, 2013 21:26:08 GMT
Katherine:
Hun vader liet haar hals los en Katherine haalde even diep adem en schudde haar hoofd. "Je stoort niet." Zei ze snel en keek met haar bruine ogen even naar vader. "Hij heeft me alles verteld was nodig was, toch vader?" Vroeg ze met een kleine glimlach. Iets van angst was er dan ook in te horen, want ook al deed ze altijd zo bot. Ze had een angst voor haar vader en dat was ook meteen de rede dat ze soms zo stug kon zijn. Haar broer en zus konden doen wat ze wilde, omdat hij daar toch geen vertrouwen meer in had, maar zij was nog te 'kneden'. Hun vader liep ruw de deur uit en Katherine streek even snel haar jurk goed en keek daarna naar haar broer. "Je wilde me wat vertellen?" Vroeg ze rustig, het was niet zo dat hun altijd zomaar een gezellig praatje maakte, althans, niet als het aan Katherine lag. Ze ontweek ze meestal. Hun waren vrij, zijzelf zat hier gevangen....
|
|
|
Post by Éowyn Margo on Jun 4, 2013 21:36:13 GMT
Esther Evergreen
Ze at het stukje op en keek haar toen aan." Klaar mama." Sprak ze tegen haar en stapte van de stoel af." Gaan we nu naar de schommel?" Vroeg ze rustig en keek naar haar en de pup op haar schoot en aaide de hond nog even voorzichtig en zachtjes, aangezien ze wist dat de honden van haar oude meester anders altijd begonnen te bijten als ze iets te hard deed.
Frank Tupelo
Hij keek naar haar en hoorde de angst." Katherine, wat deed vader?" Sprak hij als eerste serieus omdat hij de angst echt wel had opgemerkt in haar stem." Hij heeft je geen pijn gedaan toch? " Vroeg hij en keek haar aan. Ja, hij was ook neer geslagen door hun vader toen hij ontdekte met wie hij samen was. Hij wou vragen over haar verjaardag, maar daar begon hij niet eens over, hij wou eerst de waarheid van haar weten. De kamer stonk al naar de alcohol lucht van hun vader, en ergens was hij blij dat hij niet het karakter van hun vader had geërfd, Dat zou.niet goed komen waarschijnlijk. Hij zuchtte even en keek naar zijn zuster, afwachtend van haar antwoord, hij wou het eerlijk weten en enige bezorgdheid was ook wel in zijn ogen te zien. Ja, ook al niet hij het niet altijd zien, hij gaf wel om zijn zussen, en vond het zijn taak hen te beschermen tegen wie dan ook. Al was het dan hun vader in dit geval.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 4, 2013 21:47:11 GMT
Katherine:
Hij vroeg wat vader deed en dat was dan ook de knop die zij voor zichzelf omzette. De emotieloze bitch, die het niks kon schelen wat er gebeurde. Die alleen was en het maakte haar niks uit, ze keek hem dan ook strak aan. De angst was uit haar gezicht weg, neutraal was het betere woord. Ze kon spelen wat ze wilde, zoals ze altijd liefelijk deed. "Vader deed niks, hij vroeg me enkel hoe het ging." Zei ze neutraal, geen angst, dat was wat ze zichzelf in probeerde te praten. Maar de tweede zin zorgde er toch voor dat ze eens zuchtte. Dit omdat ze dan even haar bescherming kon laten gaan, waarna ze deze weer opzette. Haar vader, dit keer deed hij haar niet echt pijn. Toen hij zag dat ze een kus gaf aan de stalknecht, was het haar erger afgegaan. Hij was woedend geworden, had kwaad haar meegesleurd en haar jurk ging daardoor kapot. Half naakt had ze daar gestaan en was door haar vader tegen de muur gedrukt. Die een mes langs haar lichaam had gehaald. Aan de zijkant van haar lichaam zat dan ook een litteken, dat ze nooit aan iemand toonde. Dit was er eigenlijk niks bij, maar als je het wist, dan snapte je de angst. Hij deed het in een erg dronken bui en waarschijnlijk wist hij het niet eens meer. Het was tenslotte nooit ter sprake gekomen. "Hij heeft me geen pijn gedaan. Jou zo te zien wel." Zei ze rustig en naar hem glimlachte. Ze was niet echt bezorgt, maar deed toch een stap naar hem toe en keek hem met een vragend en schuin hoofd aan.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on Jun 4, 2013 21:57:08 GMT
---
|
|
|
Post by Éowyn Margo on Jun 4, 2013 21:59:06 GMT
Frank Tupelo
Ze sloeg weer als een blad van een boom om en hij zuchtte even." Katherine wees altijd eerlijk tegen mij, dat weet je toch? ik hoorde de angst zo net in je stem. Maar als je er niet over wil praten, dan hoeft dat ook niet. Ik wil alleen mijn zussen kunnen beschermen en dat kan ik alleen als ik weet wat er in die hoofden van jullie om gaat ." Sprak hij kalm en wees even naar haar hoofd. Hij hoorde haar vraag en zuchtte even." Ik ga er niet om heen draaien en ondanks ik er nu geen last meer van heb, ja die dreun heeft vader veroorzaakt, toen hij merkte dat ik samen was met Silvy." Hij zei haar rang niet, dat was niet van toepassing in zijn ogen." Katherine, maar waar ik eigenlijk ook een beetje voor kwam, heb jij nog wensen voor je verjaardag." Draaide hij er maar omheen, het had toch geen nut om er over te praten, ze zou er toch om heen blijven draaien, want dat had helemaal geen nut dat wist hij nu al.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 4, 2013 22:06:22 GMT
Katherine:
Ze zei hem niks, hield haar lippen strak op elkaar en liet hem spreken, pas toen hij het had over de dreun, knikte ze. "Natuurlijk." Zei ze rustig tegen hem en had nu een gemaakte glimlach op haar gezicht. Hun mochten doen wat ze wilde, ze kregen er een klap voor, dat misschien wel. Maar ze lieten het altijd toe, wat ze ook deden. Zij was de jongste en had nu de taak om een goede man te vinden. Toen hij vroeg over haar verjaardag, schudde ze haar hoofd. "Niet zo snel." Zei ze rustig en ging nu voor hem staan en bekeek de plek bij zijn oog. Waarna ze met een vinger langs zijn wang streelde. "Ze was niet zoals vader hoopte?" Vroeg ze met een speelse glimlach. Ja, ze wist er alles van, als het niet was wat vader hoopte, dan was je nogal de pineut. Alleen was hij bij haar in een iets te dronken bui geweest. "Maar gelukkig krijg je enkel een klap, dus het valt nog mee." Zei ze en haar schouders op haalde, het was niet iets dat haar zo erg interesseerde. Maar de woorden die ze had gekozen waren niet al te slim geweest. Als hij heel erg nadacht, dan kon hij er wat uit op maken. "Mijn verjaardag." Zei ze dan ook snel en dacht even na. "Ik heb niet zozeer een wens, mannen zullen er genoeg komen. Cadeau's zullen er zijn in overvloed." Ze haalde haar schouders op, ze had geen idee wat ze moest vragen. Een andere vader? Een ander huis? Nee, op de rijke stinkerds zou ze nooit kunnen vallen. Maar ze moest wel, het was geen keuze voor haar. Ze hield van gezelligheid, al kwam dat er eigenlijk nooit echt uit en sloot ze zichzelf af van iedereen.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on Jun 5, 2013 5:40:40 GMT
Frank Tupelo
Ze moest eens weten over die klap, Hij werd dagelijks gepakt door hun vader, er was gewoon iets dat ze moesten doen, dit kon gewoon niet langer eigenlijk, Hun vader ging over het algemeen veel te ver na zijn idee. Hij slikte even voor een moment en keek naar haar." Ga je vanavond even mee wandelen Katherine? Over de avond markt van London? Dan kan je zelf even kijken of je iets kan vinden." Sprak hij nu en keek haar aan." Je word wel 18, en die leeftijd is gewoon speciaal, het is niet zomaar een cijfer natuurlijk." sprak hij rustig." Silvy kan hier wel even blijven, gewoon jij en ik." Sprak hij naar haar uit en begon maar niet over Esther, Dat had waarschijnlijk geen nut, en zij kende de graaf ook waarschijnlijk, aangezien de man sinds de dood van zijn vrouw constant hier aan klopte of hij mocht trouwen met Katherine of Emerald. Alsof hij nooit van zijn eigen vrouw had gehouden, leek het wel.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jun 5, 2013 5:58:29 GMT
Silvy Hofman
Ze wachtte rustig op Esther en zag hoe ze de pup aaide en glimlachte even naar haar. "Kom op. Dan gaan we Spike halen en naar de tuinen." Zei ze zacht en nam nu wat stukken vlees mee voor de twee honden. Ze nam een hand van Esther vast en de pup trippeldr naast haar mee. Ze liep naar de kamer van Frank voor Spike te halen. De hond stond kwispelend met een ingebonden poot te wachten op Silvy en liep dan ook de kamer uit doen de deur open was
|
|
|
Post by Éowyn Margo on Jun 5, 2013 6:09:50 GMT
Esther Evergreen
ze keek naar haar en glimlachte toen ze haar handje beet pakte en glimlachte breed, duidelijk dat ze dit fijn vond dat ze dit deed. Ze had het ook heel erg naar haar zin momenteel, maar alles leek voor haar nog een droom, en zo af en toe wou ze even in haar arm knijpen om te kijken of ze niet droomde, en morgen wakker zou worden terug in de slavernij. Ja, de vader van Frank en Katherine, en Emerald had die planning ook, maar liet nog niets merken.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 5, 2013 7:04:58 GMT
Toen hij haar vroeg of ze vanavond wilde wandelen, keek ze hem vragend aan. Ze gingen bijna nooit samen wandelen. Het was alsof ze niet eens broer en zus waren als je het zo bekeek. Zij was altijd alleen, alsof ze haast geen familie had. Maar ze ontweek hen simpelweg. "Misschien moeten we ook onze andere zus vragen?" Vroeg ze rustig. Simpelweg omdat ze niet wilde dat haar teveel gevraagd zou worden, of dat het enkel over haar ging. Nee, ze wilde liever zo ver mogelijk bij hen uit de buurt blijven. Hun met z'n tweeën? "Achttien is niet zozeer een speciale leeftijd, Frank. Het houd in dat ik een geschikte man moet vinden op die avond. Daar is niet veel speciaals aan, er komen hoge heren, vooral oud. Daaruit mag ik gaan kiezen wie ik zogenaamd wil." Ze glimlachte niet naar hem. Keek hem neutraal aan. Want hoe je het ook wendde of keerde, er kwam niemand leuks. Dat kon gewoon niet namelijk. Als het wel zo was, dan had ze wel erg veel geluk. "Ik heb eigenlijk nog nooit van Silvy gehoord, wanneer heb je haar ontmoet?" Vroeg ze rustig.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on Jun 5, 2013 9:09:03 GMT
Frank Tupelo
Ze keek naar haar en hoorde haar vraag." Als Emerald zich kan los rukken van een of andere mafketel, Dan kunnen we het altijd vragen." Sprak ze bevestigend en knikte even voor een moment." Maar dat is uiteindelijk haar eigen keuze, we kunnen het altijd vragen." Sprak hij en knikte even waarna hij een hand door zijn haren heen haalde en verder naar haar luisterde." Je moet kiezen waar je hart ligt, Katherine. Niet wat vader toevallig wil. Jij moet gelukkig zijn, niet hij, onthouden dat alsjeblieft. Want ik wil je straks niet dood ongelukkig zien aan de zijde van een man die je eigenlijk geen eens mag." Hij keek haar vrij serieus aan en glimlacht even toen ze over Silvy begon." Nog niet vreselijk lang. Het was liefde op het eerste gezicht." Sprak hij rustig en zuchtte even." Maar haar rang is helaas een probleem.. Ze komt uit de prostitutie, Maar haar broer is koning, en haar vader was altijd generaal aan dit kasteel. Het is haar dus gewoon niet goed gezint geweest dit leven. Maar vader kijkt alleen naar de rang van iemand en niet hoe iemand werkelijk is, en dat weet jij ook."
|
|