|
XMen
Aug 10, 2013 9:34:59 GMT
Post by Brayden on Aug 10, 2013 9:34:59 GMT
Charles Xavier
Hij lachte even en keek naar haar.'' Al zou het een drieling zijn meisje, dan zou ik trots zijn.'' srpak hij en gaf haar rustig een kus terug en streek har even door haar haren heen.'' Annemarie noemde mij vanavond voor het eerst papa trouwens..'' sprak hij rustig en keek haar aan.'' weet je hoe verwarmend het werkt..'' sprak hij rustig en zuchtte even.'' Jij hebt al een super meisje op de wereld gezet, en je bent de perfecte moeder. voor ieder kind.''
|
|
|
XMen
Aug 10, 2013 10:27:31 GMT
via mobile
Post by Sara Gather on Aug 10, 2013 10:27:31 GMT
Demi "Dan zou het onze drieling zijn en komt de pijn daardoor. En dan bewijst het dat je zaad nog goed werkt." Lachte ze zachtjes en duwde een kus op zijn wang. Ze sloot haar ogen even en zuchtte. "Ik ben blij dat ze je papa genoemd heeft." Glimlachte ze en duwde een kus op zijn lippen. "Ik doe mijn best." Zei ze zacht op zijn laatste woorden. Ze wilde een betere moeder zijn dan haar moeder voor haar was geweest. "Ik probeer de fouten van mijn moeder weg te vagen. Ik probeer voor elk kind goed te doen." Fluisterde ze weer en duwde haar lippen eventjes in zijn hals waarna ze haar ogen weer sloot. "Ik vind het heel fijn dat ze je accepteert als haar papa nu. En ik weet hoe verwarmend dat is, de eerste keer dat me mama noemde vond ik het al geweldig." Zei ze zachtjes en glimlachte weer.
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 8:35:17 GMT
Post by Brayden on Aug 11, 2013 8:35:17 GMT
Charles Xavier
Hij keek naar haar en glimlachte.'' we zullen zien hoeveel het er zijn.'' sprak hij rustig en wreef over haar buik.'' Ik ben er ook blij mee, meisje, het geeft mij toch het gevoel dat ze weer meer een gezin zijn. Als ze me echt constant pprofessor had genoemd, had ik dat niet echt gehad.'' Hij keek naar haar en knikte.'' Jou moeder was echt een tikkeltje erger meisje, maar ik snap dat je dat wilt. En je doet het super.'' hij streek even langs haar geicht nog en ging weer een beetje normaal liggen.'' Ga maar lekker rusten meisje, het kindje of kinderen in je buik hebben dat ook nodig, en jij ook.''
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 8:58:04 GMT
Post by Sara Gather on Aug 11, 2013 8:58:04 GMT
Demi Salvatore
Ze keek naar hem en luisterde rustig. Ze gaf een klein knikje. Ze zouden inderdaad wel zien hoeveel het er waren, ze was benieuwd. Ze sloot haar ogen weer eventjes en glimlachte. "In de klas en als er wat anderen in de buurt zijn gaat ze je denk ik nog professor noemen. Maar dat verbeterd wel. Als blijft ze dat in de klas doen, ze is netjes opgevoed." Zei ze zachtjes tegen hem met haar ogen gesloten en legde haar hoofd weer op zijn borst. Ze glimlachte op zijn laatste worrden en haalde langzaam adem. "Welterusten lieverd." Fluisterde ze nog tegen hem en nestelde zich goed tegen hem aan
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 9:04:10 GMT
Post by Brayden on Aug 11, 2013 9:04:10 GMT
Charles Xavier
Hij knikte even.'' Tijdens de lessen is dat ook wel handig ja, maar we zien het wel, lieverd.'' Sprak hij rustig en nam haar goed in een arm, aangezien hij zich niet meer kon draaien om ook zijn andere arm om haar heen te slaan. Een irritant iets, vond hij nu al. '' Weltrusten mijn lieve meisje, tot morgen.'' Sprak hij en draaide zijn hoofd even naar haar toe voor een moment, en sloot zijn ogen. Hij wachtte eigenlijk meer tot dat zij sliep, eerder zou hij tch niet weg doezelen.
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 9:12:41 GMT
Post by Sara Gather on Aug 11, 2013 9:12:41 GMT
Demi Salvatore
Ze glimlachte nog eventjes, gaf hem nog even eeen zacht klein kusje en dommelde dan een beetje in tegen hem aan. Haar hoofd lag nog steeds op zijn borstkas en zo zou ze ook wakker worden. Ze viel langzaam in slaap tot ze in een diepe slaap belande en de pijn meteen even vergat. Ze knee haar ogen af en toe dicht door een nachtmerrie eerder, dat de bevalling slecht zou verlopen en dat zij haar leven zou verliezen, of dat de kindjes of het kind hun of zijn/haar leven zou verliezen. Ze snoof en woelde een klein beetje maar bleef bij hem, ze wilde niet dat het uitkwam
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 9:17:50 GMT
Post by Brayden on Aug 11, 2013 9:17:50 GMT
Charles Xavier
Hij bleef nog even wakker, en merkte ook hoe ze nu lag te slapen, en vroeg zich af waardoor het kwam. Hij slikte even, maar haar gedachten waren leeg, dus ze lag te slapen. Hij wreef zacht over haar rug, en viel nu zelf toch ook langzaam weg in een vrij diepe slaap.
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 9:24:11 GMT
Post by Sara Gather on Aug 11, 2013 9:24:11 GMT
Demi Salvatore
Ze sliep na een tijdje wat rustiger tot de volgende ochtend. Annemarie was bij hun in bed gekropen en was tussen de twee in gaan liggen. Of ze had zich er tussen gewrongen in ieder geval. Ze werd langzaam wakker toen de zon opkwam en keek rustig even rond. Ze zag Charles liggen en voelde het meisje ook tegen zich aan. Ze glimlachte eventjes en streek over de rug van het meisje dat nog sliep.
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 9:28:18 GMT
Post by Brayden on Aug 11, 2013 9:28:18 GMT
Charles Xavier
Hij had het eigenlijk ook niet gemerkt dat Annemarie er tussen was gekropen, daarvoor was hij momenteel te ver in dromenland verzeild geraakt. HIj sliep rustig, had juist een fijne droom, vreemd genoeg over kerst, dat hij met twee meisjes op zijn schoot zat, hun eigen kindje, en annemarie, en ze hadden een geweldige tijd, en dat kon je zien eigenlijk, hij sliep met een kleine glimlach op zijn geiht, terwijl hij ook nog niet wakker werd toen Demi eenmaal wakker as, hij was nog verzeild in de fijne droom.
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 9:33:24 GMT
Post by Sara Gather on Aug 11, 2013 9:33:24 GMT
Demi Salvatore
Ze keek naar het gezicht van Charles en glimlachte kleintjes. Hij leek wel fijn te dromen. Ze glimlachte kleintjes en keek naarh aar buik. Alles kwam wel goed. Charles zou er alles aan doen dat het goed zou komen met de baby en met haar. Zee glimlachte kleintjes en kreunde zacht toen ze weer een beetje buikpijn kreeg. Ze zuchtte. Het was al snel weer voorbij. Ze streelde over haar buik heen en glimlachte eventjes. Hun kind, of kinderen. Wie weet.. Charles had toch maar één gedachte gehoord vanuit haar buik had hij gezegd. Dus misschien was het toch maar ééntje. Ze zag het wel.
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 9:42:35 GMT
Post by Brayden on Aug 11, 2013 9:42:35 GMT
Charles Xavier
Een goed kwartiertje later opende hij toch langzaam zijn ogen en zuchtte hij even voor een moment, en kreunde even een beetje, maar had in eerste instantie nog niet door dat Demi ook al wakker was, dus sloot hij toch nog even zijn ogen om een beetje bij te komen. Hij was nog moe moest hij toegeven, eigenlijk kon hij eerlijk nog zo een aantal uurtjes doorslapen. Hij merkte inderdaad weer gedachten op uit haar buik, mar kon niet echt aanvoelen hoeveel kinderen het nu waen. Dat wist hij simpelweg gewoon niet.
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 10:05:02 GMT
Post by Sara Gather on Aug 11, 2013 10:05:02 GMT
Demi Salvatore
Ze legde haar hand zachtjes op haar buik en wreef er voorzichtig over. Haar kindje, of kindjes. Neen, niet van haar, van hun. Ze glimlachte even en keek opzij toen ze Charles hoorde kreunen. Ze glimlachte eventjes en haalde diep adem. "En? Wat verteld ons kindje, of kinderen?" Vroeg ze kleintjes glimlachend en duwde een kusje op zijn lippen. "Goedemorgen lieverd." Zei ze zacht. Ze was eigenlijk ook best moe, maar er was nog wel wat te doen vandaag. ze wou terug naar Faun voor even en langs Deena en Rogue weer. Ze keek naar Annemarie en glimlachte, die sliep nog steeds dus hd ze ook niets gehoord van dat ze zwanger was.
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 10:16:12 GMT
Post by Brayden on Aug 11, 2013 10:16:12 GMT
Charles Xavier
Hij wou net weer weg doezelen, toen hij Demi hoorde praten, en haar lippen op de zijne voelde die hij nauwelijks beantwoorde, maar een beetje, omdat hij nog slaperig was. Hij zuchtte even en opene zijn ogen nu dan toch en keek naar haar.'' Goedenmorgen schatje.'' Sprak hij rustig en keek haar een beetje aan.'' zij of het vertelde me hoe gelukkig het momenteel was.'' Sprak hij nog slaperig en zijn ogen vielen weer een beetje dicht. Hij had ook genoeg te doen vandaag, aangezien over 2 weken de school weer begon was er genoeg papier werk.
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 10:27:43 GMT
Post by Sara Gather on Aug 11, 2013 10:27:43 GMT
Demi Salvatore
Ze glimlachte kleintjes en streek over zijn wang. "Daar ben ik dan blij om." Zei ze zacht en merkte dat hij nog wel moe was. Ze glimlachte weer. "Slaap nog maar even liefje." Fluisterde ze. "Ik ga wel eventjes wat doen." Zei ze zachtjes en stond rustig op waardoor Annemarie nu helemaal tegen Charles aankroop. Demi rekte zich uit en kleedde zich vlotes om na zich opgefrist te hebben. Ze streek weer over haar buik en zuchtte. Ze liep rustig naar beneden, richting haar kamer om naar Faun te gaan.
Deena Davidson
Ze was al een uurtje wakker en had alweer de kleine zijn drinken gegeven. Ze zat nu rustig in het bad even alles van haar lichaam te spoelen. Het was best een groot bad vond ze zelf, maar dat deed er even niet toe. Ze bleef rustig in het water liggen en genoot rustig van het warme water.
Trevor
Hij was na een lange tijd terug gegaan. Hij wist niet hoe het met Theresa was, maar ze leefde nog, dat voelde hij aan. De twee meiden ook. Al wist ze niet of ze nu al bevallen was, hij hoopte eigenlijk van niet omdat hij de bevalling mee had willen maken. Er was veel te veel tussen gekomen. Hij liep naar binnen en keek rond. Hij keek ook naar buiten om te zien of ze daar niet was en zuchtte, dit kon een tijdje duren.
|
|
|
XMen
Aug 11, 2013 10:40:05 GMT
Post by Brayden on Aug 11, 2013 10:40:05 GMT
Faun Emerings
Zij was eigenlijk al een tijdje wakker, en voelde zich vreemd, doordat ze nu in een vreemde ruimte was, maar was het een beetje vergeten waar ze werkelijk was. Ze dacht zometeen haar moeder te ien binnen komen, die haar kwam wekken en ophalen, zoals in haar droom. Ze glimlachte en bleef afwachtend op het bed zitten. haar moeder zou komen, ze wist het gewoon.
Tristan en jackie
Beide jongens sliepen nog toen zij op stond, doordat ze beide gewoon kapot waren door gisteren. Ze zuchtte even en nu werd Jackie langzaam wakker, en merkte dat hij verslingerd lag met de kinderen en Tristan, waardoor hij toch glimlachte. Vond hij het erg? nee eigenlijk niet.
Theresa
Ze sliep in haar caravan aan de rand van het bos, doordat ze nu alleen was nog met de kinderen. De twee meiden lagen nog heerlijk te slapen, en zij zat het hun pasgeboren kindje van gisteren in haar armen. Ze had zijn terugkomst al gezien, en wist dat hij er straks zou zijn, dus een verrassing voor haar was het niet meeer. Ze had al eerder an hem voospeld dat de geboorte zou zijn voor hij terug kwam, iets waar ze toen nog verdriet om had gehad, maar nu kon ze enkel zich verheugen op zijn terug ker, en op de naam van hun kindje. Zij had nog niets verzonnen, ze wou gewoon op hem wachten. Ze wist tenslotte 100% zeker dat hij terug kwam.
|
|