|
Post by Katrina on Jun 7, 2013 9:33:46 GMT
Rustig stond ze achter de bar enkele glazen schoon te maken, en daarna enkele biertjes te tappen voor een paar mannen die achter de bar zaten, en haar regelmatig aan keken. Iedereen dacht dat ze getrouwd was, of in ieder geval en vriend door dat ze hoog zwanger was, en daar was ze meer dan blij mee. Zonder al te veel woorden schoof ze vervolgens de heren de biertjes voor de neus, en keek even naar haar baas, die goedkeurend naar haar werk zat te maken dat ze verrichtte ondanks ze hoog zwanger was, was ze nog best snel, maar de man liet haar al minder werken zodat ze vroeger naar huis kon. Nou ja huis, ze had door het weinige geld dat ze voor deze baan verdiende, haast geen geld, en haar huis was het afdakje in een steeg. Maar daar zweeg ze ten alle tijden over, de meeste dachten dat ze een man had, en daar was ze ook blij mee, ze zou het niet anders willen. Al wist ze, dat het kind wat ze droeg niet het hare was naar haar idee, het was ongewenst, zeker de vader die erachter zat was geen prettige herinnering voor haar, en het liefste vergat ze alles van dat schip, en toch.. Ze liep met een herinnering die zou blijven, want ze wist nu al, dat ondanks het kind ongewenst was, ze niet de kracht had het te doden.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 7, 2013 15:32:41 GMT
Matthew was ondanks dat hij nogal een mama's kindje was toch twee jaar geleden het huis uit gegaan om op zichzelf te wonen, wel te verstaan vijf minuten van zijn ouderlijke huis zodat hij altijd nog naar mammie kon gaan. Nu was het echter tijd voor een drankje in deze pub waar hij nu heel nonchalant naar binnen stapt. Meteen draaiden zich een aantal mannen maar ook vrouwen zich naar hem om, niet omdat ze hem allen zo woest aantrekkelijk vonden nee Matthew was simpelweg iemand die je niet zo snel zou vergeten. 'Oh hoe kun je dat drinken, excuses daar ga ik niet over, maar het ziet eruit als slechte urine in een glas' zei hij en zijn stem voor een man ook behoorlijk girly is. Hij veegt de vrije barkruk een beetje af en gaat er zeer lady like op zitten met zijn ene been netjes over zijn andere been. 'Ik ga is zo gewaagd doen, een Martini graag' zei hij. Ja Matthew was sowieso niet zo'n alcohol drinken dus ja dit was ontzettend gewaagd voor hem. Hij haalde wat geld uit zijn zakken en moest wel even berekenen of hij wel genoeg had.
|
|
|
Post by Katrina on Jun 7, 2013 16:46:04 GMT
ze streek even haar blonde haren aan de kant, en keek even naar de man die binnen kwam. Net als ze wou vragen wat hij wou hebben, knikte ze aangezien ze al antwoord kreeg, en begon het rustig klaar te maken, en glimlachte rustig en zette het bij de man neer, en glimlachte even.'' 5 GOudstukken.'' Sprak ze kalm en keek naar de man, en kreunde toch even, al wel zacht, ze had geleerd haast geen pijn te laten zien. De kleine donder in haar buik was aan het schoppen, en ze verwachtte ook niet dat die er nog lang in zou zitten. Als het maar niet op het werk zou gebeuren, dan vond ze alles best. Maar het steken was sinds gisteren al veel erger geworden. Maar ze wist, ze moest nog ongeveer 4 weken, tenminste dat dacht ze in haar eigen telling, maar ze was er echt heel laats achtergekomen, en dat ze al 9 maanden was eigenlijk had ze dan ook niet direct door, en nu de krampen erger werden, werd het ook moeilijker om zich nog staande te houden. Ze moest hier weg..
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 7, 2013 17:16:16 GMT
'Vijf goudstukken? Dat is nog is duur voor zo'n klein glaasje. Maar maakt niet uit, ik heb het en het blijft gewaagd' zei hij trots en de vijf goudstukken aan Katrina gaf. Matthew nam een slokje van de Martini en laat nogal een vrouwlijke oeh en een giechel horen. 'Dit is erg lekker' zei hij en een man dan een opmerking maakte van ja als je een vrouw bent. 'Ik drink tenminste geen urine in een glas' zei hij ergens best wel arrogant. De man stond op en ging nogal dreigend voor Matthew staan. Matthew keek daardoor alleen even naar zijn Martini en keek toen naar Katrina. 'Is alles goed' vroeg hij en toen weer een blik op de man werpte die nog steeds zo dreigend naast hem stond. 'Het zou ontzettend gewaardeerd worden als u niet zo dichtbij me stond, u heeft een ontzettend slechte adem' zei hij, en die woorden had hij beter niet uit kunnen spreken of de man sloeg hem vol op zijn smoel. Matthew sloeg niet terug hij keek de man echter eerst maar voor een aantal seconden nogal verontwaardigd aan voor hij ongelofelijk geshockeerd reageerde. 'Hoe durft u, dat is werkelijk een zeer barbaarse reactie' zei hij en dan iets nats onder zijn neus voelt, wanneer hij het voelt en het bloed ziet zet hij nogal grote ogen op. 'Oh mijn god, ik ben aan het bloeden, alstublieft doe iets, ik denk niet dat ik goed word, oh mijn god' zei hij en duidelijk een paniek aanval begon te hebben.
|
|
|
Post by Katrina on Jun 7, 2013 17:23:24 GMT
ze knikte even.'' het spijt me, ik verzin de prijzen ook niet.. '' Sprak ze en keek naar hem, en hoorde wat hij daarna zei, maar ze kon er geen glimlach meer op persen, en haar baas keek naar haar, en slikte even, aangezien de achterkant van haar jurk langzaam aan rood aan het worden was, maar ze had het zelf nog geen eens door.'' KAtrina, kom naar achteren.'' Riep haar baas nu en begon haar te helpen. Dat Matthew voor haar neus neergelsagen werd, kreeg ze nog mee.'' nee die kleine donder wacht maar, ik moet er voor de klanten zijn.'' Sprak ze en gilde even voor een moment, aangezien de vliezen begonnen te breken, en ze eigenlijk vlak naast Matthew nu op de grond klapte en kreunde, omdat het gewoon verschrikkelijk pijn deed, dat de kleine nu echt kwam, en ook voorop haar jurk volledig rood begon te worden. Lekker, net naast deze man die al niet echt tegen bloed kon. Slimme zet, dacht ze dan ook bij haar zelf..
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 7, 2013 19:39:29 GMT
Wanneer Katrina gilde had Matthew in de eerste plaats niet echt door dat ze aan het bevallen was, sterker nog hij had het helemaal niet door. Matthew dacht simpel dat ze ook zo erg was geschrokken van het bloed onder zijn neus. Hij begint in en uit te ademen maar wanneer hij terug naar het bar meisje kijkt die inmiddels op de vloer ligt ziet hij wat er gaande is. 'Oh mijn hemel ze word van binnen uit geslacht' zei hij met een nog hogere stem dan dat zijn stem al was. Matthew begon nu nog erger te hyperventileren, nee hij was niet naar de pub gegaan om dit mee te maken, dan waarom gebeurd dit precies nu. 'Dat is ontzettend veel bloed, ja dat is het... Iemand moet wat doen, ja dat gebeurd al, kan het wat sneller... Ok ik voel me niet zo goed, dus ik ga nu flauw vallen' zei hij zijn woorden behoorlijk moeizaam. Matthew viel dan ook vlak na zijn woorden flauw naast Katrina.
|
|
|
Post by Katrina on Jun 7, 2013 20:03:27 GMT
Ze kreunde en haar baas riep even een paar vrouwen die KAtrina vrijwel direct begonnen te helpen, terwijld e baas van de bar naar Matthew liep en hem even bekeek. HEt ging nu allemaal vrij senl, al schrokken de vrouwen wel van de vele littekens die Katrina op haar benen had, en direct had haar baas het ook wel door, dat ze waarschijnlijk op de straat zou leven, en geen man had, maar gwdwongen zwanger was geraakt. De baas boog zich over matthew, en veegde met een doek even het bloed onder zijn neus weg, en keek zo af en toe naar Katrina, maar nog geen vijf minuten later zat ze bij de muur ,met een klein jongetje, huilend in haar armen, en ze voelde zich toch gelukkig ergens, al zag ze nu al dat het jongetje verschrikkelijk veel op Frank leek, en daar baalde ze dan van. Ze slikte, en de vrouwen namen haar even mee naar achteren waar ze een schone jurk kreeg, en ze daarna weer in de kropeg ging zitten met het kleintje in haar armen, terwijl haar baas zich helemaal ontfermde over de mandie nu op de grond lag.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 8, 2013 11:56:46 GMT
Het duurde wel een aardig tijdje voor Matthew weer bij kennis kwam, waardoor hij dan ook echt helemaal niks van de hele bevalling had mee gekregen. Hij kijkt dan ook even nog beduusd naar het kindje in de armen van Katrina wanneer hij half overeind zit en moet even zijn ogen dichtknijpen en weer openen om niet alleen de duizeligheid weg te werken maar ook om te testen of hij niet zit te dromen. 'Je hebt een baby' zei hij dan ook ineens, over mosterd na de maaltijd gesproken zeg. De baas van Katrina helpt hem weer overeind en geeft hem eerst maar even een glas water want het leek hem niet verstandig dat Matthew meteen alweer aan de Martini ging nu hij net was flauw gevallen. Natuurlijk als Matthew niet meer de kans kreeg om zijn Martini te drinken zou hij het geld uiteraard terug krijgen want dat was wel zo eerlijk. Maar de baas van Katrina dacht dat Matthew nog wel even zou blijven plakken.
|
|
|
Post by Katrina on Jun 8, 2013 12:19:06 GMT
Ze zuchtte en deed de kleine jongen even aan haar borst, ook al zaten er nog zoveel mannen bij, ze was het wel gewend door de slavernij dat iedereen haar naakt had gezien. Dagen lang zelfs, dat was nog het ergste, ze kende vanaf kind af aan eigenlijk geen eens kleding. ze moest naakt zijn en in de tijd dat haar borsten gingen groeien was ze ook ontmaagd, een verschrikkelijk moment voor haar. Ze zuchtte en zag dat de man aan het bij komen was en ze knikte even op zijn woorden." Ik werd geslacht door dit kleine ventje." Sprak ze rustig en keek hem aan." Katrina, Ga jij zo naar huis? Je kunt moeilijk hier de hele dag met de kleine zitten. Ik zie je over twee weken weer, als de kleine weer wat groter is." Sprak haar baas en ze knikte, al wist ze dat het kleine ventje die twee weken waarschijnlijk niet overleefde. Het liep tegen het einde van de zomer, en het werd steeds kouder buiten. Em zij leefde op straat, wat een huis kon ze niet betalen, dat ging niet lukken. Ze zei niets meer tegen de man, ze mocht eigenlijk vanuit haat verleden niets tegen mannen zeggen en vond het soms nog moeilijk om gesprekken te beginnen en te onderhouden. Schrijven en lezen kon ze niet, en ze kende op zich ook een kleine woorden schat. De jongen had ze besloten om hem estel te noemen, wat Hoop betekende, omdat ze enkel maar kon hopen dat de jongen groter zou worden.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 8, 2013 16:36:08 GMT
Wanneer Katrina haar borst zo uit haar jurk laat floepen word Matthew er echt niet warm of koud van, hij snapt ergens ook totaal niet hoe mannen nou van een naakte vrouwen lichaam hitsig kunnen worden. Nee een goede lieve sterke man met wat humor that's the way to go. Hij keek even naar het kleine kindje in haar armen en luisterde daarbij ondertussen naar haar woorden. 'The cruelty of a pregnancy' zei hij. Matthew heeft misschien geen hekel aan kinderen, maar hij zal nooit full time voor een kind willen zorgen, dag in dag uit gekrijs, nee daar passeert hij toch voor. Als de baas van Katrina haar dan weg stuurt kijkt Matthew hem aan. 'Komt het nu wel goed met haar' vroeg hij toch en je duidelijk kon zien dat de man twijfels had of het daadwerkelijk wel goed kwam met Katrina en haar kindje. Matthew dronk de Martini in een teug leeg nu waardoor hij nogal wankelend van de barkruk liep, ja het gaat zo snel bij hem want hey hij is alcohol niet gewend. Hij loopt Katrina achterna en houd haar halverwege ergens tegen. 'Gaat het echt wel' vroeg hij en zijn vinger tegen haar hoofd drukte.
|
|
|
Post by Katrina on Jun 8, 2013 16:44:37 GMT
ze zuchtte even en stond op, maar liet het jongetje drinken. JE kon nu alle littekens die ze had op haar borst, enorm goed zien, en de eerste woorden die de man sprak raakten haar ook, het was gewoon haar verleiden, niet zo zeer de zwangerschap. Ze slikte even en wou nu stevig doorlopen, niet aan de littekens denken, al deed het pijn nu het jongetje aan haar borst moest sabbelen, het was gewoon nog zeer gevoelig. Halverwege werd ze tegen gehouden, en ze keek direct toch een beetje angstig naar de man, en deinsde achteruit toen hij met een vinger tegen haar hoofd ging.'' het gaat prima, dank je.'' Sprak ze en ging toch maar weer even zitten, lopen en de kleine te drinken geven, dat werkte gewoon niet.'' het zal goed komen met mij en Estel.'' Sprak ze rustig en keek naar het jongetje. Misschien was het beter hem nu al uit zijn lijden te verlossen, want het jongetje ging nu toch een lijdensweg in, aangezien het drinken bij haar gewoon pijn deed en dat zou ze echt geen weken vol houden, en om de twee uur.
|
|
Finn
landrot
Posts: 26
|
Post by Finn on Jun 8, 2013 19:26:19 GMT
De jongen streelde een hand door zijn haar. Zijn gezicht stond zoals gewoon, neutraal, misschien ergens zelfs nogal arogant. Niet dat hij zoveel verdiende, het was zijn vader. Als graaf, die voor het geld zorgde. Het was dan ook aan zijn kleding te zien dat ze wel wat te besteden hadden. Wat hij zelf deed? Van alles, hij had wat voor dokter gestudeerd, wat als rechter, makelaar, architect en nog wat andere dingen. Dit alles niet langer als een jaar en wat hij eigenlijk wilde doen? Hij had geen idee, het maakte hem vrij weinig uit. Een meisje kwam naar hem toe lopen en met een arogante glimlach keek hij haar aan. Ze wilde voor hem gaan staan, maar Finn legde haar armen al op haar shouders om haar om te draaien en met een harde pets tegen haar kont, keek ze hem enkel verontwaardigt aan en vertrok ze weer. Bij de bar aangekomen, bestelde hij een glas wodka. Dat werkte altijd wel, net het glaasje keek hij even bedenkelijk om zich heen en fronste voor een moment toen hij een vrouw met een kind zag. Snel goot hij het glaasje achterover en gin naar haar toe. "Wat een leuk stel zijn jullie." Zei hij met een spottende glimlach en onderzocht het kind even met zijn ogen. "Maar waarom is het kind hier geboren, ik bedoel, het ziet er vrij net geboren uit." Zei hij rustig en naar het meisje keek, littekens om haar borst. "Waar gaat het kind slapen?" Vroeg hij ook meteen. Littekens waren iets voor slaven en als zij zwanger was van een of andere vent. Dan kon dat kind nog wel eens wat overkomen. Niet dat hij zoveel van mensen hield, maar mensen laten dood gaan, was ook niet echt zijn ding. Hij had niet voor niks voor doktor gestudeerd. "Willen jullie een wodka? Een proost voor de kleine en tegen de pijn." Zei hij met een glimlach.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 9, 2013 9:52:48 GMT
'Oh reageer niet zo geshockeerd ik zal niet bijten' zei hij eerst meer als grapje bedoeld. 'Daarbij ben je totaal niet mijn type, je bent te klein, je hebt borsten en er is niks mannelijks aan je... Ik val op mannen, vrouwen zijn zo jakkie' zei hij ook meteen gewoon met alle eerlijkheid. Matthew wou haar heus wel meenemen naar zijn huis of na zijn moeder want die wist altijd wel wat te doen maar wat konden hun haar echt geven hun stonden nou ook niet bekend als de rijkste familie. Wanneer hij een andere stem erbij hoort draait hij zich naar de jongen om. 'Hoe kom je in vredesnaam bij dat, oh tuurlijk... Maar nee' zei hij en toe moest geven dat Finn er wel leuk uitziet. Zie je dit is toch veel beter dan een vrouw, alles aan zijn uiterlijk is gewoon juist.
|
|
|
Post by Katrina on Jun 9, 2013 10:20:13 GMT
ze keek naar hem en slikte even.'' Sorry .'' sprak ze ook enkel en luisterde niet eens naar zijn woorden, maar hield de kleine een beetje beschermend tegen har aan, en voelde zich helemaal ongemakkelijk toen er ook nog een andere man bij hen kwam staan, die haar een vraag stelde.'' De kleine gaat met mij mee naar zijn huisje.'' Sprak ze rustig, en glimlachte even een beetje, en keek naar hem. Hij begon over wodka en ze schudde haar hoofd.'' Nee ik hoef echt niets, ik ga naar huis.'' Sprak ze enkel en keek naar hen, al werd ze op dit moment alleen maar zenuwachtiger van deze twee mannen en wou weg wezen, maar dat durfde ze niet, en ze stond ook nog een beetje zwak op haar benen door dat ze net de bevalling had meegemaakt.
|
|
Finn
landrot
Posts: 26
|
Post by Finn on Jun 9, 2013 10:28:46 GMT
Hij zuchtte, wat was er mis met deze mensen. "Als er maar een huisje is." Zei hij en dan maar voor zichzelf nog een glaasje bestelde. Drank kon geen kwaad, het was een goede pijnstiller. Hij zocht met zijn bruine ogen om zich heen. Alsof hij hoopte iemand leuks te vinden, maar dat was niet echt het geval. Maar hij vond mensen nie snel interessant, dan moest hij toegeven; de vrouw met het kind leek hier nog het iteressantst. Langzaam keek hij dan ook weer naar de drie. Want die jongen zat er natuurlijk ook nog bij. Welke rede het ook had, het had vast iets te maken met de bevalling. Hij zag wat bloed liggen en eigenlijk nu pas snapte hij dat ze wel erg net bevallen moest zijn. "Zal ik anders kijken of alles goed is met moeder en kind?" Vroeg hij en het glaasje achterover sloeg en toch weer naar het toe liep. "Ik heb voor dokter gestudeerd en thuis hebben we dan ook een kamertje waar mensen behandeld kunnen worden." Hij vertelde er maar niet bij dat hij er niet zo lang voor gestudeerd had. "Ik hoef enkel te kijken of jullie beide gezond zijn." Hij wendde zich tot de jongen. "En natuurlijk mag meneer ook mee." Zei hij rustig. Ergens benieuwd naar hun relatie met elkaar. Dus hij hoopte dat ze mee zouden gaan en hij daar achter kon komen. Hij had nog nie zoveel van de jongen mee gekregen dat hij al wist dat hij misschien op mannen viel.
|
|