|
Post by Ireena Blackwood on Jun 17, 2013 13:01:57 GMT
David Gondor
Hij zuchtte even en kwam een beetje overeind en keek even naar twee wachters die over de straten liepen en wenkte hen even.'' Waarmee kunnen we u helpen PRins?'' spraken de mannen en hij knikte naar haar. '' Deze vrouw heeft hulp nodig, ik wil dat jullie mij met haar escorteren naar het kasteel, en haar eigenaar zoeken. Zoiets als dit heeft zij niet verdient en daar zal ik Logan ook over spreken.'' De mannen knikten en gingen in de houding staan, en hij richtte zich weer tot haar.'' Kun je nog staan?'' vroeg hij kalm en pakte haar hand rustig beet.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 17, 2013 13:07:46 GMT
Allison Bender
Ze bleef weer doodstil liggen en kreunde langzaam een beetje moeizaam. Ze kon niet nee schudden of ja knikken op zijn vraag, zo zwak was ze. Het enkele wat ze kon doen was zachtjes kreunen, en daar bleef het bij. Ze sloot haar ogen nu weer pijnlijk, ze was kapot, helemaal. Ze rilde lichtjes door de kou die ze had en zuchtte zachtjes. Ze wilde gewoon snel van de straat af, alles deed haar pijn. Haar eigenaar woonde twee huizen verder, ver zouden ze niet moeten zoeken.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 17, 2013 13:24:51 GMT
David Gondor
Het kon hem niet schelen meer wat zijn broer ervan vond, en hij tilde haar gewoon op, en steeg op zijn paard.'' even volhouden Meisje.'' Sprak hij enkel en begon te rijden richting het kasteel, en zuchtte even terwijl hij naar de wachters keek, die hem nu begonnen te volgen. BIj het kasteel steeg hij af, liep hij met haar naar binnen, en legde haar rustig neer op zijn bed in zijn slaapkamer. Hij keek naar haar en knikte naar de wachters.'' Zoek haar meester, en stuur een bediende met wat eten deze kant op, en een beker water voor haar.'' Sprak hij en de mannen knikte en liepen daarna weg, om te doen wat hun prins zei.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 17, 2013 13:36:17 GMT
Allison Bender
Ze voelde hoe ze werd opgetild en viel vanaf dan wat weg buiten bewustzijn, al probeerde ze wakker te blijven. Ze voelde niet veel later een bed onder haar rug waardoor ze haar ogen weer even opende. Het was zo zacht, dat had ze nog nooit gevoeld. Ze hoorde de vage woorden van de man en bleef doodstil liggen. Ze voelde zich nog steeds onwel. Ze wist niets anders dan dit leven dat ze nu leidde en de meesten vonden het normaal. Ze opende haar ogen weer vaagjes en keek naar de de schim voor zich, waar was ze?
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 17, 2013 14:17:13 GMT
David Gondor
Hij zuchtte en keek even naar de vrouw, waarna hij wat haren uit haar gezicht streek.'' Je bent veilig.'' Sprak hij enkel even en ging naast haar op het bed zitten voor een moment en keek naar haar.'' je krijgt zometeen wat te eten en te drinken. Je bent veilig hier op ons kasteel, Koning Logan, mijn broer zal die meester van jou straffen, wees maar niet bang.'' Sprak hij rustign en legde even snel een nat doekje op haar voorhoofd.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 17, 2013 14:43:22 GMT
Allison Bender
Ze sloot haar ogen weer, ze zag toch niets. Ze voelde een druk naast haar op het bed en merkte daaraan dat hij naast haar kwam zitten. Ze luisterde naar zijn woorden die ze al wat beter hoorde. Ze zou niet eens weten of koning Logan dit wel zo een leuk idee vond, een slaaf in zijn kasteel.. Ze voelde het doekje op haar voorhoofd waar ze ook meer dan blij mee was, ht voelde zo fris aan. Ze opende haar slechtziende ogen weer naar de schim toe, ze zag amper wat van zijn contouren, enkel een zwarte vlek in het licht.
|
|
|
Post by Lisa Olsson on Jun 17, 2013 16:44:56 GMT
Lisa Gondor Ze hoorde de woorden die Longan tegen sianna sprak. haar dochter wilde ze daar niet eens bij hebben. ze trok de deur achter zich dicht en bleef even op de gang staan. Hie kon die gore kloodzak dit doen dit was toch niet te geloven
Bradley james Hij keek hoe ze het kleinste meisje zonder de beentje toch te drinken wilde geven en glimlachte even. Helaas was het jongetje overleden maar dat zat er aan te komen
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 17, 2013 16:52:58 GMT
Sianna Gondor
Toen hij haar dat vroeg schudde ze haar hoofd lichtjes. Ze wilde niet zien hoe er iemand werd afgemaakt door haar vader, ondanks dat het de man was die ze haatte. Ze bleef tegen zijn borst leunen nu en keek haar moeder even na toen die de kamer uit liep. Ze zuchtte zachtjes en sloot haar ogen kort. "Ik wil even rustten." Zei ze danmaar zachtjes.
Levias Gondor
Hij keek naar het meisje dat nu overleed en zuchtte zachtjes. Ze leek gezond, maar dat was dus niet gebleken. Hij gaf haar het meisje aan dat geen beentjes had en nam dan weer rustig afstand van haar. Hij had een zwak voor klein kinderen, al moesten er niet meer familieleden bijkomen in zijn familie momenteel, hij werd zijn grootte zus nu al beu met haar hoeren gedrag.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 17, 2013 17:18:08 GMT
David Gondor
Hij keek naar haar en zuchtte even vioor een moemnt, en zag een bediende met een dienblaadje binnen komen, met twee broodjes, en een glas water en zette het neer.'" Alstublieft mijn prins.'' Sprak ze rustig tegen hem en hij knikte, waarna zij weer vertrok en hij naar het meisje keek.'' Hier eet en drink even wat, je moet op je krachten komen.'' Sprak hij rustig en pakte een broodje wat hij rustig in haar handen legde.'' Moet ik je even helpen?'' vroeg hij zorgzaam en keek naar haar, met een kleine glimlach op zijn gezicht. Ze moest prachtig zijn, dat kon niet anders.. maar het vuil bedekte die schoonheid.
Logan Gondor
Hij zuchtte en keek even naar zijn vrouw die vertrok, en daarna naar zijn dochter die wou rusten.'' Is goed Sianna, ik zor dat die klootzak jlou nooit meer aan gaat raken en eerst de pijn gaat ervaren die jij hebt ervaren, wees niet bang, de dood is te makkelijk voor hem.'' Sprak hij en drukte haar een kus op haar voorhoofd.'' Ga maar even lekker liggen, dan dek ik je even toe, en zorg ik er voor, dat die klootzak jou echt nooit meer wat doet, meisje. Je bent ons veel te dierbaar.''
Candice Erogate
Ze pakte het meisje aan en deed haar borst bloot, zo in het zicht van de jongens eigenlijk en legde het kindje eran. Ze slikte en wist dat het kindje waarschijnlijk veracht zou worden, maar het kon haar niets schelen eigenlijk. Ze glimlachte en keek naar het meisje, en voelde nu toch het moeder instinct weer in haar naar boven komen. Ze keek naar het meisje.'' Ik zal haar Abadine noemen. Dat betekent hoop..'' Sprak ze en voelde hoe het meisje begon te sabbelen aan haar borst.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 17, 2013 17:35:33 GMT
Nathaniel Locksley
Nathaniel was misschien niet echt de perfecte graaf te noemen, en dan heb ik het er niet over dat hij gemeen is want dat is hij zeker niet. Nathaniel gedraagt zich echter niet altijd naar zijn status want om altijd zeer netjes te zijn in zijn spraak gebruik en om daarbij zeer statig te lopen elke dag is ook zo wat. Daarbij voelde hij zich ook meer verbonden met het volk nu hij zich gedraagt zoals hij zich wil gedragen. Er zijn echter dingen die hij zelf ook verborgen moest houden. Hij rende over de straten heen omdat hij een wedstrijd deed met een boer om brood. Als hij won kreeg de boer een stuk brood en anders twee. Hij rende door waardoor hij niet oplette en volop tegen Typhos opknalde waarop hij zich aan hem moest vasthouden om niet te vallen. 'Sorry ik zag u niet, gaat het wel' zei hij en even zijn wedstrijdje met de boer vergat.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 17, 2013 17:49:14 GMT
Typhos Karaci
Hij was zelf ook niet echt aan het opletten terwijl hij door liep, en merkte dat ook pas toen er een man tegen hem aan botste, dat hij niet helemaal aan het opletten was, en hij schraapte ook even zijn keel.'' oh nee ik moet mijn excuses maken.'' Sprak hij met een iets verwijfde stem, al wist hij het toch goed te verbergen ergens, aangezien niemand mocht weten dat hij homho was natuurlijk, zeker niet door zijn stand, en TYphos wist het dan meer dan eens goed te verbergen tegenover anderen.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 17, 2013 17:49:24 GMT
Allison Bender
Ze glimlachte voorzichtig enwat pijnlijk. Ze gaf een heel licht knikje, al zou ze niet veel binnenkrijgen ondanks haar grote honger. Ze voelde het broodje in haar handen maar kreeg het niet naar haar mond gebracht, ze was daar nog veel te zwak voor om echt nog wat te kunnen eten en haar armente bewegen en dergelijke. Ze kreunde moeizaam en keek hem weer rustig aan met haar wazige ogen. Ze klemde haar handen voorzichtig om het broodje heen, maar dat was ook het enige wat ze kon. Ze was al blij als ze ooit dat vieze gevoel van zich af kreeg, dat ze weer proper was.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 17, 2013 17:54:49 GMT
David Gondor
Hij zuchte en merkte dat ze het niet voor elkaar kreeg en ging beter naast haar zitten en tilde haar iets omhoog, en leggde haar tegen zichzelf aan, waarna hij het broodje rustig af pakte en het naar haar mond haalde.'' Alsjeblieft, je moet iets eten. Als ik je wil helpen, moet je echt in ieder geval een paar hapjes nemen. Jij bent ook een mens, en zeker recht op een beter leven.''
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 17, 2013 18:54:24 GMT
Nathaniel Locksley
Ok dit was een stem die Nathaniel zeker niet achter deze man had gezocht, maar daarvoor was deze man absoluut niet minder. 'Dan hadden we beiden een beetje beter moeten uitkijken' zei hij en het duurde niet lang of de boer stond al bij hem om zijn buit te claimen. 'De volgende keer word het niet zo makkelijk' zei hij 'ik verwacht ook niet anders' zei de boer en wegliep om het brood bij de butler van Nathaniel te claimen. Nathaniel wende zich weer tot Typhos en stak nu zijn hand uit om zich voor te stellen. 'Ik ben Nathaniel Locksley, maar alleen Nathaniel is prima' glimlachte hij beleefd.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 17, 2013 18:55:45 GMT
Allison Bender
Ze voelde hoe ze tegen hem aan werd getrokken en legde voorzichtig haar hoofd tegen zijn schouder en liet het broodje rustig los. Ze wist niet waar hij het broodje het nu vast had, ze zag niets. Ergens dacht ze nu dat hij het gewoon had afgepakt en het haar enkel even had laten vasthouden, om te laten weten wat zij niet zou krijgen. Maar dat zou niet overeen komen met zijn woorden. Haar ogen schoten een beetje heen en weer, ze zag werkelijk niets inde kamer, enkel zijn schim. Er druppelde een traantje bloed uit haar ooghoek, ze wilde haar zicht terug.. Haar ogen waren werkelijk kapot gegaan gewoon door dat ze amper licht heeft gezien en door producten die in haar ogen waren gekomen door haar meester.Het druppeltje bloed kwam op het vod terecht dat ze droeg en dat volgde al snel door meer kleine traantjes met wat bloed tussen.
|
|