|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 16:14:36 GMT
Janet Devlin Ze glimlachte kleintjes en stond langzamerhand op na het kusje op haar wang waar ze nog altijd door bloosde. Zelfs wanneer ze nog half sliep. Ze liep naar de badkamer toe, deed het licht aan en pakte een handdoek. Die legde ze bij de douche neer op het rek. Ze slofte slaperig wat en wreef de slaap uit haar ogen terwijl ze de badkamer uitging. "Goodluck, I'll be down stairs or walking with Max," klonk ze zachtjes en liep naar beneden. Ze floot de hond even en gaapte een enkele keer voordat ze aan de slag ging.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 16:30:12 GMT
Gale Hawthorne
"Thank you Janet." Zei hij zacht tegen haar en streek over haar wang en stond dan ook op. Hij keek haar aan en knikte op haar woorden. "Is goed hoor." Zei hij glimlachend tegen haar. "Ik zie je zo wel." Zei hij zacht tegen haar en liep de badkamer in toen ze wegging. Haar broer's shampoo en dergelijke stonden hier nog. Hij zou niet veel gebruiken, hij wilde zijn eigen geur wel houden. Hij douchte toch een halfuur en droogde zich dan een beetje af, trok weer zijn boxershort aan. Gewoon omdat hij geen andere had momenteel. Hij ging dan weer op het bed zitten in zijn boxer en begon zijn zalf op zijn littekens te smeren. Dat moest hij altijd doen, het was om ze te verstevigen dat ze niet snel weer open zouden scheuren. Elk litteken op heel zijn lichaam. Hij had meer littekenweefsel dan wat anders onder zijn huid zitten.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 16:38:31 GMT
Janet Devlin Ze was beneden bezig met vanalles, maakte thee voorzichtig zelf. Gale moest zich maar thuis voelen want ze ging niet heel de tijd achter iemand aanlopen. Ondertussen had ze even de hond uitgelaten en wat kleins ontbeten gezien dat niet een van haar favoriete dingen om te doen was. Naarmate ze dingen deed werd ze beter wakker. Zeker toen ze aan haar thee begon, ze moest met thee de dag beginnen en eindigen. Het hielp haar in slaap te vallen en wakker te worden en ze vond het heerlijk. Net als ijskoffie, maar dit was beter en gezonder. Ze aaide de hond even en wachtte totdat Gale beneden was zodat ze rustig kon gaan douchen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 17:31:50 GMT
Gale Hawthorne
Hij verzorgde zichzelf en trok zijn jeans aan. Hij liep met zijn shirt in zijn hand naar beneden en de handdoek in zijn haren. Hij kon de littekens op zijn rug niet verzorgen wat wel irritant was. Meestal deed Cynthia dat voor hem.. hij keek naar Janet en glimlachte even. "Alles is nog netjes boven, heb alles opgeruimd zoals het was." Zei hij rustig en gooide zijn shirt even over zijn schouder heen
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 18:49:21 GMT
Janet Devlin Ze zat nog altijd op de bank terwijl ze haar thee dronk, keek op toen hij naar beneden kwam en wat zei. Glimlachend knikte ze even kalm en bedankte hem voor het opruimen. Ze nam de laatste slok van haar thee en stond op, zette de kop weg. "Zoals ik al zei, doe alsof je thuis bent. Ik ga ook even douchen en zo," sprak ze kalm, maar wat zacht en liep gelijk naar boven aangezien ze weer fris wilde worden.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 18:59:27 GMT
Gale Hawthorne
Hij glimlachte even en knikte. "Is goed Janet, ik zie wel waar alles staat lief." Zei hij zachtjes tegen haar en liep naar de bank waar hij zacht op ging zitten en de zalf liet inwerken en drogen. Dat duurde niet lang. Hij deed zijn shirt weer aan en nam rustig een kop koffie toen hij dat had gevonden en keek naar buiten. Hij droogde zijn haren even verder af en legde de handdoek dan rustig te drogen.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 19:16:33 GMT
Janet Devlin Ze douchte rustig, een halfuurtje of wat langer om nog wat wakker te worden en het was een plek waar ze kon nadenken. Na de douche droogde ze zich af, fohnde haar haren en was der even mee bezig om het normaal te maken. Ze kleedde zich daarna aan in 'afgedunkte' skinny jeans en een te groot band t-shirt van Paramore en trok all stars aan. Ze deed haar make-up rustig en zuchtte zachtjes terwijl ze wat polsbanden omdeed. Ze keek er even naar en glimlachte om de dingen. Ze was lui vandaag en had geen zin in werk, dus deed ze ook geen moeite om eruit te zien zoals ze normaal gekleed was. Dit zag er ook prima uit. Ze was vrij snel klaar, met het douchen erbij duurde het maar een uur en een kwartier en ze had nog steeds een kwartier over. Dat was altijd zo, over een kwartier moest ze vertrekken richting het werk. Ze deed alle lichten uit en liep naar beneden.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 19:25:48 GMT
Gale Hawthorne
Hij had zijn koffie al gedronken, was toch weer even ingedommeld op haar bank en had weer die zorgeloze blik op haar gezicht. Alles was rustig en fijn als hij sliep. Hij haalde diep adem en keek eventjes op toen ze naar beneden kwam. Zijn ogen waren nog steeds helder, over een uurtje werden ze weer dof ongeveer. "Fijn gedoucht?" Vroeg hij zachtjes aan haar en glimlachte. Hij ging veel last hebben van zijn rug omdat het niet was ingesmeerd, de pijn begon nu al maar hij wilde het niet vragen aan haar. Dat was beschamend..
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 19:30:22 GMT
Janet Devlin Ze knikte kleintjes en glimlachte. Hij zag er zo vredig uit, zo kalm en ergens in pijn. Ergens wilde ze er niet om vragen, dus ging ze op de bank zitten en keek even naar de kitten. Ze vroeg zich af waarom hij net van de trap was gekomen zonder shirt, maar het waren waarschijnlijk haar gedachten die weer op hol waren geslagen door alle vragen. Ze streek wat haren uit haar gezicht en keek naar hem. "Gaat het?" Vroeg ze kalm, een neutrale vraag maar ze had het gevoel dat er iets was.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 19:44:19 GMT
Gale Hawthorne
"Ja, gaat weer redelijk." Murmelde hij op haar vraag na een minuutje. "Pijn in mijn rug enkel." Zuchtte hij zachtjes en voelde al even of zijn borst niet meer plakte van de zalf. Niet meer, dus dat was goed. Hij had alleen geen idee hoe lang hij die pijn kon volhouden in zijn rug. Hij zuchtte even en sloot zijn ogen weer kort. "Niets erg." Fluisterde hij
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 19:48:44 GMT
Janet Devlin Ze keek hem even fronsend aan. Als het niet zoveel pijn zou doen, waarom zat het haar dan zo dwars? Waarschijnlijk kwam het gewoon omdat hij pijn had. "Moet je ibuprofen hebben of zo? Kan ik iets voor je doen?" Klonk ze zachtjes. Ze zat in klaarmakerszit en speelde wat met de polsbanden, de dingen leken mega bij haar tere armen en polsen. Ze keek er even naar, maar probeerde dan weer naar hem op te kijken omdat het toch wat netter stond en ze wilde weten wat hij deed wanneer hij sprak.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 19:58:56 GMT
Gale Hawthorne
Hij schudde zijn hoofd eventjes. "Het gaat wel." Zei hij zachtjes. Het werd maar doorbijten vandaag. Hij haalde de tube zalf uit zijn broek zak en stond op. Hij liep wat stijfjes naar zijn vest toe waar hij de tube zalf weer wegstopte en zuchtte even. Hij durfde gewoon niet te vragen of ze zijn rug even wilde doen. Was in zijn ogen ook niet al te netjes...
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 20:10:51 GMT
Janet Devlin Ze keek naar de tube en fronste kleintjes, keek dan naar hem. "What's that?" Klonk ze zachtjes en was opgestaan. Ze keek naar hem, speelde wat nerveus met haar polsbandjes terwijl haar blik verlegen naar hem stond. Het voelde alsof ze brutaal was doordat te vragen, dus verontschuldigde ze zich zachtjes.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 20:55:31 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek om naar haar en glimlachte kort. "Zalf voor mijn littekens te versterken, anders springen ze weer open." Zei hij zacht. "Dat veroorzaakt ook die pijn in mijn rug omdat ik mijn rug niet kan insmeren." Zei hij rustig tegen haar. "You don't have to apologize." Glimlachte hij en rekte zich wat pijn lijk uit en voelde zijn rug echt rekken. Het deed echt pijn... Hij liet er alleen zo weinig mogelijk van merken
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 21:12:19 GMT
Janet Devlin Ze liep naar zijn vest en haalde de zalf eruit, las wat erop stond en keek dan op naar hem. "Stop hiding the pain for once and just ask me next time, I don't want you to suffer when this stuff can help," klonk ze zachtjes en keek weer even naar de zalf. "It's not like you asked for those scars, so that you can treat them is a positive thing," murmelde ze zachtjes.
|
|