|
Post by Rafe McCawley on Jul 11, 2013 6:28:19 GMT
Brian o'Connor Wat die niet wist was dat er een klein lekje i nde condoom zat. Dat kon nog eens voor leuke verasssingen zorgen. Hij voelde hoe je he harder begon te bereiden en kreunde zelf ook een beetje. Hij voelde hoe je aan zijn lip trok en zoende je terug toen je he m zoende. Hij opende zijn mond en speelde ook met jou tong
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 11, 2013 7:54:12 GMT
Ireena Kingsley
Ze zoende hem verleidend, en draaide zich weer om, zodat hij bovenop zou komen, em hij haar eigenlijk een beetje kon verwennen, in plaats van andersom. De meeste mannen hielden namelijk van de baas spelen, dat had ze allang door gehad, en ze glimlachte even terwijl ze bleef zoenen, en vooral genieten. Ze voelde toch liefde door haar lijf lopen voor deze man, maar dat waren meer haar hormonen eigenlijk.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 11, 2013 13:14:09 GMT
Gale Hawthorne Hij wachtte nog steeds rustig, dat duurde lang. Toen er eindelijk werd opgenomen schrok hij een beetje van die stem te horen, het meisje van gisteren. Het Ierse accent bevestigde het. Hij liet haar eerst uitspreken en keek even naar de lucht. "Ja, goede middag. Ik wou vragen of die job nog steeds beschikbaar is?" Vroeg hij rustig aan het meisje dat blijkbaar Janet heette. Zagen ze elkaar misschien sneller terug dan dat hij had gehoopt. Hij wachtte rustig op antwoord. Zijn stem had veel rustiger en aardiger geklonken dan het gisteren had gedaan, en dat hoorde je duidelijk. Hij wachtte rustig op een antwoord van Janet, of dat ze hem doorverbond naar haar baas, dat was ook handig natuurlijk. Hij streek door zijn haren heen, keek nog eens rond en ging uiteindelijk tegen een muur aanstaan om te luisteren hoe of wat. Hij keek naar de lucht. Het was mooi weer in ieder geval vandaag. En hij hoopte dat als de job nog beschikbaar was, hij die kon krijgen, hij had echt werk nodig wilde hij wat verder kunnen leven en zijn huis willen betalen. Janet Devlin Ze luisterde kalm naar wat degene aan de andere lijn te zeggen had. Het was een kalme stem, wat haar enigszins ook kalmeerde gezien ze altijd zenuwachtig was wanneer ze met iemand sprak. Via de telefoon zou je denken dat het makkelijker was, maar het was eigenlijk lastiger. Ze kon de 'standaard' zin na zoveel keren herhalen wel normaal kalm zeggen, maar de rest ging altijd maar moeizaam omdat de meesten opdringerig waren. Ze fronste even, het klonk wel alsof ze die stem herkende. "Uhm.. Ja, die is nog beschikbaar," haar ogen werden groot toen het kwartje viel. Dat zou wat worden, als hij hier kwam werken. Maar hij klonk veel kalmer dan gisteren, wat wellicht logisch was gezien je niet eeuwig boos kon blijven. Maar het baarde haar wel zorgen. Wat zou dat betekenen als hij hier kwam werken? Daarnaast, ze had het gevoel dat hij niet te enthousiast op haar verschijning was gisteren. En enigszins schaamde ze zich er ook voor. Een onbekende lastig vallen, zoals zij het had gezien en hij waarschijnlijk ook, was enigszins asociaal. Al had het de juiste bedoelingen. "Ik zal mijn baas aan de lijn geven, die kan u verder inlichten, klein ogenblik" klonk ze dan ook maar wat vluchtig, al had ze geprobeerd zo neutraal mogelijk te blijven. Echt een proffesional met dit soort dingen was ze niet. Ze werkte maar een half jaar in het café, haar vriendin had haar ooit hierheen gesleept gezien Janet niet van thuiszitten hield. De telefoon was draadloos dus liep ze snel door het café heen naar het kantoor van haar werkgever. Ze klopte op de deur en mocht naar binnen, dus zei ze snel wat er aan de hand was en overhandigde de telefoon. Daarna liep ze weer het café in en ging verder met haar werk.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 11, 2013 13:37:48 GMT
Gale Hawthorne
Hij hoorde dat de baan nog beschikbaar was wat voor hem al een opluchting was. Hij moest natuurlijk wel zien of hij die nog kreeg. Dat zag hij dan wel weer als hij de baas aan de lijn kreeg wat al snel werd gedaan. "Ja, bedankt." Zei hij kalm aan de telefoon toen ze zei dat ze de baas aan de lijn gaf en praatte dan verder met die man om te zien hoe en wat. Hij had wel door dat ze het door had met wie ze sprak, veel kon het hem niet echt schelen. Hij zag wel hoe het afliep. Hij kreeg te horen van de baas dat hij naar daar mocht komen over een halfuurtje. "Is goed, dan zie ik U over een halfuur." Zei hij tegen de man en begon weer te lopen. De man ging naar zijn werknemers en vertelde dat er zo meteen iemand kwam voor de job. Dus dat ze hem maar vriendelijk moesten behandelen vandaag voor even. Alles netjes zette zodat hij geen verkeerd beeld kreeg. Gale was al rustig onderweg naar het café, makkelijk als je in de buurt was.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 11, 2013 14:14:09 GMT
Janet Devlin Ze keek op toen haar baas vanalles vertelde. Ze fronste licht. Hij kwam al binnen een halfuur? En zij moesten hier alles zien te fatsoeneren, dat werd leuk. De collega's keken elkaar aan, terwijl Janet alleen naar het aanrecht staarde. Ze zuchtte zachtjes en begon wat dingen netjes te zetten, andere volgden haar voorbeeld. Op een enkeling na, de jongen deed nooit een vinger uitsteken tot er gedreigd werd door degene die het hoogste op de lijst stond, aldus hun baas. Die had net nog uitvoerig gezegd dat hij ook moest meehelpen. Waarom ze hij de baan nog had wist ze niet, wellicht omdat hij met alles handig en snel was, als die een vinger uit stak. Ze hadden elkaar nooit gemogen, Janet vermeed hem zoveel mogelijk omdat ze hem simpelweg een sneaky type vond. Haar blik ging naar de klok, hij zou straks komen, dus liep ze rustig naar het rooster toe wat in de opslag hing. Gezien de opslag dicht bij de achteringang zat. Haar dienst was tot laat en ze was vanavond weer het entertainment. Wat een knoop in haar maag legde. Als de jongen lang zou blijven wilde ze niet het podium op. Het was al erg genoeg om voor iedereen te spelen, en hoe ze het elke keer flikte wist ze niet. Maar het verdiende flink extra en dat was fijn.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 11, 2013 14:27:01 GMT
Gale Hawthorne
Hij dwaalde nog een halfuurtje rond, en dan liep hij rustig naar het café. Hij was gevraagd langs achteren te komen, zodat er meteen een rondleiding werd gegeven door de baas zelf en dan om papieren in orde te maken als hij de job kreeg. Hij liep de steeg langs achter in, waar de baas hem al stond op te wachten. Hij schudde zijn hand, begroette hem vriendelijk en werd naar binnen geleid. Hij kreeg een kleine rondleiding, de opslag, de keuken en van alls nog allemaal wat er was. Tot ze bij de zaal en de bar kwamen. Zijn uitstraling was een stuk aardiger, vriendelijker en kalmer dan dat hij gisteren avond was geweest. Hij keek even rond en kreeg uitleg over verschillende dingen hier. Zijn handen waren netjes op zijn rug geplaatst en zijn blik gleed door de hele ruimte heen en naar de mensen die er werkten.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 11, 2013 14:42:21 GMT
Janet Devlin Ze zuchtte even zachtjes en keek op naar een vriendin van haar, Kaitlynn, die had het over dat de 'nieuweling' proeftijd had gekregen en vanavond al begon. Gezien zij wist wat er gisteren was gebeurd, en zij de vriendin was die naar buiten met haar was gegaan om te roken wist ze ook hoe hij eruit zag. Kaitlynn was geweldig met gezichten en namen onthouden, dus trok ze Janet mee naar het bord waar het rooster opstond. Ze las het bord even door, zijn dienst begon wanneer zij moest optreden. "Dus hij heet Gale," klonk de roodharige naast haar waardoor ze opkeek. Ze had nog niet gezien hoe hij heette, hij stond onderaan, dat was normaal dus wist ze gelijk waar te kijken. Zijn naam had ze niet eens gelezen, dus las ze hem nu. Gale, paste wel bij hem. Ze fronste lichtjes en kreeg al knikkende knieën. "Je bent toch niet bang eh?" Klonk Kaitlynn en liep weer naar voren. Janet liep met snelle stappen met haar mee en haalde haar schouders op. "Ik ben nu echt zenuwachtig voor vanavond, that's all," klonk ze kalm en ging weer aan het werk toen ze aan de bar stond, liep zo nu en dan eens rond met nog een enkeling om de mensen die aan de tafels zaten te bedienen. De tijd verstreek te snel naar haar zin en over een halfuur moest ze al beginnen.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 11, 2013 15:05:57 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek naar het meisje dat hij herkende van gisteren. Die had een goed tempo.. Dat had hij niet verwacht. Hij haalde rustig adem en keek weer naar de baas van het café die hem nu naar zijn kantoor leidde om over zijn eerdere ervaring te spreken, dat had hij niet. Dat leek geen probleem te zijn. Hij zat er een kwartier en dan kreeg hij zijn proeftijd. Zijn uren werden geplaatst op het bord door de baas. Deze avond begon hij als Janet moest optreden omdat het dan druk werd. Hij knikte, hij vond het best. Hoe sneller hoe beter. Hij had een maand proeftijd. Over enkele uurtjes moest hij dus terug naar hier komen om te helpen. Dat zou wel lukken. Hij keek naar de zaal en kreeg te horen wie wie was. Oké, dat was mooi, hij zou het enkel nog niet meteen onthouden. Dat lukt nog wel later, als hij hier langer was. Ze moesten zelf maar naar zijn naam komen vragen, of op het bord kijken, daar stond zijn naam toch ook op nu.
|
|
|
Post by Rafe McCawley on Jul 11, 2013 16:38:39 GMT
Ireena Kingsley Ze zoende hem verleidend, en draaide zich weer om, zodat hij bovenop zou komen, em hij haar eigenlijk een beetje kon verwennen, in plaats van andersom. De meeste mannen hielden namelijk van de baas spelen, dat had ze allang door gehad, en ze glimlachte even terwijl ze bleef zoenen, en vooral genieten. Ze voelde toch liefde door haar lijf lopen voor deze man, maar dat waren meer haar hormonen eigenlijk. Brian o'Connor Hij zoende haar lustig terug en voelde hoe ze hem omdraaide en rustig leunde hij met zijn armen langs haar hoofd. Rustig zoende hij door terwijl hij snel en diep in haar stote. Het duurde niet lang of hij kwam klar. Maar door het scheurtje in de condoom kwam er dus ook sperma in de vagina van Ireena. Rustig zoende hij haar hals en bewoog nog wat door
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 11, 2013 16:51:52 GMT
Janet Devlin Ze zuchtte even zachtjes en keek op naar een vriendin van haar, Kaitlynn, die had het over dat de 'nieuweling' proeftijd had gekregen en vanavond al begon. Gezien zij wist wat er gisteren was gebeurd, en zij de vriendin was die naar buiten met haar was gegaan om te roken wist ze ook hoe hij eruit zag. Kaitlynn was geweldig met gezichten en namen onthouden, dus trok ze Janet mee naar het bord waar het rooster opstond. Ze las het bord even door, zijn dienst begon wanneer zij moest optreden. "Dus hij heet Gale," klonk de roodharige naast haar waardoor ze opkeek. Ze had nog niet gezien hoe hij heette, hij stond onderaan, dat was normaal dus wist ze gelijk waar te kijken. Zijn naam had ze niet eens gelezen, dus las ze hem nu. Gale, paste wel bij hem. Ze fronste lichtjes en kreeg al knikkende knieën. "Je bent toch niet bang eh?" Klonk Kaitlynn en liep weer naar voren. Janet liep met snelle stappen met haar mee en haalde haar schouders op. "Ik ben nu echt zenuwachtig voor vanavond, that's all," klonk ze kalm en ging weer aan het werk toen ze aan de bar stond, liep zo nu en dan eens rond met nog een enkeling om de mensen die aan de tafels zaten te bedienen. De tijd verstreek te snel naar haar zin en over een halfuur moest ze al beginnen.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 11, 2013 17:16:13 GMT
Gale Hawthorne
Hij luisterde nog even naar wat de man vertelde en gaf nog een knik waarna hij het café uitliep en een kwartiertje voor zijn dienst weer terug kwam. Hij was wat met zijn hond gaan wandelen, dat was even nodig, en nu liep hij weer vrolijk te kwispelen in de tuin. Gale bleef achter het gebouw even staan, telde de minuten wat af en liep dan weer naar binnen, vijf minuten voor zijn dienst. Hij liep rustig door tot hij in de zaal was en de baas liep meteen naar hem toe. Hij gaf nog een korte uitleg, waardoor Gale knikte en nu plaats achter de bar nam. Hij trok zijn plan wel, dit kon niet moeilijk zijn. Hij moest wel goede sociale contacten kunnen leggen, dus dat ging wat moeilijker worden in ieder geval. Veel moeilijker dan hij hoopte waarschijnlijk.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 11, 2013 17:45:21 GMT
Janet Devlin Ze keek even naar haar vriendin, die zou meer en deels haar dienst op zich krijgen. Maar wanneer er entertainment was waren de meeste mensen daar meer mee bezig. Rustig deed ze haar schort af en hing hem op, trok haar kleren recht en liep dan naar naar het podium. Het was niet al te groot, vrij bescheiden maar er paste vanalles op. Ze slikte even en streek haar haren opzij, rustig besprak ze de nummers met haar baas en de band. Ze moest weer een halfuur opvullen. Een uur kon ook, maar dan moest het letterlijk stampend druk zijn. En vanavond was het gewoon... Heel erg druk. Waar ze blij me was, maar mensen kwamen nog steeds binnen dus zou het wat woorden. Vijf minuten voordat ze moesten beginnen begonnen ze met een kleine soundcheck. Janet had besloten om zelf eerst achter de piano wat te spelen, zo hoefde ze niet naar het publiek te kijken en was ze hopelijk wat meer ontspannen. Ze ging achter de piano zitten en keek even naar de toetsen, naarmate de minuten verstreken speelden de zenuwen steeds meer op. Ze kreeg een brok in haar keel en een knoop in haar maag. Een paar keer diep ademhalen hielp nooit, gewoon spelen hielp wel. Haar blik ging even naar de band, die knikten dat ze klaar waren. Janet legde haar vingers op de toetsen, fronste licht en sprak toen kalm. "Goodevening," haar blik ging naar de zaal, het was lastig om goedeavond te zeggen voor haar. Gezien ze die woorden vaak nog vergat. "Het eerste nummer dat we vanavond zullen spelen is 'Walk away', ik hoop dat u het naar uw zin heeft en zoals iedere avond wordt het komende halfuur opgevuld met dit.. Hele gebeuren," ze glimlachte kleintjes, wat zenuwachtig. Haar blik ging naar de band, ze kninkten naar elkaar en begonnen toen rustig te spelen.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 11, 2013 18:08:26 GMT
Gale Hawthorne
Hij nam plaats achter de bar, kreeg nog een schort aan gegeven door de baas en begon dan meteen aan zijn werk. Hij keek even op naar het podium en zag haar op het podium. Ze zong dus. Hij liet zijn blik meteen weer afglijden naar zijn werk waar hij verder aan bezig ging, mensen bedienen, soms een korte babbel maken. Weer verder werken, andere klanten bedienen. Soms langs de tafels gaan. De voorraad ophalen en bakken weg en terug zetten. Hij luisterde wel half naar Janet op het podium, hij was benieuwd hoe goed ze zong. Elke vrijdag trad hij op met zijn band in een zaal die ze huurden. Dat vond hij al genoeg. Hij keek op het rooster en zagdat hij vrijdag vrij was, evenals Janet en Kaitlynn in de middag. Vrijdag was het café ook niet lang open. Het kon hem weinig schelen eerlijk. Hij werkte al snel verder tot Janet begon te praten, toen keek bijna iedereen meteen haar kan uit.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 11, 2013 18:19:07 GMT
Janet Devlin Ze speelde de laatste tonen van het nummer en hield een paar tellen pauze. Ze haalde diep adem en keek naar degene die het dichtsbij stond. Ze zei het volgende nummer, enkele zouden het misschien kennen gezien ze nummers vaker speelde. Niet haar keuze maar het moest maar. Things we lost in the fire, ze hield van het nummer. Ze had het geschreven met een vriendin uit Ierland. Het was voor haar iets lastiger dan het eerste nummer, maar het was altijd te doen. Anders zou ze het uiteraard niet spelen. Ze begonnen rustig weer en Janet zong weer uit volle borst mee. Hierna zou ze stoppen met zelf piano spelen, weg comfortabele zone. Het nummer was naar haar zin te snel afgelopen, dus stond ze voorzichtig op en liep naar de microfoon, kreeeg nog een schouderklopje en een knipoog van degene die de piano nu overnam. Ze glimlachte kleintjes naar de jongen en pakte de microfoon beet. Ze speelde rustig het volgende nummer, Crown of thorns. Een nummer met wat meer instrumenten die meespeelden, waardoor het wat anders klonk dan haar eerste twee nummers. "Like a crown of thorns, I can't wear this love around my heart. Though we've tried and failed a thousand times to lift the dark, I wear the memories you leave like scars.I don't know if I can keep on breathing. If I'm bleeding, bleeding from the start," klonk het refrein van haar lippen af. Ze lette niet echt op haar omgeving, alleen op de muziek. Maar keek wel de zaal in, zag iedere blik naar haar toe gericht. Anders even weggedraaid om iemand wat in het oor te fluisteren.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 11, 2013 18:36:11 GMT
Gale Hawthorne
Hij luisterde naar het lied en werkte ondertussen rustig verder. Hij kalmeerde zelf langzaam aan van het lied. Het klonk rustig, maar hij hoorde amper emoties, ze kon er zoveel insteken met dit lied. Het klonk goed, maar dat tikkeltje emotie zou het geweldig maken. Hij keek naar Janet en haalde langzaam adem. Hij keek naar hun baas, die verbood het waarschijnlijk om dat te doen. Entertainment bleef entertainment. Hij zuchtte zachtjes. Hij was al blij dat hij alles los kon laten vrijdag, dan was de wereld van hem en gooide hij alles uit wat hij niet zei. Gewoon met de emoties in zijn stem. Hij werkte wat verder, lette heel goed op har stem, haar zang en de tekst van het lied. Het klonk mooi uiteraard. Hij liet er niet veel van merken, hij moest werken, een goede indruk achterlaten.
|
|