|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 0:33:10 GMT
Janet Devlin Ze glimlachte breed om zijn woorden, sloot haar ogen en legde haar voorhoofd wat beter tegen het zijne. "It's so weird how my stomach starts making backflips and becomes a tornado by those words but it's so lovely and I'm so happy you want to cause I don't want to miss a thing with you," fluisterde ze zachtjes en streek zachtjes over zijn wangen met haar duimen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 0:48:37 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek weer naar haar en glimlachte nog steeds bij alles wat zei nu ook tegen hem zei. "Well, I guess that's a good thing tho." Fluisterde hij zacht tegen haar lippen en drukte er nog een zacht kus op waarna hij weer in haar ogen keek en lief glimlachte. "I'm for always yours." Hij streek zacht over haar rug en hoorde wat vertederde geluidjes uit de mensenmassa komen. Hij merkte nu hoe de storm langzaam over begon te waaien en het weer rustiger werd buiten. De regen kwam minder hard naar beneden en de donder en bliksem waren ver weg dat je ze bijna al niet meer zag en hoorde eigenlijk. Hij ging met zijn ene hand nu toch even door haar haar en gaf haar nog even een lieve kus waarna hij zich toch iets losmaakte van haar en zijn koffie leegdronk. "Now, you're wet because of me. Sorry for that," hij lachte zacht en onschuldig en keek even het café rond. Sommige mensen vertrokken al weer rustig naar huis, voor de storm straks misschien terug zou komen.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 0:53:33 GMT
Janet Devlin Ze gaf hem een zachte kus terug en glimlachte bij zijn woorden. "Always mine, forever yours," fluisterde ze zachtjes en streek nog altijd over zijn wang. Ze merkte de vertederde geluidjes nu pas, doordat de storm inderdaad overwaaide waardoor ze zich wat meer op haar hoede voelde, wat nerveuzer, maar dat vloog ook zo weer weg aangezien ze bij hem stond. Zachtjes grinnikte om zijn woorden waarna ze hem nog een kus teruggaf en dan op zijn wang nog een kus drukte. "It's fiiinee, it's you, I don't mind," klonk ze zachtjes lachend en keek op toen ze zag dat enkele mensen vertrokken. Ze zei hen nog snel gedag en drukte een kus op zijn wang waarna ze snel weer aan het werk ging aangezien de andere klanten toch nog even geholpen moesten worden met hun betalingen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 1:14:52 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek naar haar en glimlachte nog steeds even gelukkig bij haar woorden. "I'm glad to hear that," hij vond het fijn hoe ze over zijn wang streek met haar duim en hoe rust gevend het wel niet was nu. Hij merkte weer een korte spanning op bij haar toen ze merkte dat anderen hen ook in de gaten hadden, maar dat leek ook al snel weer over te zijn bij haar wat wel fijn was dat ze weer wat zekerder was van zichzelf. Hij ontving haar kusjes rustig en keek naar haar toen ze zei dat het best was omdat hij het was. Hij keek nog even naar de mensen die vertrokken en liet Janet los toen ze toch nog even wat mensen moest helpen. Hij vond het niet erg. Hij bleef op de barkruk zitten en kruiste zijn armen over elkaar op de toog. Hij haalde een opgelucht adem en keek rustig naar hoe ze aan het werken was. Wat ze ook deed, ze bleef altijd even geweldig in zijn ogen.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 1:18:42 GMT
Janet Devlin Ze hielp iedereen met een glimlach op haar gezicht, ze kon het niet laten. De laatste tijd glimlachte ze ongelofelijk vaak en het kwam eigenlijk allemaal door Gale. Erg leek niemand het te vinden, het was niet alsof er een eeuwige glimlach rond haar lippen zat, maar je kon het zien in haar ogen als haar lippen niks lieten merken. De blijdschap die ze voelde, hoe gelukkig ze was met hem en mensen mochten dat best merken, mensen mochten best merken dat ze zelfverzekerder was. Daar was ze trots op, het kostte haar veel moeite maar door hem had ze de grote sprongen kunnen maken, ze was er nog niet helemaal, maar de verbeteringen waren er en die waren er ook echt goed.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 1:37:19 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek naar hoe ze de anderen hielp en liet nog even een schuin glimlachje zien voor hij aan een andere even vroeg voor een cola. Aan één koffie had hij namelijk wel genoeg voor een hele dag. Hij haalde rustig adem en genoot van de geluiden die in het café verspreid werden, gepraat, glazen die tegen elkaar worden gestoot. Hij legde zijn hoofd even op een van zijn armen op de toog en sloot even zijn ogen. Hij was niet perse moe, maar hij kon nog wel een dutje gebruiken als hij zo meteen naar huis ging. Hij wist niet tot hoe laat Janet moest werken, dat moest hij zo meteen maar even vragen. Dan ging hij met haar wel even mee naar haar huis en bleef hij daar wel gewoon overnachten. Hij keek weer naar haar en glimlachte even. Zaterdag moest hij wel in de ochtend werken, dus was hij zeker wel benieuwd wat die verassing nou was na zijn werk dan.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 1:45:19 GMT
Janet Devlin Het optreden ging niet meer door, het was te laat en de stroom was nog niet terug. Dus het cafe zou eerder sluiten, mensen gingen toch langzamerhand weg. Sommige gaven nog een laatste toost, andere bestelden nog wat, maar ze meldden allemaal dat ze straks zouden vertrekken door het weer en Janet gaf iedereen groot gelijk. Zelf wilde ze ook naar huis, kijken of alles goed was met haar dieren, wellicht tegen Gale aankruipen met een kop thee of gewoon slapen. Slapen klonk fijn, dat klonk goddelijk op het moment. Het was een lange dag geweest en ze was moe, maar niks liet dat zien, straks als ze thuis was, of naar huis liep, was het vast wel te zien. Ze liep terug naar Gale en drukte een kus op zijn wang.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 2:07:16 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek naar haar en kreeg zo af en toe wat dingen te horen, als het niet doorging zouden ze vast ook een stuk sneller klaar zijn met werk waar hij wel blij mee was. Zijn dieren waren momenteel toch nog bij Janet thuis, die dieren waren niet dom natuurlijk. Hij keek op toen ze terugkwam naar hem en ontving de kus op haar wang. "Hmm, mijn schoonheid." Murmelde hij en sloeg zijn arm weer even om haar heen. "Wanneer ben je klaar? Dan loop ik even mee naar jou huis en dan blijf ik daar overnachten. Als het mag van jou natuurlijk." Sprak hij met een glimlach en gaf haar een kusje op haar lippen en keek haar dan weer glimlachend aan
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 14:16:17 GMT
Janet Devlin Ze keek hem glimlachend aan en drukte weer een kus op zijn wang. "Ik denk dat ik zo klaar ben, dus dan kan je wel mee hoor. Ik vind het niet erg," grinnikte ze zacht en drukte een kus op zijn lippen. "Dan ben ik zo terug aangezien ik de rest even moet helpen met alles opruimen, voor wat het lukt," sprak ze zacht en liep weer weg om toch even snel te helpen, al werd er gezegd dat ze weg kon naar huis. Ze wisten allemaal wel hoe close Gale en Janet waren en vonden het allemaal vertederend, maar Janet was iemand die niet zomaar wegliep en graag hielp dus bleef ze koppig staan.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 14:47:58 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek naar haar en ontving haar kusjes weer rustig waarna hij glimlachte en knikte. "Is goed Janet, ik wachthier wel." Zei hij rustig tegen haar en dronk nu rustig de cola leeg die hij voor zijn neus had staan en keek even naar de donkere plek op de grond, zijn bloedplek. Daar waar Kaitlyn zijn littekens open had gekregen. Hij rilde bij de gedachte en wreef even over zijn borst. Hij keek dan naar hoe ze hielp met opruimen en hij vond het geen probleem dat ze dat deed, hij vond het juist fijn dat ze gewoon haar eigen ding deed en anderen gewoon hielp ook al mocht ze gaan.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 15:07:18 GMT
Janet Devlin Ze streek haar haren uit haar gezicht waarna ze de laatste dingen wegzette, haar blik ging even naar de colaflesjes die netjes in de koelkast stonden, waarna ze terug dacht aan die keer dat Kaitlynn haar mee naar achter had genomen om een doos te pakken, terwijl ze in werkelijkheid haar aan wilde spreken over Gale. Ze had het meisje niet meer gezien, niet vaak, in het begin zag ze haar nog wel eens rond de stad lopen, maar dat was nu ook gestopt. Ze zuchtte en sloot de koelkast waarna ze haar jas en tas pakte en haar jas aan deed, haar tas over haar schouder nam en dan naar Gale liep, glimlachend omhelsde ze hem. "Hey."
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 15:46:29 GMT
Gale Hawthorne
Hij had zijn ogen even gesloten en tikte met zijn vingers rustig wat op de toog tot ze klaar zou zijn en ze konden vertrekken. Hij was zeker niet ongeduldig, hij gaf haar alle tijd, al moest hij toegeven dat hij toch best graag weer eens bij haar thuis ging. Hij opende zijn ogen nu weer rustig toen hij armen om hem heen voelde, haar geur zijn neusgaten binnendrong en haar stem door zijn oren klonk. Hij keek glimlachend naar haar en drukte een kus op haar lippen. "Nou, laten we dan maar gaan hmm?" Hij nam rustig haar hand nu vast en zei zelf ook nog even gedag tegen de mensen die er waren. Zodra hij bij haar thuis kwam zou hij wel even zijn shirt uitdoen om te laten drogen. Zijn short was nog niet zo nat dus die kon hij best aanhouden.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 15:57:20 GMT
Janet Devlin Ze zei de rest nog even gedag en trok hem mee, het regende buiten nog wat maar het was niet zo erg als met de storm. Haar capuchon wilde ze niet opzetten, maar ze wilde wel zo snel mogelijk thuis raken voordat het erger werd. Daarnaast was Gale al nat en ze wilde niet dat hij ziek werd, dus had ze hem het liefst ook bij haar open haard, zoals vele avonden. Wat heel relaxt was en ze vond het altijd fijn om zo te kunnen zitten, niks te doen, alleen te genieten van elkaars aanwezigheid. Dat was het fijne aan hem, ze hoefde niet veel te doen, ze hoefde niet veel te spreken, ze kon gewoon stil blijven en genieten van dat hij er was. Al was ze wel meer uit haar comfort zone gekomen, wat ze nog altijd verbazingwekkend vond.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 16:46:22 GMT
Gale Hawthorne
Hij lachte toen hij werd meegetrokken naar buiten en liet haar ook maar doen. De regen vond hij niet zo erg, hij was tch al nat dus voor hem maakte het niet bepaald veel uit. Hij vlocht zijn vingers door de hare heen zoals daarstraks en liep op een rustig, tch vlot tempo met haar naar haar huis om zich te kunnen opwarmen, en waarschijnlijk ontvangen te worden door hyperactieve honden. "Leuk weertje he?" Klonk hij nu ook gewoon met een klein lachje en keek haar glimlachend aan onder het lopen. "Het ergste is wel weer voorbij denk ik." sprak hij toen hij naar de lucht keek en glimlachte weer een beetje. hij was gewoon oprecht gelukkig met haar, welk weer het ook was en welke situatie.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 16:52:49 GMT
Janet Devlin "Ik hoop het! Het heeft mij al lang genoeg geregend," lachte ze zachtjes en keek even glimlachend naar hem op waarna ze terug keek naar de weg, haar huis kwam al in zicht waar ze blij mee was. Ze was blij met hem, met de dag, het was een fijne dag, op de regen na, zelfs met de regen eigenlijk, ze was gewoon blij met hem en kon haast niet wachten tot zaterdag. Een grinnik verliet haar lippen waarna ze snel naar de deur rende om de deur van het slot te laten en hem naar binnen te laten, de deur sloot ze gauw achter hen.
|
|