|
Halo
Jan 2, 2015 13:26:28 GMT
Post by Sara Gather on Jan 2, 2015 13:26:28 GMT
Sara Gather
Ze lachte zachtjes op zijn woorden en plofte weer neer naast hem. "Well you wanted to fuck her, so it's pretty much the same," klonk ze met een lachje en sloot haar ogen rustig. "You're not lazy, you're to tired, and maybe you don't even want me to go," klonk ze nu ook tegen hem en slaakte een zucht. "I said that I was just going out for a walk, he can't tell where I'm going, he can't feel nor smell it." Klonk ze zacht. "Then search someone who really does that, and don't come home wat some random stranger," ze ging nu weer rechtop zitten en keek weer naar hem. "Night Evan," Ze drukte weer een kus op zijn wang waarna ze weer naar het raam liep en er rustig uitsprong om weer naar haar nieuwe huis toe te gaan.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 13:44:58 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 2, 2015 13:44:58 GMT
Evan Garthers "I told you he's useless. He can't even trace you down," klonk hij zachtjes lachend en schudde zijn hoofd afkeurend. Des te meer hij van Soul hoorde, des te erger hij hem begon te haten. Zijn ogen sloten zich bij de kus op zijn wang en hij liet een zacht zuchtje van zijn lippen vallen, keek kort over zijn schouder heen om haar uit zijn kamer zien te gaan waarna hij weer terug draaide en beter ging liggen, in de hoop een comfortabele plek te vinden. "I don't even want to search for anyone else," mompelde hij zachtjes en verborg zijn gezicht in het kussen, echter keek hij na enkele seconden op naar zijn boekenkast. Wat had ze eigenlijk allemaal gelezen? En had ze het Soul verteld? Zijn woorden van eerder klopten niet, dus hij nam aan dat hij er niks van wist. Een drie maanden relatie tegen over eentje van drie eeuwen, hij vroeg zich af wie het dan beter zou weten. Een zacht lachje kwam van zijn lippen af. "Idiot," mompelde hij enkel en verborg zijn gezicht weer.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 13:54:52 GMT
Post by Sara Gather on Jan 2, 2015 13:54:52 GMT
Sara Gather
Ze had niet meer gereageerd op hem verder en was rustig vertrokken naar huis. Ze zag Soul nog altijd op de bank liggen, en was zelf blijkbaar al naar het bos geweest aangezien er een dood hert in de woonkamer lag. "I hope he's going to eat it whole, because I don't want the corpse of a deer in the house," klonk Sara nu ook droog. Soul keek naar haar en grijnsde. "We can keep the bones for him to play with," lachte hij. Sara plofte neer op de bank bij Soul, maar kon Evan niet meteen uit haar gedachten verbannen. Ze had inderdaad niets verteld over wat ze had gelezen in zijn boeken, en dat zou ze ook niet doen. Het bleef nog altijd Evan's privacy, en daar ging ze dan ook niet verder mee op de loop. Ze had ongeveer 5 van zijn boeken gelezen, van het begin tot waar ze was geƫindigd aangezien hij toen terug thuis kwam.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 13:59:24 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 2, 2015 13:59:24 GMT
Evan Garthers/Simba De leeuw lag bij Soul's voeten te slapen, van al het spelen werd zelfs een grote leeuw moe. Straks zou het beest zich wel aan het hert nuttigen. Evan keek even vanuit de leeuw, hoewel zijn ogen gesloten waren, wist hij nog altijd alles te zien, waardoor hij even naar de twee keek, maar daarna toch maar weer zich terug keerde. Het beest mocht doen wat hij wilde, voor nu. Aangezien het logisch was dat de leeuw uiteindelijk terug zou keren naar Evan. Een zucht kwam van zijn lippen, de wereld draaide een beetje door de alcohol, maar hij had er niet al te veel last van. Hij had tenslotte veel erger mee gemaakt. Zijn blik ging eens even zijn kamer rond, het was zwart en leeg. Vrij deprimerend, maar voor hem ook weer rustgevend. Met nog een zucht draaide hij zich op zijn andere zij en nestelde zich beter op bed. De avond zou lang voor hem woorden, als hij in slaap viel zouden er vele nachtmerries komen en als hij wakker bleef zou hij zich vervelen tot en met.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 14:04:51 GMT
Post by Sara Gather on Jan 2, 2015 14:04:51 GMT
Sara Gather
Het duurde voor haar eigenlijk niet lang tot ze in slaap lag bij Soul op de bank na haar ogen een tijd op de leeuw te hebben gevestigd. Ze wist dat het dier uiteindelijk terug zou keren, maar voor nu was het wel fijn hem hier te hebben. Sara lag helemaal tegen Soul aan, die rustig over haar waakte nu en over haar rug streek. Hij wist dat ze nog altijd wat voelde voor Evan, en zodra het de overmacht nam in haar gemoedstoestand, zou hij haar zeggen om terug te keren naar Evan. "It's a pity that I need to let you go eventually," murmelde Soul zacht en glimlachte even. "But you can't replace someone," Hij drukte een kus op haar voorhoofd en haalde diep adem waarna hij ook zijn ogen sloot.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 14:09:28 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 2, 2015 14:09:28 GMT
Evan Garthers Het lukte hem niet om in slaap te vallen, voor enkele uren in ieder geval. Hij bleef maar rond woelen in bed. De wereld draaide steeds meer door de alcohol die steeds verder zijn weg maakte in zijn bloedbanen, maar hij hield zich groot. In ieder geval, hij zorgde ervoor dat hij alles binnenhield, voor de rest kreunde hij geƫrgerd. Uiteindelijk lukte het hem wel om in een onrustige slaap te vallen, waardoor hij wat meer in elkaar kroop, nog niet als een balletje, maar wel minder uitgestrekt dan hij normaal lag. Om enkele comfort te vinden, om de dromen uit te kunnen drijven. Al zou het niet lukken, waardoor hij al snel zich bevond in een nachtmerrie waar het zweet het hem op het voorhoofd stond.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 14:17:54 GMT
Post by Sara Gather on Jan 2, 2015 14:17:54 GMT
Sara Gather
Soul was uiteindelijk ook in slaap gevallen, en Sara zat onbewust met de gedachten van Evan mee te gaan, waardoor haar dromen uiteindelijk ook verslechterde en ze hetzelfde kreeg als bij hem van nachtmerrie. Zij schoot er echter wel meteen wakker van en Soul keek wat verbaasd op. "Hmm?" hij viel eigenlijk meteen ook weer in slaap en Sara schoot het huis uit, zelf nu flink bezweet bij wat ze had gezien. Ze schoot de kamer van Evan weer in en keek naar hem, hoe hij er eigenlijk nog normaal bijlag buiten de zweetdruppels op zijn voorhoofd nu. Hoe kon hij niet meteen wakker schrikken van zoiets? Ze keek weer naar hem en slikte, zou het lang duren voor hij wakker werd? Of moest ze hem zelf wakker maken?
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 14:21:45 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 2, 2015 14:21:45 GMT
Evan Garthers Het was eigenlijk niet echt te merken dat hij een nachtmerrie had, hij wist dat hij een nachtmerrie had, aangezien hij lucide droomde, maar hij kon niet wakker worden. Hij was te veel in de ban van de nachtmerrie daarvoor. Op de lichte frons en het zweet op zijn voorhoofd na was het niet te merken, zelfs zijn ademhaling verraadde niks. Maar zijn gedachten waren letterlijk over hoop gehaald in de ergste vorm, dat gebeurde vaker bij zijn nachtmerries. Maar je hoorde hem er niet over klagen wanneer hij wakker was. Ansley wist dat ze gebeurden, Sara nu ook, maar hij zou er nooit een woord over zeggen. Het waren maar slechte dromen, het irriteerde hem niet zoveel als het andere zou doen. Hij zocht er ook niks achter, het enige wat hem dwarszat was waar het altijd over ging.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 14:30:38 GMT
Post by Sara Gather on Jan 2, 2015 14:30:38 GMT
Sara Gather
Ze slikte even en ging nu naast hem op het bed liggen en keek zo af en toe vanuit haar ooghoeken naar hem. Ze wilde niet weer meekijken in zijn gedachten eigenlijk, het was al erg genoeg nu en ze had nog altijd last van wat ze gezien had. Ze haalde langzaam adem om zich te kalmeren en sloot haar ogen dan weer om toch weer mee te kijken in zijn gedachten, het was maar een droom uiteindelijk, maar alles zag er zo vreselijk uit. Ze probeerde de nachtmerrie zelf te negeren en zocht op waar het probleem lag in zijn gedachten. Ze slikte en opende haar ogen weer toen ze het niet meer aankon. "Evan," murmelde ze en keek naar zijn gezicht, hij leek er echt niets op uit te doen verder, behlve het zweet dan.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 14:36:23 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 2, 2015 14:36:23 GMT
Evan Garthers Hij merkte niet dat er iemand in zijn kamer was, hij merkte niet dat zij er was, dat ze in zijn gedachten zat, even meekeek met zijn nachtmerrie.. Echter hoorde hij enkel in de verte haar naam, waardoor, in zijn droom, hij even opkeek. Maar toen alles weer verder ging alsof er niks aan de hand was. Het gebeurde vaker dat zijn naam viel en daarnaast kon hij niet goed verstaan dat het Sara was geweest. Hij ademde eens diep in, puur om zijn longen wat meer lucht te geven en zuchtte dan zachtjes via zijn neus uit. Niks aan zijn lichaam, zijn houding of zijn ademhaling verraadde dat hij een droom had. Het leek alsof hij rustig sliep, het wellicht alleen warm had door het zweet op zijn voorhoofd. Echter begon hij wat klammer te raken, zijn bovenlichaam raakte warmer door de inspanning die de nachtmerrie met zich meebracht. Hij zweette niet, hij was enkel klam. Maar dat was ook geen fijn gevoel als hij wakker zou worden. Wat nog even zou duren.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 14:50:25 GMT
Post by Sara Gather on Jan 2, 2015 14:50:25 GMT
Sara Gather
Ze keek weer naar hem en merkte dat zijn nachtmerrie even was gestopt toen ze zijn naam had genoemd, en dan net zo hard weer verder ging. Ze zag er nu wel een voordeel in. "Evan, wake up," klonk ze nu weer zacht bij zijn oor en merkte hoe hij wat klam aan begon te voelen. Ze keek weer naar hem en veegde het zweet van zijn voorhoofd af. "I don't understand how you can still sleep with this," murmelde ze zacht en stond even op om een doekje te halen met koud water en legde dat rustig op zijn voorhoofd, niet dat het veel zou helpen, maar goed, ze voelde zich zo nutteloos momenteel.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 14:53:44 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 2, 2015 14:53:44 GMT
Evan Garthers Weer keek hij op in zijn droom, fronste op de woorden. Waarom moest hij wakker worden? Wie zei dat hij moest wakker worden? De lichte frons op zijn gezicht werd iets erger voor een enkel moment. Hij snapte er niet veel van, dus liep hij weer verder in zijn droom, door het middeleeuwse dorp. Hij bleef in de schaduwen, verroerde zijn slapende lichaam voor de rest niet. Alles bleef kalm, hij bleef kalm liggen. Zijn hartslag en ademhaling bleven normaal, maar zijn gedachten warend moordend.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 15:02:58 GMT
Post by Sara Gather on Jan 2, 2015 15:02:58 GMT
Sara Gather
Ze keek naar hem en zijn droom stopte weer even, en liep dan weer verder. Ze zuchtte diep en sloot haar ogen nu weer even. Ze hield ondertussen ook Soul in de gaten, ze moest terug naar hem toe gaan voor hij wakker zou worden. Het was al een geluk dat hij lang sliep en diep ook zodat ze niet echt gehaast terugmoest. Sara keek weer naar Evan nu en plofte weer naast hem op het bed neer. "The middle ages where a hard time huh? I don't know anything about it of course, I'm just a girl, born without any trouble in the world." fluisterde ze zacht en keek weer naar hem. "You're such an idiot, and yet.." ze maakte haar zin niet af en sloot haar ogen nu even, wat viel er nog verder te zeggen..
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 15:10:12 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 2, 2015 15:10:12 GMT
Evan Garthers De jongen bleef stil liggen, keek weer op in zijn droom terwijl hij luisterde naar wat er in de verte te zeggen was. Een grimas kwam op zijn lippen te staan terwijl hij alles ontweek wat op hem afkwam. De hooivorken, brandende fakkels.. Niet om dat hij demon was, maar omdat hij sowieso niet welkom was in het dorp waar hij door heen liep. Uiteindelijk zuchtte hij zachtjes en wist zich op de een of andere manier te ontwaken. Zijn ogen bleven kalm gesloten, maar hij zuchtte eens zachtjes. "And yet?" Mompelde hij zachtjes waarna hij zijn ogen kleintjes opende om met een wazige blik haar aan te kijken. De alcohol was nog niet uit zijn lichaam, wat logisch was. Het waren maar enkele uren geweest en bij demonen duurde het langer voordat alles was uitgewerkt.
|
|
|
Halo
Jan 2, 2015 15:16:59 GMT
Post by Sara Gather on Jan 2, 2015 15:16:59 GMT
Sara Gather
Ze was rustig blijven liggen met haar ogen gesloten, tot ze een zucht van zijn lippen hoorde afkomen en hem wat hoorde mompelen. Haar ogen schoten even open en ze keek hem nu ook even aan. Ze kalmeerde vrij snel weer en keek weer naar het plafond. "And yet I keep coming back," maakte ze haar zin nu maar af. "I really don't understand how you can keep so calm with a dream like that," murmelde ze nu ook weer zacht tegen hem en bleef rustig liggen, haar ogen op het plafond gericht. "I woke up within a minut when I saw it, and you can stay calm," murmelde ze zacht en sloot haar ogen nu weer even, eigenlijk puur uit vermoeidheid omdat ze wel nog gewoon moe was.
|
|