|
Halo
Apr 2, 2014 22:31:28 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 2, 2014 22:31:28 GMT
|
|
|
Halo
Apr 3, 2014 20:50:27 GMT
Post by Sara Gather on Apr 3, 2014 20:50:27 GMT
Darren Treaver
Met Amelia was niet alles gelopen zoals hij had gehoopt eigenlijk. Hij had een mooie relatie zonder problemen verwacht, maar het was niet eens een echte relatie te noemen. Het was nu dan ook een tijd geleden dat hij haar had gesproken, ondanks dat hij had gezegd dat ze altijd langs mocht komen als er wat was. Maar een sprookje wat eens zo mooi leek, brak als een spiegel al snel in duizend stukjes uit elkaar. Met een teleurgestelde zucht liep hij nu ook gewoon de straat op, zijn blik op de grond gericht. Hij had wel wat meer verwacht van Amelia dan dit, maar hij moest maar verder gaan en zich er over heen zetten. Het was toch een gedoemd iets geweest als ze er verder mee waren gegaan. Dus misschien was het wel goed er een punt achter te hebben gezet, hoewel het hem flink pijn had gedaan, en dat zag je nu nog steeds in zijn houding. Hij slofte de straat over, zijn handen diep in zijn zakken gestoken en zijn blauwe ogen bleven op de grond en op zijn voeten gericht. Misschien was het ook gewoon niet voor hem weggelegd om iemand lief te hebben, hij bleef een demon natuurlijk, hij moest onrust en haat zaaien. Hij was daar niet meer in staat toe nu.
|
|
|
Halo
Apr 3, 2014 21:07:06 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 3, 2014 21:07:06 GMT
Louisiana "Hunter" McKEnnedy.
Ze was vrij nieuw in de stad, maar het duurde niet lang voordat ze het kende. Wellicht was het de motor die haar zo snel overal heen bracht dat ze alles wel kon uitzoeken, maar ze richtte zich maar op haar geheugen. Nu was ze op een van de grotere straten, een van de boulevards in de stad. Hoewel het niet een al te grote stad was, was het knus en gezellig. Lichte walging kwam bij haar op, de mensen kenden elkaar teveel. Het was lastig om hier te werk te gaan en ze snapte niet waarom mensen het hier leuk vonden. Waarom demonen het hier vooral leuk vonden. Maar ze paste ertussen, een halfbloedje. Geweldig verhaal, haar vader een sterke demon, maar een zwak hart. Ze sloeg een geniepig lachje terwijl ze haar leren jack wat rechter trok, de kraag irriteerde haar. Het verhaal was belachelijk. Hoe kon zo'n sterke demon verliefd worden op een klein mens? Zielig en verdoemd tot een maaltijd voor de hongerige wereld. Ze leunde wat meer tegen haar gitzwarte motor aan, hoewel ze nog niet legaal mocht rijden, deed ze het toch. Een fake ID was makkelijk te krijgen en ze wist precies hoe te rijden, daarnaast kon ze vast en zeker iemand wel wat manipuleren. Hoewel ze een halfbloedje was, wist ze wel veel. Maar het was niks groots, ze viel onder de rader. Ze was een mens voor de demonen en engelen, maar zij waren voor haar allemaal bekend en vielen uit het patroon van de andere. Degene die niet wisten hoe ze iedereen moesten blokkeren, andere werden lastiger. Zoals nu, haar blik ging over de mensenmenigte heen. Het leek alsof ze op iemand stond te wachten, dus het viel niet echt op dat ze zo stond te staren. Ze bekeek ieder mens, iedere demon en engel die ze kon onderscheiden van het mindere soort. Waar zij deels aan meedeed. Waar ze ook deels niet aan meedeed en dus kon denken wat ze wilde. Ze had een vrij groot ego, en liet dat ook merken. IJdel en trots, 'mij kan je niet breken.' Een lichte grijns trok zich om haar rood gestifte lippen, haar bleke huid leek haast te gloeien in de late avond zon. Ze streek haar zwarte haren over haar schouder terwijl haar blik weer verder ging. Demon, demon, mens, yikes zielig mens, engel, hot, damn, zielig.. Het ging maar door. Haar blik streek over een jongen heen, ze kon niet bepaald onderscheiden of het een mens of niet was. Maar ze ging uit van het eerste, zoals hij erbij liep. Kleinzielig en haast depressief.
|
|
|
Halo
Apr 4, 2014 5:10:47 GMT
Post by Sara Gather on Apr 4, 2014 5:10:47 GMT
Darren Treaver
Hij had eigenlijk niet eens meer op de mensen die nieuw waren in deze stad gelet, hij zou ook niet weten waarom hij dat nog zou moeten doen. Hij moest eerst maar eens dit hoopje samen schrapen en dan terug in elkaar zetten. Hij keek eventjes op naar de steegjes waar hij er al snel in een indook en op het einde van het steegje ging zitten. Net waar Amelia haar graffiti spoot natuurlijk. Met de spuitbussen die hij had gegeven. Hij slaakte een zucht en zakte rustig tegen de muur neer en keek er weer even naar. Ze had blijkbaar een nieuwe begonnen, niet zo lang geleden leek het. Hij sloot zijn ogen even en bleef doodstil tegen de muur zitten. Zijn honden zaten thuis in de tuin, en hij zat hier als een hoopje botten en vlees. Voor zover dat nog was tho. Hij moest weer wat wanhopig terugdenken hoe ze bij hem lag toen ze gingen slapen, dat was een mooi moment geweest. Maar hij wist niet waar het was fout gelopen. Ze waren zo close geweest, hadden elkaar al elke dag gekust en gezoend.. Nou ja, kon hij nu niets meer aan veranderen. Hij keek even het steegje uit en zag de mensen voorbij liepen en de demons en engelen die er tussen liepen.
|
|
|
Halo
Apr 4, 2014 13:19:23 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 4, 2014 13:19:23 GMT
Louisiana "Hunter" McKennedy
Haar blik gleed over de jongen heen, zo fragiel en klein als dat hij leek. Ze schudde haar hoofd in lichte afkeur, tot ze hem een steegje in zag glippen. Wat had dat dan weer te betekenen? Toen hij even later weer uit het steegje liep zag hij er nog zieliger uit dan eerst. Ze haalde haar neus op met een zachte grinnik, apart geval. Al vroeg ze zich wel af wat er in dat steegje was. Wellicht ging ze straks kijken, wanneer hij uit het zicht was. Ze streek haar haren weer op hun plek waarna ze een sigaret opstak, de rook zachtjes liet ontsnappen van haar lippen. Veel interessants zag ze niet, wellicht was het de stad of het tijdstip, of ze was gewoon kieskeurig. Maar de jongen leek een grappig doelwit. Ze keek even naar haar motor, het ding stond op zijn standaard en stond prima uit de weg. Maar ze had het ding mee en wist even niet waar ze hem moest laten, al zou ze op de jongen afstappen. Zachtjes zuchtte ze. Een andere keer dan maar, ze had in ieder geval een doelwit op het oog en wist hem vast wel weer te vinden. Ze gooide de sigaret op de grond na een laatste hijs en maakte gebruik van de rook door er ringetjes van te maken terwijl ze het uitblies. Ze pakte de helm van haar stuur en deed hem op waarna ze op de motor stapte en het ding van zijn standaard afhaalde terwijl ze de motor startte en haar haren goed op haar rug streek waarna ze gas gaf en weg reed, de motor sturend naar wat ze haar ouderlijk huis noemde, al was ze er vrij wel altijd alleen. Ze zou straks wel terug keren, wellicht kon ze de jongen nog eens terugvinden. Een ongelukkige ontdekking, letterlijk en figuurlijk.
|
|
|
Halo
Apr 4, 2014 15:35:08 GMT
Post by Sara Gather on Apr 4, 2014 15:35:08 GMT
Darren Treaver
Hij had wel ogen in zijn rug voelen prikken toen hij de steeg weer uitliep, maar had niet omgekeken om te zien wie het was. Veel kon het toch niet bepaald schelen als hij die persoon niet meer zou terug zien dus. Hij begon weer rustig de straat in te lopen en slaakte weer een diepe zucht. Hij moest zichzelf maar eens bij elkaar schrapen en weer zichzelf worden, liefde was niet voor hem weggelegd. Hij liep iets beter rechtop dit keer en keek voor zich uit. Maar wat als hij haar nog eens tegen zou komen? Hij wist het niet, hij zou het dan wel zien. Hij zou hier toch nog wel een tijdje blijven rondhangen, hij had gewoon niets beter te doen.
|
|
|
Halo
Apr 4, 2014 16:36:39 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 4, 2014 16:36:39 GMT
Louisiana "Hunter" McKennedy
Eenmaal thuis aangekomen had ze zich omgekleed, het was vrijdagavond dus ze kon wel even uitgaan. Wellicht bracht dat de verveling ervan af. Veel mensen kende ze hier niet, wilde ze ook niet kennen. Ze plande niet om hier lang te blijven, ze was zogenaamd verhuisd met haar ouders. Twee pleegouders waarvan ze zwoor dat ze niet menselijk waren, maar ze kon het niet onderscheiden en zelf wisten ze ook niet dat ze een halfbloedje was. Wellicht ook beter, het was ook ten strengste verboden om te laten merken dat je anders was in daadwerkelijke zin. Ze zuchtte zachtjes en ging naar haar kamer. Het waren wel leuke ouders, maar ze had er niet veel aan. Ze waren zoals elke andere ouder en met een koppige dochter zoals Hunter was het lastig om kalm te blijven, maar ze bedoelden het goed. Eenmaal in haar kamer aangekomen keek ze rond. Het was niet al te groot, maar knus. Hoewel haar kleding er nu donker uit zag, was haar kamer het tegenovergestelde. Het was licht en meisjesachtig, met een sierlijk tweepersoonsbed wat tegen de muur aan was gezet, en lampjes over de kamer verdeeld. Het enige wat echt verandering bracht was de binnenkant van haar kledingkast en op het moment zichzelf. Op de motor was ze altijd wat donkerder gekleed. Zwarte skinny's, combatboots en een leren jack, het jack was uit veiligheid. Net zoals de helm die ze nog in haar handen had, ze mikte het ding op de zitzak waarna ze naar haar kast liep, haar haren waren nog vochtig van de douche, het duurde altijd uren voordat het droog was dus zou ze het straks maar voor de laatste beetjes föhnen. In een paar tellen had ze wat dingen uit haar kast getrokken en kleedde zich om. Ze trok kniesokken aan, witte waarna ze een rokje aantrok, zwart. Ze pakte een bandshirt van Guns 'n Roses, een klassieker. Het shirt was wit met het logo er groot op geplakt. Ze deed die in haar rokje stoppen, maar wat losjes. Ze föhnde haar haren er vluchtig na en pakte haar mobiel waarna ze haar rode Dr.Martens aantrok en haar kamer verliet, ze zei gedag tegen haar 'ouders' en verliet het huis weer. Het was inmiddels donker, maar nog vrij warm voor een begin lente dag. Haar blik ging rond terwijl ze haar haren losjes opstak. Uitgaan.. Maar waar? Binnenkort was het jaarlijkse festival er weer, dat wist ze wel. Net buiten de stad, vrij groot voor wat je hier kon vinden. Maar voor nu hield ze het maar op een club, de locatie was niet al te klein en had ook buiten nog veel plek, wat haar gelukkig maakte. In een gebouw voelde ze zich al snel opgesloten.
|
|
|
Halo
Apr 4, 2014 16:59:06 GMT
Post by Sara Gather on Apr 4, 2014 16:59:06 GMT
Darren Treaver
Hij was weer naar huis gesloft en had zich maar klaar gemaakt om met wat vrienden te gaan stappen, hij kon niet depressief blijven doen natuurlijk. Dat zou wel irritant zijn voor de mensen om hem heen ook. Hij begon zich rustig om te kleden in een nieuwe jeans, een onderhemd en daaronder gewoon zijn sneakers. Het was warm genoeg buiten dus hoefde hij ook niets warm aan te trekken, en daarbij, hij was Demon. Hij kon tegen de koude die de winter en de nacht met zich meebracht. Mensen verklaarden hem voor gek, maar hij kon zo dagen rondlopen. Hij bekeek zichzelf even en deed zijn haar goed, hij zag er nog steeds hopeloos uit, maar het moest maar eventjes zo. Met een zucht begon hij rustig weer naar buiten te lopen na de honden te hebben gevoerd, richting het kleine festival waar hij met zijn vrienden had afgesproken. Het was eigenlijk een begin voor het grote festival binnenkort, maar het was vast wel leuk.
|
|
|
Halo
Apr 4, 2014 17:07:46 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 4, 2014 17:07:46 GMT
Louisiana "Hunter" McKennedy Ze glipte met gemak tussen de mensenmenigte door. Alles stonk naar zweet en alcohol en de geur deed haar neus niet blij maken, maar ze was het gewend en het kon altijd erger. Ze danste even met iemand toen ze werd meegetrokken, duidelijk dronken. Uiteindelijk wist ze buiten de rust te vinden, het deel waar meer het festival was, een klein iets en je zou zeggen dat het een kick-off party was voor het grote festival, maar onder de indruk was ze niet. Ze sloot zich uiteindelijk aan bij een groep met jongens, eentje herkende ze vaag. Ze keek even op naar hem en grimaste, ja die kende ze nog wel. Ze knipoogde waarna ze naar zijn kant glipte en even met hem sprak, een drankje kreeg aanboden en zo weer verder ging met de avond.
|
|
|
Halo
Apr 4, 2014 18:49:34 GMT
Post by Sara Gather on Apr 4, 2014 18:49:34 GMT
Darren Treaver
Hij was zelf met zijn manipulatie alweer backstage geraakt, het was nog steeds makkelijk mensen te manipuleren, ook al voelde hij zich rot. Misschien moest hij eens een meid in huren voor een pleziertje, zou dat hem vrolijker maken? Hij kon het proberen, al betwijfelde hij het wat. Hij slaakte een zucht en keek even rustig om zich heen en liep weer even de menigte door. Hij zag zelf ook het groepje jongens en ook dat waren weer wat vrienden van vrienden, waardoor hun hele groepje er ook op af liep. Hij stak zijn handen weer in zijn zakken en keek naar de groep. Hij liet de jongens maar wat praten, ze wisten hoe het zat met Amelia, dus hoefde hij er ook geen woorden meer aan vuil te maken. Hij keek even naar het meisje dat zich in het groepje had gezet, die kende hij niet.. Zijn vriend stootte hem even aan waardoor hij op keek. "Yo Tyson, hou je hoofd er eens bij man." Darren zuchtte en schudde zijn hoofd licht. "Je weet dat ik het haat als je die naam gebruikt." Sprak hij nu ook gewoon rustig en streek door zijn haar heen. "Maar ik heb mijn hoofd er bij, maar al te goed zelfs. Ik keek gewoon even over de menigte heen om nog bekende gezichten tegen te komen." Sprak hij nu vrij rustig en normaal tegen hen, terwijl hij de rest van het groepje eigenlijk totaal negeerde.
|
|
|
Halo
Apr 4, 2014 20:55:31 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 4, 2014 20:55:31 GMT
Louisiana "Hunter" McKennedy
Ze lachte wat met een van de jongens, degene die ze vaag herkende sprak ze het meest aan. Het was redelijk gezellig, maar niemand was interessant. Totdat ze vanuit haar ooghoeken iemand opving en haar mondhoek zich omhoog trok. Hem had ze net nog gezien en hem had ze wel interessant gevonden om zijn zielige houding. Die leek nu minder, wellicht was het de alcohol maar bepaald onder invloed zag hij er er niet uit, daarnaast had hij zich past net bij de groep gevoegd. Ze streek wat haren opzij en praatte verder met de jongen. Ze wist zijn naam niet, hij wist de hare niet, maar het ging wel goed. Hij werd uiteindelijk wat saai, maar ze was zo vriendelijk om het zo min mogelijk te laten merken. Al was het lastig en werd hij irritanter. Ze ving zijn naam op, maar het klonk niet naar zijn zin. Ze haalde haar wenkbrauw lichtjes op en liet de jongen gaan met wie ze aan het praten was en liep naar de andere jongen toe die blijkbaar Tyson heette, al lagen haar twijfels op die naam op de een of andere manier. Ze schudde de gedachte van zich af en ging bij hem staan, haar blik ging even over hem heen waarna ze wat grimaste en op haar tenen stond zodat ze hem makkelijker kon aanspreken over de luide muziek heen, al bracht ze hem dan ook weer geen gehoorschade toe. Ze sprak duidelijk, maar niet te hard: "Ziet er naar uit dat je lang geen lol heb gehad, rollen omdraaien? Ik betaal wel een drankje voor je, maar je moet wel echt loskomen want zitten piekeren helpt je niet," ze ging normaal staan en keek naar hem op. "Deal?"
|
|
|
Halo
Apr 4, 2014 21:26:39 GMT
Post by Sara Gather on Apr 4, 2014 21:26:39 GMT
Darren Treaver
Hij bleef rustig staan waar hij stond en wisselde soms wat woorden uit met zijn vrienden. "Je moet haar echt eens uit je hoofd zetten man.." murmelde zijn vriend en gaf hem een schouderklopje waardoor hij kort glimlachte. "Ik weet het, ik weet het." Sprak hij daar nu ook rustig op en sloot zijn ogen rustig. Ondanks de harde muziek hoorde hij de voetstappen van het meisje wel, en kon haar ook gewoon ruiken. Zijn vermoeden werd bevestigd toen haar stem tegen hem sprak waardoor hij zijn ogen opende en naar haar keek. Hij wist niet of hij er op in moest gaan, hij had inderdaad al een tijd geen lol meer gehad, maar wat kon het haar schelen. Hij kreeg weer een vlaag van haar lucht binnen. Ze rook als een mens, maar aan de andere kant ook weer niet. Dat had hij nog nooit eerder meegemaakt. "Sure, why not." Sprak hij nu ook gewoon tegen haar en keek haar gewoon aan. Zijn vrienden lieten hen nu maar even doen. Hij wilde die meid wel leren kennen, maar daar zou het voor hem ook gewoon bij blijven, gewoon om te weten wat ze was, want totaal menselijk was ze niet.
|
|
|
Halo
Apr 4, 2014 21:35:47 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 4, 2014 21:35:47 GMT
Louisiana "Hunter" McKennedy.
Ze grimaste wat. "Awesome," klonk ze waarna ze ze hem zachtjes meetrok bij zijn arm, haar wenkbrauw vloog weer omhoog. Hij was warm voor een mens, zelfs met de menigte waar ze waren. Het verbaasde haar lichtjes en ergens begon ze eraan te twijfelen of hij wel echt een mens was. Zo warm, dat klopte niet. En zijn geur, het was zo sterk. Het rook goed, maar het was anders. Ze schudde de gedachte als nog van zich af en liet zijn arm los, ze hoorde hem wel volgen of niet, als hij toch niet mee kwam zocht ze wel verderop iemand om even op andere gedachten te komen. Maar eenmaal bij de bar aangekomen gebaarde ze even naar een barjongen terwijl ze op de bar leunde met haar armen. De menigte was haar te druk, dus om even bij de bar te staan deed haar goed. Het was er altijd wat rustiger en ze kon even adem halen.
|
|
|
Halo
Apr 5, 2014 4:31:04 GMT
Post by Sara Gather on Apr 5, 2014 4:31:04 GMT
Darren Treaver
Hij liet zich rustig meetrekken en voelde meteen de twijfel in haar lichaam. Hmm, dit werd nog eens interessant. Hij was inderdaad vrij warm voor een mens te zijn, al was haar huid toch ook wel wat warmer dan de normale gezonde mens. Hij zag wel waar het op uitdraaide uiteindelijk. Hij bleef rustig achter haar aanlopen, zelfs toen ze hem los lit en wurmde zich door de mensenmassa heen. Hij keek rustig naar het meisje en leunde ook even de bar aan. Hij zagwel aan haar houding dat ze niet zo van drukte hield. "Niet zo'n fan van de drukte hier?" Vroeg hij nu ook rustig aan haar en keek haar rustig aan.
|
|
|
Halo
Apr 5, 2014 12:09:14 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 5, 2014 12:09:14 GMT
Louisiana "Hunter" McKennedy
Ze schudde haar hoofd licht op zijn vraag, blijkbaar was het duidelijk gezien dat ze het niet op de mensen menigte had. "Zwetende mensen die dicht op elkaar geplakt zijn, leuk," klonk ze vrij sarcastisch, maar het was op zich wel oké. Het was niet altijd erg, zolang ze maar de kans kreeg om even op adem te komen zoals nu. De barjongen kwam eraan, dus bestelde ze voor zichzelf een Whiskey-Cola, ze keek naar hem met een vrij flauwe glimlach, niet te breed maar niet nep. "Wat kan ik jou aanbieden?"
|
|