|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 31, 2013 21:36:36 GMT
Hij lachte even.'' ik bid niet, en tenslotte gaat dat liedje over zombie konijnen. Ja ik was in een gekke bui.'' Sprak hij enkel en zuchtte even.'' en het leukste is nog, mijn band wil het met elk pasen spelen, en ja ze hijzen me in een konijnen kostuum.'' Sprak hij en lachte even voor een moment en knikte.'' oh heel veel ervaring.'' Grapte hij erover. JA Aurelio had het al wel een aantal keer gedaan, maar hij vond seks toch meer iets voor later in een relatie, al had hij van die keren ook twee one night stands tussen zitten, maar dat zei hij maar niet. '' Ik maak inderdaad liedjes over het leven, althans mijn leven de meeste. Sommige ook niet hoor, die komen zo uit mijn duim opzetten eigenlijk. Zoals Bunnypacolypse.'' sprak hij en lachte even voor een moment.'' iedereen kan liedjes schrijven, geloof me, ook jij.'' Sprak hij en knikte even terwijl hij verder luisterde.'' ik begon ook in een koor, maar snakte al snel naar meer. een koor was me te netjes eigenlijk, en mijn muziekstijl lag elders. Maar dat heb je vanavond wel gehoord uiteraard. .'' hij hoorde haar laatste woorden maar reageerde er niet speciaal op eigenlijk.'' Pearl, il je anders met mij een duet doen? ik heb nog een nummer liggen dat eigenlijk een duet is, voor mijn eigen gehoor. Het heet this sea. Er is begeleiding bij, maar het klinkt niet alleen.''
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Jul 31, 2013 21:50:59 GMT
"Jij niet, maar ik wel." Zei ze en keek hem even vragend aan toen hij het over zijn liedje had. "Ik hoef het lied al niet meer te horen, een konijnenpak?" Vroeg ze lachend. "Dat is echt niet cool." Zei ze en keek hem toch even met een schuin oog aan. Meende hij het werkelijk? Ergens zou ze het niet eens vreemd vinden. "Misschien een goede baan dan." Zei ze met een lach en keek toen voor zich uit. Was blij als ze ergens weer thuis was, rustig zitten op de bank. Flint die af en toe wat speelde en dan zongen ze wel eens. Ergens was haar leven niet zo stom, maar ze miste gewoon van alles. "Maar het is fijn te weten dat deze niet uit je leven komt." Zei ze en keek naar hem toen hij het over een duet had keek ze hem verbaasd ook. Oke, dat was vreemd... Erg vreemd zelfs. Ze luisterde naar zijn woorden en herhaalde ze in haar gedachte toch nog een aantal keer over de woorden gaan. "Als het een mannen stem moet zijn, kun je beter Flint vragen. Hij kan erg goed zingen." Zei ze met een glimlach, ze vond het gewoon ergens eng dat ze gevraagd werd en wist niet of ze zomaar ja kon zeggen. Mensen mochten haar niet zien.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 31, 2013 22:01:05 GMT
hij knikte.'' en toch is het waar. Je zult het met pasen zeker nog zien, als we in Port Royal zijn natuurlijk, vaak zitten we door de kou hierzo dan nog lekker in de warmte op missisippi.'' sprak hij rustig en glimlachte even terwijl hij toch even aan thuis dacht. Ja soms miste hij het wel, al was hij daar het uitschot, evenals de andere in zijn groepje eigenlijk, Zelfs afgestoten door zijn ouders, die zelf wel fiks gelovig waren, maar daar begon hij maar niet over. Hij snoof even en haalde even een hand over zijn neus heen.'' het is leuk, mensen vermaken, maar door mijn vreemde muziek verdien ik er niet zo heel veel mee.'' Sprak hij en keek hem aan.'' Het zou niet best zijn.'' Hj lachte even.'' heb jij hier ooit zombie konijnen gezien? evenals katten die praten trouwens?'' Hij glimlachte even vriendelijk naar haar terwijl hij haar volgde naar haar huis. Op haar woorden schudde hij zijn hoofd.'' ik zoek een vrouw. Ik zoek een echte vrouwenstem. En ik heb je zo straks mijn nummer horen zingen. En je kan ect wel zingen, Pearl, echt wel.'' Sprak hij en hoorde nog even een van de violen die op afstand speelde, en zijn broertje die aan het zingen was, een nummer van hem uiteraard, maar wat hij zong hoorde hij niet precies, maar als hij giste, was het beast of pirate bay.
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Jul 31, 2013 22:23:02 GMT
"Dan hoop ik dat jullie niet hier zijn." Ze knipoogde dat ze het niet echt meende natuurlijk. Ze vond het fijn om bij hem te zijn. Te zeggen wat ze wilde, noet bang hoeven te zijn dat hij iets door zou vertellen. Dat was iets wat ze dacht althans... "Je zal een aantal normalere nummers moeten maken, al was het enkel voor het geld." Ze haalde haar shouders op, het zou niet verkeerd zijn toch? Haar ouders vonden straatmuzikanten werkelijk niks en misschien dat ze het juist daarom leuk vond. Net zoals dingen buiten het geloof, alles was interessant. Hij had een vrouw nodig, oke... Dat was natuurlijk niet handig, ze kon niet hier op de straten gaan zingen. Ze was het domme gelovige meisje, die mocht niet gezien worden met vreemde mensen die de duivel eerde in hun ogen. "Ik kan dat niet hier doen." Zei ze hem serieus. "Het lijkt me leuk, maar mensen mogen me hier niet zien. Ze denken dat ik gelovig ben en mijn ouders vermoorden me, Flint misschien en Gabrïel al helemaal. Die wil me dan weer gelovig maken en bla, bla." Ze rolde met haar ogen, het was ergens nu aan de zin te horen dat Flint dus niet haar enige broer was. Maar Gabrïel ook, iets wat ze zelf niet helemaal door had. "Daarbij ben ik niet de enige die kan zingen, er zijn er genoeg. Die wel gewoon op straat kunnen zingen." Ze waren bijna bij het huis van Flint. Ze hoopte dat hij er was en of anders Aurelio even met haar zou wachten.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 31, 2013 22:31:41 GMT
hij lachte even voor een moment eb knikte even.'' Ik ben bang dat we hier nog zullen zijn, waarschijnlijk, als het aan David J ligt, zijn we de hele winter hier in de haven.'' Sprak hij en glimlachte even. Ze sprak over normale nummers en schudde toch zijn hoofd.'' wat is normaal?'' sprak hij en keek haar aan.'' Ik bedoel in mijn Repertoire zitten op zich vrij normale nummers voor mij, vind ik, maar de mensen vinden mij vreemd, en ik word soms ook op mijn kleding afgemaakt. Ik zie er vreemd uit, en ik zing soms wat vreemde dingen. tja, ik wil niet veranderen omdat de mens dat zo graag wil.'' sprak hij en nam zijn hoed af, om opnieuw die even te verzetten, en weer op zijn hoofd te zetten.'' jammer, maar ik snap het wel. Je wilt geen problemen, zeker niet met je ouders en broer. Ik vind vast iemand anders, maar jij hebt een mooie stem, Pearl. Doe er iets meer mee.'' Complimenteerde hij haar. Hij zag het huis al in de verte en knikte even.'' Zal ik nog even met je mee naar binnen? of wil je liever even wat privacy?''
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Jul 31, 2013 22:40:21 GMT
"Oke, normaal is niet het juiste woord. Maar je begrijpt wat ik bedoel." Zei ze met een glimlach. "Het is goed dat jullie iets doen wat mij en Flint niet lukt, doen wat je wil doen. Ergens doen we dat wel, maar verborgen. Dus dat telt niet." Ze glimlachte naar hem, was blij met zijn aanwezigheid. "Ik en Flint zijn waarschijnlijk te bang, we werden al niet geaccepteerd en nu we dat wel worden... Durven we niet te zeggen wat we werkelijk willen. Ergens best zwak." Gaf ze eerlijk toe en keek snel van hem weg. Waarom zei ze dat... Oke, dom, dom, dom. Flint kon dit veel beter, zij had gewoon iets gedronken. Niet slim van haar. Ze keek toch even met een kleine blos weg toen hij het had over haar stem. "Dat komt ooit nog wel." Zei ze dan ook iets wat onzeker en toen hij vroeg of hij mee zou gaan naar binnen. Glimlachte ze naar hem. "Dat lijkt me leuk, als jij dat ook wil natuurlijk." Zei ze hem met een glimlach, ze moest ook niet vergeten het gif te maken voor morgen. De wolven moesten er tegen kunnen en de mensen niet. Dus moest er wat speciaals mee gebeuren. Maar ze zou het toch nie leuk vinden om alleen te moeten zijn
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Jul 31, 2013 22:56:44 GMT
Hij luisterde naar haar en knikte even voor een moment. Hij begreep haar wel, en daardoor keek hij ook niet raar op.'' Bang voor verbanning, verbanning naar de onderwereld.'' sprak hij achtjes, en dacht even aan zijn eigen verleden.'' Mag ik jou wat vertellen? over een kleine aurelio die 12 jaar oud was?'' vroeg hij rustig en keek haar aan.'' Ik weet hoe je hje een beetje voelt, geloof ik. Ik ben ook verbannen van mijn familie. Mijn vader was een vrij rijk man in het dorp, en ik was altijd al vreemd. Ik was vier toen ik mij viool kreeg en Doodsliedjes zong, daar gaat Death death ook een beetje over.'' sprak hij en keek haar aan. maar goed. ik was 12, werd op een koor gedumpt, omdat niemand wist wat ze met mij aan moesten. Mijn ouder schaamde zich voor mij, en op mijn 14de begon ik met de handel waar ik je over heb verteld. Verbanning van mijn familie toen ze er achter kwamen. Maar ik besefde me dat niet, ik was te jong en onbezonnen, en werd vrienden et de mensen waar ik nog steeds mee samen ben vandaag. Hij zuhctte even. Niet vergelijkbaar ergens bedenk ik me nu, maar die jonge Aurelio wou terug, wou de warmte van zijn moder terug, uit huilen bij haar, maar werd gewoon van het terrein afgeschopt. Sommige vragen zich af waarom ik vandaag de dag nog zo rondloop, en niet op het criminele pad ben gegaan. Een woord, mijn kleine broertje en mijn vrienden. Koester FLint, en doe waar je je zin in hebt. Zonder dat anderen er last van hebben. Volgens mij doe je je dat al en stel je je op naar de buitenwereld als het gelovige meisje wat ze willen dat je bent. Maar verdrink er niet in, dat wil ik je wel zeggen.'' Sprak hij enkel en zuchtte even. Wat zei hij nu allemaal eigenlijk? Waarschijnlijk hielp het niet, maar goed, hij wou dit zegje kwijt eigenlijk. Hij vertrouwde haar simpelweg ergens blindelings. ZZe nodigde hem nog uit en hij knikte.'' Ik vind het prima met je mee te gaan. Zoals ik al eerder zei ik vind je absoluut niet vervelend.'' Zei hij nu toch met een grijns tondom zijn lippen.
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Jul 31, 2013 23:16:12 GMT
Pearl knikte, natuurlijk mocht hij een verhaal vertellen. Ze luisterde naar zijn woorden, verbaasd ergens. Maar het was iets waar zij bang voor was, dat niemand haar meer interessant vond. Dat ze geen vrienden meer had. Ook al waren de meeste vervelend, ze kon niet het risico lopen om alleen achter te blijven Koester Flint? Ja, hij had haar alles geleerd en had geduld voor haar. Wist dat ze geen enorme debiel was en ergens was ze blij dar Aurelio daar ook bij was gekomen. Ze kwam er ook achter dat hun verleden overeenkomsten hadden, al had hij andere keuzes genomen en zij ook. "Ik doe wat ik kan, ik probeer te doen wat ik wil doen." Zei ze rustig. "Maar ik ben inderdaad niet het gelovige meisje en Flint is ook alles behalve gelovig." Ze glimlachte flauw. Deed de deur open en hield deze dan ook even voor hem open zodat hij binnen kon komen en sloot de deur weer. Niemand mocht prongelijk binnen komen. Dat had Flint haar altijd aardig duidelijk gemaakt. "Maar je werd het terrein afgegooit... Wat ging je dan doen? Ja, ik weet het misschien half, maar niet helemaal." Mompelde ze enkel tegen hem. Niet wetend of het iets was wat ze kon vragen. Ergens wilde ze hem over de wolven vertellen, dat ze mensen vergiftigde en op liet eten door hem... Iets minder graag.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 1, 2013 8:36:14 GMT
Hij liep rustig achter haar naar binnen en knikte even.'' probeer dat ook.'' sprak hij nog terwijl hij weer kort het huisje rondkeek zoals hij meestal even deed. Ze stelde hem een vraag en hij knikte even voor een moment.'' terug naar het schip van mijn toen tijdse vrienden. Niet bepaald goede vrienden.'' sprak hij en slikte even en keek haar aan.'' Piraten. Die onder andere dus aan vrouwenhandel deden. Ik ben op een haar na ontsnapt.'' vertelde hij en keek haar aan, en tilde even zijn shirt even een beetje omhoog, waar een fiks litteken tevoorschijn kwam.'' Dit dingetje.'' sprak hij en deed zijn shirt weer omlaag, omdat hij het geen prettig gezicht vond, nog altijd niet. Hij sloot zijn ogen en nam zijn hoed even af, en zette die even op een tafeltje neer.
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Aug 1, 2013 20:14:54 GMT
Ze knikte, ze wilde het graag proberen, al wist ze dat ze dit niet naar buiten kon brengen. Hij vertelde over wat hij had gedaan en snapte niet waarom iemand vrouwenhandel zou doen en dat hij het niet meer deed. Vaak kwam je er toch niet vanaf? Wat zij dacht, bevestigde hij dan ook met zijn woorden. Dat hij op een haar na ontsnapt was en hij liet dan ook een litteken zien en Pearl keek er dan ook even na en zuchtte. "Ziet er niet goed uit." Zei ze eerlijk. Daarna keek ze hem aan. "Kan ik wat t edrinken voor je inschenken?"
|
|
|
Post by Barry Hatch on Aug 5, 2013 11:32:12 GMT
Hij zuchtte even en keek even kort weer om zich heen, pakte zijn hoed en zette die op zijn hoofd. Hij dacht even na en je zag zijn eerst wat vrolijke gezicht helemaal eigenlijk verdwijnen in zijn gezicht. Hij sloot zijn ogen even en haar vraag kwam echt vrij laat tot hem door. Hij knikte even en keek haar weer aan." Lekker. Maar wel iets zonder alcohol als je dat hebt." Sprak hij er even achter aan, en hij keek weer van haar weg, en sloot zijn ogen even terwijl hij even dacht. Oh ja, nu kwam alles weer naar boven. Aurelio moest zingen, en zacht begon hij ook in zichzelf weer te zingen om zich te kalmeren, en als je goed luisterde, kon je enkele woorden horen." Don'tgo by the river.." Zong hij zacht, en eigenlijk waren dat ook de enige woorden die er een beetje verstaanbaar uit kwamen, de rest was meer gemompel van Aurelio.
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Aug 7, 2013 13:20:30 GMT
Ze stond op en liep naar de keuken om daar waar ze voor hem een glas water in schonk en ze liep terug naar hem en zette het glas bij hem neer. Zelf liep ze terug richting de keuken om voor zichzelf ook een glas in te schenken. Ze wist niet eens waarom ze dat niet eerder had gedaan. Ze bekeek zichzelf in de spiegel en zuchtte bij het zien van haar spiegelbeeld. Maar zonder dat ze het liet merken liep ze terug om het glas aan haar kant neer te zetten. Ze pakte een gitaar om deze op haar schoot te leggen en begon zacht een melodie aan te nemen. Het was geen moeilijke, maar zij vond het een leuke melodie. You put a sour little flavor in my mouth now You move in circles hoping no one's gonna find out But we're so lucky, Kiss the ring and let 'em bow down Looking for the time of your life Zong ze zachtjes en glimlachte, waarna ze stopte en naar hem op keek. "Waarom ga je geen mooie reizen maken? Lijkt je dat niks?" Vroeg ze hem met een kleine glimlach.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 7, 2013 13:54:58 GMT
Hij luisterde rustig naar haar terwijl ze zong. Het was een liedje dat hij verder helemaal niet kende, maar hij kreeg wel steeds meer het idee dat haar stem gewoon mee gebruikt moest gaan worden, meer carriere ermee moest gaan maken. Wauw wat kon zij zingen. Hij glimlachte dan ook vrolijk naar haar en keek naar haar terwijl hij nog een vraag voor zijn neus kreeg en hij direct zijn hoofd schudde.'' nee ik ga niet reizen. Mijn muziek is me te heilig, om het zo maar even te noemen. Ik zing graag voor mensen, en iedereen, en als ik ga Reizen zal ik maar een keer in de week ofzo gaan optreden, en nee dan denk ik dat ik dat niet ga trekken. Ik geniet ervan, zoals vanavond dat iedereen uit zijn dak gaat terwijl ik op dat podium sta. Dat is mijn leven.'' Sprak hij en glimlachte nog steeds naar haar.'' Zou jij wel graag willen reizen dan? ''vroeg hij nu dan ook nieuwsgierig aan haar. Hij voelde zich van binnen wel warm worden, als hij in haar ogen keek, maar dat zou hij nog langer niet bekend maken, oh nee... nooit.
|
|
Pearl
struikrover
Posts: 76
|
Post by Pearl on Aug 7, 2013 17:06:13 GMT
Het was een stukje wat ze zelf had bedacht, een simpel klein stukje. Maar het was ook even om haar aandacht af te leiden. Ze moest gewoon even iets anders bezig zijn dan sociaal. Ze was er niet heel goed in doordat niemand haar ooit veel goeds had gedaan. Maar ze deed haar best en daarom vroeg ze ook aan hem waarom hij niet ging reizen. Zelf leek het haar namelijk wel leuk om te doen. Ze luisterde naar zijn woorden en toen hij aan haar vroeg of ze wilde reizen, knikte ze. "Ergens wel, dan ben ik hier weg. Niemand waarvoor ik me anders voor hoef te doen als dat ik ben...." Ze stond op om de gitaar weg te leggen. Ging zitten om een klein slokje te nemen van haar water. "Iets anders zien als de binnenkant van een kerk of steeds over hem te moeten praten." Ze haalde haar schouders op. "Maar het is veilig, mensen doen je minder snel iets omdat ze denken dat je een kind van god bent en nooit wat fout doet." Zei ze hem met een glimlach, ze sloeg haar ogen neer, niet goed wetend waarom ze alles zo makkelijk tegen hem zei.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 7, 2013 17:17:59 GMT
Hij zuchtte even terwijl hij naar haar verhaal luisterde.'' Mensen zijn bang voor het onbekende, dat is vaak hun problem. '' sprak hij en nam ook even een slokje van zijn drinken voor een moment en verzette zijn hoed op zijn hoofd weer een beetje.'' Jij overduidelijk niet en daar houd ik van Pearl.'' Hij glimlachte lief naar hem, en als je goed zag, zag je kort een twinkleing door zijn ogen schieten, maar daar bedoelde hij verder niets mee eigenlijk. Hij knipperde even met zijn ogen terwijl hij zijn glas weer neer zette, en even naar de muur keek.'' jjij bent daar niet bang voor als ik jou zo hoor. Mensen die ze te erg aan hun geloof vastklampen zullen nooit vrij zijn. Althans dat vind ik.'' Hij keek nu weer naar haar en ging iets anders zitten, omdat hij zich momenteel diep van binnen toch een beetje ongemakkelijk werd, en waarom wist hij zelf eigenlijk ook niet.
|
|