|
Post by Barry Hatch on Jul 29, 2013 22:28:00 GMT
Garth Zijn eeuwig rond dwalen was zo goed als ter einde eigenlijk. Hij was weder gekeerd na zijn reis naar Samarkand, en nu was hij te vinden in Brightwall. Niet dat hij hier lang zou blijven eigenlijk, maar goed. weinig mensen spraken hem echt aan, omdat ze simpelweg niet wisten wie hij was, die kennis was al tijden achterwege gelaten eigenlijk, niemandkon erbij nu Brightwall Acedemy was gelsoten door de koning van dit land. Hij zuchtte even terwijl hij op het bankje om zich heen keek, naar alle markt kraampjes op het plein. het was zeker rustig altijd in Brightwall, en van die rust genoot hij dan ook wel. naast hem stond zijn tas, vol met rollen perkament van zijn onderzoeken die hij had verricht in de afgelopen tijd, maar niemand nam het echt kwalijk gelukkig, en hij was niet verdacht ondanks zijn goggles en zijn lichtgevende tattoo's op zijn hoofd, en zijn bovenlichaam, aangezien hij die bloot had momenteel.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 22:49:58 GMT
Silvana
Ze liep nu toch al weer enkele uurtjes rond in Brightwall aan de markt. Ze was hier vaker en vaker te vinden omdat ze niet meer zo dicht bij haar huisje wilde blijven. Het voelde niet meer vertrouwd. Haar spulletjes die haar dierbaar waren van haar vader en een klein beetje van haar moeder had ze wel altijd bij zich in een tasje. Vele dingen die van haar moeder waren geweest wist ze niet waarvoor het diende, het had geen nut in haar ogen eigenlijk.. Maar daar kon ze op een andere manier bij iemand achter komen hoopte ze. Ze liep nu weer wat rond, merkte nu een man op. Ze had hem nog nooit gezien, bekeek hem wel even en hield haar hoofd wat schuin. Wat vreemd. Ze liep wat op hem af en bleef op een metertje afstand staan. "Hey." Zei ze na een korte tijd twijfelen. Het was niets voor haar een vreemde aan te spreken..
|
|
|
Post by Barry Hatch on Jul 29, 2013 23:01:04 GMT
Garth
Terwijl zijn blik over het plein ging merkte hij al eerder dan haar, haar eigenlijk op, en haalde even een wenkbrauw op, terwijl hij even een boek uit zijn tas viste en er even naar ging zitten kijken en een paar zinnen las, tot hij weer gestoord werd door een stem, en misschien iets chagrijnig keek hij op naar haar doordat ze hem stoorde,maar al snel verdween die blik.'' Goedemiddag Hero, wat kan ik voor je doen?'' sprak hij misschien wat te geïrriteerd maar zeker niet zo bedoeld eigenlijk, en hij sloot zijn boek even terwijl hij naar haar keek, niet wetend dat zij haar eigen afstamming waarschijnlijk niet eens wist, maar hij was geen blind seer, hij voelde alleen haar enorme Will, strength en skill sterkte in haar lichaam, wat niet tot uiting gebracht werd.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 23:13:23 GMT
Silvana
Ze wilde eigenlijk meteen weer weggaan toen hij zo chagrijnig opkeek. Ze was op dat vlak ook best gevoelig. Ze wilde niemand tot last zijn, en ze leek hem net gestoord te hebben en.. en.. Ze beet op de binnenkant van haar wang toen ze zijn stem hoorde, die klonk ook niet al te vrolijk. Dit was de reden dat ze nooit iemand aandurfde te spreken, bang dat ze stoorde in iets of zo een reactie kreeg. Nu pas drongen de woorden tot haar echt even door. "H-Hero?" Herhaalde ze wat vragend. "In ieder geval sorry om te storen, dat was niet mijn bedoeling.." Zei ze zachtjes en slikte weer.
|
|
|
Post by Barry Hatch on Jul 29, 2013 23:20:25 GMT
Garth
Hij keek naar haar en haalde zijn boek weg en knikte even.''Ja jij bent een Hero, ik voel die kracht bij jou.'' Sprak hij duidelijk verbaasd, dat wist ze schijnbaar niet.'' kom even zitten.'' Sprak hij en keek haar aan.'' Mij stoor je niet echt, doe je niet, al zie je het vaak niet aan mij, ik heb teveel meegemaakt, jonge Hero.'' Sprak hij en stond nu toch even op, om haar hand beet te pakken en haar te laten zitten.'' Vind mij niet eng.'' sprak hij en knikte even.'' ik ben GArth, the Hero of will. Je hebt vast niet van mij gehoord, en dat lijkt mij logisch nu niemand meer kan leren door de koning.''
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 23:33:10 GMT
Silvana
Ze keek hem aan en was nog steeds verbaasd. Hoe kon zij nou een hero zijn? Was dat mogelijk? Ze slikte even, wist niet of ze het kon geloven. Toen hij zei op te gaan zitten knikte ze en ging ze dat ook rustig doen. Ze luisterde naar hem en haalde rustig adem. Ze voelde hoe haar hand werd beetgepakt door hem en slikte even en liet hij weer uitpraten. "Je bent niet eng... Ik wil gewoon nooit iemand storen.." Zei ze zachtjes tegen hem en slikte weer even. "Ik heb wel van je gehoord, niet veel maar wel iets. Toen de koningin er nog was had ik er nog wat over geleerd.." Zei ze zacht tegen hem en keek hem rustig aan.
|
|
|
Post by Barry Hatch on Jul 29, 2013 23:40:38 GMT
Garth
Hij luisterde naar haar en knikte even.'' Dat zal wel, ik ben een levende legende. Mensen weten zelfs niet zeker of ik wel degelijk besta en leef, maar jij hebt nu het levende bewijs.'' Sprak hij rustig en keek haar aan terwijl hij verder luisterde.'' the old Hero queen was wijs, heel wijs. Ik heb ooit nog met haar gevochten, in mijn verleden.'' sprak hij rustig en knikte opnieuw.'' Zou ik jou naam mogen weten, jonge hero?'' sprak hij en keek haar aan terwijl hij rustig zijn andere hand ook bovenop de hand legde die hij vast had, iets wat voor haar misschien warm aan kon voelen, door de magie die door het lichaam liep van Garth. JE zag ook bij de aanraking zijn lichaams tattoo's iets oplichten, al wel niet veel, je moest het echt weten, wou het opvallen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 23:47:54 GMT
Silvana
Ze keek hem rustig aan en glimlachte even kleintjes en gaf zelf een knikje. Ze luisterde zelfs wat geïnteresseerd naar hem. Ze was altijd wel dol op geschiedenis en dergelijke, dus daar kon je uren met haar over praten als iemand de tijd had. Ze keek hem weer aan toen hij naar haar naam vroeg. "Silvana." Zei ze dan ook netjes tegen hem en voelde hij hij zijn andere hand nu ook op haar hand legde die hij al vast had. Het voelde inderdaad warm aan, het voelde niet onprettig in ieder geval aangezien ze vaak snel koude handen had. Ze had er inderdaad een beetje op gelet dat de tattoo's wat oplichtte, maar dat was omdat ze er ergens wel eens iets over had gelezen. Ze las graag boeken.
|
|
|
Post by Barry Hatch on Jul 30, 2013 0:00:45 GMT
Garth
Hij zuchtte nog even en liet haar hand rustig los nu en keek haar aan.'' nou, silvana, heb je ven zin om mee te lopen? even een rustig plekje zoeken?'' Sprak hij rustig en begon eigenlijk al te lopen, verwachtte wel dat zij meer over hem wou weten en over haar zelf. Hij pakte zijn tas nog en begon te lopen. Ja Garth was misschien niet echt een hele grote prater. Maar hij stond op zich wel klaar voor anderen zoals Silvana. Hij kon hun dan wel niets over hun afkomst vertellen, maar hij kon ze wel trainen nin de krachten van de Will, en het Hero zijn zoals het eigenlijk was en hoorde. Ja, Garth was de beroerste niet om te helpen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 30, 2013 0:16:21 GMT
Silvana
Ze legde haar hand terug op haar schoot toen hij die losliet en keek hem aan toen hij wat vroeg. Ze knikte meteen even en stond op. Ze had har spulletjes nog altijd mooi bij zich. Dat ze eigenlijk wat erfstukken van de koningin in haar tasje had steken wist ze niet, ze had er nooit over gehoord. Ze liep vlotjes met hem mee en liet één hand beschermend op haar tasje liggen met haar spulletjes. Dat was haar gewoon heilig. Haar ouders waren dood en ze wilde gewoon dat kleine stukje bij haar houden.
|
|
|
Post by Barry Hatch on Jul 30, 2013 9:35:03 GMT
Garth
Hij liep richting Brightwall Bridge en liep er rustig over heen terwijl hij even kort naar beneden in het ravijn keek, maar al snel zijn blik op de weg hield en over de weg verder liep en rechtsaf sloeg, een heuvel op, waar een huis stond, en het er uitermate rustig was en hij stopte, concentreerde zich even, en even later zweefde er zwaarden rondom zijn lichaam, en hij knikte even naar een standaard." Pak een zwaard, Jonge Hero." Sprak hij en keek haar aan. Hij sprak haar nog niet echt aan bij de naam, in Garth zijn ogen werd je vaak pas met je naam aangesproken als je het verdiende." En wees niet bang dat je me pijn doet."
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 30, 2013 9:46:29 GMT
Silvana
Ze volgde hem rustig en slikte even. Waar gingen ze heen? Ze vroeg niets en volgde gewoon, veel zou ze niet kunnen doen moest er wat gebeuren, ze had har wapens niet mee. Ze liep de brug over, de heuvel op en keek evennaar het huis. Het was hier inderdaad rustig, tot hij wat anders zei en ze naar hem opkeek.. Oh jee.. Ze nam een zwaard zoals hij had gevraagd, het was zwaarder dan haar eigen. Hij verkoos liever een lichter zwaard. Ze hield het met moeite vast, ze wilde haar eigen zwaard liever hebben dan dit. Maar ze had nou eenmaal gekozen dus.
|
|
|
Post by Barry Hatch on Jul 30, 2013 9:59:46 GMT
Garth & Theresa
Hij knikte en merkte dat ze het zwaard beet had." Strike me!" sprak hij en net toen hij even een bescherming op wou zetten, een soort schild, bevroor Garth en de wereld om hem heen werd grijs, en Bleef Garth stil staan. Alles behalve haar, en Theresa verscheen. Ze keek haar half aan, maar hield haar hoofd naar beneden." Welcome Silvana ." Sprak ze en hield even pauze tussen haar zinnen." I am Theresa, Seer of the spyre ." Stelde ze zich voor en Ze keek haar nu even aan." You've got a greater destiny in front of you. You are the daughter of the old hero queen. And Albion is in great danger. Only a Hero on the throne will give us any chance of survival." Vertelde ze en keek haar nu aan en liep dichterbij." You are that Hero."
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 30, 2013 10:09:39 GMT
Silvana
Ze slikte toen hij wat sprak en bleef nog even doodstil staan, en toen gebeurde er wat vreemds. Alles pauzeerde. Alles werd grijs.. Ze keek angstigvallig wat om zich heen en zag dan een vrouw verschijnen. Theresa zoals ze zich voorstelde. Ze keek haar nog steeds maar aan en haar ogen werden groot. ZIj een dochter van de koningin? Maar hoe? Neen dat kon niet, ze verwarden haar vast voor iemand anders. Ze schudde dan ook meteen haar hoofd lichtjes. "Dat kan niet." Zei ze zacht tegen haar. En wat was dat gezeur nu over dat ze een hero was? Logan was toch op de troon nu, kon hij gewoon niet blijven? Al wist ze wel dat hij niet al te goed was voor zijn volk maar toch.. Het kon niet zijn dat haar moeder de koningin was geweest, ze geloofde het niet of wilde het niet geloven. Hoe zou dat kunnen? Haar vader is altijd een arme man geweest. Waarom zou een koningin met hem...
|
|
|
Post by Barry Hatch on Jul 30, 2013 10:23:23 GMT
Theresa
Ze keek naar haar en slikte een.'' I will tell you nothing but the truth.'' sprak ze en keek haar ietsjes aan.'' Silvana, you are the hero who can lead this land in a Revolution. You already got your first allie, Garth, who will help you in the upcoming fight for Albion. But you need to get more Allies, to have an succesfull revolution.'' sprak ze en keek naar haar terwijl ze nu bijna doodstil op haar plek bleef staan.'' And you are really the daughter of the old Hero Queen, Logan is your half Brother. Your mother had a relationship with your father for a short time, when Logan was only little.''
|
|