|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 10:40:47 GMT
Ze luisterde naar hem en zuchtte. Tja, daar kun je weinig aan doen.. Dacht ze rustig en gaf hem nog enkele liefdevolle likjes over zijn snoet heen. Dank je, rust jij ook maar goed uit mijn liefste. Alles komt wel goed. Dacht ze rustig en gaf hem nog even een lik waarna ze zich helemaal goed nestelde tegen hem aan om te rusten. Ze sliep al vrij snel rustig en diep, dromend over haar dochtertje Leila en de pups die binnenkort zouden komen van hem. Ze zagen alles wel, hoe het allemaal ging aflopen
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 10:45:11 GMT
Hij snoof even een beetje en ging pas slapen toen hij zeker wist dat zij sliep. Zijn meisje, zijn mooie meisje.. Spoedig zouden ze een beetje een echt gezinnetje hebben, en daar was hij eigenlijk ook wel blij mee. Een gezinnetje voor hun zelf. En eigenlijk was hij nu een beetje het alfamannetje over haar. Maar hij zou haar dan ook beschermen. Zij was nu zijn alles. Zijn witte vacht was inmiddels eigenlijk al een beetje droog aan het worden, en hij sloot nu ook zijn ogen en legde zijn kop over haar heen, terwijl hij nu ook langzaam in slaap viel, en zijn best deed, om haar ten alle tijden warm te houden.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 10:51:12 GMT
Ze sliep rustig door en zijn warmte deed haar wel goed nu, zijn dikke vacht voelde fijn over haar natte die nu toch ook langzaam droogde. Ze verstopte zich helemaal tegen hem aan en gaf hem lieve likjes in haar slaap. Ze werd de volgende ochtend pas weer wakker, droog en warm van hem. Ze keek een beetje suf rond en keek dan nar Khajit en gaf hem een zacht likje, niet wetend of hij al wakker was of niet. Ze had goed geslapen, vreselijk goed zelfs. Ze bleef wel nog liggen bij hem, ze lag te lekker om nu al weer recht te staan. Ze wist nu dat alles echt was en geen droom. Ze was echt drachtig van zijn pups en hij zou echt haar meisje terug brengen. Ze geeuwde eventjes en moest nog even goed wakker worden, dat kon ook nog wel even duren
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 10:55:23 GMT
Hij sliep nog een beetje, al wel licht, hij hd de hele nacht niet echt diep geslapen, omdat hij te erg in zijn hoofd had dat hij haar wou beschermen, wat het ook koste. Hij opende nu langzaam zijn ogen doordat hij haar likje voelde en keek haar even aan voor een moment. Hij duwde zijn kop even een beetje tegen de hare nu en schudde hem daarna een beetje, ook hij moest een beetje wakker worden. Hij zou ook nog wel even blijven liggen, zoals hij nu lag, en straks zou hij wel eens een lunch gaan pakken voor hen twee.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 11:02:58 GMT
Ze glimlachte eventjes toen hij ook wakker werd blijkbaar en glimlachte kleintjes. Ze gaf hem nog enkele likjes om hem wakker te laten worden en knabbelde soms wat aan zijn vacht. Goedemorgen schat Dacht ze liefdevol en legde haar hoofd dan weer rustig neer, ze was moe nog steeds maar wilde wel wakker worden nu om de dag goed te starten voor een keer. Ze rekte zich ietsjes uit en keek weer rond. Het was een mooie dag zo te zien buiten
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 11:09:56 GMT
HIj keek naar haar en knikte even goedemorgen, mijn liefje.. sprak hij haar terug, en gaf haar even een likje over haar neus heen. beetje goed geslapen, mijn meisje? sprak hij rustig tegen haar en keek even op bij een geluid, een gil die van buiten klonk. Het klonk als een menselijke gil, maar ergens ook niet. Wat hij wel af kon leiden, was dat het een meisje was, maar verder ook eigenlijk niet.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 12:17:09 GMT
Ze knikte rustig op zijn vraag en gaf hem een lik over zijn neus terug. Ik heb geweldig geslapen mijn liefje. Jij? Dacht ze rustig en rekte zich rustig uit. Ze keek enkel meteen op bij de gil en sprong recht. Ze kende het van ergens. Ze rende de hut uit en veranderde tussen het rennen door in een paard. Ze rende hevig richting het gegil en hinnikte eens luid. Ze wilde weten waar ze was.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 12:29:51 GMT
Hij stond ook op en begon achter haar aan te rennnen, maar toen ze in een paard veranderde, kon ze veel sneller dan hem, en kon hij haar al snel niet bepaald meer bij houden, en slikte hij ook even toen hij haar kwijt raakte. Melody stond verderop en kroop tegen een boom aan, terwijl meerdere wolven haar naderde. In haar belevenis leefde ze nog, en nu, overdag zag ze er ook gewoon als een levend meisje uit, dus zag je niet erg veel verschil met ene normaal mens. Ze was doodsbang, en keek naar de drie wolven die het duidelijk op haar hadden voorzien.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 12:33:33 GMT
Ze rende hard verder en remde goed af toen ze aan de boom was en veranderde weer snel in een wolf en gromde. Ze ging voor het meisje staan en gromde dreigend naar de drie wolven. Ze kende die 3 wolven, die waren er gister ook bij geweest. Ze liet haar tanden zien en haar oren lagen al in haar nek. Ze gromde en dreigde naar de drie, ze moesten van haar wegblijven, ver weg.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 12:42:05 GMT
Ze zag de wolf die voor haar sprong en ze kroop helemaal in elkaar nu, en zze gilde nog een keer, van angst, waardoor ze in de grond schoot, zonder dat ze het zelgf ook door had, en de wolven keken toch wat verbaasd, omdat het meisje weg was, maar toen ze zelf merkte dat ze onder de grond was, slikte ze en wist ze niet hoe snel ze weer boven de grond moest komen, maar toen slikte z weer omdat de wolven er nog waren. Ze was momenteel bang voor allevier.. Dus ook Sara, puur omdat zze niet door had wie het werkelijk was.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 12:44:25 GMT
Ze snoof en merkte dat het meisje wegdook in de grond, dat maakte niet veel uit momenteel. Ze veranderde weer in haar paarden vorm en trapte en sloeg richting de wolven en raakte er één recht tegen de neus. Ze hinnikte luid en steigerde wild naar de wolven als teken dat ze haar met rusten moesten laten. Haar vacht was pikzwart, geen enkel witte vlekje. Ze hinnikte weer luid en pissig en bleef naar de wolven trappen.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 12:51:05 GMT
Z keek naar het paard, en nu pas had ze het door.. het was geen beest, het was een shapeshifter.. Ze slikte eveen voor een moment, en zag hoe de wolven nu begonnen te janken en zich uit de voeten aan het maken waren, waardoor het meisje toch enigszins een beetje gerust stelde en ze keek even naar haar.'' b..b...Bedankt..'' sprak ze en slikte even. Khajit as terug gewandeld naar de hut, die was haar volledig kwijt geraakt doordat ze te snel was geweest, al had die wel het alfamannetje inmiddels te pakken gehad, en zijn dode lichaam in het hutje had gelegd, zodat ze zometeen samen konden eten.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 12:54:26 GMT
Ze zag de wolven vertrekken en keek nu rustig naar het meisje en duwde haar neus tegen haar aan. Ze knikte kort en veranderde weer in een mens en glimlachte eventjes. "Geen dank." Zei ze zacht tegen har nu. "Kom, ik breng je even naar de hut van mijn vriend en ik." Zei ze nu zacht tegen haar en glimlachte. "En wat je gisteren zei, neen, ik denk niet dat je dood bent." Zei ze glimlachend en stak haar hand naar het meisje uit.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 13:00:49 GMT
Ze schrok even tooen ze haar als mens zag en ze slikte even.'' je je.. ze stopte even.'' Ben jij een shapeshifter?'' sprak ze en keek haar aan..'' mijn vriend was er een, maar ik wist niet dat er meerdere zouden zijn.. Helaas is hij oud geworden en overleden.. en ik blijf jong.. Ik haat er mezelf voor..'' ze had geen idee waarom ze dit er nu uit flapte, en daarom draaide ze zich ook schamend weg. Toen ze vroeg of ze mee ging, schudde ze haar hoofd.'' nee ik kom niet meer tussen verliefde stelletjes, daar doe ik mezelf alleen maar pijn mee. sprak ze eerlijk.'' en bedankt dat je de eerste bent die me wel geloofd. Dat ik niet dood ben, maar wel degelijk nog leed.''
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 13:14:24 GMT
Ze glimlachte klein en gaf een knikje. "Ja, ik ben een shapeshifter." Zei ze zachtjes en keek haar weer rustig aan. "Datis naar voor je meisje.." Zei ze zachtjes tegen haar en keek haar medelevend aan. "Ik ben iemand op jonge leeftijd verloren, mijn dochtertje." Zei ze zacht en ging weer bij haar zitten en zuchtte op haar laatste woorden. "Dat snap ik wel. Ik ben Sara trouwens." Zei ze vriendelijk en glimlachte weer kort.
|
|