|
Post by joshua on Aug 18, 2013 13:30:12 GMT
ze keek naar haar en slikte even voor een moment.'' hoor ik ook niet allang dood te zijn, vraag ik me soms wel af..'' sprak ze en keek haar aan terwijl ze naar haar handen staarde en daarna naar haar keken.'' ik ben Melody.'' stelde ze zich ook even voor en keek naar de lucht.'' het spijt me voor je dochtertje.. Als ik iets voor je kon doen..'' sprak ze rustig en sloot haar ogen voor een moment.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 13:42:24 GMT
Ze keek haar aan en glimlachte eventjes en zuchtte dan. "Misschien, maar dat maakt jou misschien speciaal meisje, je kan niets doen." Zei ze rustig tegen haar en rekte zich uit. "En neen, je kunt niets doen, maar Khajit gaat al helpen met mijn dochtertje." Zei ze zachtjes en glimlachte weer eventjes naar haar. Naam: Daren Treaver Geslacht: Mannelijk Leeftijd: 20 Vloek/gave: Hij is feitelijk een elf, maar zijn ouders waren altijd mensen geweest dus die snapten er geen snars van. Hij kan leven een beetje manipuleren en kan geweldig overweg met pijl en boog. Zijn elfen uiterlijk is er pas doorgekomen toen hij 17 was en daarvoor hadden zijn ouders ook wel vreemde dieren gemerkt, hij praatte soms in een onbekende, vreemde taal, sprak tegen dieren en planten die hij onderhield leefden heel lang en bleven bloeien zelfs in de winter. foto/uiterlijk : Bedenk gewoon een leuke, knappe,wat gespierde jongen van 20 met blond en bruin haar tot aan zijn onderrug, wat puntoren en felle blauwe ogen Extra : Hij is niet echt sociaal.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 13:47:38 GMT
ze knikte even.'' wie is Khajit? jou vriend?'' vroeg ze nu toch een beetje nieuwsgierig, ze voelde zichb wel op haar gemak bij haar, zoals het nu stond en daardoor keek ze ook nieuwsgierig in haar ogen terwijl ze luisterde.'' Wat gaat hij doen dan?'' vroeg ze rustig en keek weer even kort naar de zee verderop, die rustig aan het kabbelen was.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 14:04:10 GMT
Ze keek haar aan en knikte op haar vraag. "Khajit is inderdaad mijn vriend, dat is dat wezen dat ons toen had gered van die wolf vorige keer, toen ik paard bij jou was." Zei ze rustig tegen haar en glimlachte eventjes. "Hij gaat proberen mijn dochtertje terug te brengen bij volle maan." Zei ze rustig tegen haar en rekte zich eventjes uit. "Ik hoop dat het hem lukt." Zei ze zachtjes en zuchtte weer eventjes.
Daren Treaver
Hij was weer even bezig in het zoute zeewater, hij moest enkele vissen proberen te vangen, konijnen jaagde hij niet op omdat die al weer weinig voorkwamen door de wolven hier. Toen hij ongeveer 5 vissen had gevangen liep hij het water weer uit en hing ze rustig boven het vuur dat hij gemaakt had. Hij sloeg een klein gebedje voor de dieren, bedankte voor het eten en toen ze klaar waren begon hij ze rustig op te eten. Weg zwemmen kon hij niet, dat was te ver. Maar goed, hij zat hier nog toch ook al 3 jaar. Hij had Sara wel al ontmoet een tijd geleden, toen hij hier aan was gekomen maar had haar niet vaak meer gesproken. Hij slaakte een zucht en ging zelf ook weer in zijn hutje liggen. De restjes van de vis had hij in enkele grote gedroogde bladeren opgebergd en ook in de hut gelegd bij het fruit en de rest.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 14:36:15 GMT
ze keek bewonderend naar haar en glimlachte.'' heeft hij werkelijk die kracht dan? wauw..'' sprak ze toch bewonderend en keek haar aan.'' Als hij mijn vriend terug zou kunnen brengen zou dat geweldig zijn.. maar zijn graf is aan de andere kant van de oceaan. En niemand vind mij toch meer aardig.. behalve jij dan.. Ik ben te anders..''
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 14:46:46 GMT
Ze glimlachte naar haar en knikte dan lichtjes naar haar. "Komt wel goed, ik ken nog een andere aardige jongen op het eiland. Die zal je vast ook wel aardig vinden." Glimlachte ze en keek haar aan. "Wil je mijn vriendin nu zijn dan?" Vroeg ze ook glimlachend. Ze keek haar glimlachend aan en stond op en reikte haar hnd uit, kom op. Hij vind je vast lief." Glimlachte ze.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 15:00:18 GMT
ze slikte even voor een moment en keek haar aan.'' zou hij me echt niet vreemd vinden?'' sprakze rustig en keek naar haar. Ze stelde haar een vraag en daar knikte ze wel op. ''dat wil ik best zijn, maar ik blijf nu wel hier.. ik ga niet meer naar andere jongens toe.'' sprak ze rustig. Ze rennen toch allen gillend van me weg.'' sprak ze rustig. Dat ze onder een vloek verkeerde, dat was nooit duidelijk geworden. Haar lichaam was nooit gevonden, zelfs nu stond ze nog in het vermist boekje van de politie. Dus echt werkleijk dood was ze niet.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 15:13:30 GMT
Ze keek haar aan en schudde haar hoofd. "Echt niet, hij is zelf vreemd. Maar hij is aardig. Hij is anders zoals ik, zoal Khajit en zoals jou. Ah toe nou." Zei ze zachtjes en trok een pruillip. "Hij zal niet wegrennen van je, beloofd." Zei ze zachtjes tegen haar en hield haar hand naar haar uitgestrekt. "Toe.." Zei ze weer zachtjes tegen haar
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 15:40:17 GMT
ze slikte en stond toen toch maar op.'' Oke, maar ik ben weg als hij me overduidelijk eng vind..'' sprak ze enkel en keek haar aan waarna ze rustig een beetje normaal ging staan, nou ja, zweven, net boven de grond, al viel het haast geen eens op momenteel, doordat ze totaal mens leek overdag. Ze pakte haar hand niet aan, dat was misschien wel een stukje ijdelheid van haar, maar dat wou ze zelf nooit echt toegeven.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 16:29:47 GMT
Ze liet haar hand maar zakken toen ze die niet aan nam en knikte dan maar. Ze wilde enkel vriendelijk zijn. Ze wenkte haar let haar hoofd en glimlachte weer klein. "Kom maar." Glimlachte ze en begon rustig te lopen richting de kleine hut van Daren die alweer buiten zat in kleermakerszit en naar het vuur voor zich staarde. Hij zag er duidelijk anders uit. Zijn gezicht was iets strak, hij was slank en gespierd, zijn oren waren wat anders, zijn haar was lang en zijn ogen heel fel. Dus je zag het van een eindje al dat hij niet echt normaal was zelf. "Dat is Daren." Zei ze rustig tegen haar
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 16:37:23 GMT
Ze zweefde achter haar aan, al bleef ze gewoon op afstand van de jongen. Ze was niet snel in de buurt van anderen, ze liet anderen liever op haar afkomen, zoals zij dat eigenlijk ook had gedaan. Ze knikte even toen ze de naam hoorde, en keek even naar hem, maar ze slikte en draaide zich direct al weg, en wou wegwezen. ook al was hij ook anders, net zoals haar, ze geloofde niet dat ze nu een normaal gesprek met hem zou kunnen voeren. Tranen verschenen in haar ogen, en ze begon al langzaam weg te zweven zonder überhaupt nog iets te zeggen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 16:43:34 GMT
Ze keek naar het meisje dat knikte en dan weer omdraaide. Ze slikte even en bleef staan. "Melody?" Vroeg ze zachtjes. "Niet weggaan.." Zei ze zachtjes tegen haar en keek even naar de grond. Deed ze iets niet goed? Ze wilde alleen dat ze zich niet eenzaam voelde. "Ik wil alleen..." Fluisterde ze enkel nog en keek richting Daren die hen al had gehoord en omkeek naar hen. Hij stond op en liep richting Sara toen die er echt van aangeslagen leek dat ze misschien iets verkeerds had gedaan. Sara keek Melody na en trilde zelfs een beetje op haar benen. Toen Daren bij haar was kroop ze wat tegen hem aan, vriendschappelijk. "Ik wilde haar gewoon aan je verstellen.." Zei ze nu zachtjes. Daren keek naar het meisje dat wegzweefde en slikte. "Hey." Sprak hij tegen het meisje. "Waarom vertrek je?" Hij was niet sociaal, maar zodra hij bij iemand was die hij kende was hij toch wat opener.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 17:18:29 GMT
Ze slikte en draaide zich nu even ok en keek naar de jongen.'' Ik.. '' sprak ze met de tranen in haar ogen hangen.'' ik wil gewoon niet meer met jongens praten. Ze doen me alleen maar verdriet.'' Sprak ze en verdween, werd ontzichtbaar, en ging terug naar het strand, zweefde in een palmboom, en werd daat pas weer zichtbaar, en begon te huilen, wat harder dan zo straks. Ze wou dood.. Ze wou niet meer leven, ze wou naar haar vrienden, haar moeder, haar vader.. Iedereen die gillend voor haar weg was gerend.. Iedereen waarvan ze hield.. Ze vond het niet eerlijk.. Ze wou eigenlijk ook geen vrienden meer maken, ze gingen toch dood, en dan was zij weer alleen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 18, 2013 17:34:52 GMT
Ze slikte. Waarom was ze dan meegegaan als ze toch geen vrienden wilde maken? Ze bedacht zich nu ook dat ze dus geen vriendinnen waren. Nou, dan niet.. Ze was er wel gevoelig over en liet daarom ook enkele tranen vallen waarbij Daren haar rustig een knuffel gaf. "Ik wilde gewoon aardig zijn.. Ik wilde niet dat ze eenzaam was. Ik.. ik..." Snikte ze nu zachtjes en Daren zuchtte en wreef puur vriendschappelijk over haar rug. "Ik weet het, rustig." Zei hij zacht en bleef haar knuffelen. Ze snikte zachtjes verder en Daren zuchtte. Hij deed nooit een mens kwaad, laat staan meiden. Hij zuchtte nogmaals en keek naar haar. "Kom op, ik breng je naar je vriendje, de dieren hebben het me gezegd." Zei hij rustig tegen haar. Ze knikte en hield hem met één arm vast en hij sloeg ook een arm over haar schouders heen en bracht haar dan richting de hut.
|
|
|
Post by Barry Hatch on Aug 18, 2013 17:40:11 GMT
Khajit
Hij lag in de hut, te wachten op haar. De wolf lag er nog steeds, die hij met haar wou delen. Hij rook haar al in de verte en daarom stond hij op en kwam hij de hut uit. Toen hij de jongen zag, die met haar mee liep en een arm om haar heen haar vast hield, keek hij er naar, en liet zijn kop zakken. Dus ze hiel helemaal niet van hem? Hij liet zijn hoofd zakken, en hij slikte even waarna hij de hut in liept, met zijn kont naar de uitgang. Hij zou geen kik geven. Hij was dus wel bedrogen. ze hield niet van hem.
|
|