|
Post by joshua on Aug 16, 2013 19:52:51 GMT
Hij zou haaar niet aan de kant schuiven, dat zou hij nooit doen. Hij veranderde nu ook even terug, eigenlijk omdat hij haar die kus wou geven en drukte in zijn mensenvorm dan ook zijn lippen zachtjes op die van haar. Hij zou haar niet aan de kant schuiven, ze was mooi, zowel binnen als van buiten, en hij hield van haar. Haar geur was gelukkig ook een beetje weg, dus dat kwam goed uit eigenlijk, al bleef hij haar nu even zoenen, en voelde hij zich helemaal warm worden van binnen, ondanks hij zijn dikke vacht niet meer had, moest hij voor haar toch warmer aan voelen dan een normaal mens
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 16, 2013 20:07:44 GMT
Ze keek naar hem en merkte dat hij nu ook terug veranderde en glimlachte voorzichtig. Ze had nog nooit echt een vriendje gehad, nog nooit een liefje, iemand waar ze zielsveel van hield. Ze voelde zijn lippen op de hare en was een beetje geschrokken maar vond al snel een goed ritme en begon hem dan rustig verder te zoenen en trok hem zachtjes tegen zich aan en knuffelde hem voorzichtig tijdens de zoen. Haar ene hand gleed heel voorzichtig door zijn haren heen en ze bleef hem rustig zoenen. Als ze er eigenlijk over nadacht had ze veel liever die pups dan van hem dan van een ander. Hing er van af in welke vorm het zaad werd aangemaakt bij hem althans. En ik welke vorm zij was tijdens de lozing. Maar misschien liep ze een beetje te ver voor, ze wilde nog niet echt kinderen, nog niet althans. In welke vorm ook nog niet. Wolf of mens.. Een baby zou niet lang kunnen overleven op dit eiland, dus waren pups misschien beter. Ze stopte de zoen zachtjes en merkte nu pas de warmte van zijn lichaam op, maar het was fijn, het beschermde haar tegen de kou.
|
|
|
Post by joshua on Aug 17, 2013 7:49:37 GMT
Hij keek naar haar en voelde hoe zij langzaam de zoen stopte en keek haar even aan, en streek haar zachtjes door de haren heen van haar en zuchtte even voor een moment. Zij was nummertje 2, maar zij beoordeelde hem niet op het feit dat hij anders was, half demon, half engel. En dat maakte hem eigenlijk al een stuk geruster. Hij zuchtte even voor een moment en gaf haar nog een klein kusje op haar voorhoofd, voor hij haar helemaal tegen zich aan trok.'' Ik houd van je.. Ik ben blij je te hebben leren kennen..'' sprak hij rustig en streek langs haar rug.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2013 7:59:46 GMT
Ze glimlachte en bleef rustig bij hem liggen. Ze luisterde naar hem en glimlachte kleintjes. Ze ontving het kusje nog even en glimlachte weer. "Ik ook van jou, ik ben eigenlijk ook blij dat ik je leerde kennen." Fluisterde ze zachtjes en streek over zijn borstkas heen. Ze zweeg over de pups, ze wilde niet dat hij meteen verkeerd dacht, maar ze bleef denken of ze nu drachtig was of niet. Ze zoende hem nog kortjes en zuchtte. "Ik hoop dat die dekpoging niet gelukt is.." zuchtte ze en streek over haar eigen buik even, al voelde ze niks, dus er was vast niets. Ze zuchtte en verstopte haar gezicht in zijn borst. "Nu kun je je wel in houden." Giechelde ze nu voorzichtig
|
|
|
Post by joshua on Aug 17, 2013 8:08:42 GMT
hij ontving haar kus en zuchtte even een beetje.'' ik denk het niet, meisje. Hij zat echt nog maar net in je, toen ik hem in de nek greep.'' sprak hij rustig en keek haar aan.'' Al heb ik je daarbij wel pijn gedaan, en ik hoop dat je daar niet al te veel last meer van hebt.'' sprak hij rustig en keek haar aan terwijl hij nu ook even lachte en haar aan keek.'' Nu ben ik mens, geen beest.'' sprak hij rustig en keek haar aan.'' en jou geur maakt me nu lang niet zo gek als anders.''
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2013 8:24:22 GMT
Ze zuchtte zachtjes en keek hem aan. "Ik hoop het." Fluisterde ze en sloot haar ogen kort. "Ik heb er nog pijn van, veel maar je kunt er niet aan doen. Je hielp me wel." Fluisterde ze en zuchtte. "En moest je je hormonen niet onder controle kunnen houden, zou ik het niet vreselijk vinden lieverd, echt niet." Zei ze zachtjes en gaf hem nogeen lief klein kusje. "trekt wel weg." Fluisterde ze nog even liefjes en streek over zijn wang en borst
|
|
|
Post by joshua on Aug 17, 2013 17:23:41 GMT
Hij slikte even en luisterde naar haar en keek haar aan. Ze zou het niet erg vinden? waarom niet? ze was duidelijk nog te jong om zwanger te zijn. '' JE zou het wel erg moeten vinden, meisje.. Je bent nog veel te jong om zwanger te zijn..'' sprak hij rustig en pakte een pluk haar van haar en wreef daarna weer even door haar haren heen en keek haar aan.'' Ik houd van je.'' sprak hij nog even en gaf haar nog een kusje en keek even om zich heen voor een moment.. Hij wou eigenlijk weer even veranderen, doordat de regen langzaam begon te vallen, en dan zou hij haar meer warmte kunnen bieden, en daarom deed hij het ook.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2013 17:44:00 GMT
Ze luisterde naar hem en zuchtte zachtjes. "Ik ben op mijn twaalfde verkracht geweest door mijn vader, ik werd zwanger van hem. Ik ben op dit eiland bevallen als meisje van 13. Ik ben het kind verloren, dood geboren door te hoog inteelt gehalte." Fluisterde zachtjes en wreef over zijn borst heen. "Ik zou het niet erg vinden dus." Fluisterde ze weer en sloot haar ogen langzaam. Het was niet fijn om na te denken erover, helemaal niet.
|
|
|
Post by joshua on Aug 17, 2013 17:50:27 GMT
hij luisterde naar haar verhaal en slikte even. het spijt me voor je.. zei hij haar rustig in haar gedachten.Meer wist hij er niet van te zeggen, omdat hij het in feite niet erg zou moeten vinden door zijn demonenkant, maar hij voelde wel degelijk medelijden. Hij zuchtte even voor een moment en keek haar aan terwijl hij langzaam eigenlijk zijn goud gele ogen een klein beetje sloot maar toen weer opende, en haar helemaal in bescherming begon te nemen. Hij zou haar binnenkort wel dekken, maar alleen als ze zelf het moment aan gaf, anders niet. Hij luisterde naar het ritmische tikken van de regen, terwijl hij merkte dat hij nog best wel moe was momenteel.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2013 18:47:54 GMT
Ze slikte eventjes en zuchtte. Ze had ook niet veel anders van woorden verwacht dus zei ze ook niets meer. Het had geen nut alles te vertellen want echt medelijden zou ze toch ook niet echt krijgen. Ze moest er aan terugdenken, toen ze 13 was. Helemaal in paniek, ze wist niets van een bevalling af, maar ze was toch helemaal zelf bevallen. Het kindje krijste niet, het zag er gezond uit, het was een meisje. Ondanks dat het kindje van haar vader was wilde ze het houden, ze had zelfs al namen beslist. Leila zou ze genoemd hebben, dat vond ze een mooie naam. Haar kleine Leila.. Maar ze leefde niet. Er drupten langzaam tranen over haar wangen heen, haar kleine dochtertje. Ze zou nu al 4-5 jaar moeten geworden zijn, vrolijk rondrennen en alles verkennen, bescherming zoeken. Maar veiliger als ze nu was kon niet.. Ze kroop helemaal tegen hem weg om hem haar tranen niet te laten zien al begonnen haar schouders toch wat te schokken. Het graf was hier op het eiland, op een veilig en een mooi bloemenveld had ze het meisje begraven, en elke zondag ging ze er weer heen. Die jaren lang al. Elke week. Morgen was het zondag, dus zou ze er weer heen gaan.
|
|
|
Post by joshua on Aug 17, 2013 18:57:44 GMT
Hij slikte en merkte dat ze verdrietig begon te worden en slikte even voor een moment. Hij keek naar haar en kroop zelf ook een beetje tegen haar aan, hij had haar tranen heus wel iopgemerkt, en hij vond het echt niet prettig voor haar, en hoopte dat ze nu een geweldige toekomst tegenmoet zou gaan, het liefste met hem. HEt spijt me meisje, ik kan je nu niets anders zeggen.. Ik hoop je een betere toekomst te geven. Een Toekomst die jij verdient. vertelde hij haar en duwde zij kop rustig tegen haar nek en gaf haar een klein likje.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2013 19:05:54 GMT
Ze snikte voorzichtig en zachtjes in zijn vacht en hield hem goed vast. Ze wilde haar dochtertje terug, ze wilde het kleine meisje weer in haar armen, haar dochtertje, haar Leila. Ze vormde haar armen voorzichtig tot een soort wiegje, alsof ze de kleine in haar armen had en bleef zo tegen hem aanliggen. Ze wilde graag terug haar kindje, ze hoefde geen pups meer. Dat was niet hetzelfde. Een betere toekomst? Ze snoof zachtjes, wie weet.. Misschien kwam er een betere toekomst. Hij had zelf wel gezegd dat hij meer beest dan mens was, dus een echte baby kon ze waarschijnlijk wel vergeten. Weer een klein wondertje in haar armen. Ze glimlachte voorzichtig tegen zijn vacht aan, al verdween die bijna meteen weer, ze moest er niet te veel op hopen. Het tij kon nog keren.
|
|
|
Post by joshua on Aug 17, 2013 19:17:17 GMT
Hij slikte even, en vroeg zich echt af waarom de pijn.. Hij slikte en veranderde nu terug naar zijn mensenvorm, en pakte haar helemaal beet, hij had het gevoel dat hij haar zo beter kon troosten. HEt ritme van de regen voegde veel toe aan de droevige sfeer die hier hing. Dat hij de kracht de doden te wekken, ze weer naar deze wereld te helpen, zei hij niets over, hij wist niet eens wat er op dit moment werkleijk met haar was. En als ze wat ouder was, of als ze echt een kindje van hem wou, zou hij dat wel horen.'' he meisje.. wat een verdriet.. Kan ik iets doen voor je.. Mijn krachten reiken heel ver.. Als ik iets moet doen.. alsjeblieft, vertel het me.. dan kan ik kijken wat ik voor je kan doen..''
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 17, 2013 19:30:57 GMT
Ze voelde hoe hij weer veranderde naar zijn mensenvorm en kroop daarom ook weer helemaal dicht tegen hem aan, maar hield haar handen in de positie die ze aan had genomen, alsof ze een baby vast had. Ze beet op de binnenkant van haar lip en slikte eventjes. Ze hoorde zijn woorden en schudde haar hoofd een beetje. Hij kon nietsdoen voor haar. Ze wilde haar dochtertje gewoon terug, haar Leila. Haar ogen sloten langzaam en het voelde alsof ze nog gewoon in haar armen lag, bewegingsloos, dood, maar ze was er wel, ze was wel bij haar. Ze slikte en keek hem met nog wat betraande ogen aan. Ze schudde haar hoofd weer lichtjes op dezelfde vraag om een bevestiging te geven. Ze kon het kindje toch ook geen leven geven op een onbewoond eiland, en het was eigenlijk zowat haar halfzus en haar dochtertje dan. Ze snoof en keek naar de regen die op de grond tikte, het was niet zo heel hard. Ze wilde nu eigenlijk naar het graf van haar meisje toe.
|
|
|
Post by joshua on Aug 17, 2013 19:35:27 GMT
Hij slikte even en merkte gewoon dat er meer aan de hand was. De regen was nog niet heel erg hard, maar als ze weg ging, zou hij wwel met haar mee gaan, en als hij dan zag hoeveel verdriet ze erom had.. dan zou hij haar terug brenegn, op de leeftijd zoals ze nu moest zijn. Hij zuchtte even en wreef over haar rug heen. Hij kon nu toch niet veel anders uit maken, al wou hij zo graag iets doen. In zijn menselijke vorm was hij echt wel mens, en dat merkte je ook wel aan hem, terwijl hij in zijn beestenvorm echt een beest was. Hij trok haar echt nu helemaal tegen hem aan, hij vond het niet fijn haar zo te zien. Helemaal niet.
|
|