|
Post by Anakin Blackwood on Jul 19, 2013 9:05:36 GMT
Jonathan Zenker
Hij glimlachte en zoende haar liefjre mee en hield het meisje goed vast. Hij streelde over haar buik en over de wang van hun dochter en keek weer even naar haar. Hij lachte zachtjes, het was so lief om te zien.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 19, 2013 10:42:35 GMT
Quenya
Ze glimlachte terwijl ze nu naar hun kleine meisje keek dat hem een beetje aanstaarde , en nog steeds het haar van jonathan beet hield." Tata." Sprak het meisje even en trok nog even aan de pluk haar die ze in haar handen had zitten. Quenya keek vertederd naar hun meisje en toen weer naar Jonathan." Onze kleine meid. Hopelijk word ze net zo mooi als de andere meiden."
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 19, 2013 11:03:31 GMT
Jonathan Zenker
Hij glimlachte even naar haar en gaf haar een zoen op de lippen en liet het meisje maar. "ze word vast even prachtig als de anders." Zei hij zacht en glimlachte weer naar haar en streek over de wang van hun dochtertje die al wat moe leek.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 19, 2013 13:24:10 GMT
Quenya
Ze knikte en keek naar Jonathan. " Hope ... Haar naam doet eer aan. Wij hebben dat ook nodig." Sprak ze en slikte even." Hoop op een rustige toekomst waarin we onze kinderen ook rust kunnen bieden, ondanks hun veranderingen. Dennis bijvoorbeeld.. " sprak Ze en slikte even." Die zal ik wel een beetje onder mijn hoede nemen nu ik mezelf ook moet voeden." de laatste woorden kwamen er wat triester uit.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 19, 2013 20:04:33 GMT
Jonathan Zenker
Hij glimlachte flauwtjes naar haar en gaf haar een lange zachte zoen. "Probeer nog een beetje te slapen lieverd, dat zal je goed doen." Zei hij zachtjes en nam hun dochtertje wat beter vast die nu bijna in slaap viel in haar armen. "Ik ga blij zijn als alles toch ietsjes rustiger gaat verlopen later." Zei hij zachtjes tegen haar en duwde nog een kusje op haar lippen
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 19, 2013 20:13:38 GMT
Quenya
Ze keek naar hem en slikte even.'' Als ons meisje helemaal slaapt.'' Sprak ze rustig aangezien ze weer een beetje wakker was, doordat ze momenteel al weer zolang wakker was. Ze keek naar hun meisje, dat nu haar oogjes sloot, en de greep om de pluk haar van Jonathan, langzaam verslapte. Ze keek naar hun meisje en drukte die even een kus op het voorhoofd, en ze draaide zich bij, om veiligheid te zoeken bij haar ouders, wat een zeer vertederd beeld gaf. Serena kwam nu haar bedje uit, en liep naar hun toe.'' Papa.. Mama.. Ik had enge droom..'' Sprak het meisje half slaperig, en keek hun aan.'' Zijn er monsters in de kast?'' vroeg het meisje en keek naar de kast.'' Wil papa het monster in de kast weg jagen? papa heel sterk..''
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 19, 2013 20:21:12 GMT
Jonathan Zenker
Hij glimlachte kleintjes en keek naar hun dochtertje die nu in slaap viel. Hij was blij met hun kinderen, echt heel blij. Zijn ogen sloten even en keek op toen een van zijn oudere dochters naar hen toekwam. Hij glimlachte en legde voorzichtig Hope even in de armen van Quenya en liep naar de kast toe. "Er zit geen monster in de kast toe." Fluisterde hij en deed de kast open waar enkel kleren in lagen. "Wil je bij ons in bed Serena?" Vroeg hij zacht aan het meisje en streek even door haar haren heen met een glimlach. Hij was een goede vader, hij hield zielsveel van al zijn kinderen, en dat wilde hij ook zo houden natuurlijk
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 19, 2013 20:27:11 GMT
Quenya
Ze keek naar hun dochter en hoe Jonathan het meisje hielp, die toch even een beetje bang de kast na leek te zoeken of er echt niets in de kast zat. Ze zei daardoor ook niet echt direct wat en onderzocht de kast dan ook.'' Maar papa, waarom zag ik dat dan?'' vroeg ze en slijte even. Waarom zag ik dat dan toen ik sliep? '' vroeg ze en keek hem een beetje verbaasd aan maar knikte wel.'' Ik wil graag bij Papa en mama liggen.'' Jullie zijn de beste papa en mama van de hele wereld!'' sprak het meisje trots en ze klapte even kort in haar handjes en kroop al op het bed. Ze kon haast niet wachten tot hij er ook bij kwam en keek even naar haar zusje, die in de armen van haar moeder ondertussen lag te slapen, tegen de borst van Quenya aan.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 19, 2013 20:38:55 GMT
Jonathan Zenker
"Je gedachten spelen soms een gemeen spelletje met je." Zei hij zacht tegen haar en streek even door haar haren en ging rustig liggen op het bed naast Serena. "Moet ik Hope terug in haar wieg leggen Quenya?" Vroeg hij zacht aan haar. "Of weet je zeker dat je haar niet gaat pletten deze nacht?" Vroeg hij glimlachend en duwde een kusje op haar wang. Hij keek dan naar Serena en streek weer even over haar wang.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 19, 2013 21:00:56 GMT
Quenya
Ze keek naar hun dochters en glimlachte naar beide, en keek toen naar Jonathan.'' ik leg onze kleine meid wel even terug. Ik ben anders bang dat ze vannacht stikt.'' Sprak ze rustig en stond op, en legde de kleine meid naast haar broertje, en streek nog even over het wangetje, voor ze weer ging liggen bij Serena en Jonathan, en een arm om beide heen sloeg, en het meisje nu met een glimlach onder de dekens kroop, en naar haar vader keek en toen naar haar moeder, en kroop toen tegen haar vader aan. ''Weltrusten papa, Weltrusten Mama.'' Sprak ze rustig tegen hen.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 19, 2013 21:28:03 GMT
Jonathan Zenker
Hij lachte zachtjes en knikte. Hij hield Serena al wat tegen zich aan en sloeg ook een arm om beide heen toen Quenya weer bij hen ging liggen. Hij kroop nu ook onder de lakens en sloot zijn ogen al even, hij was moe. "Welterusten Serena, Welterusten Quenya. Ik hou van jullie beide." Zei hij zachtjes "En ik zal je beschermen voor al het slechte Serena, niet bang zijn." Zei hij zacht en streek even over haar wang en sloeg dan weer een arm om beide heen.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 19, 2013 21:35:52 GMT
Quenya
Ze glimlachte en hoorde de woorden van Jonathan die hij tegen hun dochter sprak. Ze vond zijn liefde geweldig en hij was een goede vader voor een kinderen, dat was zeker. Ze streek even door het haar van hun dochter, en legde daarna een arm om hun heen, en knikte even.'' Papa BEschermt je, en mama doet niet minder, Serena.'' Sprak ze rustig en glimlachte even.'' Weltrusten, mijn lieve meid, en jou lieve geweldige vader.'' Sprak ze met een glimlach naar JOnathan.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 19, 2013 22:14:14 GMT
Jonathan Zenker
Hij glimlachte kleintjes en streek over de zij van Quenya heen onder de lakens en trok de twee goed tegen zich aan zodat ze veilig waren bij hem. Hij hield echt zielsveel van alle kinderen en van Quenya natuurlijk. Ze mochten nooit meer afgenomen worden van hem, dat zou vreselijk zijn. Hij sloot zijn ogen nu en zuchtte. "Slaapwel lieverds." Fluisterde hij nog even en viel langzaam in slaap.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 19, 2013 22:20:14 GMT
Quenya
Ze zei eigenlijk al niets meer, Ze viel langzaam in slaap, net iets eerder voor ze de laatste woorden van Jonathan zelfs had gehoord. Ze zuchtte even in haar slaap, en viel langzaam in een fijne droom, een droom over haar en Jonatahn, en Serene en Larissa als bruidsmeisjes. Ze waren terug in Rivendel, en aan het trouwen.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jul 19, 2013 22:25:37 GMT
Jonathan Zenker
Hij droomde niet zo geweldig, maar het was geen nachtmerrie. Hij zag enkel vlagen van wolven, Silvana en hem en Quenya met de kinderen voorbij flitsen en dat was het wel. Hij viel dieper in slaap maar bleef waakzaam en greep hen iets beter vast in zijn slaap, om optimale bescherming te bieden
|
|