|
Post by Ireena Blackwood on Jul 19, 2013 22:30:44 GMT
Quenya
Ze sliep door tot de eerst vogels haar buiten lieten ontwaken en langzaam werd ze wakker terwijl ze om zich heen keek en even zichzelf een klein beetje uitrekte, zover ze dat kon uiteraard, door Jonathan en haar dochtertje, die beide nog leken te slapen. Ze bleef nog wel liggen, Vond de bescherming fijn die ze van haar mannetje kreeg. Misschien moesten ze vanavond maar eens terug gaan naar Rivendell, of in ieder geval snel. Ja Quenya wou eigenlijk heel graag naar huis toe.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jul 19, 2013 22:45:25 GMT
Jonathan Zenker
Hij had de tijd nog niet echt gehad om zijn nichtje echt te zien of om bij te praten met Silvana door alles wat gebeurde in deze tijd. Hij sliep inderdaad nog toen zij wakker was en hield beide ook nog steeds goed vast om hen goed te kunnen beschermen tegen zoveel mogelijk kwaad. Hij werd toch langzaam wakker toen een lichtstraal op zijn gezicht aankwam waardoor hij voorzichtig rechtop kroop en naar Quenya en Serena keek
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 20, 2013 7:11:00 GMT
quenya
Ze keek naar hem en glimlachte even toen ze zag dat hij zijn ogen opende.'' Heey liefje.'' Sprak ze zachtjes aangezien Serena nog heerlijk tegen haar vader aan lag te slapen. Als enige trouwens bijna, De drieling die nog bij dun was was ondertussen alweer zoet aan het spelen, en Dennis en het meisje waren door het bed heen gezakt, wat betekende dat ze zichzekf vannacht allebei onbewust hadden verandert en daardoor was het bed ingezakt, en hadden ze samen verder niets gevoeld, of gemerkt ervan.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jul 20, 2013 9:26:57 GMT
Jonathan Zenker
Hij glimlachte even naar haar toe die ook wakker was. "Goedemorgen." Fluisterde hij om Serena niet wakker te maken en streek over haar wang en ging weer liggen. Hij trok Serena wat beter tegen zich aan en duwde een kusje op haar voorhoofd en keek dan even rond in de kamer. Veel maakte het hem niet uit dat de meeste al speelden. Hij lag hier goed en fijn
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 20, 2013 9:41:40 GMT
Quenya
Ze keek naar hem en glimlachte even toen ze zijn hand over haar wang voelde gaan, en keek evenom. Quinten was de hele nacht wakker geweest, hij had zich veel te veel zorgen gemaakt over Kakiri waardoro hij de slaap niet had kunnen vatten. Serena Woelde kort bij de kus op haar voorhoofd, maar kroop verder tegen haar vader aan. larissa lag ook nog te slapen, alleen eigenlijk de drieling was wakker en de jongens gierde soms toch ene beetje van de pret die ze met elmaar hadden. Dennis werd nu langzaam wakker, evenals Larissa door het geluid van de jongens, en Larissa voegde zich al snel bij de drieling die aan het spelen waren. Ze waren eigenlijk door de kinderen al een beetje opgenomen als hun broers en zusje.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jul 20, 2013 10:13:37 GMT
Jonathan Zenker
Hij keek naar de drieling en zuchtte. Ze konden die 4 niet ook bij hun gezin houden. Ze hadden Quinten, Kakiri, Dennis, Galleus, Hope, Alexander, Larissa en Serena al. Als de drieling en het meisje daar bij kwamen zaten ze met 12 kinderen plus het kind dat er nog aankwam. Dat was nu al onhaalbaar voor hem. Hij streek door zijn haren heen en keek naar de kinderen en naar Serena die nog steeds rustig sliep, hij was er wel blij mee. Hij sloot zijn ogen ook weer even en zuchtte.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 20, 2013 10:20:09 GMT
Quenya
Zij had de plannen wel om de vier bij het gezin te houden, zeker voor Dennis het zusje. Aangezien die twee heel veel met elkaar konden delen, door dat ze momenteel precies dezelfde periode door maakte konden ze elkaar steunen, en ook hoe ze met elkaar om gingen, het was gewoon geweldig... Maar ja, Ze wist dat ze niet het alleen recht had.'' We moeten vandaag een gezin gaan zoeken voor ze Jonathan, al zie ik het meisje liever blijven in verband met dennis, een soort bondgenootje voor hem. Ze maken momenteel allebei natuurlijk een moeilijk periode door, de meeste ouders zouden haar al niet eens meer accepteren.'' Begon ze maar alvast. Maar ze vond het ook sneu hun uit elkaar te gaan trekken.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jul 20, 2013 11:29:42 GMT
Jonathan Zenker
Hij keek haar aan en zuchtte zachtjes. "Quenya, dat gaat niet." Zie hij meteen eerlijk tegen haar. "Ze moeten alle vier weg, we kunnen er niet nog meer kinderen bij nemen gewoon. Dat word te chaotisch en ik kan ze nu allemaal al amper bij houden." Sprak hij rustig tegen haar. "Ik weet dat ze niet echt meer geaccepteerd zou worden, maar ze moeten alle 4 samen weg. Sorry." Sprak hij tegen haar en keek haar aan. "Je kan de drieling ook niet van hun zus afnemen, dan heeft zij niemand meer die ze echt kent." Sprak hij zacht en keek haar weer aan.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 20, 2013 12:08:30 GMT
Quenya
Ze zuchtte even en keek naar de kineren vr een moment.'' Ik weet het liefje, maar bedenk je eens.. Welk gezin wil nu een Lycan hebben?'' ze keek hem in de ogen en kreeg gewoon even medelijden met het meisje vooral, de jongens zouden zeker een goede toekomst kunnen krijgen, maar het meisje... Die zou veracht worden als mensen erachter kwamen wat ze was. Misschien was het ook wel het goed wat in Quenya zat overigens, hetgeen wat Quenya iets zwakker maakte, ze wou iedereen helpen al kon het niet altijd. Zeker sinds ze de Relatie met Jonathan had, had ze daar een beetje lastvan, door de demonen Hormonen in haar die ze nu niet meer los kon laten op iedere man, met niemand kon ze tenslotte niet meer demon maken, met geen ander dan Jonathan had ze nog seks.. Ze zuchtte even en sloot haar ogen en draaide zich even om, niet om hem, maar om even naar de kinderen te kjken, en hopelijk had hij dat wel door. HEt meisje werd nu wakker en Amina kwam naar hun toe.'' Ik moet weg he?'' vroeg ze en keek hun aan. Ze had hun gesprek net gehoord, en haar hoofdje zakte een beetje.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jul 20, 2013 21:04:33 GMT
Jonathan Zenker
"Als de jongens weggaan gaat het meisje ook." Sprak hij nog eens duidelijk tegen haar en keek haar in de ogen. "Quenya, we hebben al 8 kinderen, inclusief die onderweg is. En met Kakiri erbij is dat al 9." Sprak hij en keek weer even naar Amina die nu wakker werd. Hij zuchtte zachtjes en streek door zijn haren. Ze konden haar niet wegdoen, maar ook niet houden. Hij keek naar Serena die nog sliep en zuchtte nogmaals diep. Wat konden ze doen? Ze konden de drieling ook niet scheiden. Het viel gewoon allemaal lastig.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jul 20, 2013 21:42:28 GMT
Quenya
Ze luisterde naar hem en ook naar het meisje. Ze konden hun niet van elkaar scheiden, ze wist het, maar ze kon van het meisje nu ook geen afscheid nemen, door wat het meisje had, en Dennis leek heel erg goed met het meisje op te kunnen schieten, en ze konden elkaar steunen. Ze zuchtte even en keek naar het meisje omdat Jonathan niets zei.''Amina, moet je lusiteren. Wij zijn al een groot gezin, we kunnen jullie helaas niet opvangen, zoals de rest. Maar we beloven hele leuke ouders voor jullie te zoeken.'' Sprak ze en amina kroop nu toch op het bed.'' Maar.. ik wil jullie als mijn papa en mama...'' sprak ze en de tranen sprongen in haar ogen terwijl ze nu tegen QUenya aan kroop en zachtjes begon te huilen. Quenya slikte en wist niet wat terug te zeggen tegen Jonathan en keek hem enkel maar een beetje hulpzoekend nu aan.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jul 20, 2013 21:50:03 GMT
Jonathan Zenker
Hij keek naar Amina en bleef liggen omdat Serena nog tegen hem aan sliep. Toen ze begon te huilen enbij hen op bed kroop kreeg hij toch een naar gevoel in zijn borst. Ze konden niet alle vier nog bij opvangen.. Hij zuchtte zachtjes en keek weer naar Amina en streek zacht over haar rug heen en keek naar Quenya. Hij wist ook niet wat te doen. Hij haalde weer diep adem en keek nu ook naar de drieling. En de drieling dan? Die konden ze dan ook niet zomaar wegdoen als Amina bleef.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jul 20, 2013 21:56:07 GMT
Quenya
Ze keek naar Jonathan en zag dat Serena door het gehuil ook langzaam wakker werd, en even naar haar vader keek.'' Papa, wie is er zo verdrietig?'' vroeg ze wat slaperig en keek even om zich heen terwijl Amina zachtjes bleef huilen. De Kinderen hadden met zijn vieren totaal geen sterke band met elkaar, iets wat misschien hier in in hun voordeel kon werken, want de drieling vond het wel fijn hier, maar wou niet blijve.'Amina, ga maar even spelen oke? er is nu nog niets aan de hand..'' Sprak ze en liet het meisje los, wat haar traantjes een beetje weg veegde.'' Zullen wij even naar de andere kamer, Jonathan lieverd, kunnen we het er even over hebben zonder al die nieuwsgierige oogjes en oortjes.''
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jul 20, 2013 22:07:58 GMT
Jonathan Zenker
Hij zuchtte zachtjes en keek naar Serena die nu wakker werd. "Amina is wat verdrietig lieverd. Ga maar met je zusje en Amina spelen." Zei ij zachtjes tegen zijn dochter en gaf haar een kus op haar vooroofd en keek dan weer naar Quenya en knikte even. "Is goed lieverd." Zei hij zacht tegen haar en stond rustig op terwijl hij Serena losliet. Hij nam de hand van Quenya vast en streek over haar vingers heen. "Kom op, dan gaan we lieverd." Zei hij zachtjes.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jul 20, 2013 22:18:43 GMT
Quenya
Ze keek naar hem en glimlachte even.'' Wou jij naakt over de gangen lief? ik niet echt hoor.'' Sprak ze grappend en liet even zijn hand los en trok even haar jurk aan. De rode uiteraard, en deed de mantel er vandaag maar weer eens bij aan, en trok die een beetje over haar blonde haren heen, zodat enkel haar gezicht goed te zien was. en een paar blonde plukken sierlijk langs haar gezicht vielen. Ze glimlachte even en keek toen naar hem.'' Nu kunnen we gaan mijn lief.'' Sprak ze en haalde haar ketting even boven de kleding, die kort even opglimde, maar daarna rustig om haar nek bleef hangen, over haar rode jurk heen.
|
|