|
Post by Jessica Malone on May 27, 2013 17:18:39 GMT
Jonathan Zenker
Hij nam Hope rustig aan toen die werd aangegeven en legde die zacht tegen de borst van Galleus. "Hou haar ook een beetje vast alsjeblieft." Zei hij zacht tegen hem en wachtte rustig tot Quenya op haar paard zat en de wachters ook zodat ze rustig konden vertrekken. Een groepje wachters gingen eerst en hij volgde rustig.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 27, 2013 17:24:19 GMT
Quenya
Ze slikte, en keek even naar het Meisje in haar armen wat in slaap viel en Gallues knikte.'' Ja papa.'' Sprak de jongen netjes en keek hem even aan, terwijl hij naar het meisje keek wat nu ook even gaapte en langzaam in slaap begon te vallen. Ze reed netjes naast Larissa en Serene, een beetje achteraan, om alle kinderen goed in de gaten te kunnen houden. Ze wou er geen een meer kwijt nu.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 27, 2013 17:26:44 GMT
Jonathan Zenker
Hij hield zich wat vooraan zodat hij enige gevaren kon zien aankomen. Het zou geen al te lange reis zijn, maar ook niet echt een korte. Ze kwamen er wel tegen dat de avond zou vallen. Hij bleef rustig zitten in het zadel en reed rustig verder achter de wachters van Mirkwood aan. Hij zou blij zijn zijn zus eindelijk weer eens te zien, hij had haar wel gemist natuurlijk. Hij had haar al enkele maanden niet meer gezien.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 27, 2013 17:43:55 GMT
Quenya
Ze keek naar hem en glimlachte even naar Jonathan. Ze had weinig zin om te reizen en ze had last van haar buik momenteel, terwijl ze niet zwanger was, of wat dan ook.. en daarom vond ze het vreemd eigenlijk, waarom ze die buikpijn voelde, maar liet niets zien aan jonathan of aan de kinderen, dat ze er last van had.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 27, 2013 17:54:56 GMT
Jonathan Zenker
Hij glimlachte even terug naar haar en hoopte maar dat ze er snel waren. Hij zelf hield niet van reizen, maar hij wilde gewoon graag zijn zusje weer eens zien. De avond begon nu langzaam te vallern en de wachters vertelde dat het niet ver meer was. Daar mocht hij op hopen, hij had last van zijn kont door de hele tijd in datzadel te blijven zitten.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 27, 2013 18:15:11 GMT
Quenya
Ze was helemaal bekaf , en hoorde gelukkig dat ze er bijna waren, want de meiden vielen ook haast in slaap op hun pony, dat zag je overduidelijk, dat die ook snel moesten rusten." We zijn er bijna." Zei ze bemoedigend tegen de twee meiden die even naar hun moeder keken, maar ze waren moe." Ik ben moe mama.." Begon Larissa al te klagen." Ik ook.." Sprak serena vervolgens weer
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 27, 2013 18:23:52 GMT
Jonathan Zenker
Hij moest zeggen dat hij ook moe was, maar zag Mirkwood al. Nog maar een minuutje en dan zouden ze er al zijn waar hij zeer blij mee was omdat bijna alle kinderen wel moe leken te zijn, wat ook begrijpelijk was. Hij steeg af toen ze ze waren en nam Hope weer rustig op en tilde Galleus ook uit het zadel. "Zo." Zei hij zachtjes en keek naar de kinderen. "Jullie gaan zo allemaal maar eens slapen." Zei hij zachtjes
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 27, 2013 19:03:33 GMT
Quenya
Ze reed nu dichter naar Jonathan toe, en glimlachte even bij het zien van de prachtige bomen, en de kinderen keken toch ook even hun ogen uit, het was natuurlijk voor hen ook een hele andere omgeving dan ze gewend waren. Ze glimlachte even en keek naar Jonathan.'' Daar zijn we dan. Nu gauw je zuster vinden, en haar kindje terug geven.'' sprak ze rustig. Legolas lag nog steeds op het bed, het ging niet goed met hem.. zijn pijn leek allen maar erger te worden. Zijn ogen kleurden om de zoveel tijd compleet wit, door de necromancer, die hem nog licht in bezit had, en hij maakte er dan een schrapend stikkend geluid bij, maar die werd daarna weer normaal.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 27, 2013 19:23:02 GMT
Jonathan Zenker
Hij keek naar Quenya en knikte even. Dat moet wel lukken." Zei hij rustg tegen haar en keek naar de huizen in de bomen en glimlachte even. Zou Silvana geweldig vinden met haar hoogtevrees. Silvana zat de hele tijd heen en weer te weven op het bed, haar duim tussen haar tanden en haar ogen op Legolas gericht. Telkens als hij die geluiden maakte stopte ze met bewegen, en toen hij weer normaal deed weefde ze weer heen en weer. Ze wilde snel haar dochtertje terug, en ook dat Legolas weer normaal werd. Ze wilde niet dat ze hem ook verloor. Jonathan zette zijn paard even vast en deed de pony's ook rustig. Ze werden naar het liftje geleid om naar boven te gaan. Hij ging wel als laatste. Hij liet de kinderen er eerst maar instappen.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 27, 2013 21:18:28 GMT
Quenya
Ze liep naar het liftje en stapte in en de kinderen ook. Er was nog ruimte voor Jonathan, en daarom wachtte ze tot dat hij er ook op stond voor de lift naar boven werd gehezen , en ze begeleid werden naar het huis." Ze zijn in de slaapkamer." sprak een bediende." Mijn koningin, mijn koning, er is bezoek." Werd er gesproken en Quenya liep naar de slaapkamer en keek naar Silvana." Silvana , je kleine meid." Sprak ze en net op dat moment begon Legolas weer vreemd te doen, en ze legde snel het kindje in de wieg en liep naar hem toe." Necromancer.." Constanteerde ze direct en pakte haar ketting tevoorschijn, en begon te mompelen . Nu moest je haar absoluut niet uit haar concentratie halen..
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 27, 2013 21:22:53 GMT
Jonathan Zenker
Hij stapte dan ok maar rustig de lift op en wachtte rustig tot ze boven waren. Silvana bleef wat heen en weer weven tot Legolas het weer kreeg n ze weer doodstil zat. Ze hoorde over het bezoek en keek daarom even op en haar ogen werden groot toen ze Quenya, haar broer en hun gezinnetje zag, en haar meisje! Ze schoot meteen van het bed af naar Alatáriël toe en nam haar meteen in haar armen, daarna gaf ze Jonathan pas een kus op de wang en een knuffel. Ze bleef nu bij Queny uit de buurt, die was toch bezig met iets.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 27, 2013 21:46:56 GMT
Quenya
Ze mompelde even voor een moment en Legolas kreunde en steunde, en het klonk of Quenya hem aan het vermoorden was, maar integendeel na een goede minuut kuchelde legolas en een soort zwart stof haalde Quenya eruit en ze keek even rond en stopte het weg in een pot." Laat dit niet ontsnappen." Sprak ze en zakte door haar benen heen, ze had duidelijk door de hersenschudding nu net even teveel energie gebruikt had. Ze zette de pot weg en kwam weer overeind, maar duidelijk moe. Legolas lag nu te slapen, alsof er niet aan de hand was." Rust.. Laat hem vooral ondanks dat ik de pijn heb weg gehaald niet lopen. Hij moest minstens 24 uur nu plat op zijn rug liggen. Informeerde ze Silvana even en hoorde dat Hope begon te huilen.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 27, 2013 21:52:37 GMT
Jonathan Zenker
Silvana gaf een knik naar Quenya toe dat ze het begreep en Jonathan dook meteen naar Quenya toe om haar te ondersteunen. "Zal ik doen Quenya." Zei ze zachtjes tegen haar en keek naar Alatáriël die nu vredig lag te slapen tegen haar borst aan. Ze schoof de wieg heel dicht tegen het bed aan nu aan haar kan en legde het meisje er zachtjes in. Jonathan hield Hope rustig vast en keek naar Quenya. "Leid hun maar naar de vrije kamers. Ze kiezen zelf hoeveel kamers ze zouden willen." Zei hij zacht. Er waren 4 vrije kamers, 1 grote, en 3 wat kleinere. Ze zagen zelf dus maar.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 27, 2013 22:14:05 GMT
Quenya
Ze keek naar hem." Het gaat wel, jonathan, bedankt." Sprak ze toen hij haar een beetje op.ving en hoorde Hope nog huilen." Mag ik zo onze kleine meid?" Vroeg ze rustig, duidelijk dat ze eigenlijk niemand meer vertrouwde hier, bang nu ook haar dochter kwijt te raken Ze was haar zoontje al kwijt, al was die dichterbij dan ze dacht, hij en Pallador beschermde deze wouden, en waren vrij nabij.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 28, 2013 5:07:42 GMT
Jonathan Zenker
Hij keek haar rustig aan en gaf een knikje. "Ik breng je eerst naar de kamer zodat je kan gaan zitten met Hope." Zei hij zachtjes. "Het is fijn dat jullie zijn gekomen, enkel sorry voor dat het niet zo een beste dag was." Zei Silvana nog zachtjes, ze was kapot moe door alles en dommelde dan ook weer tegen Legolas in slaap. Jonathan sloeg zijn vrije arm om Quenya heen en trok haar mee naar de kamer die ze kregen en legde haar daar op het bed en gaf haar Hope nu aan. "Wil je de familiekamer hebben zodat de kinderen er allemaal bij kunnen of apart?"
|
|