|
Post by Sara Gather on Aug 20, 2013 18:51:41 GMT
Sara Gather
Ze hobbelde een beetje verder en had uiteindelijk toch een goed plekje gevonden waar ze ook een vuurtje kon maken zonder het hele bos in brand te zetten. Ze zette haar merrie vast aan een boom en zocht meteen hout en lianen in het bos om een hutje te maken. Met een mes dat ze mee had maakte ze punten op de stevige takken en stokken en stak die met de punt dan in de grond zodat die stevig stond. Ze maakt die met de lianen aan elkaar vast en hield af en toe de lucht in de gaten. Ze moest snel, vrij snel voordat het donker werd en ze zonder schuilplaats zat voor de nacht. Ze moest ook nog een soort stalletje of afdak hebben voor haar paard..
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 20, 2013 20:54:22 GMT
Solomon Kane
Hij voelde hoe hij vast gegrepen werd en hij draaide zich misschien iets te vijandig om en keek hem aan met dezelfde moordlust in zijn ogen als hij meestal had.'' laat mij alsjeblieft los meneer. God zij met u dat u mij geholpen heeft, maar ik ga voor nu. Ik mag niet van mijn pad afwijken. Ik moet doorgaan. God zegene u.'' sprak hij enkel en wou zich los rukken nu, om vervolgens gewoon verder te lopen. Zijn pad volgen, die hopelijk naar de verlossing leidde. Hij had wel last van zijn hoofd, maar dat negeerde Solomon momenteel volledig
|
|
|
Post by Rafe McCawley on Aug 20, 2013 20:59:06 GMT
Percival Hij fronste toen hij de man hoorde spreken " God zal u echt niet afschieten als u even wat rust neem "S prak die tegen de man die zo snel mogelijk weer weg wilde. " Eet met mij mee en dan kunt u gaan "Sprak die rustig en streek even over zijn arm terwijl hij naar de man bleef kijken. Waarom had die man zoveel haast echt dat kon die niet begrijpen
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 20, 2013 21:07:34 GMT
Sara Gather
Ze was nog steeds bezig met haar hutje, het schoot niet op. Ze maakte toch eerst de stal voor har merrie, die had eerder bescherming nodig, enzij kon wel in de stal bij haar paard toch? Ze maakte die snel af en was erna toch al vrij snel kapot. Ze zuchtte zacht en zette de merrie in de stal die ze had gemaakt en zorgde voor wat houtsnippers die ze over had als vloerbedekking voor het dier. Ze zadelde het dier af en maakte het zadel een kussen voor zich. De merrie ging rustig liggen en keek een beetje rond. Straks of morgen moest ze weer water halen voor hen beide, en weer wat te eten. Ze zuchtte en sloot haar ogen eventjes. Ze was moe.. En ze moest nu pas nadenken over wat er was gebeurd met die twee mannen eigenlijk.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 20, 2013 21:14:15 GMT
Solomon Kane
Hij keek naar hem en schudde zijn hoofd.'' n Dat weet ik meneer, maar mijn tocht is voor mij belangrijk. Ik moet doorzetten, tot ik mijn plek heb gevonden.'' Vertelde hij de man en keek rustig naar hem, maar al snel schudde hij opnieuw zijn hoofd op zijn vraag.'' Het spijt me, mijn edele ridder, dat kan ik niet aan nemen. Misschie kruizen onze paden ons nog eens. God zegent u, en uw familie en vrienden.'' Sprak hij en haalde zich nu langzaam los uit zijn greep, al zou de man ook wel merken dat Solomon niet zomaar een Pelgrim was, zoals hij zich momenteel voor deed. Want zijn armen en alles was toch echt wat te gespierd voor een pelgrim, als je het goed bekeek.
|
|
|
Post by Rafe McCawley on Aug 20, 2013 21:17:02 GMT
Percival Hij voelde hoe de man zich los wurmde en hij keek naar hem. Er was meer met deze man maar hij kon niet plaatste wat .Het was niet zomaar een reizier dat was niet mogelijk " Zal ik met uw mee mogen trekken naar het volgende dorp ? " Vroeg die rustig " Als heeft u het niet nodig voor bescherming want zo te zien heeft u de nodige spieren er wel voor "S prak die doelend op de armen van de man
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 20, 2013 21:29:34 GMT
Solomon Kane
Hij keek naar hem en schudde zijn hoofd.''Het spijt me meneer, maar dat mag ik niet aan nemen.Mijn reis mag geen geweld bevatten. Dat heb ik afgezworen. Ik reis graag alleen, zoals God mij dat heeft voor geschreven. Fijne dag nog, mijn edele ridder.'' Sprak hij en keek hem nog kort aan, waarna hij vertrok. HIj vertelde hem verder niets meer. De spieren had hij dan bij gehouden, maar het zou hem beschermen tegen de duivel, en daar ging het hem enkel om. Hij liep het dopr uit, rustig richting het bos.
|
|
|
Post by Rafe McCawley on Aug 20, 2013 21:34:43 GMT
Percival Vreemd keek hij de man na. Ja een vreemde vogel was het dat was zeker. Hij keek hem na tot hij een stuk kleiner geworden was door de afstand. Hij draaide zich om terug de herberg in waar hij aan de tafel ging zitten en zijn eten werd gebracht. Maar de man kreeg hij maar niet uit zijn hoofd. Rare vogel dat het was maar toch had die man iets maar hij kon er zijn vinger niet op leggen
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 20, 2013 23:47:25 GMT
Sara Gather
Ze keek naar haar merrie die was gaan liggen en een beetje rondkeek. Ze zou beter nu water halen, dat was toch het beste. Ze stond maar weer op en aaide het dier even. "Ik ben zo terug. Wacht hier even." Zei ze tegen het dier en nam twee houten emmers mee om water te halen voor haar en voor haar paard. Dan ging ze straks nog wel wat gras plukken voor het dier, ze kon buiten nog een beetje gaan grazen, moest ze wel even een omheining maken. Ze haalde het water en zette één emmer voor haar merrie neer die meteen begon te drinken. Zelf dronk ze een paar slokjes en gaf de rest van het water ook aan het dier dat het gewoon opdronk. Sara haalde snel nog twee emmers en begon dan vlug aan een kleine omheining aan het stalletje zodat het dier kon grazen. Het was hoog gras dus.. Ze was na een tijdje klaar en liet de merrie los die meteen begon te grazen aan het hekje dat ze had gemaakt. Ze ging weer liggen en zuchtte, dit ging nog lang duren.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 21, 2013 9:49:43 GMT
Solomon Kane
Hij zuchtte en dacht even aan de man die hij net zag. Maar hij kon geen enkel risico nemen, met niemand niet eigenlijk. Zelfs hij kon wel iemand van de duivel zijn, en hij moest daardoor gewoon dat soort mensen ontwijken. Hij zuchtte even terwijl hij verder liep, en even een vrouw met water zag zeulen, maar er weinig aandacht verder aan besteedde. Hij merkte een hutje op, verderop, nou ja, hutje, meer een stal. Het was mooi gemaakt, moest hij eerlijk zeggen, maar veel aandacht besteedde hij er verder niet aan, hij liep gewoon door op dit moment, terwijl hij zijn weg uit stippelde, en een beetje naar de bomen keek, waar hij in kon gaan liggen vannacht. Want de nacht begon langzaam te vallen, en hij moest op dit pad blijven.. Hij kon niet even leuk naar een herberg gaan..
|
|
|
Post by Rafe McCawley on Aug 21, 2013 9:56:44 GMT
Percival Nadat hij gegeten had had hij de herbergier betaald. Hij kon kiezen of hier blijven voor de nacht of door trekken naar de stad waar hij naar op weg was voordat hij de man van net had gevonden. Hij besloot het tweede en misschien kwam hij die man ook nog wel tegen. Hij betaalde ook de kamer en de stal van de schimmel en liep naar het dier waar hij opsteeg. RUstig draafde hij bij de herberg weg het dorpje uit en toen die eenmaal in het bos was zette hij de schimmel aan tot galop. Hij zou door moeten rijden voordat het aarde donker werd hier in het bos. Oke in het donker zou het er wel raar uit zien. 4 galopereden witte benen en verder was er niks te zien van de schimmel door het kleed wat er over heen lag
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 21, 2013 10:09:37 GMT
Sara Gather
Ze zette het water weer rustig in de stal en aaide haar merrie nog eventjes die rustig verder graasde en even opkeek toen er een man leek voorbij te komen. Sara keek ook even op en haar ogen werden even groot. "Dat is die man van net." Fluisterde ze tegen haar merrie die haar aankeek. Waar ging die nou eigenlijk heen? Ze was er wel nieuwsgierig naar maar als hij zo'n haast leek te hebben was het misschien niet best om er acher te gaan dartelen. De merrie hinnikte eens luid. Ze konden hem ngo zien lopen, dus heel ver was hij nog niet. Maar hij wilde dit allemaal niet achterlaten. Ze zuchtte. Rovers kwamen in dit deel van het bos niet normaal gezien.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 21, 2013 10:35:35 GMT
Solomon Kane hij zuchtte even en keek even op, terwijl hij in de verte diverse paarden zag aan komen galloperen. BHij schrok, aangezien er een gemaskerde ruiter tussen zat. Hij dook achter een boom, en hoorde ruiters langs razen, en hij sloot zijn ogen even voor een moment, al hoorde hij ze wel langzamer rijden voor een moemnt, en duidelijk dat de groep richting het dorp ging, waar hij net zat, en hij slikte even voor een moment. Al snel hoorde je vanuit hier de paniek uitbreken, Gegil, en mensen die werden vermoord. Geluiden die voor hem niet onbekend waren, maar hij nu compleet negeerde. Naam: Marcus Kane geslacht: m leeftijd: 40 Karakter: Marcus was vroeger arrogant, in zichzelf, en gaf om niemand eigenlijk. Maar sinds de val is hij verandert. HIj was in coma geraakt, waardoor hij veel vergat, en door de magie die Malachi op hem uitvoerde, kwam hij bij, en was hij niet meer als een kasplantje, een volgeling van alles wat er gebeurde. Nu in hij volledig onder de invloed van Malchi, plundert dorpen, overvalt ze en ranselt soldaten voor Malachi. Geschiedenis: Marcus is geboren als de dudielijk oudere broer van Solomon, in het kasteel van hun vader. Hij was altijd de troon opvolger, en eigenlijk een flinke hand boven het hoofd gehouden. Tot op de dag, dat hij op een afgrond stond met een meisje te prutsen, en Solomon hem tegen hield. met de woorden '' YOU HAVE NOTHING! I'VE GOT ALL!'' werd hij van de afgrond geduwd, en overleefde MArcus dit, al vwel vreselijk verwond, en verminkt. Hij raakte in coma, en zijn vader kwam met Malachi, die hem uit de coma hielp, en de rest vanaf dan.. Tja marcus was marcus niet meer. Hij kreeg een kracht( zie gave) en begon een leren masker te dragen om zijn verminkte gezicht te verbergen. En zijn leven bestaat nu alleen nog maar uit roven, plunderen en mensen betoveren voor Malachi. Foto/Uiterlijk: evt. Gave: Marcus kan dankzij Malachi mensen tot hem maken. Hij plaatst dan de handen op je hoofd, je ogen worden zwart, en je behoort tot hem, en Malachi. Je kan dan niet meer voor jezelf denekn, en voert alles uit, wat marcus jou ook in je gedachten stuurt. Extra: alles is denk ik duidelijk?
|
|
|
Post by Jim Moriarty on Aug 21, 2013 11:53:10 GMT
Naam: Malachi geslacht: m leeftijd:2000 Karakter: Malachi is iemand met geen greintje gevoel in zich, hij is behoorlijk recht voor zijn raap en om het feit dat hij geen gevoel heeft kan het hem ook helemaal niks schelen of er iemand dood gaat of word gemarteld, hij ziet het als een amusement. Het moet echter wel zo gaan zoals hij dat wil, zijn wil is wet. Hem tegen spreken is dan ook wel het laatste wat je wilt doen. Hij zal vast wel naar je luisteren, ja want anders is het zo moeilijk om een comment terug te geven, dat hij niet het antwoord geeft dat jij wenst nou dat is pech hebben dan, cause maybe one day it just might be your lucky day. Geschiedenis: Malachi komt uit een oude bloedlijn van tovenaars en was toen niet degene die hij nu is. Maar donkere tijden vielen over zijn thuis grond en hij heeft zijn hele familie uit gemoord zien worden. Hij raakte verbittert en het duurde niet lang of zijn gevoel ebde compleet weg, hij moorde iedereen uit die hem in zijn weg stond door het gebruik van zijn magie. Malachi kwam kwam in de hel terecht en het was niet voor dat de vader van Solomon een deal sloot met de duivel dat hij weer uit de hel kwam. Hij maakte de oudste zoon beter maar veranderde hem tevens ook in de gevreesde gemaskerde ruiter. Zo gauw hij de troon heeft bestegen is er niemand die hem tegen spreekt of ze zullen sterven of slaven worden. Foto/Uiterlijk: ruthlessculture.files.wordpress.com/2010/02/kane4.jpgevt. Gave: genoeg Extra:
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 21, 2013 12:37:51 GMT
Marcus Kane
Hij reed momenteel met 7 mannen richting het dorp, terwijl hij niets zei, niets deed verder, alleen maar reed. Hij reed het dorp in, gaf de mannen het bevel vrouwen op te pakken, en in de naderende kooi te gooien, net zoals kinderen. Elke man te kruizigen die maar in de weg liep, en de sterkste te sparen en naar hem toe te brengen. Hij deed niets eigenlijk, liet de mannen het werk doen, terwijl hij zelf op zijn inktzwarte paard bleef zitten, afwachtend tot het dorp zou branden, en hij zjn werk mocht doen bij enkele mannen. Vrouwen gilden, mannen wetden vermoord, binnen nog geen eens een uur was het hele dorp verandert in een regelrechte nachtmerrie.
|
|