|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 20, 2013 12:51:58 GMT
In 1605 heerst Malachi over de landen die eens van de familie Kane waren. De familie die eens groots waren, en deze landen goed regeerde, zijn allen weg. Malachi, een kwaardaaride tovenaar heeft hier voor gezorgd. De vader van de Twee zonen Solomon en Marcus, heeft een deal met de duivel gesloten om zijn land te redden, en zijn zoon, die in het ravijn was gedonderd en op sterven lag. Althans in coma. De duivel zond hem de Tovenaar Malachi. Die maakte zijn zoon beter, maar veranderde hem in de gevreesde Gemaskerde ruiter die over de landen rijd, en in opdracht van zijn meester 'Terror' verspreid over de landen. Malachi bestijgt de troon, maar zou deze duisternis ooit eindigen? de moorden? iedereen die zich maar tegen hem verzet gaat dood, of word slaaf.. De tijden worden zwaarder.... En Solomon heeft zich afgezworen om ooit terug te keren naar zijn thuis grond. Overleef jij het?
Uitleg
Oke de intro vertelt de verhaallijn van dit verhaal. We leven in Engeland, in het jaar 1605. Je speelt een burger, strijder, verzin iets dichterlijks. Je leeft in een tijd van onderdrukking, duidelijk. Hardop praten over de duistere krachten kan al je gevaar zijn. Er leven in dit land heksen en tovenaar, priesters en dominees, maar niemand is even betrouwbaar als het lijkt... Vooral de heksen niet. Sta jij op tegen al het kwade? ga jij op tegen Malachi? Solomon( chantal ) zal het zeker niet gaan doen.... Of bewijs jij dat hij juist wel degene is die het moet doen? alles heeft geen einde, en alles staat open. Wees de held in je eigen verhaal... Want een ding is zeker, de wereld verzakt nog verder in de duisternis, iedere dag meer.. De RPG is gebaseerd op de film: Solomon Kane, MAAR zolang je je aan het verhaal houd zoals hier beschreven staat, hoef je de film verder niet te kennen!
Meedoen?
Dit lijstje even invullen:
Naam: geslacht: m/v leeftijd: Karakter: Geschiedenis: Foto/Uiterlijk: evt. Gave: ( bijv. heks) Extra:
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 20, 2013 13:15:16 GMT
Naam: Solomon Kane geslacht: m leeftijd: 34 Karakter: Solomon is van ouds een moordenaar volgens velen. Hij maakt mensen af zonder dat hij er een momentje spijt van heeft. een constante moordlust is ook in de ogen van Solomon te ontdekken. Maar sinds de gebeurtenis met de duivel herken je deze solomon niet meer terug. Hij geeft wel toe dat hij daadwerkelijk mensen uitroeien niet erg vind, maar hij wil het leven van een goede man te leven, en probeert dit ook te evenaren. Zijn moordlust hangt nog altijd in zijn ogen, maar hij heeft iedere vorm van geweld afgezworen. Geschiedenis: Solomon is geboren op het kasteel kane, 34 jaar geleden inmiddels. De jongen heeft een strenge opvoeding gehad, omdat zijn oudere broer marcus de troon bestijgt, en hij moest goed opgevoed worden, want zijn vader had altijd al de plannen om de jonge Solomon naar de Abdij te brenegn. Op zijn 14de was dit moment. Echter was Solomon het hier dus absoluut niet mee eens, die wou het niet, hij vertikte het zelfs eigenlijk. Hij liep weg, zijn thuisland verlatend, en groeide verder op de landerijen op, en ging bij het leger, waar hij kapitein werd. Hij werd leider van een compleet team, wat goed ging, tot op een jaar geleden in Zuid Afrika. Hij zag zijn hele team vermoord worden, en zelf de duivel zijn reaper in de ogen te kijken. Hij zwoor per direct al het geweld af, en ging in een klooster wonen. Hij is nu, een jaar later daar weg en reist als Pelgrim. zonder enige vorm van geweld. Foto/Uiterlijk: evt. Gave: X Extra: x
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 20, 2013 14:23:04 GMT
Dit lijstje even invullen:
Naam: Sara Gather geslacht: V leeftijd: 17 jaar Karakter: Ze is niet erg sociaal maar wel vrij vriendelijk naar andere mensen toe. Ze is beschermend over degene die ze lief heeft. Ze houd van de natuur en je kan haar altijd vinden voor een praatje zolang jij maar begint met praten, anders zegt ze geen woord. Ze word ook vrij snel kwaad door een kort lontje of heel verdrietig en zelfbeschermend waardoor ze dan altijd weg wilt duiken of wegrennen. Dus ze heeft maar een klein hartje als het om kwaad gaat ook al kan ze goed overweg met zwaarden door haar vader, dus dat is een punt om mee op te passen Geschiedenis: Van jongs af aan werd ze geteisterd door haar grote broer die echt in alles uitblonk en haar ouders zo trots maakte. Hij wreef het er altijd in dat ze vreselijk was, dat ze niets waard was dus heeft ze zo een klein hartje gekregen en is ze snel verdrietig en van streek. Toen ze 9 jaar werd, kreeg ze toch aandacht van haar ouders en leerde ze vechten net als haar broer om zich toch te kunnen beschermen, de training duurde 6 jaar, tegen dan was ze sterker als haar broer geworden omdat zij het met meer wilskracht deed. Ze ging uit huis toen ze 15 was en woonde bij een vriendin in omdat haar ouders begonnen af te takelen. Toen ze 16 werd kreeg ze te horen dat haar ouders overleden waren, nou ja vermoord door haar broer. Ze ontwijkt haar broer nu de hele tijd omdat ze wel geruchten had gehoord dat hij nog achter har aan kwam, dat zij niet sterker mocht zijn dan hem. Ze is dan ook dagelijks op de vlucht in de bossen tot de dag van vandaag, en overleeft op alles wat ze kan vinden in kleine hoeveelheden om de natuur niet te verstoren. Foto/Uiterlijk: zie ava maar dan volledig blond evt. Gave: x Extra: x
|
|
|
Post by Rafe McCawley on Aug 20, 2013 14:48:08 GMT
Naam: Percival geslacht: m leeftijd: 24 Karakter/Geschiedenis Percival is een rustige man die liever zijn grote kracht de problemen op laat lossen inplaats van te praten. Maar hij is ook zacht, vriendelijk, moedig en loyaal. Hij is een goede vriend van Lancelot, al is het onbekend wanneer of hoe de twee ontmoetten. Percival is bereid te vechten voor ookal kan het zijn dood zijn. Als het maar voor het goede is. Percival geeft ook veel over de inwoners van de plaatsen waar hij wel eens komt en riskeerde zijn leven graag voor hun. Onder zijn brute kracht blijkt wel een lief klein hart te zitten Foto/Uiterlijk: www.deviantart.com/art/Percival-346281999evt. Gave: x Extra: Hij is een ridden die vecht voor de vrijheid van Engeland
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 20, 2013 14:51:11 GMT
Solomon Kane
Hij liep met zijn vrij lange mantel over de weg heen. hij was momenteel net eigenlijk uit het klooster gegaan, omdat hij zijn weg elders moest zoeken, want het klooster had zijn klaaggezang meer dan eens gehoort. Zijn klaaggezang, want zijn ziel was gedoemd. En de enige weg om het te ontwijken, moest hij geweld ontwijken. Hij liep rustig met zijn houten wandelstok over de weg heen, terwijl hij zijn omgeving eigenlijk nauwlettend in de gaten hield. Hij wou namelijk geen problemen hebben momenteel met wie dan ook. Geweld was zijn passie niet meer, al kon hij er niets aan doen dan de constante moordlust in zijn ogen hing.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 20, 2013 15:20:20 GMT
Sara Gather
Ze zat weer in het huis van haar vriendin, al wilde ze langzaam aan eindelijk ergens veiliger gaan wonen, verder weg van haar broer, maar ze had weinig geld, ze kon niets anders kopen. Ze kon wel een eigen hutje maken diep in de bossen, dat was een idee. Ze zuchtte en ruimde haar laatste spullen bij elkaar en maakte de zakken vast aan het zadel van haar paard. Voor het dier moest ze toch ook naar een rustigere plek vertrekken, het was hier veel te druk met al die mensen. Ze gaf haar vriendin drie kussen op de wang, zei vaarwel en klom op het zadel van haar merrie die meteen op haar plek rondtrappelde. Ze controleerde alles nog even, ook haar wapens. Haar zwaarden waren ook belangrijk wilde ze in het wild een tijd overleven. Toen ze alles leek te hebben vertrok ze rustg, zwaaide haar vriendin nog gedag en trappelde dan met haar merrie richting de bossen verderop. Ze moest wel een tijd doorrijden op een grote weg, maar dat vond ze niet erg. Ze moesten wel een veilig plekje te vinden krijgen, anders had het geen nut.
|
|
|
Post by Rafe McCawley on Aug 20, 2013 15:27:45 GMT
Percival Een in harnas gehulde ridder reed op een schimmel door de bossen heen. Nou wat er nog van over was. Door de modder waren de benen van het dier eerder zwart dan wit en het kleed wat het dier droeg zorgde er natuurlijk ook voor dat een gedeelte van de schimmel zijn vacht bedenkt was. Alleen de onderkant van de hals van het dier was niet bedenkt. Verder was het hele dier bijna bedekt. De jonge genaamd percival had geen vaste woonplaats maar trok van stad tot stad om daar te helpen om de vrede te bewaren. Zijn harnas was ook niet zoals elk harnas. Zijn borst was een harnas net als zijn schouders. Maar zijn armen waren alleen bedenkt met malienkolder. Zijn boven en onderbenen waren alleen bedenkt met het harnas. Aan zijn handen droeg hij handschoenen en zijn voeten waren gestoken in 2 zwarte laarzen. Nee een normaal harnas daar paste Percival niet in, aangezien hij veel te breed gebouwd was. Rustig galpoeerde hij met de schimmel verder op weg naar het volgende stadje.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 20, 2013 15:42:16 GMT
Solomon Kane
Hij vervolgde zijn weg over het pad, wat hem in de verte zou leiden naar een bos. een bOs dat er niet al te lekker voor stond, voor mensen die alleen reisden en daardoor ook vrij gevaarlijk. Maar het stukje angst, dat kende Solomon eigenlijk helemaal niet, en dus nu ook eigenlijk niet. Een kar riep hem even'' he pelgrim. Deze wegen zijn gevaarlijk om alleen over te reizen.'' sprak de man tegen hem.'' U kunt met ons mee door de bossen.'' stelde de man aan hem voor, maar Solomon sloeg het af.'' Dat is heel vriendelijk van u, maar ik reis liever alleen.'' sprak hij en de man reed verder, waarna ook Solomon verder liep, richting de bossen, waar hij onverwacht werd gepakt door drie rovers.'' Kijk een reizende pelgrim..'' sprak een van de mannen.'' Reis je alleen Pelgrim?'' sprak hij en een van de mannen greep hem vast, en pakte ook een hem bij zijn haren.'' kijk, hij heeft allemaal rare perkamenten in zijn tas.. Hij is een tovenaar!'' sprak de derde man.'' laten we hem verbranden!'' sprak hij en hij werd op zijn knieen geholpen en boven het vuur gehouden. Hij probeerde tegen te werken, maar nog geen minuut later werd hij voor zijn kop geraakt, en lag hij bewusteloos op de grond naast het vuur. Want hij vocht niet...
|
|
|
Post by Rafe McCawley on Aug 20, 2013 15:49:52 GMT
Percival Na een tijdje kwam hij boven op een berg en keek om zich heen. Allemaal Stemmen beneden en vlug wende hij zijn blik er heen. Hij zag hoe 3 mannen 1 man toetakelde en hem bewusteloos achterlieten naast een branstapeltje. Hij wist dat eer dat hij beneden was de mannen al weg waren maar de man kon hij wel redden. Hij zag in de verte een paadje zodat hij de schimmel niet recht naar beneden hoefde te leiden. Hij liet het dier er heen draven en rustig liet hij eht dier het pad af stappen om hem beneden aan te sporen tot aan de man die er lag. Zoals hij al dacht waren de 3 mannen weg maar het vuur had al wel wat om zich heen gegrepen. Hij sprong van zijn paard en knielde bij de man neer en voelde aan zijn slagader. Ja hij leefde nog. Hij tilde de man op en legde hem over het paard heen. Ook griste hij de tas mee die die snel terug had vol gedrukt. Hij steeg terug op de scfhimmel met de man nu liggend voor hem en galopeerde weg bij het vuur richting het dorp in de buurt
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 20, 2013 16:45:38 GMT
Sara Gather
Ze draafde verder over de weg heen waar ze in de verte enkel een man zag, ook te paard die blijkbaar een andere man opraapte bij een vuur vandaan. Ze kon het niet goed zien, het was ver weg. Wel merkte ze dat de man te paard dichter en dichterbij kwam en haar voorbij kwam richting het dorp. Ze vind maar een glimp op eigenlijk. Ze slikte even. Nou dat kon weinig goed betekenen. Maar alsnog wilde ze naar de bossen, wilde ze weg van het dorp, ze vond het niet meer prettig met haar broer daar. Ze reed rustig verder en maakte een grote boog om het vuur heen zodat ze haar paard er niet van zou schrikken, die kende dat alles nog niet echt.
|
|
|
Post by Aurelio Voltaire on Aug 20, 2013 16:54:11 GMT
Solomon Kane
Hij had in eerste instantie niet door wat er gebeurde, doordat hij echt flink bewusteloos was momenteel, en voelde dus ook niet hoe de man hem hielp, en hem op een paaard neerlegde, en zijn tas ook mee nam. Ondanks hij bewusteloos was, was de moordlust nog iets in de ogen van de man te zien, waardooor je echt zou denken van';' he kan die zichzelf niet verdedigen?' zeker doordat hij niet bepaald licht zou zijn, en goed bespierd. Dat zou Solomon zeker wel blijven ook. Hij merkte niet hoe ze begonnen te galloperen, daar was hij simpel te ver voor weg gezakt.
|
|
|
Post by Rafe McCawley on Aug 20, 2013 16:57:29 GMT
Percival Hij merkte dat de jongen nog steeds ver van de kaart was aangezien hij nog niet reageerde. Toen ze al even onderweg waren zag hij in de verte ook iemand aan komen maar door zijn eigen snelheid waren ze er ook zo weer voorbij. Waarom ging dat meisje in der eentje naar het bos. Het was daar gevaarlijk. Maar terug gaan kon die niet want de man voor op moest veilig zijn. HEt duurde ook niet lang of hij kwam in het dorp en vond daar snel een herberg waar hij een kamer huurde en de man daar op bed legde met de tas naast hem. Zelf liep die naar beneden waar hij wat te eten voor zich zelf bestelde terwijl er een arts bij de man boven was gaan kijken
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 20, 2013 17:47:18 GMT
Sara Gather
Ze keek nog even achterom naar de twee mannen, leek een ridder te zijn. En die andere kon ze niet meteen plaatsen. Nou ja.. Ze zuchtte en keek weer voor zich uit en spoorde haar paard nu aan in galop, ze moesten maar snel een plekje vinden voor een hutje, het mocht niet te laat worden, anders zou ze nooit veilig kunnen slapen. Ze keek rond, zocht naar een opening tussen de bomen om toch maar een plekje te vinden maar vond niet meteen iets, dat kwam nog wel. Ze moest gewoon doorblijven rijden, ze vond wel een plekje waar zij en haar merrie veilig waren. Ze keek goed om zich heen en hield haar zwaarden goed bij zich, ze wist dat het gevaarlijk was, maar het was ook gevaarlijk om in dat dorp te blijven.
|
|
|
Post by joshua on Aug 20, 2013 18:02:25 GMT
Solomon Kane
Het duurde even maar op het bed kwam hij.nu toch bij en keek even op naar de man die aan zijn bed stond, fluisterend van rare woorden." Your Soul is damned Solomon Kane!" Sprak de stem en hij kwam direct overeind en slikte en begon direct te lopen. Waar was hij eigenlijk? Hij slikte en begon naar beneden te lopen. De man leek hem niet te volgen, gelukkig. Er verliet een zucht zijn keel en dat zijn hoofd bonkte leek hem niets te schelen. Geweldig, zijn stok was weg. Alleen zijn tas had hij zien liggen en snel mee gegrepen. En nu liep hij de herberg uit de straten van het dorp op. Hij moet hier weg.
|
|
|
Post by Rafe McCawley on Aug 20, 2013 18:38:57 GMT
Percival Hij keek om toen hij wat hoorde en zag de jongen naar benden komen. Hij zei tegen de herbergier dat ze zo tyerug zouden komen en stond op en liep achter de man aan en pakte zijn schouders zodat hij even stopte met lopen " meneer wacht even "S prak die en liet zijn schouder los " Ik ben blij dat u wakker bent geworden maar ik denk dat u nog even moet blijven liggen om aan te sterken. U heeft een flinke klap gehad van die mannen "Sprak die rustig
|
|