|
Post by Anakin Blackwood on Sept 7, 2013 10:32:42 GMT
Hij bleef bij hem liggen, hield zijn hoofd op zijn schoot gelegd en opende zijn ogen langzaam toen de koets in beweging kwam, keek dan een beetje op naar Johnny. Met zijn geboeide handen probeerde hij voorzichtig zijn tranen weg te vegen, probeerde waterig te glimlachen. Het was een redelijk lange weg, dus ze hadden eventjes tijd. "Waarom kon je me niet vermoorden?" Vroeg hij zacht aan hem en ging wat anders liggen, zodat zijn hoofd nog steeds op zijn schoot lag en hij hem ook aan kon kijken. "En vanwaar de kus?" Vroeg hij zachtjes en bleef naar hem kijken.
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 7, 2013 11:33:19 GMT
Johnny keek naar hem en slikte even voor een moment, en probeerde de doek van zijn oog weg te halen nu. Hij wou er niet langer bang voor zijn eigenlijk.'' Ik voel wat voor je.'' Sprak hij snel, haast onverstaanbaar, en daarmee hield hij ook direct de das om. Hij gaf geen kick meer om zijn laatste vraag, en een vraag viel weer naar beneden terwijl hij niet naar hem keek. Zijn eerdere antwoord gaf daar al genoeg antwoord op, vond hij zelf, en nu werd hij zelfs wat zenuwachtiger. Oke, misschien was hij ook wel gek.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 7, 2013 12:17:18 GMT
Hij bleef rustig liggen zoals hij lag, liet hem rustig de doek van zijn oog verwijderen en keek hem nog steeds rustig in de ogen nu, hoorde zijn woorden aan. Niet duidelijk, maar hij hoorde het wel. Hij slikte, bleef liggen, het was niet erg. "Wat voel je? Alsjeblieft wees eerlijk Johnny." Zei hij nu ook rustig tegen hem en bleef nog steeds liggen bij hem. Hij merkte dat hij zenuwachtiger werd en zuchtte. "Je hoeft niet bang ofzo te zijn, niet zenuwachtig nu." Sprak hij kalm en sloot zijn ogen weer kort om hem daarna weer aan te kijken, zelf af en toe nog een traan latend en soms een wegstrijkend van de wang van Johnny. Hij was inderdaad geen homo en geen bi, maar hij kon wel vriendelijk zijn en zo doen tegen hem toch? Daar was niets mis mee?
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 7, 2013 12:29:39 GMT
Hij slikte, gaf geen antwoord, wist ook niet goed hoe hij het uit moest leggen. Hij slikte even en keek naar hem terwijl zijn ogen een beetje om zich qheen gingen. Hij wist niet wat het was, maar Johnny was verliefd.. Hij wist het zeker, en hij wou Anakin nu het liefste op de mond pakken, hem zoenen... Waarom wist hij niet, en hij begon alleen maar zenuwachtiger te doen, nu anakin naast hem zat, en zijn hoofd op zijn schoot had. Hij slikte even en boog voorover en drukte zijn lippen op de zijne voor een kort moment, voor hij weer omhoog schoot, en helemaal niets meer zei, alleen maar zenuwachtig bleef. De tranen stopte langzaam, maar hijzei niets, hij kon niets zeggen, hij schaamde zich nu ook.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 7, 2013 12:39:11 GMT
Hij wachtte op zijn antwoord, bleef ook naar hem kijken. Hij wilde weten wat hij voelde en hoe hij wat voelde. Hij merkte wel hoe Johnny nog nerveuzer werd dan hij al was, maar hij bleef bij hem liggen. Hij slikte eventjes en merkte hoe hij na een tijdje wat vooroverboog en een kus op zijn lippen voelde van hem. Hij slikte even en een automatische reactie wilde hem recht trekken, al plofte hij meteen weer neer. Het was niet erg, hij vond het niet erg. Het was vreemd, maar niet erg. Hij likte zijn lippen nu even af en keek hem dan weer aan met zijn ogen. "Doe nou niet zo, straks worden we gescheiden ofzo. Praat tegen me. Ik vind het niet erg Johnny." Sprak hij rustig en bleef bij hem liggen, bleef naar hem opkijken. Hij voelde eigenlijk niets, maar zo voelde het wel aan dat iemand hem nog lief had. Al was hij toch benieuwd wat Niklaus en Ireena zouden beslissen over hem en Johnny..
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 7, 2013 12:55:49 GMT
Hij keek naar anakin en slikte even.'' Mijn kus zei neem ik aan genoeg..'' Sprak hij enkel, duidelijk behoorlijk snel en voelde hoe de koets tot stoppen kwam. Al waren ze er nog niet, dat wist hij zeker, en al snel hoorde hij de bewaker roepen.'' HEt lijkt hier wel een chaos.. Ruim die lijken op!'' sprak hij en na een goed paar minuten kwam de koets weer rustig in beweging, en al die tijd bleef Johnny ook stil. De vlinders gierden door zijn lijf heen. Johnny had iemand lief, en dat was Anakin, en hij voelde niet zomaar vriednschap voor hem, hij voelde wel degelijk meer voor hem.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 7, 2013 13:00:22 GMT
Hij keek nog steeds naar Johnny, hoorde zijn antwoord en zuchtte even zachtjes. Gewoon proberen.. ZO erg kon het toch niet zijn? Hij wilde even rechtkomen, al ging hij snel weer liggen toen de koets tot stoppen kwam. Hij slikte, waren ze er nu al? Neen toch? Hij hoorde het geroep van de bewaker en hoe er na een tijd weer verder werd gereden. Hij zuchtte, kwam weer langzaam recht en ging nu gewoon op zijn schoot zitten, zijn gezicht naar het zijne. Met zijn vastgebonden handen duwde hij het gezicht van Johnny wat omhoog en duwde zijn lippen nu op de zijne, langer dan hij deed. Het voelde niet prettig, het voelde niet slecht. Het was anders gewoon. Al gaf hij er niet meteen een voorkeur aan. Hij sloot zijn ogen en kroop wat dichter tegen hem aan. Hij wilde gewoon weten hoe het voelde.
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 7, 2013 13:09:35 GMT
Hij slikte even en voelde nu langzaam aan de lippen van Anakin op de zijne.. was hij? Hij dacht er ook niet te lang overna, en wou zijn armen om Anakin heen slaan, maar dat ging niet door dat hij geboeidwas, maar zoende wel mee, en de zenuwen door zijnlichaam trokken iets weg. HEt voelde gewoon geweldig, en de vlinders gierden weer door zijn lijf heen, terwijl hij hem rustig bleef zoenen. Johnny was nu niet degene die zou gaan stoppen, dat was een ding waar je zeker van kon zijn. Al zou hij misschien met een uurtje weer heel anders kunnen reageren, tenslotte was hij nu beet genomen door de duisternis, als je het vanaf johnny zijn oogpunt bekeek.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 7, 2013 13:13:44 GMT
Hij bleef rustig op zijn schoot zitten en hield de zoen rustig vol, en langzaam aan begon het steeds natuurlijker aan te voelen. Hij glimlachte kort en voorzichtig. Zijn geboeide armen legde hij even om zijn hoofd heen en liet die verder naar onderen glijden zodat hij Johnny toch wat in zijn armen had. Hij kroop weer ietsjes dichter, hield zijn ogen rustig gesloten zoende lief en kalm verder. Het voelde steeds fijner en leuker aan om te doen, dus meteen stoppen zou hij nu ook niet doen waarschijnlijk. Straks was het weer even anders waarschijnlijk, zou Johnny er straks spijt van hebben?
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 7, 2013 13:20:43 GMT
Johnny kalmeerde behoorlijk, en voor hem voelde het overweldigend, om Anakin op deze manier in zijn handen te hebben, en zocht alleen maar veiligheid bij hem en liet nu rustig zijn tong naar voren komen, om toegang te zoeken tot de mond van Anakin, om vervolgens met zijn tong te spelen. Zijn ogen waren gesloten, en hij werd er duidelijk kalmer door, al zou hij zijn gekke trekjes, zoals de angst voor al het duistere echt totaal niet gaan vergeten. Nee dan zou je echt meer in huis moeten hebben.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 7, 2013 13:26:01 GMT
Hij hield zijn ogen ook vredig gesloten en voelde hoe Johnny kalmeerde in zijn armen waar hij heel blij mee was momenteel. Zijn armen bleven om hem heen liggen, gewoon omdat het even niet anders kon, anders moest hij de zoen verbreken en dat wilde hij niet als hij zo gekalmeerd is. Hij voelde de tong van Johnny tegen zijn lippen drukken waardoor hij even kort verstijfde, maar dan al snel toegang toeliet en zijn mond wat opende voor hem en zijn tong de zijne opzocht. Het voelde veel beter dan hij verwacht had eigenlijk. Hij zorgde dat er geen ruimte meer was tussen hun lichamen en bleef hem rustig verder zoenen, vredig en genietend zelfs.
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 7, 2013 13:54:43 GMT
Johnny kalmeerde inderdaad, en was nu zelfs verbzingwekkend rustig, terwijl hij hem bleef zoenen en van Anakin bleef geniete. Hij had dan ook nie door dat de koet nu nog een keer stopte, maar dit keer bij de gevangenis, en de bewaker van de koets afstapte, en naar achteren liep.''Ik heb twee moordenaars aan boord, waarschijnlijk zijn ze lid van die piratenbende sprak de bewaker, en johnny hoorde hem gewoon niet, omda hij zich gefocust had op Anakin.'' Grijp deze twee uit de kar en gooi ze in een cel. Apart, want de ene is homo. Ik wil niet gekreun horen in de avond omdat die ene kerel bezig is met andere mannen.'' sprak de bewaker nog, en liep nu naar de deur aan de achterkant om die te openen en hun uit de koets te halen en in de cellen te gooien.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 7, 2013 14:01:12 GMT
Hij bleef ook van Johnny genieten en kroop nog iets dichter bij hem, kalmeerde ook weer rustig en vergat even de pogingen om dood te gaan. Hij was de enige die hij momenteel nog voelde, als een soort van liefde. Zijn handen gleden over zijn rug, zacht en kort omdat hij wel merkte dat ze stopten. Hij bleef nog even door zoenen om het netjes af te sluiten en hoorde de stem van de bewaker. Hij stopte langzaam de zoen nu en opende zijn ogen om hem nog even aan te kijken, glimlachte kort, haalde zijn armen terug over zijn hoofd heen en ging naast hem zitten, normaal en rustig. "Ik denk dat we maar afscheid moeten nemen, ze gaan ons niet samen zetten." Zei hij zacht tegen hem en keek hem nog even aan.
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 7, 2013 14:07:48 GMT
Johnny ving nu ook de woorden langzaam toch op en keek naar Anakin.'' ik houd van je..'' Sprak hij nu overtuigd en keek naar hem Jij.. Jij.. bent niet geraakt door de duisternis.. Ik zal jje niet vergeten, en god ook niet.. Sprak hij snel en vluchtig.'' Ik wil je voor altijd.. We komen hier uit oke.. We laten de duisternis ons niet grijpen..'' sprak hij nog en zag nu de deur open gaan en iemand die hem bij zijn armen greep.'' Kom maar mee homootje.. We hebben een hele mooie cel voor je..'' Sprak hij rustig en sleepte Johnny nu mee, die zich weer zenuwachtig begon te gedragen en zijn blik nog op Anakin richtte, en een traan liet vallen. Andere bewakers begonnen zich over anakin te ontfermen, en Zorgden dat ze wel naast elkaar zaten in een cel, maar uiteraard apart. Johnny zijn boeien werden losgemaakt, en zijn deur op slot gedraaid. Hij keek op zij, en voelde zich nu al niet prettig, ze leken wel beesten, beesten die onschuldig waren, en gescheien van elkaar moesten blijven door middel van tralies. Tralies tussen hun in.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 7, 2013 14:12:25 GMT
Hij keek hem nog aan en hoorde nog zijn woorden rustig. Hij glimlachte voorzichtig. "We komen hier inderdaad wel uit." Zei hij zachtjes en keek hem even na toen hij werd meegesleept. Hij keek naar de andere bewakers die hem nu meesleepten naar zijn cel, gelukkig wel naast Johnny. Dan waren ze niet helemaal gescheiden. zijn boeien werden ook losgemaakt en hij leunde meteen tegen de tralies aan toen de bewakers weg waren. "Hm, het is beter dan verder van elkaar verwijderd te zijn." Zei hij rustig tegen hem en keek hem rustig aan in de ogen, de doek was uiteraard van zijn oog af nu aangezien Johnny die weg had gehaald in de koets.
|
|