|
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 2, 2014 20:09:53 GMT
Leah Ze grinnikte zachtjes om zijn woorden en knikte, hij had wel gelijk, dat moest ze hem geven. Haar blik ging naar zijn ring, ze greep zijn hand gelijk vast en dook haast met haar neus op de ring. Ze hield haar hand met haar ring bij de zijne en glimlachte uiterst breed. "Alright, this looks cute, I love this, awwhh," klonk ze en sloeg haar armen om zijn nek heen waarna ze hem wat kusjes gaf op zijn lippen om hem uiteindelijk toch zacht te zoenen, haar handen beefden nog licht en haar hele lichaam stond op springen van geluk terwijl een eeuwige glimlach op haar lippen stond.
|
|
|
Post by Sara Gather on Sept 2, 2014 20:14:09 GMT
Jonathan
Hij haalde zijn schouders lichtjes op en liet haar maar doen toen ze zijn hand meteen vastpakte om naar de ring te kijken. Hij lachte zachtjes op haar woorden en ontving rustig al haar kusjes en de zoen die ze uiteindelijk gaf. Hij trok haar zacht op zijn schoot en trok haar dicht tegen zich aan. Het was fijn om haar zo gelukkig en van slag te zien, het was wel schattig ergens. Hij streek zacht door haar haren en bleef haar zacht verder zoenen, tot zij zou moeten stoppen voor adem. Hij vond het echt prettig om haar zo enthousiast te zien, dat was wat hem ook gelukkig maakte.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 2, 2014 20:20:01 GMT
Leah Ze drukte zich dicht tegen hem aan, had haar handen op zijn wangen gelegd en probeerde zichzelf ook nog eens onder controle te houden, wat leidde tot het trillen van haar hele lichaam waardoor ze lachte en wegkeek. Ze blies wat haren uit haar gezicht en ademde even diep in. Haar blik ging dan weer met een pruilipje terug naar hem. Ze was dolsgelukkig, niet eens om het feit dat ze gingen trouwen, maar dat ze bij hem was en dat ook duidelijk gezien mocht worden. Ze streek door zijn haren heen en streek weer over zijn wangen heen met trillende handen terwijl een vertederde glimlach op haar lippen stond. I love you.
|
|
|
Post by Sara Gather on Sept 2, 2014 20:34:16 GMT
Jonathan Hij sloot zijn ogen nog even en legde zijn hoofd zacht tegen het hare aan en streek weer zacht door haar haar heen. Hij liet een klein lachje horen bij haar gedachte en keek weer rustig naar haar op en keek haar rustig in de ogen, uiteraard ook zeer gelukkig. "I love you too, Leah," klonk hij zacht tegen haar en drukte nog even een kus op haar lippen waarna hij haar weer aankeek. Ze vond het nog steeds schattig dat haar handen zo erg trilden van dit alles. Hij keek weer even naar de verlovingsring en dan naar degene voor haar verjaardag en glimlachte weer wat breder. "Like I said, it looks really good on you," fluisterde hij nu weer en keek weer naar haar ogen.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 2, 2014 20:58:44 GMT
Leah "Oh hush!" Klonk ze zachtjes en lachte, kroop wat tegen hem aan en streek door zijn haren heen. "In no time you'll have me squealing like crazy because of all this, it's so amazing and you truly are amazing but holy shit it's so hard to spoil you and not feel spoiled," ze lachte zachtjes en haalde haar schouders op. Ze vond het lief wat hij allemaal voor haar deed, geweldig, maar ze wilde ook wel wat terug doen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Sept 2, 2014 21:08:40 GMT
Jonathan
Hij glimlachte kleintjes en liet haar nog wat dichter kruipen toen ze dat zelf deed en legde zijn hoofd weer zacht tegen het hare. "I'm spoiled enough. To have you in my life is fine enough for me and te only thing I need. It's my task to make you happy, and what makes you happy, makes me feel the same." klonk hij nu weer zacht tegen haar en glimlachte lief. "Marriage is just a piece of paper, but the ceremony is beautiful on weddings. "I'm really glad to be engaged to such a beautiful person," hij glimlachte weer iets breder en streek weer door haar haar en over haar rug. "I'm just zo happy with you,"
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 2, 2014 21:31:34 GMT
Leah "Yeah but my happiness doesn't come with things, my happiness comes from you," ze keek naar hem en glimlachte waarna ze haar ogen sloot en haar hoofd op zijn schouder legde. "You're making me blush," fluisterde ze en verborg haar gezicht in zijn nek. "I'm glad I'm engaged to such a wonderful person, inside out. I don't give a damn if you're a demon and supposed to act different, I'm truly, truly, truly honoured that you are with me."
|
|
|
Post by Sara Gather on Sept 3, 2014 5:02:29 GMT
Jonathan
Hij glimlachte even. "But with things you really know I love you," fluisterde hij zacht tegen haar en drukte even een zachte kus in haar haar. Hij lachte zachtjes en streek zacht over haar rug. Hij luisterde naar alles wat ze zei en bleef zacht in haar nek en over haar rug strijken, soms eens door haar haar. Hij glimlachte toen ze was uitgesproken en keek rustig naar haar gezicht. "I'm very happy to hear that, dear," Hij glimlachte weer en keek weer even naar zijn ring. Hij was wel bij om verloofd te zijn met haar nu, het kon hem niet schelen dat het misschien snel was, hij had genoeg op haar gewacht vroeger, en nu vond hij het toch wel mooi, ook al was zijn eerste reactie wat afkeurend.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 3, 2014 6:08:59 GMT
Leah "I know that you love me now too, not just with things. Objects in the end mean nothing, the person you got it from does," klonk ze en sloot haar ogen weer bij de kus. Een glimlach bleef op haar lippen staan. Ze keek even naar hem op toen hij dat deed en glimlachte breed waarna ze een kusje op zijn kaaklijn drukte en zich weer tegen hem aan nestelde. Ze zat comfortabel, dat was eigenlijk de enige reden dat ze zo tegen hem aankroop. Hij was comfortabel, en lief. En gestoord aangezien ze met een verlovingsring om haar vinger zat.
|
|
|
Post by Sara Gather on Sept 3, 2014 11:33:12 GMT
Jonathan
Hij glimlachte weer even. "But the objects still means something, because you received it from a special person. And if that person would fade away or die, you still have that object and then it means everything for you," klonk hij daar nu ook op en streek weer door haar haar heen. "Just be happy that we are engaged already," hij lachte zacht en streek rustig verder. "Sitting okay?" Vroeg hij nu ook droogjes toen ze zich helemaal nestelde tegen hem aan.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 3, 2014 13:46:00 GMT
Leah "But I'm not dead, neither are you, so," klonk ze laconiek en haalde haar schouders er ook bij op om het te benadrukken, ze grinnikte zachtjes en knikte op zijn woorden, bevestigde het met haar eigen. "I most certainly am," had ze zacht als antwoord geklonken en zuchtte zachtjes, het voelde fijn om bij hem te zijn en ze kalmeerde eindelijk wat weer van de schrik. Het was goede schrik geweest, als dit slecht was geweest wist ze het ook niet meer.
|
|
|
Post by Sara Gather on Sept 3, 2014 14:54:49 GMT
Jonathan
Hij glimlachte en streek weer door haar haar. "But if I should die, what's not going to happen, you have stuff from me," klonk hij zacht tegen haar en gaf haar weer even een kusje. "You'll be my beautiful wife later on, and nobody is going to harm you," fluisterde hij nog even waarna hij zijn ogen sloot en haar nu weer rustig tegen zich aanhield om van het moment te kunnen genieten.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 3, 2014 18:50:44 GMT
Leah "Oh yeah, I do," klonk ze zachtjes lachend en drukte een kus op zijn lippen. Ze glimlachte bij zijn woorden en sloeg haar armen om zijn nek heen, voor een tweede keer en verborg haar gezicht er gelijk bij, ze had haar benen om hem heen geslagen en ademde rustig in en uit.
|
|
|
Post by Sara Gather on Sept 3, 2014 20:40:09 GMT
Jonathan
Hij glimlachte en ontving de kus even waarna hij zijn hoofd tegen de hare legde en even een zucht slaakte. Hij had zijn benen nog steeds in het water, maar hi had er geen last van. Er waren nog steeds nergens demonen of engelen te bespeuren wat mooi was, aangezien hij geen zin had om nu wat weg te jagen of te vermoorden, niet op it speciale moment. Hij bleef zacht strelen over haar rug en hield zijn ogen nu ook vredig geslotrn.
|
|
|
Post by Sara Gather on Sept 12, 2014 19:21:14 GMT
Jonathan
Hij wist dat hij nu beter moest oppassen op Leah, hij had vernomen dat Lionell weer op krachten was gekomen, en hij wist dat hij achter Leah aan zou komen. Jonathan zou het niet laten gebeuren dat er iets met zijn verloofde gebeurde. Het verhaal was nog niet rond gegaan van hun verloving, waar hij ergens wel blij mee was, aangezien hij het liever eens persoonlijke vertelde samen met Leah aan de rest, aan degene die het echt moesten weten en er baat bij hadden. Hij keek naar Leah die naast hem in bed lag en streek zacht over haar arm heen voor even. Er zou niets meer met haar gebeuren, hij wilde niet dat ze weer al die drama over zich heen kreeg, het trauma dat ze had opgelopen door die ex van der. Hij was blij dat ze zich erover had gezet en hem had vertrouwt op dat moment, sindsdien was hij ook gewoon zo voorzichtig mogelijk met haar, aangezien hij niet wilde dat ze een trauma aan hem zou oplopen.
Sara
Ze was vrij vroeg in de ochtend al beneden, aangekleed in haar sportkleding om even te gaan joggen. Ze had voornamelijk de krachten van een demon en de gedachten, maar haar lichaam zelf was een ander verhaal, dus moest ze zoals een normaal mens sporten. Ze had een papiertje klaargelegd op het nachtkastje waarop stond dat ze weer even was gaan joggen, zodat hij zich geen zorgen moest maken. Ze stak haar muziek nog even in haar oren waarna ze het huis uitliep, de sleutel meenam en begon te joggen voor wat kilometers. Ze was wel sterk op haar hoede, ze wilde niet opeens aangevallen worden of onderuitgehaald worden, want dan panikeerde ze ook gewoon helemaal.
|
|