|
Post by Sara Gather on Aug 5, 2015 20:13:56 GMT
Sara
Ze lachte zacht en haalde haar schouders op. "You have to eat, so it's good that he did, but I know you weren't very hungry when he left, I can see that by how you look right now," zei ze op het feit dat ze vermagerd was. "That's good, I'm happy you feel better, and we'll make sure he stays this time, or he'll have a very bg problem"
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 5, 2015 20:16:46 GMT
Leah Ze keek even op haar kleding neer en trok haar sweater wat omhoog. Sara had gelijk, ze was inderdaad erg vermagerd, maar het punt was, Leah vond het niet erg. Ze vond het niet erg dat haar buik was ingezakt en haar ribben te zien waren, of dat haar armen en benen dunner waren. Dat zelfs haar jukbeenderen meer zichtbaar leken. Ze trok haar sweater weer omlaag en keek naar Sara. "I surely can get that."
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 5, 2015 20:29:41 GMT
Sara
Ze keek haar aan en zuchtte toen ze haar ribben wel duidelijk zag. "I hope he'll make you fat again," "I'll do my best," zei hij vanuit de keuken en ging gewoon verder met het koken, spaghetti was wel goed genoeg dacht hij zo, het was niet zo heel zwaar op de maag vond hij. Sara dronk haar glas leeg en stond nu maar op. "Well, I'm going home because Damon is waiting for me I guess for dinner."
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 5, 2015 20:33:14 GMT
Leah "Hey, I wasn't fat," klonk ze en trok een wenkbrauw op, keek op naar haar en knikte rustig, stond op en spreidde haar armen naar haar uit. "Please say hi to him and Lizzy from me," klon ze met een kleine glimlach.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 5, 2015 20:48:03 GMT
Sara
"Fatter then," zei ze onschuldig en gaf haar een knuffel toen ze haar armen spreidde. "I will do that. Well, take care you two," Sara liet haar weer los en liep naar de voordeur om te vertrekken naar huis. Jonathan zwaaide haar nog even na waarna hij verder ging en de saus warm maakte. "Leah, would you please take plates and stuff?" Vroeg hij rustig aan haar nu.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 5, 2015 20:55:09 GMT
Leah Ze zuchtte zachtjes en lachte even, waarna ze knikte en daarna naar Jonathan toe liep om hem even een kus op zijn wang te geven en gehoorzaam te luisteren naar wat hij vroeg. Ze pakte wat borden en bestek en begon de tafel te dekken. Ondertussen keek ze zo nu en dan even naar Jonathan. Het was toch raar om hem thuis te hebben, weer bij zich te hebben en weer met hem in een bed te kunnen liggen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 5, 2015 21:07:41 GMT
Jonathan
Hij glimlachte bij de kus op zijn wang en ging dan weer verder. Toen ze klaar was met de tafel te dekken zette hij de pasta en saus op tafel en nam rustig een fles drinken die hij ook op tafel zette nu. "Anything else I forgot?" Vroeg hij haar nu ook. Ze leke alles te hebben dacht hij zo, voor spaghetti had je ook geen messen nodig..
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 5, 2015 21:13:37 GMT
Leah Ze keek even naar de tafel en schudde haar hoofd lichtjes. Eigenlijk had ze niet echt honger, maar ze zou wel wat proberen te eten, aangezien ze wist dat Jonathan haar anders zou pushen. Stilletjes ging ze aan tafel zitten en schoof haar stoel aan, waarna ze naar hem op keek. "Looks like everything's there."
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 5, 2015 21:21:43 GMT
Jonathan
Toen ze zei dat alles er was knikte ze maar rustig en glimlachte klein. "Okay, good," hij ging nu ook rustig zitten en schepte rustig een klein beetje voor haar op, aangezien hij wist dat ze niet veel honger zou hebben en het niet meteen nut had haar te dwingen te eten nu. Hij deed er wat saus overheen en keek dan naar haar. "If you want more you just have to say it, although I doubt it," hij plaagde haar maar, hij wist dat ze het moeilijk heeft gehad.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 5, 2015 21:34:25 GMT
Leah Ze pakte haar bestek op en keek even naar hem op, stak haar tong uit voor een moment en begon rustig aan haar spaghetti, echter merkte ze met de eerste hap al dat ze niet veel zou eten, maar ze wilde wel proberen om haar bord leeg te eten. Dat leek haar wel zo netjes, het smaakte goed, maar het voelde alsnog zwaar op haar maag. Ze zuchtte zachtjes en glimlachte klein. "I do have to admit that I've missed your cooking."
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 5, 2015 21:51:58 GMT
Jonathan
Hij keek naar haar en glimlachte kleintjes. Hij begon ook rustig te eten nu en keek zo af en toe naar haar op en glimlachte eer bij het laatste wat ze zei. "I'm just an awesome cook milady, but ou all ready knew that. If you're not that hungry you can leave it though, I don't want you to throw it up again ," zei hij ook wat bezorgd nu en keek haar aan.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 5, 2015 22:07:03 GMT
Leah Ze keek even naar de spaghetti die ze om haar vork wikkelde en haalde haar schouders lichtjes op. "I don't want to be rude," mompelde ze zachtjes en nam voorzichtig weer een hap. Ze zuchtte uiteindelijk diep. "It's hard.. To go from eating like once a week or something to this. I need to adjust to it.. And that will take time." Ze keek naar haar buik, wat er een beetje van te zien was aangezien haar sweater haar figuur wat verdoezelde. Ze voelde zich niet misselijk op zich, maar het eten deed haar enigszins slecht voelen. Ze fronste lichtjes. Het leek alsof ze weer terug was gevallen naar haar eetstoornis en dat wilde ze aan de ene kant niet, dus nam ze weer een hap.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 5, 2015 23:42:36 GMT
Jonathan
Hij keek naar haar en knikte langzaam. "I know it is, I'm sorry that I caused this, I'll make it right okay. I'll be patient because I'm very good in it *cough*," hij glimlachte kleintjes en at rustig verder. "I'll make easy dinners for the time being then, things that are easy to take in," zei hij dan rustig, omdat hij wel rekening met haar wilde houden door dit.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 5, 2015 23:49:17 GMT
Leah Ze had haar blik op haar spaghetti gericht, maar luisterde wel naar wat Jonathan te zeggen had. Daarom glimlachte ze ook even kleintjes en keek dan naar hem op. "Thanks," fluisterde ze zachtjes en nam weer een kleine hap spaghetti. Ze was hem ook dankbaar, dat hij zo'n rekening met haar hield. Het ging voor haar niet om van het een op andere moment weer helemaal zichzelf te gaan. Ze was er te moe voor, te gebroken. Ze had zichzelf in Jonathan gestort en dat had zich tegen haar gekeerd toen Jonathan was vertrokken. Maar nu hij weer terug was kon ze weer stukjes van zichzelf terug krijgen, en dat was fijn.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 6, 2015 0:10:25 GMT
Jonathan
Hij keek rustig naar haar en knikte eventjes op haar bedankje en at zijn bord nu rustig leeg, maar was daarna ook wel klaar, hijzelf had ook niet bepaald veel honger, maar dat was omdat hij zich had volgepropt voor hij weer thuis was gekomen met hertenvlees.. "Should I carry the lady to bed when she's ready?" Vroeg hij nu ook met een kleine glimlach en keek haar onschuldig aan. Hij wilde haar in de watten leggen om het zoveel mogelijk goed te maken, al zou dat lang duren.
|
|