|
Post by Evy on Jun 11, 2013 11:22:06 GMT
ze bleef huilen en keek naar hem en wou nu los komen." Ik wil naar bed.." Sprak ze vanuit haar depressieve zelf." Ik wil alleen maar slapen, laat me los.." Sprak ze en keek hem aan." Mag ik naar bed?" Vroeg ze dan ook enkel en keek wat vermoeid en met de tranen in haar ogen. Het meisje sliep dan ook altijd slecht, meestal twee uurtjes en dan was ze weer wakker. Dat was normaal bijna, en of ze werd schreeuwend wakker omdat ze weer eens een nachtmerrie had, en dan weer mensen wou vermoorden. Je zag ook nog altijd de touwen aan het bed zitten waar ze al een aantal keren aan vastgebonden was geweest, doordat ze weer eens boos was geweest, en weer aggresief was geweest. Je zag ook heel goed de striemen op haar polsen nog, die zelfs gebloed en gezweet hadden als ze vastgebonden zat, zodat ze nooit iemand pijn kon doen, al deed ze dat liever wel.
|
|
|
Post by Elijah on Jun 11, 2013 12:06:32 GMT
Hij liet haar los en knikte. Natuurlijk mocht ze naar bed. Hij keek dan ook naar het bed en daarna naar Evy. Hij kon haar hier niet laten, ze moest een nieuwe start krijgen. "Evy?" Zei hij rustig en keek naar het meisje. "Wat als je bij mij zou komen wonen?" Vroeg hij rustig. Het kon natuurlijk zijn dat ze het nu niet wilde. Maar het was een bescherming tegen haarzelf en tegen de rest van het gezin. Hij keek haar dan even vragend aan. "Je krijgt een eigen kamer en spulletjes. Maar..." Zei hij en even zuchtte. "We gaan proberen om je woede te verminderen. Niet me dingen gooien, er zal een stootzak komen, daar mag je tegen slaan." Hij ging haar niet in huis nemen als ze zelf niks aan haar woede wilde doen. Want ook al wilde hij haar helpen, het had toch geen nut als ze het zelf niet wil.
|
|
|
Post by Evy on Jun 11, 2013 13:41:31 GMT
ze liep rustig naar haar beer en pakte die op en haar kussen en liep naar haar bed en ging liggen, al kon je van haar gezicht af lezen dat ze nog behoorlijk verdrietig was. Ze trok haar beer tegen zich aan, en stak haar duim in de mond, al hoorde iemand van haar leeftijd dat eigenlijk niet echt meer te doen. Ze zuchtte even en keek naar haar broer voor een moment toen hij haar wat vroeg. Ze dacht duidelijk even na en knikte, al hoorde ze de woorden daarna al geen eens meer, ze was moe en viel dus ook helemaal in elkaar gedoken langzaam in een rustige diepe slaap, terwijl ze haar duim ten alle tijden in haar mond had. Ze Jeej nu eigenlijk een beetje het kleine kindje van 7 in plaats van 13.
|
|
|
Post by Elijah on Jun 11, 2013 13:48:16 GMT
Hij ging recht staan en liep de kamer uit. He maakte niet zoveel uit dat ze daar wat zou mollen. Al wilde hij het niet bij hem thuis hebben. Hij liep naar beneden en wilde naar zijn kleine zusje gaan. Maar toen hij Niklaus zag, ging liep hij snel naar zijn zusje toe. "Kom, we gaan naar buiten." Zei hij met een glimlah. Hopend dat ze mee ging en Niklaus mocht lekker hier blijven. De man zuchtte dan ook, want dat Elijah haar snel pakte, vond hij alles behalve leuk. "Wat subtiel." Zei hij en met een grijns naar hem keek. "Je bent bang dat ze als mij word? Dat is het toch..." Maar Elijah schudde enkel zijn hoofd. Waarbij Niklaus enkel met een vieze blik van hem naar zijn moeder keek en vertrok. Elijah keek naar de kleine. "Zullen we buiten spelen?" Vroeg hij met een kleine glimlach.
|
|
|
Post by Caoimhe Blackwood on Jun 11, 2013 14:29:58 GMT
Caoimhe keek op wanneer ze Niklaus hoorde en knikte. 'Evy doet altijd heel boos en ze word helemaal niet vrolijk om samen spelen' zei ze tegen haar broer en er eigenlijk helemaal niet op lette dat hij nogal een gemene grijns aan haar toonde. Caoimhe dacht simpelweg dat dit de grijns was die gewoon bij Niklaus hoorde en dat hij dan vrolijk was. Ze pakte dan ook zijn hand vast terwijl ze in haar andere hand nog steeds Beer vast hield en ging met hem weer terug mee naar binnen heen. Caoimhe wou net vragen of Niklaus wou gaan spelen als ze door Elijah word opgepakt en zei dat ze naar buiten gaan om te gaan spelen. Caoimhe begon meteen helemaal te stralen wanneer Elijah voorstelt om buiten te spelen. 'Ja dan mag beer ook meedoen' zei ze vrolijk en haar armpjes om hem heen sloeg 'wil Nikas niet zo graag spelen' vroeg ze toen ook nog omdat ze helemaal niks kwaads in niemand van haar broers en zussen zag, ze snapte gewoon niet waarom Evy dus altijd zo kwaad en verdrietig was vaak.
|
|
|
Post by Elijah on Jun 11, 2013 14:41:11 GMT
Niklaus had het mind best wel even mee naar buiten genomen. Even de wereld bekijken. Al was die wereld van hem niet zo goed en als er een zogenaamde vriend langs zou zijn gekomen en vroeg of hij haar mee mocht nemen. Had hij enkel geknikt en hem haar laten verkrachten, iedereen had hem pijn gedaan. Ook al was ze zo klein, ook zij. Hun hadden een familie en hij niet. Elijah was dan ook opgelucht dat hij er was. "Je ma niet met Niklaus spelen, hij kan ook heel boos worden." Zei Elijah met een glimlach. "Wat wil je spelen? Of weet beer een leuk spelletje om te doen?" Ook al werd hij er soms ziek van om stomme spelletjes te spelen. Hij zal het toch blijven doen voor de kleine. "Moeder?" Esther keek om naar haar zoon, ergens vond ze dat hij teveel partij koos voor Evy, maar ergens werd ze door hem wel eustiger. "Is het goed als Evy bij mij gaat wonen? Als wijze van test..." Zei hij rusig en zijn moeder keek hem met grote ogen aan. "Je vind dat ik het niet goed doe? Zoveel kinderen en-" "Nee moeder, zo bescherm ik het gezin, maar ook zichzelf." Esther slikte en knikte toen toch maar. Daarna keek hij weer naar Caoimhe. Want hij ging met haar een spelletje doen.
|
|
|
Post by Caoimhe Blackwood on Jun 12, 2013 11:48:21 GMT
Caoimhe klemde haar beer wat steviger in haar armen en luisterde naar wat Elijah zei over Niklaus. 'Waarom word Nikas ook heel boos, moet hij kusje hebben dan word het beter' zei ze het laatste heel trots. Caoimhe bleef bij haar broer en moeder staan en wachte tot ze klaar waren met praten zodat Elijah met haar zou gaan spelen. 'We gaan een thee patijtje houden, samen met Beer' zei ze en de kleed die mama had gemaakt mee naar buiten nam en deze bij haar favoriete boom neer legde. Caoimhe stalde alles uit en zette Beer goed en deed hem zo'n vaag mutsje op, waarop ze bij Elijah ook een vaag mutsje op z'n hoofd zet en bij zichzelf ook. 'Dit is leuk' zei ze vrolijk en Elijah een kopje gaf om daarna Beer een andere kopje voor te zetten.
|
|
|
Post by Elijah on Jun 12, 2013 12:12:01 GMT
Dit was iets waar hij totaal niet van hield. Verstoppertje was nog wel leuk en het was handig, je kon wat rondlopen als je moest zoeken en als je een goede plek had gevonden om te verstoppen, mocht je er ook wel een tijdje zitten. Maar Thee tijd.... Dat was altijd verschrikkelijk. Toch glimlachte hij naar haar en liep mee en ging dan ook op het kleed zitten. Hij had gehoopt dat het mutsje vandaag in de mand bleef, maar ook deze keer moest hij het op. Hij pakte het kopje aan. "Dankjewel mevrouw." Zei hij netjes en met een glimlach. Daarna keek hij even naar het kopje. Het was een goed moment om zijn zusje dingen te vragen. Niet over Evy, of over iemand anders, maar over haar. "Dit is heel leuk." Zei hij dan ook beleefd en keek naar haar. "Maar Caoimhe." begon hij rustig. "Heb jij wel eens dat je boos bent of wil slaan?" HIj keek haar rustig aan, was ergens wel benieuwd naar het antwoord. Want misschien was zij al aangetast door alles.
|
|
|
Post by Evy on Jun 13, 2013 14:23:20 GMT
ze lag niet vast te slapen, en schrok zich wakker door een nachtmerrie die ze kreeg en ze gilde keihard. " Mama!!" schreeuwde ze en begon daarna te huilen omdat de droom toch wel heel erg eng was, maar hun moeder kwam niet bij haar momenteel, die was waarschijnlijk weer eens te bang dat ze boos was en ze begon zachtjes te huilen. Zo was het nou altijd. Ze bleef liggen op het bed en kroop helemaal in elkaar en misschien was het ook wel beter haar nu met rust te laten, maar ze kroop nu al snel in een hoekje weg en de tranen biggelden over haar wangen. Ze had haar teddy beer in de handen en die kneep ze momenteel helemaal fijn waardoor de vulling er haast helemaal uit kwam. Ze trilde helemaal momenteel en keek angstig richting de kast. Ze was ook nog jonger in leeftijd en dat merkte je nu ontzettend goed. Ze had gewoon iemand nodig.. Ze kon het niet alleen..
|
|
|
Post by Caoimhe Blackwood on Jun 14, 2013 8:52:19 GMT
'Alsjeblieft meneer' zei ze vrolijk, ja Caoimhe was absoluut helemaal in haar element, ze had het dan natuurlijk ook niet in de gaten dat Evy er vandoor ging. Zelfs al zou ze dat hebben dan nog zou ze er niks van vinden want Evy mag ook buiten spelen net zoals Elijah en zij nu buiten spelen. Wanneer Elijah haar dan een vraag stelt keek ze hem met haar bruine ogen aan ten teken dat ze echt wel aan het luisteren was, waarop ze vervolgens even knikte na zijn woorden. 'Ik ben wel is heel boos en dan kan ik zo heel hard gillen en dan ga ik slaan en met dingen gooien, maar dat is als Evy niet zo lief doet dan moet ik huilen of dan word ik boos' zei Caoimhe 'maar ik wil wel altijd spelen met Evy maar zij wil nooit spelen' zei ze vervolgens en duidelijk liet merken dat ze dat gewoon niet begreep.
|
|
|
Post by Elijah on Jun 24, 2013 9:47:24 GMT
Elijah zag dat ze weg ging, maar hij liet haar even gaan. Hij kon moeilijk achter het meisje aanrennen. Caoimhe zou hij er zeker niet blij mee maken. Hij luisterde naar haar woorden en knikte. De boosheid leek heel normaal in deze familie, hijzelf had er ook iets op gevonden. Al liet hij nooit door wat hij nu eigenlijk deed om aan zoveel geld te komen. Ze zeiden er ook vaak niks van, vonden het goed genoeg. Hij knikte, dat ze boos werd en wilde slaan en ergens vond hij het rot dat de familie zo was. "Het is niet goed om met dingen te gooien, of te slaan." Zei hij rustig. "Probeer zoals Ireena te zijn." Glimlachte hij rustig. Waarna hij eraan dacht om misschien bij haar langs te gaan. Het kon natuurlijk geen kwaad, daarbij was zij ook niet zo goed met Evy en konden ze misschien kijken of het inderdaad slim was om Evy bij hem in te laten wonen. "Zullen we anders op bezoek gaan bij Ireena? Even een wandeling." Zei hij rustig en naar haar keek. Een theekransje, wie had het ooit verzonnen om daar een spel van te maken. Ergens wilde hij dan ook heel graag weg.
|
|
|
Post by Caoimhe Blackwood on Jul 1, 2013 10:31:28 GMT
Caoimhe vond het theekransje echt super om te doen met haar grote broer en beer natuurlijk, ze schonk dan ook nog een zogezegd kopje in terwijl ze wel luisterde naar wat Elijah tegen haar zei. 'Maar het gaat niet zo espres' zei ze eerst over de woorden over het slaan en het gooien met dingen waarop ze weer een voorzichtig slokje van haar thee neemt. Ja je hebt het goed geraden er zit niet echt wat in het kopje maar even je fantasie gebruiken he. Echter zo gauw Elijah sprak over om naar Ireena te gaan stond ze meteen op haar theekransje vergetend. 'Samen naar Ireena gaan Eli' zei ze hem vrolijk en haar muts afdoet, beer pakt en dan Elijah bij de hand pakt klaar om te gaan. 'Ok ik ben helemaal klaar om te gaan' zei ze nog steeds heel vrolijk, ja Caoimhe wou wel heel graag naar haar grote zus.
|
|
|
Post by Elijah on Jul 2, 2013 10:39:41 GMT
"Natuurlijk gaat het niet met met opzet." Zei hij rustig. "Maar we moeten onszelf leren inhouden." Hij glimlachte naar haar en deed dan ook maar alsof hij een slokje nam. Hij was blij dat ze naar Ireena wilde en zette dan ook snel het ding van zijn hoofd af en stond dan ook op. "Ja, we zullen haar eens opzoeken, ik heb haar al een tijdje niet gezien." Hij glimlachte toen ze hem zei dat ze klaar was om te gaan en nam haar aan de hand mee naar buiten. Hij vertelde nog tegen moeder dat ze naar ireena gingen en dat was goed. Langzaam liepen ze dan ook naar het huis. "Nog dingen gehoord van onze broers en zussen?" Vroeg hij geïnteresseerd aan het kind, hij kreeg niet veel kans om met haar te praten en hij was benieuwd hoe zij dit alles zag. Mensen keken hem af en toe met een glimlach aan en dan glimlachte hij beleefd terug. Voor een Blackwood werd hij toch wel geaccepteerd, al was het moeilijk door zijn achternaam en iedereen zocht dan ook vreemde dingen achter hem.
|
|
|
Post by Caoimhe Blackwood on Jul 3, 2013 19:09:26 GMT
Caoimhe liep met haar grote broer aan de hand mee en was zeer vrolijk met de aandacht die ze van Elijah kreeg. 'Nee Reena is al zo heel lang niet meer op bezoek geweest, dus dan moet ze een extra dikke knuffel hebben he Eli' zei ze haar broer vrolijk. Caoimhe moest af en toe een beetje rennen omdat ze nog maar zo klein was en ze moest Elijah toch wel bij kunnen houden. Caoimhe luisterde goed naar wat haar broer haar vroeg en je zag gewoon in haar gezichts uitdrukking dat ze echt aan het nadenken was. 'Ja Matt is ook nog geweest en hij had toen ook een thee patijtje gedaan met mij en hij had voor mij die hele leuke mutsjes gemaakt dat is lief he. Sherlock houd niet zo van spelen die drinkt altijd samen met mama wat en gaat daarna meestal zo weg' zei ze. Zo vertelde ze nog meer en compleet honderd uit zonder ook maar iets van haar belevenissen weg te laten.
|
|
|
Post by Elijah on Jul 4, 2013 8:25:27 GMT
"Ja, Ireena zal dat vast wel willen." Glimlachte hij toen het meisje het had over haar een knuffel geven. Dit meisje peek nog de meeste kans te hebben om normaal te blijven. Iets wat van Niklaus en Evy niet meer te zeggen was. Al wist hij nog niet dat Niklaus, Ireena in zijn vieze wereldje had meegenomen. Een wereld van moord en spelletjes. "Fijn te weten dat andere ook met jou spelen." Glimlachte hij. Maar hij was gewoon blij dat hij niet de enige was die dit leed mee moest maken. Al betwijfelde hij of Matthew het niet leuk vond. De jongen was apart, maar samen met dat, leek hij nie zo snel een wapen te pakken. Het verbaasde hem niks dat Sherlock nniet met haar speelde. Toen ze bij het huis van Ireena aan waren gemomen,merkte hij dat ze niet thuis was. "Ik zag haar lopen bij het huis van de gouverneur." Zei een vrouw met een glimlach tegen Elijah en deze glimlachte dan ook vriendelijk, totdat ze weg was en hij toch even fronste, waarom was ze daar? Ze ging niet? Ze had toch niks met die man? Hij zichtte om het idee, vroeg zich af of ze er langs moesten gaan. Maar besloot dat hij morgen ging vragen wat ze daar deed. Het bleef Ireena en ze deed vast geen gekke dingen. "Ze is niet thuis, zullen we naar mijn huis gaan? Morgen gaan we Voor Aby een kaarsje opsteken. Weet je wie dat is?" Hij had het wel eens uitgelegd. Maar of ze nog wist wie het was, dat wist hij niet.
|
|