Finn
landrot
Posts: 26
|
Post by Finn on Jun 12, 2013 22:08:39 GMT
Finn vond alles maar leuk en had af en toe een stomme grijns op zijn lippen zitten. Simpelweg omdat hij teveel gedronken had, maar hij vond Matthew ook zeker grappig. Vooral toen hij zei hoe 'geweldig' het ging worden. Hij schrok wel even toen hij de hand op zijn arm voelde, maar liet het maar gewoon gebeuren. Toen hij dan ook vertelde dat het niet zo ver lopen was, knikte hij enkel. Wat kon hij anders doen? Het was niet zo dat hij overdreven veel keuze had. Niet dat Matthew zo sterk was, maar het was niet zo dat de jongen het kwaad bedoelde.... Hoopte hij dan. Ze stopte ergens en Finn keek vragend naar het gebouw. "Jij komt hier vaker?" Vroeg hij en naar Matthew keek. Waarom vroeg hij het eigenlijk? Was het niet erg voor de hand. Hij had nog nooit met een menselijke vorm te maken gehad die op hetzelfde geslacht viel en zo zag het er dus uit. Hij moest zijn gedachte stoppen, het klonk in zijn hoofd alsof hij een soort testobject werd om hem te observeren. Dat was slecht, of niet. Finn kon er niet helemaal over uit komen in zijn gedachte.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 13, 2013 11:51:53 GMT
Matthew vond het meer dan leuk om niet een keer alleen naar de parfumerie te gaan of samen met zijn moeder. 'Hier is het dan' bracht hij best wel enthousiast uit waardoor verschillende mensen vooral vrouwen aangezien die vaak in overvloed waren bij de parfumerie hem aanstaarden. Natuurlijk kenden ze Matthew wel maar niemand zei ooit wat tegen hem, ze vonden zijn nogal vrouwlijke gedrag nogal zeer ongepast voor een man en liepen daarom ook liever met boogjes om hem heen. Matthew maakte er weleens een opmerking op, maar nu zuchtte hij af en toe en rolde hij met zijn ogen. 'Natuurlijk kom ik hier vaker jij gekkie' zei hij en Finn met zijn vinger tegen zijn neus port. Matthew nam hem dan mee naar binnen heen en liep met hem langs alle flacons tot de baas van de winkel de aankondiging maakte om de nieuwe parfum voor mannen te introduceren. 'Als ik u was zal ik bij hem weg blijven' zei een vrouw tegen Finn 'en als ik u was zou ik heel gauw ergens anders staan, before everyone notice that you have past wind' zei Matthew daarop en de vrouw hem zeer beledigend aankeek en bij haar vriendinnen ging staan. Matthew glimlachte even naar Finn en pakte een flacon om deze eerst zelf te ruiken om het daarna aan Finn te laten ruiken.
|
|
Finn
landrot
Posts: 26
|
Post by Finn on Jun 13, 2013 12:53:13 GMT
Finn keek hem vragend aan. Gekkie? Wat moest dat voorstellen. Het was eerder een opmerking voor een meisje van twaalf. Maar hij zei er verder niks over en toen hij de vinger op zijn neus voelde, bewoog zijn hoofd toch even naar achter. Hij snapte al waarom hij hier niet zo vaak kwam. Vrouwen, overal vrouwen en die waren blijkbaar niet blij om Matthew te zien. Hij vond het dan ook interessant om het zo te zien. Want het was ergens gewoon vreemd, natuurlijk Matthew ook. Maar als hij zich dan zo vrouwelijk gedraagt, waarom vinden vrouwen hem dan juist niet leuk? Ze irriteren zich aan dingen die ze zelf ook doen? Hij werd uit gedachte gehaald doordat hij weer meegenomen werd naar binnen. Hij keek de ruimte rond en een vrouw zei hem dat hij beter uit de buurt van Matthew kon blijven. Net toen hij wilde vragen waarom, antwoordde Matthew al. Hij moest lachen om de opmerking, maar keek wat serieuzer toen hij de flacon kreeg van Mathew en rook eraan. Huj haalde dan ook zijn schouders op, wat moest hij ervan vinden?"Waarom doen mensen zo?" Vroeg hij dan nonchalant, alsof hij er niet nieuwsgierig naar was en hij gaf de flacon terug."Wat vind jij van de geur?" Nee, hij was niet gelijk van plan om hem helemaal dood te gooien met vragen over waarom hij zo deed. Hij kwam daar vast vanzelf wel achter.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 15, 2013 8:23:12 GMT
Matthew draaide de kleine flacon weer dicht voor hij antwoord gaf op Finn zijn vraag. 'Ze doen zo omdat ik anders ben en dat past niet in het straatje thuis, maar achja moeten hun weten. Maar reken er maar op dat er zo geroddeld word echt serieus' gaf hij als antwoord op Finn zijn vraag. Matthew rook even nog een keer aan de geur voor hij zijn commentaar over deze geur zal vertellen. 'Het is een zeer zachte maar ook sensuele geur, een geur wat lang blijft zitten en zeker een must have is' zei hij trots tegen Finn. Matthew was dan misschien niet van klasse toch droeg hij vaak een sjaaltje zo nu ook die hij even goed legde voor hij samen met Finn verder rond keek en aan verschillende geuren rook en deze ook aan Finn liet ruiken.
|
|
Finn
landrot
Posts: 26
|
Post by Finn on Jun 17, 2013 16:25:55 GMT
"Geroddeld over wat?" vroeg hij nieuwsgierig. Doorvragen mocht altijd, vond hij dan. Hij was anders? Dat was hem ook opgevallen, maar hij wist dus nog steeds niet voor honderd procent zeker of de jongen dan nu ook daadwerkelijk op jongens viel. Nee, hij was niet van plan om het te testen. Nu niet, nooit niet. Hijzelf viel niet op jongens, noch op meiden. Hij leek haast niet verliefd te kunnen worden. Hij luisterde naar de woorden over de geur en hij keek hem toch even verbaasd aan, hoe kon je zoiets uit een geur halen? Hijzelf rook er niet zo heel veel aan. Maar als hij er blij van werd, dan was het goed. "Bij welke familie hoor je eigenlijk thuis?" Hij was benieuwd of hij broers of zussen had. Misschien dat hij wel eens een van hen over de vloer had gekregen. Maar dat hoefde natuurlijk nooit. Het was niet zo dat hij lang dokter was. Al vond hij het niet erg om te doen. Misschien moest hij dat maar verder gaan studeren anders. Maar hij hoefde niks te studeren omdat zijn vader al genoeg geld had.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 18, 2013 16:07:21 GMT
'Roddelen over wie ik ben, wat ik net ook al zei het past niet in hun straatje, maar ik kan niet veranderen wie ik ben of het ook maar verbergen...Het voelt dan zo nep en dat zou zo niet mij zijn' zei hij tegen Finn en ze continu in de gaten werden gehouden door een groepje dames waaronder de vrouw tegen wie hij een opmerking had geplaatst. 'Ik hoor bij de Blackwood familie thuis, een zeer grote familie maar niet rijk noch straatarm' zei hij en met Finn verder liep. Zo gauw hij weer richting het groepje keek zag hij dat er een stel dokters van het gesticht binnen waren gekomen. Matthew wist nog niet wat ze hier nou moesten zoeken tot ze hem ineens bij de arm pakten. 'Wilt u zo vriendelijk zijn om mij los te laten' vroeg hij 'ik ben bang dat we dat niet kunnen doen, u bent een gevaar voor deze maatschappij' zei de dokter. 'Een gevaar? Ik ben waarschijnlijk niet gevaarlijker dan een zak pinda's' zei hij en de dokter hem dan vertelt dat hij geen interesse had in vrouwen maar juist in mannen en dat dat iets behoorlijk slechts was, iets duivels volgens hun zelfs en ze namen het ook niet aan dat het gewoon simpelweg Matthews gevoel was, dat zijn gevoel door niemand niet werd bepaald. De dokters moesten er niks van weten en trokken hem mee, Matthew keek daarbij dit keer even hulpeloos naar Finn. 'Laat hem gaan, of u moet ook willen belanden waar hij zal belanden' zei de vrouw die eerder op de dag ook tegen hun sprak.
|
|
Finn
landrot
Posts: 26
|
Post by Finn on Jun 21, 2013 13:37:02 GMT
Finn haalde zijn schouders op over dat ze gingen roddelen. Hij had er niet zoveel problemen mee, ook al zal zijn vader er niet trots op zijn. Hij ging niet tegen iemand vet lullig doen omdat deze toevallig andere dingen leuk vond. Toen hij vertelde dat hij bij de Blackwood familie thuis hoorde, knikte hij. "Van gehoord inderdaad." Zei hij met een glimlach. "Maar wie nu niet? Er word zoveel over de geschiedenis van hen verteld. Het is erg interessant hoe ver jullie familie terug gaat." Zei hij rustig en toch verbaasd keek toen er dokters binnen kwamen. Hij zuchtte en de man vertelde dan ook inderdaad dat hij blijkbaar op jongens viel en Finn zuchtte. "Wilt u mijn cliënt zo spoedig mogelijk los laten?" Zei hij en keek serieus naar de dokters. Die keken hem enkel even vragend aan, maar de meeste wisten dat hij nog wel eens mensen hielp met verwondingen en andere zaken. "Maar hij moet naar het gesticht." Finn schudde resoluut zijn hoofd. "Absoluut NIET." Zei hij streng. "Ik ben ervoor aan het zorgen dat hij weer word zoals het hoort." De woorden waren vervelend om uit te spreken. Maar hij deed het ook enkel om te helpen. "Hij is geen gevaar, zorgt niet voor doden of gewonden, hij is gewoon nog wat onaangepast. Dat is alles en ik ben ervoor om dat goed te krijgen." De dokters knikte, de woorden van Finn waren blijkbaar duidelijk genoeg. "Maar we brengen hem wel mee naar de kliniek." Finn knikte luchtig. "Maar eerst even wat kopen." Zei hij rustig en ging naar de balie om de parfum te kopen. Samen met de dokters liep hij terug naar zijn huis. Een groot huis en de meeste wisten dan ook dat het huis van de graaf was. Ze lieten hem los en Finn knikte beleefd. "Als u mijn cliënt niet meer wilt lastig vallen, dan zal ik dat erg prettig vinden." De dokters knikte toch wat verveeld. Ze wilde hem natuurlijk liever zelf wat dingen bijbrengen. Hij liep naar binnen en wenkte hem dat hij mee moest komen. Hij liep richting de woonkamer en zette de parfum op de tafel. "Hier, het was voor jou nogal moeilijk het te kopen in die situatie, niet waar?" Zei hij met een vermakelijke grijns. Ergens vond hij wat er was gebeurt wel grappig te noemen. "Dus je word ook nog eens door het gekkenhuis gezocht?" Vroeg hij met diezelfde lach erachteraan. "Wat wil je te drinken?" Dit keer zei hij het wat serieuzer.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Aug 1, 2013 14:50:25 GMT
Ergens had Matthew wel verwacht dat Finn wel van zijn familie had gehad, want ten eerste het was geen kleine familie en daarbij om zijn familie nou normaal te noemen, nou nee. Maar die mannen hadden hem nog steeds vast, tot Finn er wat van zei. Natuurlijk vond hij het aardig van Finn dat hij hem hielp, dat haalde heus niet weg dat de woorden die hij uit sprak over dat hij er wel voor zou zorgen dat Matthew weer werd zoals het hoorde, hem behoorlijk rot lieten voelen en dat was nog maar licht uitgedrukt. Het was alsof de meesten sowieso dachten dat hij één of andere ziekte heeft en Matthew moet zich gewoon ontzettend inhouden om niet uit te gaan roepen dat hij op mannen valt and that he's proud to be gay, maar dan zou hij Finn ook in de problemen helpen en die probeert hem nu toch, nou ja te helpen. Bij de woning van Finn aangekomen pakt hij het flesje parfum misschien net wat te ruw aan, maar dat is omdat Finn het blijkbaar allemaal nogal amusant vond. 'Dit is werkelijk geen lachwekkende situatie, heb je enig idee hoe ik me hier onder kan voelen, ik luid de alarm bellen toch ook niet omdat hun in kleding lopen waar mijn opa nog geen eens in zou lopen, ik bedoel pratend over fashion victims' zei hij nogal uit de hoogte en knikte bij de vraag of hij wat te drinken wou.
|
|
Finn
landrot
Posts: 26
|
Post by Finn on Aug 12, 2013 16:47:32 GMT
Hij keek naar Matthew, geen lachwekkende situatie? Natuurlijk niet, maar het was toch goed gekomen? Om de woorden van Matthew moest hij toch weer lachen. "Ach, het is anders en daar kunnen ze niet tegen." Hij haalde zijn schouders op terwijl hij water in schonk. Liep met het glas naar hem toe. "Dus je vond het niet grappig?" Hij gaf hem het glas. "Het was ook niet zo grappig, maar het is wel goed gekomen." Hij haalde zijn schouders op. Waarna hij naar Matthew keek. Zuchtte enkel. "Sorry, ik ben wat asociaal." Mompelde hij rustig. "Ik probeerde enkel te helpen om ervoor te zorgen dat je niet in het gesticht zou komen, dit heb ik inderdaad niet echt netjes voor je opgelost. Maar ik moest doen alsof ik het met hun eens was, helaas.... Hopelijk zul je niet meer zo boos zijn." Zei hij rustig.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Aug 19, 2013 9:50:05 GMT
'Nee en ze zouden hun horizon is wat meer moeten verbreden' zei hij en het glas aan nam waarbij hij een pfff geluidje maakte wanneer Finn vroeg of hij het grappig vond. 'Nee het is overduidelijk dat ik het dus niet grappig vond, maar ja ik weet dat je dat moest doen om mij uit de handen van het gesticht te houden, ik ben niet stom. Maar ik ben je meest dankbaar' zei hij waarbij hij een slok van zijn water neemt. Matthew was trouwens meer geirriteerd dan dat hij boos was en ergens diep van binnen was hij zelfs verdrietig, nou ja misschien zat dat niet zo diep aangezien Matthew sowieso gewoon op random momenten in huilen kon uitbarsten. 'Ik ben niet boos, ik wil gewoon dat er ook is van mij werd gehouden buiten mijn moeder en mijn broers en zussen. Ik wil de wereld laten zien dat het meer dan prima is om op hetzelfde geslacht te vallen, dat het geen zonde is en dat ik niet ben gestuurd door de duivel. Ik bedoel kijk naar me het gevaarlijkste aan mij is waarschijnlijk mijn sjaaltje' zei hij het laatste nogal uit de hoogte om eigenlijk ook vooral zijn emoties te verbergen maar het was van korte duur of Matthew barst in huilen uit.
|
|
Finn
landrot
Posts: 26
|
Post by Finn on Aug 19, 2013 14:32:00 GMT
Die dingen kreeg hij vaak te horen. Mensen wilde geliefd worden en al dat sport dongen. Hijzelf snapte het niet echt. Maar zelfs mensen die niet op hetzelfde geslacht vielen, hadden er last van. Hij glimlachte toen de jongen zei dat zijn sjaaltje nog gevaarlijker was. Hij vond het doen en laten van Matthew gewoon erg grappig. Niet om uit te lachen grappig, maar leuk om te zien dat niet iedereen hetzelfde was. Maar hij begon te huilen en hij keek even moeilijk naar de jongen. Wat moest hij doen? Waarschijnlijk hetzelfde als dat hij tegen iedereen deed... Hij pakte een zakdoek om deze aan hem te geven en legde wen hand op zijn schouder. "Mensen wennen aan je, hoe vreemd ze het misschien ook vinden. Mensen wennen nu eenmaal aan dingen." Hij glimlachte zwak. Hopend dat de mensen iets sneller zouden wennen voor de jongen. "Er zijn gewoon weinig mensen die op hetzelfde geslacht vallen.... Ikzelf ken er geen, nu jou natuurlijk." Hij glimlachte naar hem, ging water opzetten om te laten koken en liep weer teug naar Matthew. Hopend dat hij wat rustiger zou worden. "Iedereen vind iemand, dus ook jij." Besloot hij te zeggen. Geen idee of het zou helpen, maar hij hoopte van wel.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Aug 23, 2013 11:07:16 GMT
'Ze wennen? Ja die hoop blijf ik ergens nog steeds altijd houden, maar het zou me niks verbazen dat ik dat moment niet meer mee maak' zei Matthew met uiteraard nog steeds een betraand gezicht en je duidelijk de emotie nog steeds in zijn stem kon horen. Bij de woorden die Finn daarop uitspreekt schud Matthew even zijn hoofd, want hij moest is weten hoeveel homo's en lesbiennes hier rond tuffelen op deze aardbol, de meesten probeerden het echter verborgen te houden en daardoor leek het alsof er maar heel weinig waren want het was gewoon taboe. 'Je hebt er werkelijk geen idee van, hoeveel er wel niet op hetzelfde geslacht vallen' zei hij eerst en een lichte glimlach op zijn gezicht verschijnt door de laatste woorden van Finn. 'Dankjewel dat is ontzettend aardig van je om te zeggen' zei hij hem met diezelfde glimlach en daarbij even de hand van Finn vast pakt, met geen bedoelingen grewoon puur uit vriendschap, waarbij hij met de rug van zijn andere hand zijn tranen wegveegde.
|
|
Finn
landrot
Posts: 26
|
Post by Finn on Aug 23, 2013 11:59:40 GMT
"Ik heb er inderdaad geen idee van, niemand komt met die verhalen bij mij aan." Zei hij dan ook rustig, vroeg zich af of er inderdaad veel mensen rondliepen die op hetzelfde geslacht vielen. het kon natuurlijk altijd, maar zoals hij al had gezegd, kende hij enkel Matthew. Iemand die het dan ook waarschijnlijk niet zou kunnen verbergen. Hij keek naar zijn hand die door Matthew werd vastgepakt, maar trok hem niet weg. Dat wilde zeggen dat hij er ook tegen was. Hij wilde helpen, dus hij moest Matthew vertrouwen. "het kan inderdaad dat je het niet meer mee maakt. Maar dan heb je geholpen, jij komt ervoor uit en iedereen die dat doet is een helper. Zorgt ervoor dat mensen er ooit aan gewend zijn." Hij wist niet eens wat hij precies zei, het was positief en hij had geen idee of zoiets eigenlijk mogelijk was. Dat ze echt geaccepteerd zouden worden. Maar hij kon de arme stakker moeilijk zeggen dat wat hij deed misschien toch niks uit maakte. "Kan ik thee voor je inschenken? Dat werkt rustgevend." Hij glimlachte naar de jongen, hopend dat hij zich een beetje op zijn gemak voelde. In plaats van dat hij zich ongemakkelijk bleef voelen.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Aug 30, 2013 20:20:57 GMT
'Het is in deze tijd ook zeer zeldzaam om van iemand te horen dat ze op hetzelfde geslacht vallen, ik kan het echter gewoon niet verbergen, dus dan kan ik het wel voor me gaan houden maar men komt er toch wel achter...Maar om mij in dat gesticht te krijgen, hadden ze het echte bewijs nodig vanuit mijn mond en ik wil het gewoon niet verborgen houden' zei hij en glimlacht bij de woorden van Finn. Matthew vond Finn zijn woorden echt zeer lief en die woorden deden hem dan ook absoluut meer dan goed. 'Ik hoop dat ik er een verandering in kan brengen, nu of later' zei hij en Finn een kus op zijn wang geeft. 'Dat klinkt als een uitstekend idee, maar eerst wil ik me opfrissen, kun je me wijzen waar ik de badkamer kan vinden' vroeg hij beleefd aan Finn.
|
|
Finn
landrot
Posts: 26
|
Post by Finn on Aug 30, 2013 20:42:36 GMT
Teveel gemak! Teveel gemak! De jongen was veel te veel op zijn gemakt. Hij staarde dan ook voor zich uit, de kus had hij totaal niet verwacht. Gedachte op een rij, hou ze op een rij! Hij keek om toen de jongen wat vroeg, hij moest normaal reageren en dat deed hij dan ook om een glimlach aan de jongen te tonen. "Geen probleem." Hij wees naar een deur die naar de badkamer leidde, maar liep daarna een paar passen weg om een handdoek te pakken en terug om deze aan hem te geven. "Doe rustig aan, ik zal zorgen dat als je terug bent er een kop thee op je staat te wachten." De kus was vreemd en wanneer hij de handdoek dan ook had afgegeven, zou hij de thee aan zetten en wat notities maken in zijn boekje. Hij kon dat moeilijk doen alsof de jongen een object was. In principe was hij het deels, gewoon omdat Finn interesse had in de jongen zijn gedrag.
|
|