|
Post by Ireena Blackwood on Jun 18, 2013 9:30:00 GMT
Ermit Cumberbatch
Hij bleef liggen iop de bank en ging weer in zijn denkhouding liggen, de man had hem weer stof gegeven om over na te denken, dat was duidelijk. Hij sloot zijn ogen weer, en bleef zo even liggen, terwijl de doktoren zijn rotzooi op ruimde, want Ermit vertikte het op te ruimen. De schedel stond nog steeds op het tafeltje na hem, maar nu vond hij de man van zo straks toch wel interressant geworden, en hij opende zijn ogen, stond op, en liep met de schedel door de ruimte heen.
|
|
|
Post by Lisa Olsson on Jun 18, 2013 9:55:34 GMT
El diablo Rustig liep hij buiten wat rond in de tuinen.Het was eigenlijk helemaal niks voor hem om buiten te komen als het licht was. maar in de gezamelijke ruimte wilde hij even helemaal niet meer zijn en zijn kamer werd nu schoongemaakt dus daar kon die ook niet in. Dan maar buiten roken. Rustig ging die tegen een boom zitten in de schaduw terwijl hij rustig ene heis nam van de sigaret
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 18, 2013 10:17:56 GMT
Ermit Cumberbatch
Hij liep rustig door de gangen en zag dat de jongen buiten was gaan zitten, maar naar buiten, nee dat ging Ermit dus echt niet overdag.. Hij slikte en keek naar de ,lucht. genoeg wolken aan de lucht, en hij werd iets wat angstig in zijn ogen en keerde zich direct om, richting de gezamenlijke ruimte en ging maar weer op een stoel zitten, want de bank waar hij normaal lag om na te denken, was momenteel bezet, dus dan maar in de stoel. Hij zette de schedel op de leuning neer en keek er even na, terwijl hij weer begon na te denken, en nu duidelijk tot rust kwam.
|
|
|
Post by Lisa Olsson on Jun 18, 2013 10:24:54 GMT
El diablo Rustig hield hij zijn ogen gesloten terwijl hij tegen de boom zat. Het was stil buiten op wat vogels na en daar had hij een hekel aan. Niet aan de stilte maar aan die vogels. Hij hield zijn ogen gesloten terwijl hij een nieuwe sigaret op stak omdat de vorige op was. Hij wilde zijn kamer weer in, hij wilde weer terug het donker in en niet hier zitten, maar hij had nog geen keus tot zijn spijt
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 18, 2013 11:07:07 GMT
Naam; L Lawliet (Yes that's he's name) Leeftijd; 22 jaar Geslacht; Mannelijk foto/ Uiterlijk; images1.fanpop.com/images/photos/2400000/Lawliet-l-2488623-800-500.jpgKarakter; Hij is wat kinderachtig en wint graag. Hij vind alles wat zoet is geweldig en kan er ook moeilijk afblijven. Hij is heel slim en kan ook meteen vertellen na korte onderzoeken wie een misdaad gepleegd heeft, dat is soms de enige reden dat hij uit het tehuis mag om onderzoeken op te lossen. Geschiedenis; Hij is opgegroeid in een huis, in the wammy's familie. Hij leefde samen met Near en Mello. Alle drie waren ze snel opgegroeid, elke op een andere vreemde manier hebben ze hun talenten ontdekt en die kwamen maar met 1 ding overeen, onderzoeken en te weten komen. Hij zat wel vast in zijn kinderachtige gedoe en dergelijke, maar dat bleven alle drie wel. Near was verzot op spelletjes, Mello kon niet van chocola afblijven, of toch moeilijk. En L is gewoon.. L met zijn cakes en snoepjes en alles wat zoet is. Beperking ; Hij is heel gek, hij leest boeken op een vreemde manier, blijft telkens in één zelfde houding zitten, waar dan ook. Op de grond of op een stoel blijft hij zo zitten; i370.photobucket.com/albums/oo145/billkaulitzfanforever13/L%20Lawliet/deathnotefd5.jpg je ziet hem nooit of toch heel zelden met schoenen rondlopen en de dokters vonden het niet prettig hem in de beschaving te brengen zo, ze proberen alles eruit te werken tot een normaal persoon. Maar L denkt daar anders over. Extra ; hij mag af en toe uit het 'ziekenhuis'
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 18, 2013 18:42:50 GMT
Ermit Cumberbatch
hij zat rustig in de stoel en begon zich duidelijk weer te vervelen en daarom wisten de dokters niet hoe snel ze Ermit zijn viool aan moesten geven, voor de muren weer het slachtoffer waren en hij pakte vrij vlug de viool aan en keek erna en de eerste noten gingen hartstikke vals, maar daarna ging het toch over in een vrij normale toon, terwijl hij verder speelde en zich concentreerde en aandacht over zijn viool spel, al moest hij dit niet de hele tijd doen en daarna weer stof gebruiken om over na te denken, want zonder denken rotte zijn hersenen, al zo zij het zelf.
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 18, 2013 18:49:08 GMT
Gabriel Whishaw
Gabriel keek Johnny nogal vreemd aan wanneer hij boven op de tafel gaat staan, en waarom moet hij zo naar hem wijzen het is niet zo dat Gabriel het allemaal expres doet. Hij ging weer op zijn plekje zitten in de vensterbank omdat hij kennelijk toch niet naar zijn kamer mocht, waarom wist hij nog steeds niet, het was niet zo dat Gabriel nou echt een gevaar was met zijn uitbarstingen. Hij keek wat door de ruimte heen en zijn blik bleef heel even hangen op El Diablo en op Ermit. Met die eerste had hij nooit echt wat mee te maken gehad, met die tweede, ja Ermit kende hij wel aardig, zo wist Gabriel ook dat hij een fobie voor wolken had en dat hij ten alle tijden altijd ergens over na moest denken anders raakte hij verveeld. Ja als je hier al een tijdje zit krijg je nog weleens het nodige mee. De onverwachte valse begin noten van Ermit laten hem enigzins zo schrikken dat zijn tourette weer in een erge mate even weer de kop op komt steken. Zijn tics komen weer voorbij en hij brengt dit keer nogal hard 'FUCK' uit, waarbij hij even zijn keel schraapt en even naar zijn vingers keek die ineens ontzettend interessant leken.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 18, 2013 19:47:23 GMT
L Lawliet
Hij zat in een gang met een scheel chocolaatjes, koekjes en alles wat ook maar zoet was naast zich. Hij zat in zijn gebruikelijke houding op een bankje en nam af en toe wat van de schaal en stak het in zijn mond. Hij kauwde er rustig op en keek voor zich uit, nadenkend over de laatste zaak waar hij aan had gewerkt. De laatste echte zaak wat hem toch een hele tijd heeft geduurd om het op te lossen en de dader te vinden. En nu zat hij hier weer. Maar hij had iets zoets bij zich, daar was hij al blij mee. Straks werd hij weer even alleen genomen door enkele dokters om hem normaal te proberen laten zitten en boeken vast te nemen en dergelijke. Waren ze helemaal gek geworden. Hij keek om, nog steeds in gedachten, toen hij de valse noten van een viool hoorde en keek even naar waar het vandaan kwam en stak het chocolaatje in zijn hand nu nog even in zijn mond zodat de schaal helemaal leeg was.
Damon
Hij bleef in de hoek zitten waar hij zat en keek goed om zich heen. Wat was er zo erg aan zijn gedrag? Waarom kreeg hij niet gewoon zoals de meeste mannelijke dokters. Hij was niet ziek toch? Hij had een voorkeur voor mannen, maakte dat hem gek en ziek? Hij wist het niet zeker maar hij begon meer en meer te denken van wel. Maar dat zou er nooit uitkomen, hij was en bleef wat hij was. Meiden versmachtte echt om zijn lichaam, maar hij vond niets aan een meisjes lichaam. Hij was bang voor kleine ruimtes, dokters lieten hem vaak in zo een kleine kamer steken voor een uur, meestal hyperventileerde hij dan en was al elke keer flauw gevallen in die kleine kamer.
|
|
|
Post by Lisa Olsson on Jun 18, 2013 19:50:08 GMT
El diablo Rustig rookte hij verder. Eigelijk deed hij niks anders als die niet in zijn kamer mocht zijn. Roken deed hij eigelijk zoon 18 uur per dag. De andere 6 uur sliep hij. Rustig staarde hij wat voor zich uit en hield de peuk rustig tussen zijn vingers en begon weer in een andere taal woorden te spreken. Hij vervloekte de vogels de zon het prachtige weer alles
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 19, 2013 7:05:36 GMT
Johnny Powell
Hij werd mee gesleept naar een kamertje en daar op een stoel neergezet. Hij shakte behoorlijk heen en weer op de stoel en keek naar hen, al hield hij nu zijn mond, en speelde hij, zoals bijna standaard, de piano, al was er natuurlijk geen piano, hij hield zijn vingers gewoon in de lucht en deed alsof hij piano speelde, een grappig gezicht vonden de doktoren dat altijd, hoe johnny zijn periodes had, vooral tegen andere, maar nu hoe hij 5 minuten later toch best wel rustig kon zijn. De man deed ook totaal geen kwaad eigenlijk.
Ermit Cumberbatch
Hij keek om zich heen terwijl hij de viool bespeelde , al vond hij het minder dat in de verte iemand fuck! Uit riep, omdat hij zich even moest afreageren op die viool. Ja, ook al was die viool zijn alles, hij wou ook wel eens rustig kunnen liggen en nadenken, maar ja, de bank was bezet door een aantal gekken die elkaar nu zaten te slaan, en daardoor stopte hij de viool, en keek even naar de drie die elkaar zaten te meppen , en haalde een wenkbrauw op terwijl hij nu zijn viool in de ene hand pakte, de schedel in de andere en iets verderop ging zitten en daar het gordijn ook sloot, want tsja, de wolken mochten niets horen! Ze zouden het maar tegen je gaan gebruiken...
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 19, 2013 8:11:18 GMT
L Lawliet
Hij bleef nu op zijn gemak op de bank zitten en hield de man van zonet wat in de gaten. Hij vond het absurd dat al deze mensen niet gewoon op straat mochten komen. De meesten deden geen vlieg kwaad. Hij zuchtte en keek weer naar de man, hijzelf werd wel gek gevonden door zijn gedrag en doen. Hij had ook altijd zo een vreemde bedenkelijke blik op zijn gezicht, maar daar hechtte hij geen aandacht aan. Al denkend keek hij nog steeds wat naar de man met zijn viool en schedel, vreemde kerel was het, maar niet slecht vreemd.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 19, 2013 8:30:22 GMT
Ermit Cumberbatch
Hij keek naar de mensen en observeerde ze een voor een. Hij vond het interressant, andere mensen, en het gaf hem wat te doen, iets waarbij hij kon nadenken, en dat was gewoon lekker, al zou hij uit zichzelf nooit contact zoeken met anderen, en verschool hij zich eigenlijk achter zaijn schedel en viool, hij zocht ook geen contact, vooral om de wolken, en in de avond praatte hij meer dan overdag, dan tja s avonds lagen de wolkken te slapen en dan had je er geen last van. Hij dacht wat na over sommige personen en bleef bij de ene wat meer hangen dan bij de andere. Zijn blik ging een beetje de zaal rond, maar bij L bleef zijn blik hangen, en die trok op een vreemde manier zijn aandacht.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 19, 2013 8:50:46 GMT
L Lawliet
Zelf was hij ook niet echt sociaal dus zou hij ook nooit naar een andere gaan zonder goede reden. Hij had zijn duim weer bij zijn lippen gelegd en dacht gewoon verder na terwijl zijn blik op Ermit bleef gevestigd. Hij bekeek elke beweging die hij maakte en hoe zijn blik uiteindelijk de zijne kruiste en hem vast hield. Hij leek niet dom, zoals de meeste hier eindelijk best wel waren. Of zich toch zo voordeden om meer aandacht te krijgen. Hij liet een bedenkelijke 'hmm' ontsnappen uit zijn keel en keek nog steeds rustig naar Ermit. Hij leek zelfs vrij intelligent. Sommige van de gekken hier dachten telkens dat hij nooit sliep door de kring rond zijn ogen waardoor hij er altijd vermoeid uitzag. Zijn ogen waren ook naar de donkere kant, maar hij had er geen problemen mee. Hij keek even naar het gordijn dat hij daarstraks dicht had gedaan. Waar was hij bang voor?
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 19, 2013 8:56:55 GMT
Ermit Cumberbatch
Hij bleef n og even kort kijken naar de man, maar ruichtte daarna weer zijn blik op een doctor die bij hem kwam, en een praatje met hem wou maken, iets waar hij dus echt geen zin in had, en hij pakte hem vrijwel direct op een aantal punten.'' je zoekt enkel aandacht en gebruikt je werk als afleiding. aan je gezicht te zien ben je meerdere malen mishandeld geweest door je man, en denk je er waarschijnlijk over hem te verlaten, maar om je zoon, wil je dat niet.'' Sprak hij enkel en keek weer van de vrouw af, die hij duidelijk nu vreselijke pijn had gedaan. Maar eh, dit was Ermit. Hioj was volledig zichzelf, al was hij bang voor de wolken buiten.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 19, 2013 9:02:37 GMT
L Lawliet
Hij keek naar de dokter die nu naar Ermit toeliep en luisterde rustig wat mee met wat er gezegd werd en nam de vrouw in zichzelf op. Hij kwam tot dezelfde conclusie als Ermit vertelde. Dit ging nog leuk worden, twee slimmeriken in het gekkenhuis. Hij bleef ook rustig zitten en merkte nu ook een dokter zijn kant op komen. Zijn training weer waarschijnlijk. Hij had geen zin om recht te staan dus bleef hij maar op zijn plek zitten, ze konden hem niet meesleuren want hij kon een aardig staaltje klappen uit delen. Hij keek weer naar Ermit en de vrouw en hield zijn blik daar nu op terwijl hij de dokter naast zich negeerde.
|
|