|
Post by Niklaus on Jul 2, 2013 8:05:14 GMT
Hij keek enkel toe. Hing tegen de muur aan, al keek hij wel wat verveeld. Hij liet Ireena het werk wel doen, maar liep op haar af en duwde het geweer iets naar beneden. "Zegt er iemand iets over wraak." Zei hij rustig. "Je laat jezelf leiden door haat en daar heb je uiteindelijk jezelf mee." Zei hij haar rustig. Waarna hij haar kin pakte om haar naar hem te laten kijken. "Jij de k misschien dat ik je wilde verkrachten omdat je me schoot. Ik maakte enkel af waar ik mee begonnen was. Heb was sowieso al het idee voordat ik wist dat jij het was." Hij haalde zijn schouders op. "Jij kan het niet hebben dat die man jou niet heeft gekozen, of zoals jij het zo dramatisch zegt: het mocht niet door jullie rang." Hij rolde met zijn ogen en grijnsde. "Als hij echt van je hield, had hij daar heus wel iets op verzonnen." Zei hij speels. "Dus stom met het wicht de schuld te geven en speel.... Zoals de man met jou gevoelens heeft gedaan." Hij liet haar kin los, waarna hij naar het kind keek. Ze huilde en probeerde half weg te kruipen. Hij vond een mooie stoel om op te zitten en waar hij alles goed kon zien.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 2, 2013 8:25:39 GMT
Ze luisterde naar Niklaus en snoof even kort voor een moment maar wist dat hij gelijk had. Hij was gewoon vreemd gegaan, en dat laaide de haat en woede binnen in haar op, al zag je dat op haar gezicht dus echt absoluut niet. Ze draaide zich naar het kind en schoot het ook in het andere been, zodat het werkelijk nu bijna niets meer kon, en de vrouw begon te smeken." Wat wil je? Je kind voor de rest van haar leven in een rolstoel? Zal ik dat eens regelen?" Sprak ze en zette de musket net zo hard weer tegen het hoofd van de vrouw aan en kwam dichterbij haar voor een moment en keek naar haar, terwijl ze de tranen over de wangen zag rollen en de angst in haar ogen." Hij heeft gelijk weet je.. Hij opent mijn ogen hier even. Als hij van mij hield, had hij nooit zo'n stomme trut als jou getrouwd." Sprak ze vals en had niet eens door dat verderop het schilderij hing wat hij ooit van hun twee had laten maken, een schilderij wat een speciaal plekje had in dit huis en vele rozen rondom het portret hingen en het sierde." Hij hield wel van je.. Hij wou je als zijn tweede vrouw.. Kijk in de hal.. Alsjeblieft, schiet niet.. Ik weet van jullie afspraak in de steeg.. Hij wou je een kind schenken, en je ten huwelijk vragen, alsjeblieft... Sprak ze trillend en keek volledig angstig uit haar ogen, maar ze hield toch vastberaden het geweer tegen haar hoofd, al voelde ze twijfels op komen." Laat me het zien. Laat me het zien of hij van me hield, bewijs het! Ik Geloof je niet!" Sprak ze en in haar ogen begonnen ook langzaam aan tranen te vormen, maar ze zat echt niet ver van het schieten af, en schieten zou ze spoedig doen.
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 2, 2013 8:46:17 GMT
Niklaus moest lachen en klapte in zijn handen. "Prachtig verhaal en heel slim natuurlijk. Twee vrouwen, alsof dat wel een migelijkheid is voor zijn rang?" Hij duwde zichzelf uit de stoel. Liep toch iets mank en trok het kind hardhandig omhoog om het vervolgens tegen een muur te smijten en hij keek kil naar Ireena en daarna maar de vrouw. "Jij vond het nie erg dat hij een ander ook wilde? Een man die van meerdere vrouwen houd. Ik ben benieuwd hoeveel meer vrouwen er zijn." Daarna keek hij naar Ireena en knipte voor haar ogen in zijn vingers. "Ga je in sprookjes geloven Ireena? Dromen over een leven met z'n drieën? Hij, jij en die vrouw..." Hij zuchtte geïrriteerd. Ze was te emotioneel voor dit. "Maakt het werkelijk uit of hij van je hield?" Hij pakte zijn mes. Stak deze zonder ook maar enige emotie in de buik van de vrouw. "Hij hield blijkbaar niet genoeg van je, anders had hij geen kind in dat wijf gepompt. Daarbij lijkt het eerder alsof hij overal gewoon een kind wil hebben en een harem." Hij trok het mes terug en keek kil naar Ireena. "Wat wil je doen?" Vroeg hij en richting de openhaard liep, hij legde de ijzeren pin in het vuur en met een ruk trok hij er een brandend stuk hout uit. Al snel vatte het tapijt vlam. "Keuzes, Ireena." Hij liep van het vuur weg, wachtte op wat Ireena zal doe . Het zou niet lang duren of de vlammen zouden over gaan in de gordijnen en zich door het huis versprijden.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 2, 2013 8:57:42 GMT
Ze slikte en keek naar de vrouw voor een moment en snoof even voor een moment, waarna ze naar de woorden van Niklaus luisterde en ze weer opgefokt raakte en een kogel jaagde door beide benen van de vrouw en haar richting het vuur slingerde." Zout een eind op." Sprak ze nu toch. Ze had dan wel gefaald; althans een beetje, vond ze toch zelf. Bij vreemde zou ze er een stuk minder last van hebben, wat was waarschijnlijk wel zo. Ze zag nu toch het schilderij, wou het nog redden, maar door de vlammen besloot ze niets te doen." Als hij dat wou, mocht hij eerder zijn." Sprak ze en schoot nu toch nog een kogel door het hoofd van het kind, waardoor de vrouw begon te gillen en nog harder te huilen." Vuile trut!" Schreeuwde ze naar haar toe, en ze deed nu de musket op haar rug en liep het huis uit. Haar ogen vals, haar adem wat zwaarder, en een kleine grijns rondom haar lippen. Oh, nu zou ze zo de stad in rennen en meerdere mensen een kogel door de kop knallen. Wat kreeg ze nu zin om haar wapen verder uit te proberen. Het gekrijs van de vrouw was hier buiten nog te horen, het krijzen van pijn en woede, en de geluiden deden haar meer dan goed, en haar emotionele blik vloog nu weet om in de koude emotieloze blik. Ze keek niet om in, maar liep Niklaus nu voorbij, met een blik in haar ogen dat ze nu gewoon meer wou. Een reden waarom ze ook ontslagen was, Ireena was dol op spelletjes voor geld, en geen leuke spelletjes.
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 2, 2013 9:06:19 GMT
Het viel mee dat ze het af maakte, vond Niklaus. Hij had gedacht dat ze zou breken, het lelijke schilderij mee zou nemen en ging huilen. Maar dat was niet zo, hij zou het anders hebben aangepakt, maar ze waren dood en het huis zou branden. Hij grijnsde dan ook toen ze hem voorbij liep en volgde haar naar buiten. Hoe makkelijk het voor Niklaus dan ook leek om mensen mee te nemen in zijn donkere wereld. Dood en de irritatie van mensen, hoe hij dat deed zonder erover na te denken.Sommige mensen keken naar hen, het kwam nie vaak voor dat familie van Blackwood samen liepen. Normaal waren ze alleen, dus dat hun nu samen liepen, vonden de meeste vreemd. Vooral omdat het Niklaus was, die altijd voor zoveel problemen zorgde. Hij trok haar mee, een zijsterg in. "Dat ging erg soepel." Zei hij sarcastisch. Maar alles zou een hoopje as zijn, iets wat hij ook had geleerd van Elijah. Al hadden ze geen geld, iets wat toch nog jammer was. Hij ging tegen een muur aan staan. "En wat wil je nu?" Vroeg hij haar rustig.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 2, 2013 9:18:32 GMT
Ze zuchtte even voor een moment en voelde de adrenaline door haar lijf gieren. Ze voelde hoe ze mee getrokken werd en keek naar hem bij zijn woorden." Ik ga mijn oude ritme weer oppakken. Bedankt dat je mijn ogen hebt geopend." Sprak ze enkel en keek even naar de straat en zag een paar rijke mannen lopen. Zometeen maar even die belachelijke jurk eronder, musket mee, en die mannen verleiden en dan hun hart breken. En dan dumpen. Nou dumpen, ze hingen zichzelf vaak op. Daar zorgde ze voor. Ze keek naar hem voor een moment met een grijns op haar gezicht. " Lopen genoeg mannen over de straat. Maar ik moet eerst langs mijn huis, mijn jurk aan doen." Sprak ze en lachte even voor een moment. " Ik heb er weer zin in Niklaus. Bedankt. Bedankt dat je mijn ogen weer hebt geopend. Ik liet me te erg inslepen bij die kerel, je hebt gelijk, ik moet niet meer in sprookjes geloven. Kerels zijn niet te vertrouwen." Sprak ze enkel en liep dichterbij hem en knuffelde hem even en drukte een kus op zijn wang." Vroeger keek ik altijd tegen jou, Sherlock en Elijah op. Weet je nog?" Sprak ze rustig en glimlachte nog even." Ik had er meer dan gelijk in, weet ik nu. En terecht zijn jullie een goed voorbeeld geweest."
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 2, 2013 9:37:24 GMT
Haar oude ritme weer oppakken? Wat dat in hield, had hij geen idee van. Maar dat maakte hem niks uit. "Waarom een jurk? Dit staat je beter." Grijnsde hij, waarna ze naar haar woorden luisterde. "Ik ben te vertrouwen." Zei hij dan ook over dat ze zei dat kerels niet te vertrouwen waren. Dat was eigenlijk helemaal niet waar, maar hij liet het mensen graag geloven. Toen ze haar armen om hem heen sloeg voor een knuffel, keek hij enkel wat ongemakkelijk. Ze keek tegen hen op? Hij wilde niet zozeer zeggen dat het goed was. "Weetje, waarom gaan we niet even een mooi huis zoeken? Voor een dag leven als een rijke." Grijnsde hij en legde zijn handen op haar heupen en trok haar tegen zich aan. Misschien was het vreemd voor een broer om dat bij zijn zus te doen. Maar hij was nou eenmaal vreemd. "We zoeken het grootste huis en eisen het voor vandaag op." Ja, alleen heeft hij dat eens willen doen, maar dat was erg ongezellig. Misschien was het met iemand erbij wel een stuk gezelliger.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 2, 2013 9:56:09 GMT
Ze keek naar hem en glimlachte even.'' In een juk trappen mannen veel sneller in mijn geintjes, en worden ze sneller verliefd. Vreemde manier, In een jurk vinden de meeste mannen mijn ogen hemels.'' Sprak ze met een gemeen grijnsje op haar gezicht, en haalde kort een hand door haar zwarte haren heen, die wat warrig rondom haar gezicht liepen. Oke, misschien was ze echt wel een slet, maar ze werkte zo lekker, en het verdiende wat geld, geld wat ze goed kon gebruiken met haar hobby, wapens waren nu eenmaal duur, en ze gaf er ook eigenlijk meer aan uit, dat dat ze uberhaupt aan zichzelf deed. Ze voelde hoe hij haar bij haar heupen pakte, maar etrg vond ze het helemaal niet meer, ze liet hem maar rustig doen en leunde gewoon een beetje tegen hem aan, alsof ze het kleine volgzame zusje op dit moment was, die aandacht nodig had van haar grote broer. Ze luisterde vervolgens goed naar zijn idee, en knikte al snel.'' Dat lijkt me leuk, Niklaus.'' Sprak ze rustig en drukte haar lippen gewoon even p zijn wang, daar was niks mis mee, tenminste vond zij. '' laten we dat doen. '' sprak ze en begon al te lopen en keek een beetje naar de mannen, terwijl ze uitdagend naar hen keek, en ieder man aar haast wel aankeek. Maar of het nu was omdat hun samen waren of omdat zij zo deed, dat was haar niet volledig duidelijk.
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 2, 2013 10:07:52 GMT
"Natuurlijk." Zei hij met een grijns. "Mannen vallen op blauwe ogen, ik snap het." Zei hij en schudde met een glimlach zijn hoofd. Elijah had hen vreemd aangekeken als hij had gezien hoe ze erbij stonden. In zijn gedachtte hadden ze een hekel aan elkaar. Sowieso was hij het totaal niet eens met incest en alles wat er maar op leek. Een knuffel was oke, een simpele kus ook nog wel. Maar hij zou gek zijn geworden als hij hun zag staan. Ze vond zijn idee goed en een grijns kwam op zijn lippen. Vroeg zich ergens af wat er mis wat met Ireena, of met hem.... Maar vooral met Ireena, want zij deed opeens vreemd, maar toch liep hij achter haar aan. "Wel huis word het?" Grijnsde hij. "Veel drank en geld... Daar zijn we naar op zoek." Zei hij rustig en keek naar de huizen. Ze waren al in de rijkere buurt en nu was het ook enkel een huis uitzoeken.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 2, 2013 10:20:12 GMT
Ireena keek nog even om naar hem, met een grijns rond haar lippen. Ja ireena was zeer eigenzinnig, en koppig als het ging om veel dingen, maar je merkte ook dat ze in veel opzichten toch ook ergens nog meer een draadje los had zitten zoals ze nu deed. Compleet anders. JA vroeger was Ireena ook wel meer zoals Evy geweest, en in dat geval leken de twee wel op elkaar, maar Ireena was het toch altijd in vele mindere mate geweest. Ze snoof even even liep verder terwijl ze nu toch voor haarzelf de huizen in zich op nam.'' HEt huis van de gouverneur is altijd leuk.'' Sprak ze rustig en een valse grijns richtte ze even op hem terwijl ze wat omhoog keek naar haar broer, om hem toch een beetje de baas te laten zijn, zoals hij het waarschijnlijk het liefste had. De verhalen had ze wel door de stad gehoord, de gouverneur had een flinke beloning uitgeloofd, omdat zijn dochter foetsie was, en zijn zoon, tja, daar wist het volk nog steeds het fijne niet van, maar die scheen al veel langer weg te zijn, maar dat kon haar werkelijk weinig schelen. Een rouwende man om zijn dochter was een makkelijk doelwit, en Ireena hoopte ook dat Niklaus haar lekker haar gang liet gaan met de man.
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 2, 2013 10:30:28 GMT
Het huis van de gouverneur, dat was inderdaad een goed idee. Natuurlijk was het een simpel doelwit, maar alles was beter als dat ze zonder geld weg zouden gaan. Dus hij knikte, liep richting het huis en klopte aan. De deur werd open gedaan en Niklaus keek de man serieus aan. "We hebben haar gevonden." Natuurlijk waren de verhalen hem ook niet ontgaan en de man keek hem met grote ogen aan, hoop, hij had ontzettend veel hoop en dit zorgde ervoor dat Niklaus naar hem grijnsde. Hij wachtte niet totdat hij binnen werd gevraagd, maar liep gewoon langs hem af naar binnen. "Misschien niet." Zei hij rustig. "Ik heb alleen mijn lieftallige zus bij." Hij wees naar Ireena en keek het huis rond. Veel goud en dingen die geld waard waren en Niklaus vond het goed. Dit was een goed uit om wat geld bij elkaar te krijgen. Ergens zat vast ook het geld. Hij liep met zijn mes richting de man om een horizontale lijn op zijn voorhoofd te zetten. De man schreeuwde van de pijn en bloed liep van zijn voorhoofd. "Prachtig." Grijnsde hij dan ook om zijn eigen 'kunstwerk'.
|
|
|
Post by Johnny Powell on Jul 2, 2013 10:58:05 GMT
ze liep achter haar broer aan naar binnen en kek met een grijns naar de man, en deed net alsof ze het heel erg viond.'' Ah, niklaus wat doe je nu?'' vroeg ze duidelijk over gedramatiseerd, en pakte de man even beet, en veegde het bloed van zijn voorhoofd. Ze drukte er daarna toch een speels kusje op, ze wist dat de man al heel lang geen vrouw meer had, en hem verleidden, dat hij zichzelf vervolgens op hing, omdat hij wist haar niet te kunnen krijgen was gewoon leuk. Ze keek naar de man die ze rustig overeind hielp en speels in zijn ogen keek. De man keek naar har, nog wel angstig maar keek haar recht in de ogen.'' Meneer de gouverneur, heeft iemand wel eens gezegd hoe mooi u bent? zelfs met dat kunstwerk op uw voorhoofd?'' sprak ze en liet hem nu toch even los, omdat alles in het huis haar aandacht trok, zeker twee pistolen die boven de open haard hingen, die ze maar al te graag wou hebben..
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 2, 2013 11:13:05 GMT
"Zusje, waarom die onzin?" Grijnsde hij enkel en sleurde hem mee naar een stoel om hem daar in te gooien. "Ze houd van spelen." Zei hij enkel en haalde zijn schouders op. Hij wilde net zijn mond open doen, totdat hij een mes tussen zijn ribben voelde. Hij moest hard lachen en de man liet geschrokken het mes los en Niklaus sloeg met een vuist tegen het hoofd van de man. Hij kon bedenken dat de man bewapend was. Maar hij was niet aan het opletten. Niklaus keek naar de handgreep van de dolk, die uit zijn lichaam stak en me een grom haalde hij deze er dan ook uit. Dit zorgde ervoor dat de wond begon te bloedde en Niklaus legde een voet tussen de benen van de man. hakte een aantal keer op zijn schouder in, eerst de linker schouder van de man en daarna de rechter. Zodat elke beweging pijn zou doen. Drukte met zijn voet hem hard in de stoel en vond het pijnlijke gekrijs van de man heerlijk. Hij grijnsde, al deed de wond pijn, iets duizelig deed hij dan ook een stap naar achteren, maar het was niet aan zijn gezicht af te lezen. "Ik vergeet nog wat." Grijnsde hij dan ook en het mes tussen de benen van de man stak en zich omdraaide naar Ireena. "Wat wil je hebben, liefje?" Grijnsde hij dan ook en een kus op haar lippen plaatste. De man liet hij schreeuwen, smeken en Niklaus haatte de man. Hij zag een fles drank staan en liep er dan ook op af, nog steeds wat mank en door de wond in zijn ribben toch ikk wat scheef. Hij nam flink wat slokken om daarna tegen de muur te hangen en stak de fles uit in de richting van Ireena en ging op een stoel zitten. Als zij wat wilde van de fles, moest ze toch echt zelf de fles even halen.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 2, 2013 11:27:33 GMT
Ze keek naar wat Niklaus deed en lachte toch even." heey, ik wou wat plezier met hem maken." Sprak ze enkel en lachte toch en streek even langs zijn wang nog toen hij haar een kus op haar lippen drukte. Ze keek naar wat hij nu deed en lachte toch waarna ze naar de man liep en even rustig aan zijn pik trok voor een moment." die heb je niet meer nodig volgens mij?" Sprak ze en zette mssr geweer erop, en schoot al snel, waardoor de man nog harder begon te krijzen en ze liep rustig naar de openhaard en pakte de twee pistolen er van af en keek er even naar. " Die wou ik wel broertje, scheelt me weer.." Sprak ze en pakte ook de halter en deed ze aan haar broek. Het voelde direct prettiger dan de zware musket, en ze glimlachte even voor een moment waarna ze triomfantelijk op de schoot van Niklaus ging zitten. Het kon haar niet meer schelen nu eigenlijk. Ze wachtte tot hij de fles aan de kant had en duwde net zo hard haar lippen even op de zijne drukte. Ze voelde zich helemaal niet misselijk eigenlijk dat hij klaargekomen was in haar en zij dankzij hem. Ze lachte wat cynisch en keek naar hem." Ik word honger naar meer Niklaus.. Dit leven bevalt me wel. Misschien moet jij maar gouverneur worden.. Als je nou hem nog even in leven laat.. En dit zooitje overneemt.. De stad in je zak, hoe vind je die? "
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 2, 2013 11:41:38 GMT
Hij grijnsde om wat Ireena deed. Ja, ze waren beide gestoord en beide hadden er geen problemen mee. Al had hij het niet geweten voor dit alles. Zag hij haar als het irritante zusje wat niks fout deed. Maar dat bleek anders, hij voelde hoe ze op zijn schoot ging zitten en legde een hand dan ook op bovenbeen, misschien iets te ver naar boven. Maar hij was een man en nog steeds hield hij van vrouwen. Toen hij haar lippen op de zijne voelde, legde hij ook een hand in haar hals om te voorkomen dat ze te snel weer naar achter zou haan met haar hoofd en zo ht met zijn tong die van haar. Ergens was er gewoon een vreemd soort chemie die hij bij haar voelde. Wannneer hij er dan genoef van had, haalde hij zijn lippen van die van haar. "Ja, we kunnen dat natuurlijk makkelijk doen." Hij vond het een goed idee, geld voor het oprapen en hij zou er niet eens echt wat voor hoeven doen. "Hoe zie je dat voor je?" Vroeg hij en even met zijn hand langs haar gezicht streek. "Waar pas jij in het verhaal?" Grijnsde hij dan ook naar haar. Zij had honger naar meer, hij had honger naar meer. Dus het was een goed idee, een geweldig idee zelfs.
|
|