|
Post by Ireena Blackwood on Jul 4, 2013 0:05:19 GMT
Ze keek naar hem en kreunde weer, zr had echt heel erg last van haar maag, buikkrampen voornamelijk. Ze zuchtte even en keek naar hem terwijl ze slikte en naar hem keek." Ik weet het niet zeker Niklaus.. Met een goed twee weken weten we het zeker.. maar je kunt vader worden.." sprak ze, en haar blik begon nu toch Emoties te vormen, al straalde de emotie wel pijn uit op.dit moment. Ze had gewoon vreselijk last van haar buik momenteel, en ging op de bank liggen en wou hem eigenlijk een beetje mee trekken, om hem tegen haat aan te hebben." Het is vast dat.. " Sprak ze op zijn laatste woorden." Laten we daar maar van uit gaan, dat is het vast.. Ik kan niet zwanger zijn, en ik wil het niet."
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 4, 2013 0:17:32 GMT
"Ik word geen vader, jij bent gewoon ziek." Zei hjj, wilde hij zichzelf wijs maken. Maar wat hij zou doen als ze echt zwanger was? Hij was geen vader, hij wilde mensen pijn doen, verkrachten en... Hij zuchtte en voelde hoe hij wat mee werd getrokken. Liet he toe, te verward. "Iemand anders is vast de vader." Mompelde hij en balde zijn vuisten, niks kapot maken. Hij sloeg een arm om haar heen en trok haar dichter naar zich toe. Niaus had nooit wat met zieken. Maar dat zijn zusje zichzelf nu zo voelde was alles behalve leuk. "Ik ook niet." Zei hij dan ook toen ze hem vertelde dat ze niet zwanger wilde zijn.hij drukte een kus op haar voohoofd. "Genoeg gegeten en gedronken?" Zei hij zacht. Pakte met zijn handen die van haar en kneep er even zachft in.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 4, 2013 7:46:25 GMT
Ze keek naar hem en voelde weer de steken door haar lichaam gaan en kroop toch een beetje tegen haar broer aan. Zijn woorden die hij eerst mompelde, sloegen nergens op, Hij was degene die haar vanmorgen ontmaagd had. Ze zuchtte even en merkte hoe haar buik nu toch iets rustiger begon te worden op dit moment en voelde er even aan, terwijl ze op zijn laatste vraag haar hoofd direct knikte." Ja, ik heb genoeg gegeten en gedronken, dankje. Meer hoef ik ook niet, daar word ik alleen maar dikker van eigenlijk." Sprak ze en glimlachte even en haalde een hand door haar haren heen. Daarna kroop ze toch een beetje verder tegen Niklaus aan, en slikte toch, waarom voelde het meer alsof Niklaus haar vriend was, in plaats van haar broer? Ze wist het niet.
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 4, 2013 7:54:00 GMT
Ze zei niks en ergens haatte hij het. Hij wilde niet geloven dat als hij haar ontmaagd had, hij ook de vader was. Een stomme hoop zei hem dat het iemand anders kon zijn. Hij streelde over haar arm, vond het niet erg om zo met haar te liggen en ergens voelde dat ook vreemd. "Je bent niet dik." Zuhtte hij, ergens misschien geïrriteerd doordat ze dat zei. Sowieso zal ze dikker gaan worden als ze zwanger was. Een gedachte waar hij nog steeds niet aan kon wennen. Als et dan ook waar zou zijn, zo snel kon dat toch niet? Je hoorde verhalen van iedereen dat ze hun vrouw maar niet zwanger konden krijgen of dat hun vrouw niet zwanger kon worden. Al hoorde je dat altijd als hij ze bijna dood shoot.... Het ging hem niet in een keer gebeuren, dat was onmogelijk. Een zachte kus legde hij op haar wang. "Zal ik je naar bed brengen? Dat is beter dan hier ziek zijn." Zei hij rustig en zijn hand toch even naar haar billen af liet dwalen om daar met zijn vingertoppen overheen te strelen.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 4, 2013 8:02:34 GMT
Ze zuchtte even en keek naar hem." Niklaus, ik ben nu niet dik nee, mooi op gewicht." sprak ze maar en keek naar hem en.voelde de zachtheid van Niklaus nu, en dat voelde toch vreemd, doordat hij eerder alle bewegingen zo ruw deed. Maar ze kon niet zeggen dat ze het erg vond, integendeel zelfs eigenlijk en ze kroop nog iets nader zodat haar hele lichaam die van hem raakte. Ze knikte even, toen hij over het bed begon. " Kom je vannacht naast me liggen? Ik zou dat heel erg fijn vinden.." vroeg ze zachtjes aan hem, liet duidelijk toch merken dat ze momenteel moe was door alles, en wou gaan slapen, maar vreemd genoeg niet zonder Niklaus.. Ze wou hem nu bij haar hebben. Ze wist niet wat voor gevoel er door haar lichaam ging, het was voor haar totaal onbekend, maar ze wist wel dat het met Niklaus zeker te maken had.
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 4, 2013 8:11:40 GMT
Hij was te zachtaardig voor zijn doen en waarom hij zo deed, irriteerde hem ergens ook. Want het sloeg nergens op. Hij voelde hoe ze nu helemaal tegen hem aan lag en hij had er geen problemen mee. Vond het fijn- nee! Dat mocht hij nie vinden. Maar haar lichaam was gewoon goed. Hij zuchtte zacht om zijn gedachte, sinds wanneer waeren die zo doorgedraaid? Ze wilde naar bed en dat was een goed teken, behalve dat ze vroeg of hij naast haar kwam liggen. Niet dat hij er problemen mee had, in tegendeel zelfs. Maar hij vond de gedachte vervelend van het niet erg vinden. Hij knikte wat afwezig, een dag kon geen kwaad. Hij stond op en tilde haar dan ook mee op, drukte haar tegen zich aan en toen hij boven kwam, was hij opgelucht. De dubbele deuren gingen vast naar de grote slaapkamer en hij had gelijk, daar legde hij haar dan ook neer. Haalde wat drinken en zette dat op het nachtkastje. Hij ging zelf in ook in bed liggen, maar niet meteen tegen haar aan. Want hij wist niet goed of hij dat wel kon doen, hij moest dan toch gapen. Merkte hoe hij ook zijn rust nodig had. Morgen een vervelende dag met de familie...
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 4, 2013 8:31:19 GMT
Ze wist niet wat ze had, ze was gewoon even volledig eigenlijk vergeten dat hij haar broer was, en legde haar armen even om zijn nek heen toen hij haar optilde , zodat ze ook meer steun had. Zr glimlachte even voor een moment en voelde niet veel later de zachte bodem van het bed onder haar en trok zelf een deken over haar heen. Ze glimlachte kort toen hij er ook bij kwam liggen en kroop tegen hem aan, toen hij het zelf niet deed bij haar. Ze zuchtte even en streek over zijn gespierde borst." Wat is er met ons twee?" vroeg ze zachtjes, al was het niet echt aan hem gevraagd, en meer voor zichzelf. Ze leken eerder vriend en vriendin . Niet meer broer en zus, en ze wou hem ook niet echt meer broertje noemen momenteel. Een vreemd gevoel ging door haar heen, ook nu weer.
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 4, 2013 8:45:16 GMT
Ze kwam tegen hem aanliggen, ook al twijfelde hij, een van zijn handen legde hij toch op haar huid. Het voelde alsof het zo hoorde en eigenlijk vond hij het helemaal niet erg om haar lichaam zo dichtbij te hebben. Ze vroeg wat er met hun twee was en hij haalde zijn schouders op. Eengoede vraag, een vreemde vraag. "Je breekt niet door mijn ruwe gedrag." Hij grijnsde naar haar, ging met zijn wijsvinger langs haar wang. Maar het was niet enkel dat, anders lagen ze nu nie samen op het bed om enkel tegen elkaar aan te liggen. Daarbij was hij nu alles behalve ruw. Maar dat kon ook komen doordat hij toch ook moe was en zijn lichaam loom aanvoelde. Hij drukte een kus op haar lippen, had er al gelijk spijt van, want het was niet zoals hij normaal zou doen. Al was hij sowieso even vergeten hoe hij nu eigenlijk normaal deed. "En spelen met elkaar maakt niks uit, toch?" Ook al leek het veel meer als enkel spelen. Niklaus maakte zichzelf graag wijs dat dit er zogenaamd no allemaal bij hoorde. Zelfs met de verwarrende gevoelens die het opriep. "Want daar ben je goed in." Gaf hij haar als compliment, trok haar tegen zich aan en keek naar haar. Hij wist niet of hij verwachtte dat ze iets zou zeggen.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 4, 2013 8:55:05 GMT
Ze zuchtte en streek zelf ook rustig over haar borst, en hoorde zijn woorden die hij sprak op haar vraag. Ze had niet echt een antwoord verwacht, maar dit antwoord wadden toch leuk." Dat hoef ik ook niet. Dat ruwe is juist leuk." Sprak ze en lachte even. Daarna voelde ze al snel hoe hij dichterbij kwam rn zijn woorden die hij daarbij zei." Spelen mag altijd, en bedankt dat je vind dat ik daar goed in ben." Sprak ze en glimlachte even terwijl zij gewoon liefdevol, volledig onbewust overigens, Op zijn zoen in ging, en voelde weer dat vreemde gevoel door haar lichaam trekken. Ze wist niet wat het was, maar ze wou het wel uit gaan zoeken.
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 4, 2013 9:10:11 GMT
Ze vond het ruwe leuk en dat vond hij juist leuk aan haar. Nee, handig, leuk klonk meteen zo fout. Hij voelde hoe ze op de zoen in ging en was daar meer als blij mee. Maar hij liet het niet te lang duren en haalde zijn lippen dan ook van de hare af. Ook al voelde het goed, Niklaus wist dat dit nergens over ging wat ze aan het doen waren. Het was spelen. Niks meer of minder, maar waarom hij zichzelf daar steeds van moest overtuigen wist hij niet. "Zorg er maar voor dat je morgen beter bent." Grijnsde hij lichtelijk, hij zou haar niet met rust gaan laten. Ook al moesten ze morgen bij Elijah zijn en had hij geen idee hoe hij tegen haar moest gaan doen.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 4, 2013 9:19:52 GMT
Ze zuchtte even en voelde hoe hij de zoen stopte, en vond dat jammer , Maar liet daar verder niets van merken eigenlijk. Ze slikte en legde haar hoofd op zijn borst neer, en keek nog kort naar hem." Ik zorg ervoor dat ik beter zal zijn. Ik heb vandaag vast iets verkeerds gehad. Dat zal het vast zijn." Sprak ze en sloot haar ogen." Weltrusten, Niklaus." Sprak ze en viel langzaam weg in slaap, en merkte al gauw dat ze in dromenland terecht kwam. Het was een rare droom.. Het ging over hssr en Niklaus die op het strandp zaten van Port Royal, en een kleine jongen die aan het spelen was in het zand. Ze waren verbannen uit de familie, maar ze waren gelukkig, en hadden een zoontje rond wandelen. Zij was zwanger en Ze waren gewoon gelukkig.
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 4, 2013 10:00:04 GMT
"Truste." Zei hij, maar hij kon niet slapen. Zijn lichaam was moe, zijn gedachte waren moe. Maar slapen lukte niet. Hij staarde naar het plafond, wat een debiele situatie zat hij in. Samen met zijn zus, het was de bedoeling dat hij haar brak, pijn deed door haar te verkrachten. Hij had niet geweten dat het zo uit ging pakken. Uiteindelijk viel hij toch in slaap, had vage dromen die nergens over gingen. Bloed, veel bloed. Blauwe ogen.. Haar ogen, schreeuwen en een of ander stom kind. Maar hij schrok wakker, leek meteen ook al helemaal wakker te zijn en hij stapte uit bed om naar beneden te strompelen. Daar zette hij de rum aan zijn lippen, keek even verdwaasd naar waar hij was. Natuurlijk, het huis van hem en Ireena. He ging snel in een dat en hij zuchtte dan ook. Plofte neer in de bank en merkte nu pas dat hij niks aan had. De handoek die om zijn heupen had gehangen toen ze gigen slapen, lag daar vast nog. Rustig liep hij een kamer binnen omondergoed aan te doen. Eigenlijk iets te klein en het zat ook wat te strak en ongemakkelijk. "Gaat het heer?" Hij keek verbaasd om, personeel... Een meisje keek naar hem. Amper zestien jaar. Maar het was werken en hij glimlachte enkel. "Tuurlijk. Wat is je naam?" Ze keek hem met een glimlach aan. "Dalia, heer." Sprak ze beleefd. "Al eens met jongens omgegaan, Dalia?" Vroeg hij rustig en het meisje schudde haar hoofd. "Nee, ik werk dag en nacht, er zijn hier weinig jongens." Hij knikte en liep naar haar toe. Bukte om de onderlant van haar jurk omhoog te halen en het meisje keek hem angstig aan. "Mannen hebben dit nog nooit gedaan?" Vroeg hij speels en het meisje schuddeangstig haar hoofd. Beter, hij opende een deur en zag de gastenkamer. Daar duwde hij haar op bed. "Wees stil." Grijnsde hij en toen haar ondergoed ook uit de weg was, duwde hij zichelf meteen in haar. Ze kreunde van de pijn, er schoten tranen in haar ogen en Niklaus vond dit geweldig. Hij sootte hard naar binnen, speelde met zijn handen over haar lichaam. Het meisje snikte, kreunde van de pijn iedere keer als hij zijzelf tegen haar aan stootte. Harder, sneller. Hij kreunde van genot en legde zijn hand op haar lippen. Zodat haar geluiden gedemt waren, maar dit was niet genoeg, hij haalde zichzelf uit haar en zijn geslachtsdeel zat wat onder het bloed. Maar dat maakte hem niks uit. Hij trok het meisje in een zittende positie en duwde zijn penis in haar mond en bewoog haar hoofd. Ze komhalsde af en toe als hij te ver ging, maar dat maakte hem niks uit. Harder, hij duwde steeds harder tegen haar hoofd. Ging diep bij haar keel naar binnen, steeds minder adem en steeds moeilijker werd het voor haar om te ademen. Maar hij was nog niet klaar gekomen, maar genoot van de pijn die het meisje had.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 4, 2013 13:25:36 GMT
ze sliep rustig door, en dat Niklaus het bed verliet, had ze eigenlijk geen eens door in eerste instantie, ze lag ver in dromenland, en niets leek erop dat zij eerst zou ontwaken. De droom veranderde wel nu, vreemd genoeg omdat hij weg was, maar een soort nachtmerrie, waardoor ze 20 minuten later overeind vloog, nat van het zweet, en keek ze even geschrokken om haar heen, terwijl ze een wapen zocht, en direct bedacht dat ze die heel ergens anders had liggen momenteel, waardoor ze een zucht slaakte, en zich even weer op de rail moest krijgen. Ze kwam overeind, met vreselijke steken in haar buik, iets wat ze dus totaal niet prettig vond, en waarschijnlijk ook niet aan zou gaan wennen in een korte tijd. Ze trok even een jruk aan die in de kast in de kamer hing, en verliet deze kamer, en ging naar beneden, waar ze haar eigen kleding pakte en die snel aantreok, zodat ze ook haar geweren weer had. Het was nog donker buiten, maar zin om te slapen had ze niet meer, en rustig ging ze beneden voor het raam zitten, terwijl ze naar buiten keek. Ze zag er wel niets, en haar zag je ook nauwelijk zitten, ze had geen kaars of wat dan ook op gestoken.
|
|
|
Post by Niklaus on Jul 4, 2013 13:33:17 GMT
Het kind had hij te hard behandeld. Het was gestikt en met een zucht duwde hij het kind van bed af. Ruwheid was zo lekker on handig, hij bleef even zitten, was niet gekomen en dat was eigenlijk iets wat hij wilde. Maar kon hij zomaar naar Ireena gaan? Hij had nu nog meer moeite met het ondergoed, maar besloot om naar boven te gaan. Maar toen hij de deur opende zag hij Ireena zitten en grijnsde. Ze was wakker, maar wel aangekleed. "Zonder kleding ben je echt veel beter." Grijnsde hij en liep naar haar toe om haar omhoog te trekken en een kus op haar lippen te plaatsen. Hij duwde haar broek veelzeggend al een stukje naar beneden. Dat ze misschien nog ziek was, daar had hij helemaal niet aan gedacht. Hij wilde het gewoon doen.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 4, 2013 13:40:53 GMT
Ze hoorde niet veel later een stem, die haar omhoog trok en zijn lippen op de hare plaatste en zijn woorden hoorde. Ze pakte haar pistool dit keer uit de halter, en zette die tegen zijn buik aan.'' Niklaus, nu niet.'' Sprak ze even en keek hem aan.'' Ik wou eigenlijk weer gaan slapen, ik ben nog steeds niet de oude.'' Sprakn ze en kreunde toch even kort. Oke, ze wou wel, maar de pijn in haar buik was vreselijk, en ze voelde zich nog steeds beroerd.'' in de keuken staan nog een paar vrouwen, doe je daar te dienst aan.'' Sprak ze rustig en trok het geweer terug, echt van plan om Niklaus te schieten had ze niet, maar had nu ook even geen zin om haar strakke zwarte broek uit te doen, moest ze eerlijk toegeven. Ze zuchtte even terwijl ze toch naar hem keek, en even zuchtte.'' maar je wilt mij niet waar? mmm?'' sprak ze toch speels en stak het gweer terug in de halter voor een moment, al kwamen er enkele personeelsleden naar boven.
|
|