|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 1, 2013 12:09:04 GMT
Janet Devlin Ze bloosde bij de kus op haar wang en glimlachte kleintjes. "Kaitlynn mag niemand qua jongens en de meeste meiden," klonk ze en keek even naar hem op. "En ze is gewoon overbezorgd," klonk ze en fronste lichtjes. Ze keek even naar de huizen en winkels voor haar, ze waren alweer bijna bij het café wat haar enigszins teleurstelde. Ze kon zo uren blijven lopen, pratende met een arm om haar heen wat haar een veilig gevoel gaf. Ze was wat dichter bij hem gaan lopen omdat dat fijner liep, maar ook door het behaagelijke gevoel.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 1, 2013 12:11:56 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek haar eventjes aan toen ze wat zei en glimlachte weer. "Komt nog wel goed hoop ik... Ze moet ooit in zien dat ik niet zo heel erg slecht ben." Zei hij zachtjes tegen haar en streek over haar heup, voorzichtig uiteraard. Ze waren bijna bij het café, hij wilde liever een grotere toer maken, maar ze moesten nou eenmaal op tijd zijn. "Zolang ze nooit te zien krijg wat ik net heb gedaan ben je krijg ik geen gezeik naar mijn hoofd hoop ik." Lachte hij zachtjes.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 1, 2013 12:25:56 GMT
Janet Devlin Ze grinnikte zachtjes en knikte om zijn woorden. Ze kon de neiging niet onderdrukken om nog iets dichter tegen hem aan te ruiken. Het voelde zo veilig en fijn, de hand die voorzichtig over haar heup streek, zijn stem die als muziek in haar oren klonk. "Yeah, maar ze kan je niet blijven haten als ze je niet kent," klonk ze haar schouders lichtjes ophalend en keek naar het café dat gevaarlijk dichtbij kwam.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 1, 2013 12:35:46 GMT
Gale Hawthorne
Ze liep nu zowat echt tegen hem aan wat hem zelfs wat gelukkig maakte. "Ach, komt wel goed.. Ze zal ooit wel inzien dat ik niet zo een slecht persoon ben als ze denkt dat ik ben." Zei hij zachtjes en streelde zachtjes verder. Zo meteen moest hij haar loslaten,. Wat hij niet wist was dat Cynthia al in het café was en alles had verteld over wat er was gebeurd waar Janet niets over los wou. Dat Cynthia en Gale hét hadden gedaan voor haar neus. Dus ze kregen zo meteen wel weer wat over hun hoofd van Kaitlynn.. Dat klonk het logischte.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 1, 2013 12:41:01 GMT
Janet Devlin Ze glimlachte en keek even naar hem op. Toen ze bij het café waren zuchtte ze zachtjes en opende de deur. Haar blik ging op naar Kaitlynn die vrij pissig leek. Ze fronste lichtjes en liep verder naar binnen. Toen ze in het zicht van de roodharige kwam werd ze meegetrokken toen ze op haar af was gestormd. "Wat, Kate, stop," klonk ze in pijn maar haar vriendin negeerde haar en nam haar mee richting de opslag om haar woede te kunnen uiten. "Je hebt wát gedaan?!" Klonk haar vriendin toen ze er waren. Janet kroop wat ineen bij de furieuze woorden van haar vriendin. "Waar heb je het over?" Piepte ze zachtjes.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 1, 2013 12:44:20 GMT
Gale Hawthorne
Hij gaf nog een kus op haar wang voor ze naar binnen gingen en liet haar daar zachtjes los. De blik van Kaitlynn was niet al te prettig en hoe Janet werd meegetrokken ook niet echt. Hij slikte en keek rond, zag Cynthia. "Wat heb je haar allemaal verteld?" Siste hij nu en keek haar nu furieus aan. "De waarheid." Zei Cynthia enkel vrolijk tegen hem. Hij slikte en keek richting de opslag waar de geluiden van de twee vandaan kwamen, dit klonk niet goed...
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 1, 2013 12:54:35 GMT
Janet Devlin Ze probeerde haar vriendin te kalmeren en zachter te laten praten. Haar vriendin deed furieus haar verhaal, maar veel zachter sprak ze niet. Janet's ogen werden groot terwijl ze naar de grond zakte, door haar knieen en tegen de muur leunde. Ze keek naar haar vriendin met tranen in haar ogen en schudde haar hoofd. "Ik ga hem wat aandoen!" Gromde de roodharige en wilde haar weg uit de opslag maken, maar Janet nam haar pols vals. "Het is zijn schuld niet, Cynthia trok me erin mee en ik had alcohol op, je weet hoe ik dan reageer, ze deed heel de tijd kei vaag en gemeen en-," ze snikte zachtjes en keek naar haar beste vriendin omhoog. "Ga je haar nou boven mij verkiezen?" Klonk ze zachtjes, haar vriendin rukte zich uit haar greep en snoof zachtjes. "Op het moment wel," sprak de roodharige en stormde naar buiten. Ze hadden geluk dat er nog haast niemand was, want Kaitlynn liep achter de bar vandaan en duwde Gale met veel kracht weg voor haar postuur en grootte. "Wat ben jij nou voor gast!" Snoof ze furieus en keek hem aan. "Ben je wel helemaal goed bij je hoofd? Weet je hoeveel effect dat op haar heeft!" Klonk ze verder en duwde hem weer keihard. "Ik wist wel dat je slecht nieuws was," gromde ze en draaide zich naar Cynthia die geamuseerd keek. "En jij bent geen haar beter!" Gromde ze naar het meisje die haar schouders ophaalde. Ze keek weer naar Gale met een furieuze blik. "Hoe kón je? Je weet hoe Janet verdomme is!"
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 1, 2013 13:01:23 GMT
Gale Hawthorne
Hij slikte.. Zo meteen kwam Kaitlynn op hem af en dat wist hij. Hij gooide kwade woorden naar Cynthia toe. Hij wilde dat ze opsoutte en dat ze niets meer zei tegen niemand niet. Over de leugen dat ze het met elkaar hadden gedaan had hij nog niets gehoord, misschien maar goed ook. Hij hoorde wat van de opslag en zag dan Kaitlynn op hem afstormen. Hij zette zich stevig in zijn schoenen zodat hij niet verplaatste toen ze duwde en snoof even. "Ik heb haar niets gedaan Kaitlynn! Het was Cynthia haar schuld niet de mijne. Zij heeft mij zowat dronken gevoerd en me opgejut die dag. Wat heeft ze je trouwens allemaal gezegd?!" Klonk hij zelf nu vrij pissig tegen haar. Hij wilde alles horen wat Cynthia had gezegd tegen haar. "Ik heb Janet geen ene flikker gedaan. Ik heb haar godverdomme zelfs geholpen!" Sprak hij pissig en keek haar ook zo aan
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 1, 2013 13:13:26 GMT
Janet Devlin Terwijl de blondine zich probeerde kalmeren hoorde ze al het rumoer en geruzie waardoor ze nog erger van streek raakte. Kaitlynn snoof woest en hoorde zijn woorden aan. "Je had ook nee kunnen zeggen tegen dat potje strippoker van jullie, haar sowieso al naar huis kunnen sturen," klonk ze pissig. Zijn blik deed haar niks, ze keek zelf furieus en wist zich nog net in te houden. De drang om hem te slaan was groot, maar ze deed het niet. Ze wist zichzelf nog zo kalm te houden, wat een vrij lastige taak was. "Wat zij mij verteld heeft? Over de strippoker, hoe ze verloor, hoe jullie het verdomme gedaan hebben terwijl zij ernaast zat!" Klonk ze en gaf hem een flinke stomp met haar vuist tegen zijn borst. "Weet je hoe, hoe-" Ze snoof en zocht haar woorden. Haar stem was luider, klonk zo furieus dat die bijna oversloeg. "Weet je hoe belachelijk en zielig bent, you're a fucking prick for fucks sake!" Snoof ze en duwde hem weer pissig met alle kracht die ze had, wat overigens vrij veel was. Maar waarschijnlijk niet genoeg om hem omver te gooien. "Waar moet jij zo fucked up dom zijn om zelfs wanneer je alcohol op hebt zo na te denken?!" Snoof ze en keek hem furieus aan. "Ik hoop zo erg dat je neervalt, jij en die vriendin van je, achtelijk stel zijn jullie. Je haalt zo'n breekbaar persoon erbij, ze was verdomme net over alles heen," snoof ze en duwde hem nog eens om haar woede uit haar systeem te krijgen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 1, 2013 13:23:41 GMT
Gale Hawthorne
Hij bleef in zijn schoenen staan, hij had geen idee waar ze het over had.. Dat laatste liet hem ook pissiger worden dan hij al was. "Excuseer? Wij hebben wat gedaan? Wij hebben helemaal niets gedaan! Ik heb Cynthia verdomme weggeduwd voor ze iets kon doen bij me! Wij hebben geen ene reet uitgehaald." Siste hij en keek nu pissig naar Cynthia die flauwtjes glimlachte en onschuldig. Kut wijf was het. Hij schoof maar een centimeter achteruit toen ze weer duwde. De stomp tegen zijn borst deed wel zeer omdat het net op het litteken was dat kruiselings over zijn borst liep. Waarbij zijn witte shirt nu langzaam rood begon te kleuren. Hij had de zalf nog niet zo lang.. Dus had het ook nooit echt kunnen werken nog. Dat bleek nu maar weer. Hij wilde niets meer zeggen op haar, ze was het niet eens meer waard. "Ik ben niet zoals je denkt dat ik ben Kaitlynn. Je denkt dat je me verdomme kent, dat je me zo door hebt, iedereen denk dat. Dat ik zoals de rest ben. Je kent me niet Kaitlynn. Je doet geen moeite en dat moet je ook niet doen." Siste hij. "En jij Cynthia! Jij slaapt verdomme op straat. Je komt niet meer binnen!" Siste hij haar toe en gaf Kaitlynn nu zelf een harde duw. De pijn in zin borst brak helemaal los. Hij was het hele fijne gevoel van daarstraks met Janet kwijt en voelde enkel nog de pijn door zijn borst schieten van het bloed verlies onderhand. Het drupte op de grond, op zijn broek en droop zelfs langzaam van zijn armen af nu.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 1, 2013 13:34:48 GMT
Janet Devlin Bij de duw moest ze haar best doen niet achteruit te stappen, ze snoof diep door de waas die voor haar ogen kwam. "Ik hoef je verdomme ook niet te kunnen om te weten dat je een fucked up persoon bent!" Klonk ze furieus en sloeg hem weer. Ze had geen medelijden met hem, het bloed boeide haar niet. Ze was niet trots erop dat ze iemand liet bloeden, het was de woede die alles overnam. "Je bent niet zoals alle andere, je bent erger!" Klonk ze en sloeg hem weer met volle kracht. Wat voor haar volle kracht was in ieder geval. Ze snoof diep en keek naar Janet die opeens gilde dat ze moesten stoppen. Haar blik vernauwde pissig, maar ze bleef staan. Janet was uit de opslag gekomen omdat het geluid haar te erg werd, de tranen stroomden nog over haar wangen maar ze wist haar stem flink te verheffen en had de aandacht van de roodharige. Ze keek naar de twee, Gale zat onder het bloed wat haar bang maakte voor wat er kon gebeuren en Kaitlynn was zo pissig dat ze alles en iedereen zou kunnen vermoorden met haar blote handen. Ze zag wel dat Gale ook flink pissig was, maar het bloed viel haar meer op. Ze veegde haar tranen weg en liep naar hem toe, nam ondertussen een schoon doek mee. Haar vriendin duwde haar terug. "Wat wil jij nou doen?" Snoof ze pissig tegen de blondine die enkele centimeters kleiner was. "Iemand helpen omdat jij hem aan het bloeden hebt gemaakt, zo gaat het altijd dus ga weg," murmelde ze maar werd weer terug geduwd toen ze erlangs wilde. "Ik zou het niet doen Janet, hij is het niet waard, niet na wat die geflikt heeft," snoof ze zachtjes. "Maar jij bent er niet bij geweest en je weet niet wat er gebeurd is dus ga aan de kant!" Klonk ze terwijl ze haar stem verhief terwijl de tranen over haar wangen rolde. Ze glipte erlangs en pakte haar mobiel uit haar zak om een ambulance te bellen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 1, 2013 13:42:21 GMT
Gale Hawthorne
"En jij bent gewoon zielig omdat je verdomme je vriendin haar eigen keuzes niet wil laten maken! Ze mag niet eens vertellen wat er is gebeurd. Geloof je nu echt wat dat kutwijf tegen je zegt? Je verkiest verdomme een verrekte vreemdeling boven je vriendin's verhaal mens?! Is dat niet duidelijk genoeg!" Siste hij haar toe. Hij keek eventjes op toen Janet gilde dat ze moesten stoppen. Hij snoof en deed zelf een stap achteruit van Kaitynn weg. Hij had hoofdpijn gekregen door dit, voelde zich duizelen door het bloed dat hij nu verloor. Hij ving wel nog op wat er allemaal gezegd werd tussen de twee. "Je luistert niet eens naar Janet's kant van het verhaal Kaitlynn." Snoof hij nog even. Janet mocht niet een in zijn buurt komen, leuke vriendin had ze dan. Hij luisterde wat wazig naar de twee. Misschien was hij het niet waard, wie weet.. Hij kon er niet over nadenken, alles werd zwart voor zijn ogen en hij viel meteen klap neer op de grond. Er lag vrijwel direct een grote plas bloed onder zijn lichaam door het grote litteken dat was open gesprongen. Als ze hem dood wilde, dan moest ze de rest ook maar meteen openrijten, dan was ze toch lekker van hem af.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 1, 2013 13:54:36 GMT
Janet Devlin Ze schrok van wat er gebeurde, haar handen vlogen naar haar mond terwijl er meer tranen zich in haar ooghoeken vormden. Met snelle passen beende ze naar hem toe, belde een ambulance omdat niemand het deed en keek hopeloos terwijl ze zich probeerde te denken wat te doen. Ze snikte zachtjes en keek naar het bloed, het was zoveel en ze werd er duizelig van maar hield zich staande. "Wil je hem dood hebben of zo?" Snikte ze naar haar vriendin die maar bars keek. Ze snoof zachtjes en liep weg om naar de opslag te gaan terwijl Janet er maar hopeloos bij bleef zitten. Ze trok zijn shirt omhoog en zag het litteken dat open was gesprongen door de klap die Kaitlynn waarschijnlijk had gegeven. Ze drukte het doek dat ze gepakt had erop en veegde haar tranen weg terwijl ze even om zich heen keek. Niemand die hielp, Cynthia bleef er zelfs bij zitten wat haar verdrietig maakte. Ze slikte moeizaam en richtte zich weer op Gale, hij was momenteel belangrijker dan wie dan ook. Ze wilde geen dooie hebben en wilde hem al helemaal niet dood hebben.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 1, 2013 13:59:42 GMT
Gale Hawthorne
Hij voelde niets van wat er nog gebeurde en was er helemaal niet meer bij. Hij ademde wel nog gewoon, en zijn hrt klopte ook gewoon nog ook al verloor hij snel veel bloed wat zijn hart moeilijker deed pompen. De doek die Janet had gepakt was al vrij snel doorweekt van het bloed. Hij had zichdit wel anders voor gesteld, deze dag.. Een stuk rustiger.. De baas kwam er nu ook met paniek bij en sloot meteen de gehele zaak af voor vandaag. Hij hurkt bij Janet neer. "Wat is er gebeurd? Wie heeft dit gedaan?!" Vroeg hij meteen zelf in paniek. Hij was wel zo vriendelijk om haar te helpen met Gale, hij zag dat ze het er moeilijk mee had. "Heb je al een ambulance gebeld?" Vroeg hij
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 1, 2013 14:18:26 GMT
Janet Devlin Ze knikte bij zijn vraag over de ambulance, het verbaasde haar dat hij zo bezorgd en behulpzaam was. Maar dat kwam vast omdat de zaak draaiende moest blijven. Ze slikte moeizaam, haar blik werd even wazig door het bloed. Joey kwam met nieuwe doeken die ze gebruikte. Ze probeerde wat te bedenken op zijn vorige vraag, ze wilde haar vriendin niet in de problemen brengen. Ze wilde niemand in de problemen brengen. Maar het had geen nut om te liegen, er hingen hier camera's. Ze beet op haar lip en vertelde zachtjes dat er een ruzie was ontstaan tussen Kaitlynn en Gale, ze had hem geslagen op zijn borst maar doordat zijn litteken vrij groot en gevoelig was, was hij door de klap open gesprongen. Dat dacht ze dan, ze had niet alles gezien wat ze ook eerlijk vertelde. Maar ze kon haar vriendin prima inschatten en het leek haar vrij logisch.
|
|