|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 28, 2013 23:16:30 GMT
Janet Devlin "I love that then." Klonk ze grinnikend en zuchtte zachtjes, enigszins opgelucht. Ze voeld zich veilig in zijn armen, was weer opgewarmd voor een deel en voelde zich op haar gemak. "Yeah, ze werkt nog. Ze had enige problemen met de politie maar dat is geregeld. Wat heeft ze een goede vriendin," grinnikte ze verder. "Het is een wonder dat ze nog haar baan heeft, het is al de zoveelste keer dat ze iets flikt. Ik denk dat ze gewoon goed is of zo," ze haalde haar schouders lichtjes op en sloot haar ogen.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 28, 2013 23:26:09 GMT
Gale Hawthorne
Hij glimlachte kleintjes en knikte eventjes. "Wanne sleep here tonight? Mijn bed is beter dan die stoel waar je telkens in sliep in het ziekenhuis. En ik kan altijd in de logeerkamer slapen als je er mij niet bij wilt schat." Zei hij zachtjes tegen haar en glimlachte weer eventjes lief. "Nou, zolang ze me uit mijn buurt gaat blijven als ik terugkom.." Zuchtte hij. "Of ze van gedachten veranderd.. Weet ze het al van ons trouwens?" Vroeg hij zacht aan haar en gaf haar een lief kusje op haar voorhoofd zoals net.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 29, 2013 0:00:13 GMT
Janet Devlin "Nah it's fine. I would love to sleep here," klonk ze glimlachend. "En die stoel was comfortabel hoor. Om in the zitten," ze haalde haar schouders op. "Uhm.. Ik heb haar niks verteld, ze is een keer komen opdagen in het café en vroeg naar jou. Ik heb gezegd dat je in het ziekenhuis lag en alles maar blijkbaar is ze niet langs gekomen," ze fronste licht. "That isn't the nicest thing of her to do,"
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 29, 2013 0:05:50 GMT
Gale Hawthorne
Hij luisterde naar haar en glimlachte. "Fijn." Glimlachte hij op haar eerste woorden en streek weer over haar rug. "Dan is het best dat ze het een tijdje niet weet, anders krijg ik weer zo een actie, raak ik weer in het ziekenhuis en heb jij gezeik aan je dat ik niet goed ben maar gevaarlijk." Zei hij zachtjes en zuchtte even. "En ze hoefde ook niet langs te komen, tegen haar zin hoeft ze niets te doen. En ik krijg zo het gevoel dat we elkaar nooit gaan mogen, dus." Zei hij zachtjes en keek haar weer aan. "Ik ben al blij dat ik niet dood ben gebloed." Lachte hij zachtjes en streek weer door haar haren heen. "Dus, wat wil je doen vandaag? Heb je nog werk in het café?" Vroeg hij rustig
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 29, 2013 0:18:06 GMT
Janet Devlin Ze haalde haar schouders lichtjes op. "Zij kennen je niet, Kaitlynn kent je al helemaal niet," klonk ze zachtjes. Ze luisterde aandachtig naar zijn woorden, maar besloot ze niet te beantwoorden en luisterde weer verder naar zijn hartslag, tot hij iets vroeg. "Yeah, morgen pas gelukkig. Het kan zijn dat ze me opbellen als het te druk is," ze zuchtte zachtjes. "Een man minder maakt veel verschil hè," klonk ze zachtjes grinnikend en keek naar hem op. "Laten we maar hopen dat het niet meer gebeurd,"
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 29, 2013 0:22:29 GMT
Gale Hawthorne
Hij zuchtte zachtjes. "Zij denkt dat jij me niet kent." Zei ze zacht en knuffelde haar weer even. "Dus, filmpje kijken? Of had je wat anders in gedachten?" Glimlachte hij nu om het onderwerp te veranderden voor nu. "En ja, één man minder maakt inderdaad veel verschil." Lachte hij zacht en tilde haar hoofd nu wat op en gaf haar een zacht kusje op haar lippen. "Ik heb er je gisteren geen kunnen geven." Zei hij met een klein glimlachje en liet haar nu een beetje los om haar beter aan te kunnen kijken, afwachtend op wat ze gingen doen nog. "We kunnen ook gewoon bankhangen, al val ik dan hoogst waarschijnlijk weer in slaap." Zei hij zacht
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 29, 2013 0:49:31 GMT
Janet Devlin "Ik weet je verleden niet, ik hoef dat ook niet te weten. Ik weet dat je aardig bent en al die dingen die me voor je hebben laten vallen dus," ze haalde haar schouders op en keek op, ze sloot haar ogen bij het kusje op haar lippen, glimlachte kleintjes. "Slaaaapkop." Glimlachte ze en tikte hem zachtjes op zijn neus. "Wat jij wilt, filmpje lijkt me prima,"
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 29, 2013 8:21:04 GMT
Gale Hawthorne
Hij glimlachte. "Mijn verleden krijg je ooit nog wel eens te horen." Zei hij zachtjes en duwde zijn lippen voor een wat langere zoen op de hare en streelde over haar zij. Van zijn hormonen zou hij nog vaker last hebben, maar dat was normaal op zijn leeftijd toch? En hij was nog maagd, dus dat speelde ook mee. Hij stopte de zoen weer zachtjes en keek weer naar haar ogen. "Ja ik ben een slaapkop, die antibiotica maken me moe." Lachte hij zachtjes. "Hmm, jij kiest. Mijn kast staat vol films." Zei hij rustig en liet haar nu een beetje los.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 30, 2013 14:10:11 GMT
Janet Devlin Ze grimaste wat en knikte kalm. "Uhmm.. Weet jij nog een goede horror?" Ze keek weer naar hem op, liet haar armen naast haar zakken en glimlachte breed. "Ik kijk de laatste tijd niet zoveel films meer," ze haalde haar schouders een keer op. "Het café eist veel tijd en energie op tegenwoordig," zuchtte ze.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 30, 2013 16:00:02 GMT
Gale hawthorne
Hij keek haar aan en dacht eventjes na. "Er zitten er wel enkele in de kast. Ze staan geklasseerd op soort film. Dus romans staan naar horror, die naast actie en dergelijke." Zei hij zacht tegen haar en gaf haar nog even een kusje en ging weer zitten op de bank. "Dus, kies jij maar mijn lief." Zei hij zacht. "Ze staan ook van goed naar minder. Links is beste, rechts is wat minder." Sprak hij en zette de tv al op de dvd-speler zodat ze meteen de dvd erin kon steken als ze had gevonden
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 31, 2013 21:25:58 GMT
Janet Devlin "Kaykay," klonk ze vrolijk en begon te zoeken, ze streek haar haren opzij en keek wat door de films, ook naar andere maar vond dan een 'goed' geklasseerde horror die ze eruit pikte en in de DVD-speler stak. Ze slot hem weer en ging dan naast hem op de bank zitten.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 31, 2013 22:35:45 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek naar haar, hoe ze een film uitkoos en glimlachte eventjes toen ze er eentje leek gevonden te hebben en in de DVD-speler stak. Hij schoof wat op zodat ze bij hem dichter kon kruipen en zette de ondertitels uit. Ze waren beide oorspronkelijk toch Engels-talig, dus hadden ze daar vast geen last van. En ondertitels waren altijd te irriterend voor hem. Hij keek naar haar en glimlachte. "You have a good taste." Lachte hij stilletjes, ging ietsjes liggen zodat Janet wat meer plek had. Blue sprong ook vrolijk op de bank en ging aan de voeten van Gale liggen.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 31, 2013 23:01:03 GMT
Janet Devlin Ze keek even op door de hond, glimlachte en nestelde zich dicht tegen hem aan voor de aangename warmte terwijl ze haar blik op de TV had gericht. Ze streek wat haren opnieuw opzij en zuchtte zachtjes. Het was fijn om bij hem thuis te zijn in plaats van in zijn kamer in het ziekenhuis. Rustig een horror kijken op de bank in plaats van uren lange gesprekken in een rot stoel. Ze had geen problemen met praten, maar met het feit dat ze in een ziekenhuis zat. Dit was vele keren beter. Ook al had ze het niet echt op horrors, ze trokken haar toch aan. Dus ze zou waarschijnlijk straks een paar keer dekking zoeken bij hem, maar ze voelde zich op haar gemak bij hem dus een probleem was het niet in haar ogen.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Sept 1, 2013 10:05:32 GMT
Gale Hawthorne
Hij leunde met zijn rug tegen de leuning aan en trok haar zachtjes bij zich. Hij was blij uit dat ziekenhuis te zijn, dit voelde ook veel prettiger voor hem aan dan haar telkens naar daar waar alle ellende gebeurde. Hier was ze naar zijn weten ietsjes veiliger ook in zijn armen dan daar. Hij duwde een zacht kusje in haar nek bij die gedachten en hield zijn arm rustig om haar heen, om haar die warmte te blijven geven. Hij keek naar de Tv toen de film echt begon en bleef er rustig bijliggen. Die film had hij 2 x eerder gezien en nog kon hij er soms van schrikken. Het was gewoon een goed gemaakte film.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 26, 2014 14:54:22 GMT
Janet Devlin Het was een nieuwe dag, de zon stond hoog aan de hemel en de mensen bleven maar binnenstromen. Vrij logisch, aangezien het lunchtijd was. Maar het leek altijd net wat meer dan de vorige dag. Maar ze klaagde niet, het verdiende nog altijd flink en het was leuk om te doen. Mensen bedienen en soms een babbeltje maken, ook al was niet iedereen altijd even gezellig. Gezien de omstandigheden van laatst verbaasde het haar ook niet, het eens zo rustige cafeetje had een omkeer gekregen die de mensen de kop liet barsten. Maar ze klaagde nog altijd niet, het goede geluk was haar gegeven. Rustig nam de jonge blondine een slokje van haar thee, ze had tussen de tijd dat ze was blijven slapen en dat ze naar het café was gegaan om weer te werken een koutje opgelopen. Wat niezen, maar vooral het koud hebben. Dus de warme thee deed haar goed, wanneer deze langzaam zich door haar lichaam verspreidde. Ze glimlachte kleintjes en keek wat rond, een nieuw persoon kwam binnen. Van Kaitlynn had ze niet veel meer gehoord, ze kwam niet vaak naar het werk na alles. Hier en daar had ze roddels gehoord over een schorsing. Een laatste waarschuwing. Iets in de trant, maar veel vreesde ze er niet voor. Kaitlynn mocht dan wel een temperament hebben, ze kon werken. En dat wist hun baas maar al te goed. Op haar tijd bediende Janet weer een klant, ze hield zich wat stilletjes en probeerde zo min mogelijk te niezen, het zou niet fijn zijn voor men om een niezende bediende te hebben. Haar stem zou waarschijnlijk schor worden naarmate ze praatte, en aangezien ze vanavond weer moest optreden wilde ze haar stem het liefste sparen.
|
|