|
Post by Sara Gather on Jan 26, 2014 15:28:51 GMT
Gale Hawthorne
Hij had wel gemerkt dat Janet was vertrokken maar trok zich er niets van aan. Zij moest nog werken, hij moest een maand plat liggen en niets doen. Daarna mocht hij pas weer gaan werken. Hij slaakte een zucht en streek door zijn haar. Hij ging wel even zijn hond uitlaten, die had ook zijn beweging nodig. Hij zou straks wel even in het café binnen springen, gewoon om te zien of er wat veranderd was of niet. Hij liep met de hond terug naar huis en liet hem weer in de tuin waarna hij rustig met een vriend toch naar het café ging om daar eens te bekijken. Hij had namelijk nogal lang in het ziekenhuis gelegen voor die littekens. Hij liep er rustig naar binnen en keek even naar Janet achter de bar en glimlachte kort weer naar har, maar hij wilde haar neit van haar werk afhouden nu. Hij ging rustig zitten terwijl zijn vriend rustig twee colaatje's ging bestellen. De baas van het café kreeg hem ook in het oog en vroeg wanneer hij weer kwam werken. "Over een maandje ben ik hier weer achter de bar te vinden, geen zorgen. Nu moet alles nog helen." Zei hij rustig en de baas knikte en maakte nog kort een praatje voor die weer wegging naar zijn kantoor. "Hey. Twee colaatje's alsjeblieft." Vroeg de vriend van Gale rustig aan Janet met een vriendelijke glimlach.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 26, 2014 15:37:41 GMT
Janet Devlin Terwijl ze een slokje van haar thee nam zag ze Gale binnen lopen, waardoor er een grote glimlach op haar gezicht kwam en ze naar hem knikte. Ze keek op naar de jongen die even later wat te drinken bestelde, rustig knikte ze en glimlachte kalm. "Komt eraan," klonk ze waarna ze haar thee neerzette en naar de koelkast liep, twee colaatje's pakte en terug liep, deze in twee glazen schonk en het aan de jongen gaf waarna ze de prijs noemde en rustig afwachtte. Op de achtergrond klonk wat muziek waardoor ze zachtjes mee neuriede.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jan 26, 2014 16:03:05 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek even naar zijn vriend die de cola kreeg en rustig betaalde aan Janet. Zijn vriend wist nog neits van zijn relatie af, en dat was ook niet de bedoeling dat iedereen het meteen zou weten. Gale keek naar zijn vriend die weer bij hem kwam zitten en glimlachte eventjes. "Mooie meid achter de bar." Zei zijn vriend rustig en hij glimlachte. "Ik weet het." Zei hij rustig tegen hem. "Zou ik ans maken?" Lachte zijn vriend en Gale schudde zijn hoofd. "Ze is bezet." Zei hij rustig tegen hem en zijn vriend zuchtte even. "Weet je met wie?" Zei hij rustig tegen hem. Gale glimlachte. "Ze is mijn meisje Jared." Zei hij rustig tegen haar en zijn vriend lachte opeens vrij vrolijk. "Ik ben blij voor jou." Lachte zijn vriend even. Hij glimlachte en keek weer even naar Janet. Hij glimlachte en gaf haar een knipoog en keek dan weer naar zijn vriend en nam een slok van de cola. "Maar goed, Gale wat is er nou eigenlijk gebeurd?" Vroeg hij rustig. Hij zuchtte en begon het verhaal rustig te vertellen over wat er allemaal gebeurd was. Het duurde niet lang, hij ging niet tot in de details, dat duurde te lang.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 26, 2014 16:48:30 GMT
Janet Devlin Ze liep wat tafels langs, ruimde dingen op wat mensen hadden achtergelaten en maakte de tafels netjes schoon, daarna hielp ze nog wat mensen. Wilde, dwalende plukjes haar vielen in haar gezicht, dus streek ze die weer zorgvuldig weg terwijl ze wat verhalen hoorde van mensen. Hoe de dag verliep, hoe ze nog bergen werk hadden of waarschijnlijk te laat zouden komen voor een afspraak. Ook ving ze het gesprek op tussen Gale en zijn vriend, glimlachte verlegen om de woorden van de jongen en liep terug naar de bar, glimlachte om de knipoog van Gale waarna ze weer een slok van haar thee nam. De dag verliep rustig, wat haar zinde. Het voelde een eeuwigheid geleden, die rust. De baas kwam weer zijn klaagzang doen en dit keer had Janet het te verduren. Ze knikte rustig, schreef wat op terwijl ze daarnaast nog wat tekeningetjes krabbelde. "Okay, komt goed," sprak ze kalm en keek hem met een vriendelijke glimlach aan, bood hem nog een kop koffie aan die ze straks naar zijn kantoor zou brengen. Maar eerst, pauze.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jan 26, 2014 16:59:59 GMT
Gale Hawthorne
Hij glimlachte even toen hij haar verlegen blik zag en keek weer naar zijn vriend. Hij knikte een paar keer op zijn woorden en praatte rustig wat verder met hem over van alles en nog wat. Zijn vriend zei na een paar keer dat hij naar huis moest omdat zijn vader zou langs komen vanavond en zijn huis ging controleren. Hij knikte rustig en bleef zelf aan het tafeltje zitten en nam nog een slok van zijn cola. Hij keek rustig naar de baas die naar Janet toeliep en blijkbaar weer wat te zeggen had. Hij zuchtte zachtjes. Hij sloot zijn ogen rustig even en opende die na een paar minuten weer en keek op zijn horloge. Nu zou ze pauze moeten hebben, dus keek hij ook weer op naar haar en zag nu ook de baas net rustig van haar weglopen. Hij nam weer slok van zijn cola en streek door zijn haar heen. Hij stond rustig op en ging aan de bar zitten, dichtbij haar. "Hey." Zei hij rustig tegen haar en glimlachte. "Hoe is je dag tot nu toe?" Vroeg hij met een glimlachje.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 26, 2014 17:18:19 GMT
Janet Devlin
Ze streek haar haren over een schouder, zuchtte zachtjes terwijl ze wat krabbelde op het kladblok, het was relatief warm in het café maar ze had het alsnog koud, zachtjes nieste ze waarna ze opkeek en glimlachte. "Hey," klonk ze vrolijk. "Pff.. Lang, eh," ze haalde haar schouders op waarna ze op het aanrecht leunde met haar onderarmen. "Ach ja, het komt wel goed. Hoe is het bij jou?" Ze glimlachte lieflijk, streek wat haren achter haar oor. "Hoe gaat het met je?" Vroeg ze zachtjes, doelend op zijn verwondingen. Haar blik dwaalde af naar haar thee, waar ze weer eens een slok van nam waarna ze het kopje wegzette, gezien hij leeg was en koffie maakte voor hun baas, voordat ze daar weer gezeur mee kreeg. Maar ze lette goed op Gale, aandachtig luisterend terwijl ze soms even naar hem keek met een glimlach op haar gezicht.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jan 26, 2014 17:32:06 GMT
Gale Hawthorne
Hij wachtte rustig op haar antwoord en glimlachte weer eventjes. "Beetje ziekjes." Zei ij rustig tegen haar, doelend op dat ze zo nieste en dat ze toch een klein beetje wit zag. "Met mij gaat het even goed als gisteren." Zei hij met een klein lachje. "Mijn vriend zag je al zitten." Zei hij nu ook gewoon eerlijk, al wist hij wel dat ze dat ook wel had opgevangen. "Maar de wonden helen wel weer. ik moet ze alleen netjes houden en goed blijven verzorgen die maand lang. Tegen dan zou het al dicht gegroeid zijn en weer litteken weefsel moeten zijn." Zei hij rustig tegen haar en zag hoe ze de koffie maakte voor hun baas en glimlachte weer even. "Hij vroeg me daarstraks wanneer ik terug zou komen werken, ik ben blijkbaar nog steeds erg gewild." hij glimlachte weer even en keek rond in het café. "ga je vanavond weer naar je eigen huis?" Vroeg hij nu ook gewoon rustig en leunde wat op de toog.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jan 26, 2014 17:35:48 GMT
Janet Devlin Ze knikte kleintjes, glimlachte half. "Beetje verkouden," klonk ze zachtjes lachend waarna ze de koffie naast haar neerzette en het apparaat even schoonmaakte. "Da's mooi," klonk ze terwijl haar glimlach wat groter werd en ze over de bar leunde om hem een kus op zijn wang te geven. "Naja, beter dat je gewild bent, lijkt mij," klonk ze schouder ophalend terwijl ze zachtjes grinnikte. "Hm.. Tenzij jij er problemen mee hebt als ik weer naar jou toe ga, wel ja," klonk ze zoetjes glimlachend terwijl ze met haar hoofd op haar handen leunde en naar hem keek, daarna de koffie weer opmerkte. "Ben zo terug," klonk ze vluchtjes waarna ze het kopje en het schoteltje met de hete koffie meenam naar het kantoor van haar baas, daar het afleverde en zich dan weer stilletjes uit zijn kantoor verwijderde.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jan 26, 2014 17:45:36 GMT
Gale Hawthorne
Hij glimlachte weer kort naar haar. "Gelukkig ben je niet zo erg verkouden dan." Klonk hij zacht tegen haar en zag hoe ze over de bar heen leunde en een kus op zijn wang drukte, die hij maar al te graag ontving. "Inderdaad, anders was ik hier al lang weggeweest." Zei hij rustig tegen haar en lachte even zachtjes. Bij het antwoord op zijn vraag gaf hij haar een schuin grijnsje. "Heb ik geen problemen mee, al denk ik niet dat je diertjes het zo leuk vinden daar alleen te blijven." Zei hij met een lachje en liet haar even rustig naar de baas gaan met de koffie, wachtte netjes tot ze terugkwam. Hij vond het zeker geen probleem dat ze weer naar hem kwam, al moesten haar dieren natuurlijk niet alleen blijven zitten. Ze mocht ze gerust meenemen, ze vormden geen probleem met zijn hond.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 6, 2014 16:04:46 GMT
Janet Devlin
Een paar maanden waren weer verstreken, Gale zijn verwondingen waren ondertussen wel geheeld en de relatie liep naar haar zin nog goed. Ze was wat opener geworden, spontaner. Nog altijd even verlegen, maar dat was nou eenmaal hoe ze in elkaar zat. Het werk op het café was zwaarder geworden door een publiciteitsstunt, na alle drama was het wel beter om de naam weer omhoog te sleuren. En dat was gelukt, waardoor ze steeds meer moest werken. Ze was nog altijd bezig met haar optredens en het werd ook daar steeds drukker. Hoewel ze zich steeds onzekerder erover begon te voelen ging het prima, Gale was haar aanmoediging. Kaitlynn werkte weer bij het café na een lange schorsing, ze was een gewilde werknemer en wist de klanten altijd te vermaken ondanks haar woedeaanvallen. De heimwee naar Ierland was er nog altijd en die zou er waarschijnlijk nog een lange tijd blijven, maar tot nu toe ging het prima. Met haar moeder ging het de laatste tijd slechter, maar het werk hielp haar om er eventjes een moment niet aan te denken. Zoals nu, ze was de koffie verkeerd voor iemand aan het inschenken. Haar blik gleed even over de toonbank, er waren nog twee klanten die niet geholpen waren, dus kon ze er straks alweer naar iemand toelopen. Toen ze de koffie verkeerd af had gaf ze het af op een plaat bij het tafeltje waarna ze het geld ontving en dat meenam waarna ze het in de kassa stopte en verder ging naar de volgende klant.
|
|
|
Post by Sara Gather on Apr 6, 2014 16:14:39 GMT
Gale Hawthorne
De maanden gingen hem te traag voorbij eigenlijk, hij moest nog enkele maanden extra rust nemen en niet één maand zoals ze hadden gezegd, maar nu mocht hij weer gaan werken en gaan zingen. Nu kon hij zijn leven weer goed oppakken. Hij was blij in zijn relatie met Janet, en dat mocht ze weten ook. Ze had hem gelukkig gemaakt en hem er door gesleurd als het wat moeilijker ging, en hij zou makkelijk het zelfde voor har doen. Hij zou zijn werk in het café ook vandaag weer oppakken, en morgen zou het zijn eerst optreden weer zijn sinds een lange tijd. Hij liep het café binnen langs de achterdeur en liep zo ook meteen door naar het kantoor van hun baas die hij vertelde dat hij weer instaat was te komen werken. Waar de man blijkbaar heel blij mee was aan gezien ze een man te weinig hadden momenteel. Hij knikte en kreeg een nieuw contract opgesteld die hij rustig tekende en meteen aan het werk kon. Hij had wel gemerkt dat Janet nog steeds heimwee had, en had ook voorgesteld binnenkort met haar op vakantie te gaan naar haar thuisland. Maar ze had er nog geen antwoord op gegeven, dus wachtte hij nog steeds af. OOk had hij gehoord dat Kaitlynn hier weer werkte, en hij wist niet of hij daar blij mee moest zijn na wat ze had gedaan. Maar het was ook zijn schuld door zich mee te laten trekken in een potje strippoker met Cynthia en dan ook nog eens Janet bij te betrekken. Hij liet het even achterwegen en liep meteen door naar de bar waar hij Janet zag staan. Hij glimlachte even en nam bij de wachtende klant rustig zijn bestelling op. Janet kon wel wat hulp gebruiken leek het.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 6, 2014 16:21:35 GMT
Janet Devlin
Ze glimlachte toen ze Gale zag en wist even langs hem te glippen om een kus op zijn wang te drukken waarna ze naar de tafel liep waar haar klant aanzat, ze gaf de koffie en de cola af, nam het geld aan en liep weer weg waarna ze alles weg legde en een slok nam van haar thee. Het was nog altijd haar ding om of thee of ijskoffie te drinken aangezien het beide goddelijk was. Haar blik ging even naar Kaitlynn toe, die verstarde bij het zien van Gale en een donkere blik kreeg op haar gezicht, dus liep ze even naar de roodharige toe en sprak haar aan, legde alles overnieuw uit en wist haar te kalmeren. Ze glimlachte kleintjes; "It wasn't his fault, dear. He's amazing and I couldn't have been luckier, relax. I can save myself too sometimes," klonk ze en haalde haar schouders op waarna ze een krat met cola oppakte en naar de koelkast liep en het begon in te laden.
|
|
|
Post by Sara Gather on Apr 6, 2014 16:36:15 GMT
Gale Hawthorne
Hij voelde de kus op zijn wang toen ze voorbij hem liep en keek even om naar haar met een glimlach. Eigenlijk was het heel fijn om met zijn vriendin samen te werken, het kalmeerde meer voor hem. Hij maakte rustig de bestelling en bracht die dan naar de klant toe waarna hij uit zijn ooghoeken Kaitlynn zag en haar blik. Nou, die zag er goed gezind uit nu hij weer terug was. Janet regelde het al wat haar blijkbaar liet kalmeren wat hem weer gelukkig maakte. Mooi, hij hoefde niet weer zo'n klap te krijgen als vorige keer. Nou ja, zijn littekens zouden nu niet meer open springen, het was te dik geworden dus zou het niet nogmaals gebeuren. Hij bediende nog een klant en keek vanuit zin ooghoeken hoe Janet de cola in de koelkast stak. Niet dat het heel speciaal was, hij zag zijn meisje gewoon graag.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 6, 2014 16:40:40 GMT
Janet Devlin
Ze keek even op toen Joey een opmerking maakte, iets met dat Gale weer eens naar haar stond te staren en het liet haar zachtjes grinniken. Ze sloot de deur en voelde voor een seconde aan haar wang die weer rood aan het gloeien was. De lege krat zette ze weg waarna ze weer verder ging met het bedienen van de klanten. Het zou altijd wel speciaal zijn voor haar om een blik van Gale te krijgen, of een knuffel, of een kus. Het maakte haar niet echt uit wat het was. Op zijn voorstel over de vakantie naar Ierland was ze niet ingegaan, maar het zat nu wel weer door haar gedachten te dwalen. Ze kon instemmen, maar dan zou hij iedereen die ze kende daar ontmoeten en dat maakte haar ergens wat bang. Wat als ze hem niks vonden of anders om? Dan zat ze daar tussen en dat maakte haar nerveus. Ze streek haar lichtblonde haar uit haar gezicht en zuchtte zachtjes. Ze zou er niet achter komen als ze het niet probeerde, dus liep ze naar Gale toe en glimlachte terwijl ze een kop pakte voor de koffie die ze toch moest zetten. "Zullen we het dan maar doen?" Klonk ze en keek op naar hem. "De vakantie, bedoel ik," klonk ze met een zoete glimlach rond haar lippen.
|
|
|
Post by Sara Gather on Apr 6, 2014 16:49:28 GMT
Gale Hawthorne
Hij hoorde de opmerking van Joey ook een beetje wat hem kleintjes deed glimlachen en hij schudde zijn hoofd even. Als dat al niet meer mocht. Hij werkte rustig verder, bediende de klanten, maakte eens een praatje over koetjes en kalfjes, gewoon om de tijd te doden. Hij keek even om naar Janet toen ze naar hem toekwam en luisterde rustig naar haar woorden. Hij moest even bedenken wat ze bedoelde, maar ze gaf zelf al aan waar het over ging. "Dat lijkt me fijn Janet." Sprak hij nu ook rustig tegen haar en glimlachte. "Zeg maar wanneer je wilt gaan, dan bestel ik de tickets wel en kunnen we vertrekken." Glimlachte hij en drukte even een snelle kus op haar wang.
|
|