|
Halo
Jul 29, 2013 16:32:39 GMT
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 16:32:39 GMT
Daren Treaver
Hij glimlachte lichtjes en keek naar Bandit die even opkeek toen er een hand naar hem werd uitgereikt en snuffelde even aan haar hand voor hij haar een likje gaf en zich wat dichter naar haar toe verplaatste en zo naast haar, tegen haar aan, ging liggen. Daren keek haar aan en zuchtte even bij haar vraag. "Engelen om mensen te beschermen en demonen te verjagen of te doden. Demonen om het leven van mensen te verzieken en engelen te verjagen of te doden.." Murmelde hij en keek haar weer aan. "Klinkt logisch niet?" Vroeg hij glimlachend
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 16:37:24 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 29, 2013 16:37:24 GMT
Amelia Lilly Ze knikte kalm en keek naar hem. "Maar dat is het niet," klonk ze dan en haalde haar schouders op. "Dan had jij mijn leven allang verziekt, als dat nog gaat," grinnikte ze. Haar blik was weer bij de hond die het prima leek te vinden. "Maar je hebt nog niks gedaan, het ziet er ook niet naar uit. Aangezien je me net van die gast hebt afgeholpen en dat lijkt me niet iets om te doen als je mijn leven wilt verzieken," ze keek naar hem. "Tenzij dat de bedoeling zou moeten zijn, het zo zou moeten lijken en zo, maar dat betwijfel ik zeer," klonk ze en glimlachte terwijl ze weer naar de hond keek. "Dus waarom ben jij dan anders?"
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 16:41:38 GMT
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 16:41:38 GMT
Daren Treaver
Hij keek haar aan en glimlachte weer eventjes. Hij liet haar uitpraten tot de laatste letter en dan moest hij nadenken over een antwoord op haar vraag. "Het is mijn bedoeling ook niet om je leven te verzieken." Zei hij uiterst zacht, amper verstaanbaar en keek haar dan weer rustig aan. "Dat is ingewikkeld. Moeilijk uit te leggen." Zei hij rustig tegen Amelia en glimlachte weer even. "Misschien omdat ik toch nog iets om het mensenras geef?" Glimlachte hij. Dat was niet waar. Hij gaf enkel om haar.
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 20:07:23 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 29, 2013 20:07:23 GMT
Amelia Lilly Ze keek naar hem met een opgetrokken wenkbrauw. "Je geef toch om de mens? Zelfs ik doe het niet, dus dat is een bar slecht excuus," klonk ze en keek weer naar de hond die ze aaide. "Mensen verzieken deze wereld, dus dat jullie demonen]='[r4 v ons verzieken is eigenlijk een payback," klonk ze en haalde haar schouders op. "Maar alles valt uit te leggen, dus begin maar," klonk ze met een charmante glimlach en keek vanuit haar ooghoeken naar hem. "Ik verwacht echter weer het 'ik geef om je' praatje, maar waarom? Het is zo onwaarschijnlijk dat ik zo speciaal zou moeten zijn dat ik een uitzondering ben. Ik ben niet braaf, ik heb m'n zonden. Ik heb zoveel fouten gemaakt en ben van binnen en buiten niet perfect. Wat ik zou moeten hebben heeft een ander meisje of andere gast ook." Ze haalde haar schouders op.
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 20:13:44 GMT
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 20:13:44 GMT
Daren Treaver
Hij luisterde naar haar en zuchtte. Waarom moest ze zo erg doorvragen. Kon ze het er niet gewoon bij laten? Hij sloot zijn ogen even en luisterde maar verder naar wat ze vertelde. Waarom was ze zo speciaal? Wist hij veel. Hij draaide zijn gezicht dan ook wat van haar weg. Hij had eerder al tegen haar gezegd dat hij het niet wist, en hij wist het nu nog steeds niet. Kon ze het nou gewoon niet accepteren.. "Ik weet het niet Amelia." Murmelde hij nu ook en stond op. Hij deed het basketbal vest uit, hetzelfde dat zij aan had maar dan dat van zichzelf. Zij had nog steeds die van John aan. Hij hing de vest op in de kast en sloot die dan weer. Daarna ging hij in het raamkozijn zitten en keek naar buiten. Hij kon niet antwoorden op haar. Hij wist het niet.
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 20:21:45 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 29, 2013 20:21:45 GMT
Amelia Lilly Ze sloeg haar blik fronsend neer. "Sorry," mompelde ze. Toen hij opstond keek ze weer even op. Ze merkte nu pas het vest op en trok haar wenkbrauwen op. "Je woont hier twee weken?" Klonk ze met een zacht lachje. "Sure," mompelde ze en keek weer naar de hond die ze nog altijd aaide. De hoofdpijn was weg, wat een opgelucht gevoel door haar heen liet gaan. Ze streek haar haren uit haar gezicht en stond op. Ze liep naar hem toe en trok de mouwen van haar vest uit comfort over haar handen heen. "En het spijt me ook dat je door mij waarschijnlijk in problemen raakt," mompelde ze.
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 20:28:25 GMT
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 20:28:25 GMT
Daren Treaver
Hij haalde zijn schouders op bij haar verontschuldiging en glimlachte zwakjes. Hij keek rustig naar haar op haar woorden en lachte ook even zacht. "Ik heb hier twee jaar geleden ook al gewoond en toen ging ik naar die school." Zei hij rustig en keek haar aan met een glimlachte. Hij bleef rustig zitten en keek even op toen ze naar hem toe liep en luisterde naar haar. "Het maakt niet uit Amelia, ik kom elke dag in de problemen, ik kan heel veel hebben." Lachte hij zachtjes en streek weer een plukje haar uit haar gezicht toen die terugviel. Hij haalde zijn schouders dan weer een beetje op. "Sorry van gisterenavond en nacht trouwens.." Murmelde hij nu zachtjes.
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 20:34:54 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 29, 2013 20:34:54 GMT
Amelia Lilly Ze leunde tegen het raamkozijn aan en sloeg haar armen over elkaar. Haalde haar schouders op. "Ik heb overdreven gereageerd, al zal ik dat altijd wel doen. Het maakt niet uit, ik deed ook mee," klonk ze kleintjes glimlachend. "Ik vraag me dan alleen af waarom ik je nooit gezien heb, of niet van je gehoord heb," klonk ze schouder ophalend. "Twee jaar terug zat ik in de derde. Toen was alles en iedereen me al goed bekend," ze haalde haar schouders op. "Zal vast wel door jou komen aangezien je natuurlijk demon bent en zo," sprak ze kalm.
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 20:46:10 GMT
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 20:46:10 GMT
Daren Treaver
"Je hebt meegedaan omdat ik je zowat veel te drinken heb blijven aanbieden.." Zuchtte hij zachtjes en keek haar weer rustig aan en glimlachte weer klein. "Je kende me wel waarschijnlijk, ik heb me uit de herinneringen gehaald van de meesten op school." Zei hij zacht tegen haar. "Waaronder jou ook waarschijnlijk. John kende ik wel, en hij kende mij nog." Zei hij rustig tegen haar en keek haar even in de ogen. "In ieder geval ga ik hier nu niet meer weg, dus hoef ik me ook niet meer te wissen uit iemand herinneringen." Glimlachte hij
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 20:59:13 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 29, 2013 20:59:13 GMT
Amelia Lilly Ze glimlachte en rolde met haar ogen. "Maar nu val ik pas op? Great," klonk ze grinnikend. Ze keek naar hem, fronste licht. "Dus daarom mag je John niet? Ik had kreeg halverwege het jaar met hem," mompelde ze en leunde met haar hoofd tegen het kozijn. "Ik zou ook niet willen dat je alles wist wat ik van jou weet," klonk ze zachtjes en keek naar hem. "Ik hoop in ieer geval dat als het gebeurd jij het niet doet," mompelde ze.
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 21:04:40 GMT
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 21:04:40 GMT
Daren Treaver
"Ja eigenlijk wel. Nu ben je anders dan je toen was hoor." zei hij rustig tegen haar en glimlachte weer even. "Ja, daarom mag ik John niet. Hij dacht altijd een vriend te zijn van hem terwijl ik hem op de aardigste manieren probeerde te zeggen dat we dat niet waren, en nog steeds niet zijn." Murmelde hij en zuchtte weer. Haar laatste woorden snapte hij niet echt. "Als wat gebeurd?" Vroeg hij zacht aan haar en keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan. Hij snapte het gewoon even niet..
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 21:09:20 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 29, 2013 21:09:20 GMT
Amelia Lilly Ze knikte kalm terwijl ze naar hem luisterde. "John wilt iedereen te vriend houden omdat hij in iedereen wel iets positiefs wilt vinden," sprak ze en glimlachte kleintjes. "Als mijn herinneringen van jou of demonen uberhaupt weg zouden worden genomen," sprak ze zacht. "Dan hoop ik dat jij het niet moet doen," klonk ze en streek wat dwalende haren uit haar gezicht. "Ik wil niet dat mijn laatste herinnering een blik van jou wordt die alles van me afneemt," sprak ze en keek even naar de grond. "Ook al worden ze weggenomen," mompelde ze en keek weer op naar hem. "Hoe groot is de kans dat het gebeurd? Dat ze worden weggenomen? Het lijkt mij logisch dat het niet echt acceptabel is dat iemand van jullie bestaan af weet,"
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 21:21:31 GMT
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 21:21:31 GMT
Daren Treaver
Hij keek haar aan toen ze over John verder praatte en glimlachte even kleintjes naar haar. Hij luisterde dan naar haar antwoord en knikte dan. "Ik zal het niet moeten doen Amelia." Zei hij zachtjes tegen haar en glimlachte weer eventjes naar haar. "De kans is eigenlijk best groot, maar ik wil zelf niet dat het bij je gebeurd." Zei hij zacht tegen haar en keek haar rustig aan. "Kom eens wat dichter." Zei hij nu zachtjes. Hij kon altijd een bariere maken in haar hoofd zodat niemand wat van haar kon afnemen, buiten hij zelf. Hij was tot ze wat dichter kwam zodat hij te werk ging. "Ik zorg wel dat niemand je herinneringen afneemt.." Murmelde hij
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 21:28:16 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 29, 2013 21:28:16 GMT
Amelia Lilly Ze kwam dichterbij, kroop eigenlijk bij hem op schoot en keek naar hem. Haar ogen sloten zich toen hij te werk ging. Ze had de uiteinden van haar mouwen vast, speelde met er mee. De stof rolde tussen haar vingertoppen terwijl ze maar afwachtte. Ze was niet bang voor wat hij ook deed of wat er ook gebeurde. Ze vroeg zich echter af wat er allemaal zou gebeuren. Nu het echt was doorgedrongen dat ze bij een demon in huis zat en er problemen zo om de hoek waren.
|
|
|
Halo
Jul 29, 2013 21:37:40 GMT
Post by Sara Gather on Jul 29, 2013 21:37:40 GMT
Daren Treaver
Hij zag hoe ze eigenlijk zowat bij hem op schoot klom maar dat vond hij niet erg. Dat maakte het makkelijk. Hij legde zijn handen zachtjes op haar hoofd en sloot zijn ogen nu zelf ook. Hij maakte een bariere om elke herinnering heen, gewoon in haar hoofd zodat niemand naar binnen kon, buiten hij. Na een paar minuutjes was hij klaar en zijn handen gleden waar zacht van haar hoofd af en hij liet er even één liggen op zijn schouder. "Zo. Niemand kan je herinneringen nog af nemen." Zei hij zachtjes tegen haar nu en keek naar haar gezicht.
|
|