|
Halo
Jul 31, 2013 20:16:26 GMT
via mobile
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 20:16:26 GMT
Daren Treaver Ondanks de afstand hoorde hij alles wat ze zei. Waarom wilde ze het houden? Hij vergat het liefst zoals bij de rest wat hij nooit verwerkt had. Hij stopte dan ook even. Hij voelde haar pijn, gewoon van haar lichaam en verwondingen van haar moeder. Hij snoof even en veegde de tranen weg. Hij stopte met wegnemen, wachtte af. Hij zorgde wel dat ze zich weer herinnerde waar hij woonde. Hij zuchtte. Zo meteen gaf hij de rest dan weer terug. Als ze kwam tenminste, Hopelijk wel eigenlijk.. ze had pijn en dat wilde hij wel wegnemen..
|
|
|
Halo
Jul 31, 2013 20:39:15 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 20:39:15 GMT
Amelia Lilly Ze keek om zich heen, was wanhopig om te weten waar hij woonde. Ze slikte moeizaam en probeerde zichzelf te kalmeren. Door de pijn lukte het niet echt, maar bij het besef dat hij gestopt was beter. Ze haalde kleintjes opgelucht adem en sloot haar ogen voor een seconde en probeerde zich weer te herinneren waar hij woonde. Het duurde even doordat haar gedachten overhoop waren gehaald en ze absoluut niet kalm was. Op dat moment merkte ze ook de tranen op, ze veegde ze pissig weg. Ze huilde niet, tranen waren niks voor haar dus dit was een uitzondering die ze niet weer wilde meemaken. Ze streek wat haren weg, sloot haar ogen weer even om te kalmeren en keek daarna weer rond. Ze begon een kant op te lopen, met veel moeite en pijn in door haar knie maar ze deed haar best om normaal en snel te lopen. Nu de plotse adrenaline weg was voelde ze alles nog erger. Ze snoof diep en liep stug door. Haar blik ging rond, waarom ging ze naar hem toe? Wat wilde ze doen? Haar pijn weer laten wegnemen? Ze stopte met lopen en leunde tegen een muur. Wat wilde ze nou toch doen daar? Hem zeggen dat het haar speet, wat ook zo was. Maar voor welke reden? Ze zou hem opnieuw pijn doen. Ze werd gelijk met de grond doordat ze zich liet zakken. En verborg haar gezicht met haar hand op haar voorhoofd en haar haren. "I am truely and utterly stupid, fuck," murmelde ze en probeerde na te denken. Ze moest snel zijn, ze was bang dat hij weer verder ging met haar herinneringen afnemen. Ze wilde ze niet kwijt, het waren meer slechte dan goede herinneringen maar het maakte haar niet uit. De goede waren perfect, maakten haar gelukkig. Maar dat geluk kon ze niet houden en dat had ze nu al gemerkt. Ze slikte kleintjes. Ze wilde hem geen pijn blijven doen. "Als het kon nam ik jou gedachten weg zodat je mij en m'n problemen vergat," murmelde ze en ademde diep in en uit. "I can't do this," klonk ze tegen zichzelf en lachte zachtjes om haar hopeloze poging van net. "I'm too foolish to keep a heart in my hands," klonk ze nog altijd zachtjes lachend en kroop via de muur omhoog. "Haal ze maar weg, help mij maar weer, alsof ik 't verdien," murmelde ze en schudde haar hoofd.
|
|
|
Halo
Jul 31, 2013 21:04:43 GMT
via mobile
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 21:04:43 GMT
Daren Treaver
Hij hoorde alles wat ze dacht en wat ze zei. Hij wilde haar weer in zijn armen sluiten. Al was het een spelletje voor haar.. ookal had ze niets met hem van gevoelens. Dan was het voor haar maar alsof, voor hem zou het al veel beteken.. "Amelia.." fluisterde hij en veegde de tranen weg. 'Kom tot hier, alsjeblieft.' Zei hij in haar gedachten en slikte eventjes. Hij gaf haar al haar herinneringen terug, ook van 2 jaar geleden, toen ze amper met elkaar spraken maar soms toch eens konden lachen. Hij slikte. 'Anders kom ik je wel halen..' stuurde hij weer en kroop snikkend rechtop. Hij wilde haar bij zich..
|
|
|
Halo
Jul 31, 2013 21:27:03 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 21:27:03 GMT
Amelia Lilly Ze sloot haar ogen en luisterde naar hem, haalde wat opgelucht diep adem toen ze hem hoorde. Haar herinneringen kwamen terug en dat merkte ze, ze herinnerde zich zelfs weer iets wat twee jaar geleden gebeurd was. Zo voelde het dus om dat te vergeten, ze fronste kleintjes en leunde tegen de muur aan. "Waarom wil je dat ik kom? Zodat ik je weer pijn kan doen? Laat mij maar liever naar huis kruipen en nadenken of zo," klonk ze zachtjes en leunde met haar rug tegen de muur. Ze sloot haar ogen weer even. "Het is het niet waard om jou weer in pijn te zien puur omdat ik zo egoïstisch ben omdat ik je weer wil zien," klonk ze zachtjes en keek naar haar knie.
|
|
|
Halo
Jul 31, 2013 21:47:01 GMT
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 21:47:01 GMT
Daren Treaver
Hij zuchtte zachtjes en wachtte eventjes. Wacht, was hij het niet waard of was het het gewoon niet waard om naar hier te komen. In beide opzichten klonk het niet fijn eigenlijk. 'Just come, please..' Stuurde hij weer. Hij wilde haar gewoon graag tegen zich aan hebben, al speelde ze een spelletje, het vulde een beetje op.. Hij wreef eventjes langs zijn ogen. Hij wilde haar kunnen zien en kunnen voelen, haar stem kunnen horen in deze kamer, niet in zijn gedachten. Hij wilde haar wat zeggen maar daad het niet. Het had geen zin dat te zeggen wat hij wilde zeggen, hij wist haar antwoord toch al op die vraag die hij wilde stellen. Hij haalde langzaam adem en kneep zijn ogen even dicht. 'Ik wil je zelf zien Amelia. Toe.' Hij gaf het zo meteen wel op als ze echt niet wilde komen, dan ging hij wel weer liggen. Hij wreef over zijn armen en wachtte af. Kom op.. Ze moest naar hier komen.
|
|
|
Halo
Jul 31, 2013 21:56:58 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 21:56:58 GMT
Amelia Lilly Ze beet op haar lip en duwde zich van de muur af maar bleef met haar hand steunen. Ze had de kracht niet om te blijven staan dus liet ze zich weer door haar knieën zakken waardoor pijn door haar knie naar boven schoot. "Just stop before you fucking make me cry again," klonk ze en beet op haar lip. "Je hebt me net nog gezien en daarvoor.." Klonk ze zachtjes en hield haar handen om haar knie geklemd door de pijn maar beet zich erdoorheen. Alles deed pijn en ze kon niet alles blijven omhelzen. "En like.. Als ik straks weer zou gaan doet het nog meer pijn. Want dat is alles wat ik kan doen en dat heb je niet gemerkt. Ik maak alles kapot en ik flik het bij jou al binnen een week of zo," klonk ze zachtjes en legde haar voorhoofd op haar knie. "Ik wil je geen pijn meer doen," snikte ze zachtjes. Ze had geluk dat ze in een steeg zat en niet tussen de mensen die haar voor gek zouden verklaren. Het werd echter al donker, maar dat maakte haar niks uit. "Maar ik wil je ook niet vergeten," fluisterde ze zachtjes en fronste. Ze wilde hem zien, en ze moest zichzelf flink stoppen om niet met alle kracht die ze bezat toch naar hem heen te gaan. Maar ze was bang voor wat volgde. Als het goed kwam, zou het door haar stomme fouten weer mis gaan. "Jullie soort heeft zoveel gelijk. Het is beter om het leven van mensen te verzieken, zoals mij, dan ze in bescherming te nemen. Dus doe nou alsjeblief zoals je wordt opgedragen," klonk ze zachtjes.
|
|
|
Halo
Jul 31, 2013 22:18:01 GMT
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 22:18:01 GMT
Daren Treaver
Hij luisterde naar haar en sloeg zijn blik een beetje neer. Maar hij wilde haar nu zien en nu voelen.. Hij sloeg zijn armen zachtjes op zijn benen en legde zijn kin op zijn knieën.. Hij luisterde verder naar haar en slikte eventjes. Hij schudde zijn hoofd ook al zag zij dat niet. 'I don't care Amelia.. I want you right here with me.. Dan is het maar een spelletje dat je met me speelt, dat je met mijn gevoelens speelt, maar ik wil je hier.." Zei hij zachtes en stond langzaam op. Hij zorgde dat er geen tekenen meer waren van tranen en kleedde zich om. Hij liep dan richting haar, richting de steeg. Hij wilde haar leven niet verzieken. Hij wilde haar helpen.. Hij negeerde haar laatste woorden dus en liep de steeg in waar zij in zat. "Jou leven valt niet meer te verzieken Amelia." Zei hij nu toen hij aan de ingang van de steeg stond en liep naar haar toe. "Kom mee." Murmelde hij zacht en bukte bij haar neer en keek haar aan
|
|
|
Halo
Jul 31, 2013 22:30:08 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 22:30:08 GMT
Amelia Lilly Ze schudde haar hoofd lichtjes om zijn woorden. "Ik wil geen spelletje spelen met jou gevoelens," fluisterde ze na een lange stilte. Haar blik ging omhoog toen ze voetstappen hoorde. Ze zag hem op haar afkomen en sloeg haar blik weer neer terwijl ze alles verbeet. Ze keek weer naar hem op, gezien hij op ooghoogte was gekomen en streek wat haren uit haar gezicht. "Denk je? Want ik ben nog altijd goed op weg naar een dieper punt," klonk ze zachtjes en schudde haar hoofd lichtjes. "Het kan altijd erger, en het zou altijd beter kunnen or whatever," klonk ze zachtjes en keek weer op naar hem. "Maar het geluk heeft nooit aan m'n zijde gestaan, ik doe alsof ik sterk ben maar kijk hoe ik er nu bij zit," klonk ze zachtjes en trok zichzelf met moeite weer omhoog via de muur.
|
|
|
Halo
Jul 31, 2013 22:40:40 GMT
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 22:40:40 GMT
Daren Treaver
Hij keek haar aan en glimlachte heel voorzichtig en flauwtjes. "Ik wil je helpen Amelia, met alles.." Zei hij zachtjes tegen haar en keek haar weer aan. Hij wilde haar gewoon voelen, haar lichaam, haar aanrakingen. Hij haalde diep adem en kroop een beetje rechtop toen zij dat ook deed. Hij keek haar aan en bekeek haar even helemaal. Hij zuchtte zachtjes. "Dat zijn je hersenen die een belletje doen rinkelen dat het te veel word Amelia." Zei hij zachtjes. "Kom, ik zal je even verzorgen." Zei hij zacht. Hij nam haar in zijn armen en binnen de seconde was hij weer bij hem thuis binnen. Hij legde haar voorzichtig neer op de bank en keek haar aan. "Waar heb je het meeste last van Amelia?" Vroeg hij zacht aan haar en keek haar aan. Hij had nog pijn in zijn borst, maar ze was hier weer eventjes bij hem, dat was goed, dat was fijn.
|
|
|
Halo
Jul 31, 2013 22:59:48 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 22:59:48 GMT
Amelia Lilly "Dat belletje had jaren geleden mogen komen," murmelde ze zachtjes en keek op toen hij haar opeens vast nam. Ze wilde uit zijn greep, begon tegen te stribbelen. "Doet het nou niet," fluisterde ze zachtjes maar ze lag al snel op de bank. Ze schudde haar hoofd wild. "Doe het nou niet Daren alsjeblieft ik ga geen gebruik van je maken voor die pijn dat gaat ook zonder jou hulp over," klonk ze zachtjes. Het deed ongelofelijk veel zeer. Alles eigenlijk, haar knie, haar ribben, haar wang, haar hart, haar boven benen en armen. Ze schudde haar hoofd weer koppig en probeerde weer omhoog te komen ondanks de pijn.
|
|
|
Halo
Jul 31, 2013 23:03:49 GMT
Post by Sara Gather on Jul 31, 2013 23:03:49 GMT
Daren Treaver
Hij keek haar aan en schudde zijn hoofd toen ze tegen wilde stribbelen. "Ik wil niet dat je zo weer over de straat moet Amelia. Ik wil dat je wa t overkomt." Zei hij zacht tegen haar en duwde haar weer voorzichtig naar op de bank. "Alsjeblieft zeg me waar je het meeste last van hebt, anders verzorg ik elk blauwe plekje op je lichaam." Zei hij zacht tegen haar en keek haar in de ogen. "Alsjeblieft Amelia, laat me nog één keer helpen tenminste." Zei hij zacht tegen haar. Hij wilde har eigenlijk weer zoenen en knuffelen, al hield hij zich rustig. Hij wilde haar enkel verzorgen nu..
|
|
|
Halo
Jul 31, 2013 23:14:07 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 31, 2013 23:14:07 GMT
Amelia Lilly Ze keek naar hem, hopeloos en verdrietig. Maar dat was een fractie van een miliseconde, ze zette haar muur weer op voor zover lukte en snoof zachtjes. "M'n knie, wang, ribben en armen," klonk ze dan en keek naar hem. "M'n bovenbenen voelen vaag door de spanning van de andere pijn dus dat moet wel weg gaan," klonk ze en sloot haar ogen even terwijl ze wegkeek. Het enige wat echt zeer deed was haar hart, de gevoelens die haar overspoelden en de muur die ze moest ophouden met alle kracht.
|
|
|
Halo
Aug 1, 2013 8:34:15 GMT
Post by Sara Gather on Aug 1, 2013 8:34:15 GMT
Daren Treaver
Hij had de blik gezien, ook al was het zo kort. Hij slikte even en wachtte rustig tot ze vertelde wat er pijn deed. Hij knikte eventjes op haar laatste woorden. "Oké, komt goed." Zei hij zacht tegen haar en bekeek haar knieën even. Hij heelde rustig die dat pijn deed zodat ze er niets meer van voelde. Zijn handen gleden dan naar haar ribben, zocht diegene op die waren gekneusd of waar ook maar iets aan was en heelde die ook, nam de pijn weg. Hij legde zijn handen zacht op haar armen, haalde de blauwe plkken en wondjes weg. Hij keek dan naar haar gezicht en legde zijn hand op haar wang waarmee die ook wegtrok zodat ze nu volledig pijnloos zou moeten zijn. Hoopte hij althans
|
|
|
Halo
Aug 1, 2013 11:14:31 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 1, 2013 11:14:31 GMT
Amelia Lilly Ze sloot haar ogen toen de pijn begon weg te zakken, ze werd wat meer ontspannen en wist makkelijker te ademen. Het voelde zo rot om weer gebruik van hem te maken hiermee en ze haatte zichzelf er diep voor, maar ze moest toegeven dat zonder die pijn alles een stuk makkelijker ging. Ze ademde een diep in en uit toen hij klaar was bij haar ribben, het voelde allemaal weer prima en ze vroeg zich nog altijd af hoe het kon. Toen hij zijn hand op haar wang legde voelde zich vrijwel helemaal ontspannen, haar wang begon minder te steken en toen de pijn weg was liet ze een zacht opgelucht zuchtje horen. Ze keek naar hem en keek dan weer weg omdat ze hem niet meer wilde en kon aankijken. Zelfs wanneer ze dingen verknalde was hij er nog voor der en het deed haar gewoon pijn.
|
|
|
Halo
Aug 1, 2013 11:19:20 GMT
Post by Sara Gather on Aug 1, 2013 11:19:20 GMT
Daren Treaver
Toen ze meer leek te ontspannen keek hij haar aan naar haar gezicht en glimlachte vrij voorzichtig naar haar. "Alsjeblieft Amelia." Zei hij zachtjes tegen haar en duwde een kus op haar wang en stond dan weer recht. "Wil je wat te drinken?" Vroeg hij nu rustigaan haar en keek even nar haar gezicht. Hij wilde haar zo goed mogelijk verzorgen, ook al was het misschien lastig momenteel met zijn gevoelens. Hij wilde gewoon dat ze geen pijn had.
|
|