|
Halo
May 4, 2014 4:14:03 GMT
Post by Sara Gather on May 4, 2014 4:14:03 GMT
Declan McCoy
Wat zou hij toch zo graag in die gedachte van haar kunnen kijken, maar hij kon dat niet. Hij kon mensen hun lichaam overnemen en dan zo in hun gedachte kijken, maar dat viel op en dat wilde hij niet. Hij keek weer even naar Alexanria en moest even nadenken over de houding waar zij en nog andere in zaten. Was dit zo een geweldige les dan? Of.. Nou ja, hij zou het wel merken. Oproer in de klas was altijd leuk. Hij nam zijn spullen rustig en wachtte tot de les zou beginnen, benieuwd waarom enkele er zo naar uit leken te kijken.
|
|
|
Halo
May 4, 2014 4:20:10 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 4, 2014 4:20:10 GMT
Alexandria Devors Haar blik ging even rond, de klas was stil voor het moment. De lerares leek vrij zeker van haar zaak daardoor, ze wist echter dat ieder moment de hel kon uitbreken. Alex ging wat onderuit gezakt zitten, zij was een van de mensen die andere het zware werk liet doen op dit soort moment, het interesseerde haar niet veel dat de klas een hel maakte van deze les maar ze vond het leuk om aan te zien. Haar blik ging overnieuw rond, niemand deed nog wat. Tot een toeter af ging en er een paar mensen op de tafels sprongen, waardooor Alexandria's wenkbrauw plots omhoog schoot, dit was nieuw. Haar blik ging naar haar vriendinnen die hun schouders allemaal ophaalde, maar toen ze terug keek waren ze weer van de tafels gesprongen en liepen door de klas heen, deelden voedsel uit en schreven op het bord, de lerares werd panisch maar de leerlingen gaven een weerwoord en een enkeling blokkeerde de deur, ze zetten muziek op waardoor Alex met haar ogen rolde en keek naar de candybar die aan het eind van haar tafel lag, het bracht enkele vraagtekens in haar op dus pakte ze het ding op en voelde even, het leek op een gewone Snickers dus veel kwaad zag ze er niet in. Ontbijt was altijd fijn, haar blik ging terug, haar erg geamuseerd was het niet, dit was een van de slechtere acties van de klas. Toen echter de rector binnen kwam stormen begon het feest pas echt en dat bracht een kleine glimlach op haar gezicht, juist, uitsloven voor de nieuweling. Ze had het kunnen weten.
|
|
|
Halo
May 4, 2014 4:37:53 GMT
Post by Sara Gather on May 4, 2014 4:37:53 GMT
Declan McCoy
Hij wachtte nog steeds af op de les toen de leerkracht er zo zeker bij stond. Je kon werkelijk een speld horen vallen in het lokaal, dus dat voorspelde weinig goeds, en zijn bedenkingen klopten al snel toen een toeter afging en er klasgenoten op de banken begonnen te springen. Hij trok een wenkbrauw op en keek wat ongeïnteresseerd rond naar wat er allemaal gebeurde. Toen de recotr binnenkwam keek hij ook weer even op en schudde zijn hoofd licht. Dit was overdreven, en daarbij had hij wel andere dingen gedaan, ergere dingen. Maar had zich voor de resy wel kalm gehouden altijd. Hij had maar 1 keer bijna de school laten ontploffen.
|
|
|
Halo
May 4, 2014 4:42:54 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 4, 2014 4:42:54 GMT
Alexandria Devors Ze was in gesprek verzeild met haar vriendinnen en haalde haar schouders eens op. "Als ze dit goed vinden weet ik het ook niet meer, het niveau is gedaald," klonk ze zachtjes lachend en keek op toen een jongen haar omhoog trok en met haar begon te dansen. "Eh?" Klonk ze er enkel op, rukte zich los en ging weer zitten, haar blik ging naar de rector en ze haalde een wenkbrauw op. Wist hij nou serieus niet wat te doen? Na alle keren dat de klas zo deed wist hij uiterst nu niet wat te doen? Natuurlijk, fijn. Ze zuchtte diep en wreef over haar voorhoofd, toen de toeter dicht bij haar werd aanzet pakte ze het ding af en gooide hem de deur uit, aangezien ze redelijk vooraan zat, goed kon mikken en de deur wagewijd open stond kon ze hem eruit gooien, maar miste de rector op een haar na waardoor de man nu haar pissig aankeek. Ze verontschuldigde zich maar legde wel uit dat het echt niet haar bedoeling was en hij de klas maar bij elkaar moest rapen.
|
|
|
Halo
May 4, 2014 5:35:06 GMT
Post by Sara Gather on May 4, 2014 5:35:06 GMT
Declan McCoy
Hij trok een wenkbrauw weer op toen de rector zelf niet leek te weten hoe de klas de baas te zijn en schudde zijn hoofd wat. Wat was dit in godsnaam voor klas? En voor leerkracht, en rector.. Hij speelde wat met de gevoelens van de rector waardoor hij strenger werd en meteen op de opstokers afliep en uit de klas sleurde. Ja zo moest je dat doen.. Hij slaakte een zucht en keek naar het schouwspel waarna hij zijn hoofd op de bank legde en zijn ogen sloot, wat een leuke les..
|
|
|
Halo
May 4, 2014 6:06:01 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 4, 2014 6:06:01 GMT
Alexandria Devors Er waren twee weken voorbij gegaan en ze was het voorval zo'n beetje vergeten. Pierce vond ze een prima jongen, hij was aardig wanneer hij het wou zijn en tegen haar deed hij in ieder geval normaal waardoor ze zij zich ook gewoon weer als zichzelf ging gedragen. Na de eerste pauze die ze hadden gehad op de eerste dag was ze dat sowieso gaan doen. Ze zat nu thuis, het was na drieën in de nacht en ze kon weer niet slapen, morgen had ze gewoon school maar de laatste tijd spendeerde ze haar nachten gewoon wakker, waardoor ze brak op school kwam en met wallen onder je ogen zag het er niet charmant uit. Maar ze bleef wakker, met veel koffie en hulp en sportte nog gewoon door. Het moest maar, ze ging geen slaappillen slikken en ze wist zeker dat het wel minder zou worden.
|
|
|
Halo
May 4, 2014 6:19:25 GMT
Post by Sara Gather on May 4, 2014 6:19:25 GMT
Declan McCoy
Twee weken waren voorbij gegaan en hij vond het welletjes nu hij haar 2 weken met rust had gelaten, hij moest nu maar weer even zichzelf worden. Hij liep in de nacht ook gewoon naar haar huis toe en merkte al vrij snel dat ze nog wakker was. Hoe kon ze nu nog wakker zijn als ze weer naar school moest morgen? Daarom was ze telkens zo moe op school. Hij haalde zijn schouders op en ging rustig in het raamkozijn zitten, nog een beetje uit haar zicht en liet zichzelf weer onzichtbaar worden voor haar, weer met het gebrek aan de spiegel. Hij kon maar niet onzichtbaar worden voor een spiegel, hij bleef daarin altijd zichtbaar, en het was heel irritant aan het worden.
|
|
|
Halo
May 4, 2014 6:26:51 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 4, 2014 6:26:51 GMT
Alexandria Devors Ze lag op haar zij in haar bed, haar rug naar de kamer toe gericht. Haar ogen waren gesloten, maar ze was klaarwakker en het irriteerde mateloos. Het gevoel alsof ze werd bekeken werd telkens erger en ze draaide zich nu ook plots om, de dekens had ze dicht tegen zich aan getrokken en ze hield ze tot aan haar neus bij zich, haar blik ging rond, er was niemand. Maar het prikkende gevoel was er nog steeds en ze snapte niet waarom. Ze sloot haar ogen weer en zuchtte diep, weer maakte ze zichzelf nerveus en angstig op dit tijdstip. Het was irritant en ze wist er niet mee op te houden, echter wist ze zichzelf wel te kalmeren. Ze haalde een paar keer diep adem en zuchtte dan zacht, wat moest ze nou eigenlijk gaan doen? In bed blijven liggen? Veel meer zat er niet op.
|
|
|
Halo
May 4, 2014 7:28:24 GMT
Post by Sara Gather on May 4, 2014 7:28:24 GMT
Declan McCoy
Hij bleef naar haar kijken hoe ze slapeloos in haar bed lag. Hij hield zijn hoofd wat schuin toen ze zo bleef liggen en zich dan plots omdraaide omdat ze zich bekeken voelde. Hij grijnsde lichtjes en stond nu op van het raam, eerst nog tastbaar waardoor de zachte plof op de vloer te horen was aan het raam, maar daarna zorgde hij er voor dat hij niet meer aanraakbaar was. Hij liep rustig dichterbij en ging bij haar op het bed zitten en keek naar haar. Hij kreeg haast medelijden met haar. "Ga slapen." Klonk hij nu fluisterend, dicht bij haar oor en keek naar haar, ook al zou zij hem niet zien. En zodra ze een spiegel boven haalde kroop hij onder haar bed, gewoon om niet gezien te worden.
|
|
|
Halo
May 4, 2014 23:58:04 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 4, 2014 23:58:04 GMT
Alexandria Devors Ze hoorde een plof waardoor haar ogen open schoten en ze muisstil haar kamer weer rond keek, maar er was niemand. Wat angstig keek ze rond, ze wist het allemaal niet zo zeker meer. De gedachte van een spiegel kwam gelijk in haar op, maar ze wilde geen spier bewegen. Echter toen er bij haar oor werd gefluisterd sprong ze gelijk uit bed, ze keek naar de lakens en moest haar balans vinden, wreef in haar ogen waarna ze weer rond keek. Niemand, wat was dit dan? Begon het weer? Een frons kwam op haar gezicht te staan, ze had hier geen zin in. Het was al het wachten geweest dat haar uitgeput maakte en het was het wachten op die stem die alles nu erger maakte. "Stop gewoon.." Fluisterde ze zachtjes en schudde haar hoofd, ze kroop weer onder de dekens, haar bed stond tegen de muur aan dus kroop ze helemaal daar tegen aan en keek even rond in haar kamer. "Er kan geen lol meer aan zitten, je ziet me elke dag op school en nu ben je opeens niet te zien.. Het kan niet kloppen," klonk ze zachtjes en wreef weer in haar ogen, haar ogen brandden en ze voelde zich zo uitgeput, maar ze kon nu echt niet in slaap vallen. Ze was te bang, maar raar genoeg was ze meer en deels juist te nieuwsgierig. Ze wilde nog altijd weten hoe en wat, maar het was de vermoeidheid die het spel gewoon onverdraagelijk maakten. De gedachte was in haar opgekomen dat ze gewoon aan het hallicuneren was, het was logisch, ze was moe, maar het klopte gewoon niet. Dezelfde stem, hetzelfde gevoel, het moest iets betekenen.
|
|
|
Halo
May 5, 2014 8:33:08 GMT
via mobile
Post by Sara Gather on May 5, 2014 8:33:08 GMT
Declan McCoy
Hij vond haar reactie nog steeds leuk, ze was moe, ze was bang en ze leek nog steeds wanhopig. Hij keek naar haar toen ze uit bed sprong en zei om te stoppen. Hij glimlachte kleintjes en schudde zelf zijn hoofd even. Toen ze weer ging liggen ging hij er naast liggen en luisterde verder. Toen ze over school begon grijnsde hij ook al kon ze dat niet zien. "Ik ga niet eens meer naar school. Dus ik heb geen idee waar je het over hebt." Sprak hij dan nu ook gewoon tegen haar en liet zich weer tastbat maken waardoor het matras nu wat in drukte door zijn gewicht. "En nu ga je slapen, als ik je wat aan had willen doen had ik dat al gedaan." Sprak hij rustiger dan normaal en liet zich nu gewoon zichtbaar worden naast haar. "Waarom was je nog wakker tho." Fluisterde hij en bleef haar vrij rustig aankijken, verder niets doend.
|
|
|
Halo
May 5, 2014 11:19:35 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 5, 2014 11:19:35 GMT
Alexandria Devors Ze keek wat op toen haar matras wat in leek te zakken en fronste licht, ze zag nog altijd niemand en het irriteerde haar. Haar aandacht ging echter weer terug naar wat er gezegd werd. Ze was er zeker van dat hij het op school was, alleen anders, hij had dezelfde stem, dan wel iets anders qua toon. Haar ogen sloten zich bij een zacht zuchtje. "Je bepaald niet of ik ga slapen of niet," klonk ze waarna ze haar ogen weer opende en haar ogen groot werden toen ze hem zag. "Vuile leugenaar," histe ze en duwde hem uit reflex. "Je bent het wel, wat ben je in godsnaam?" Histe ze nijdig verder, haar blik stond strak gericht op de zijne en ze slikte kleintjes. Haar kamer was niet bepaald verlicht op het moment, maar het haalde het feit niet weg dat ze zijn blik bleef vasthouden. "Ik kon niet slapen," mompelde ze dan maar.
|
|
|
Halo
May 5, 2014 18:33:06 GMT
Post by Sara Gather on May 5, 2014 18:33:06 GMT
Declan McCoy Hij schudde zijn hoofd even. "Dat bepaal ik inderdaad niet, maar ik kan me voorstellen dat leerkrachten niet zo tevreden zullen zijn als je ligt te slapen in hun les." Sprak hij met een opgetrokken wenkbrauw. Hij zag dat ze haar ogen opende en hem dan voor leugenaar uitmaakte waarbij hij zijn andere wenkbrauw ook omhoog haalde. "Waar zie je me voor aan? Ik ben 30 jaar dood, zou het niet een beetje opvallen als ik me in de menigte herenig he?" Sprak hij daar dan op en reageerde neit op haar duwen, ze kreeg hem toch niet van het bed af. "Dus ik weet niet voor wie jij mij nog aanziet, maar ik ben het niet." Sprak hij nu ook gewoon, weer killer zoals de eerste keer dat hij haar had aangesproken. Op haar gemompel zei hij nu ook niets meer, het had hem toch niet veel geïnteresseerd.
|
|
|
Halo
May 6, 2014 1:48:15 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 6, 2014 1:48:15 GMT
Alexandria Devors "Oh fuck off, alsof jou het wat interesseert wat mijn leerkrachten ervan vinden," klonk ze en schudde haar hoofd. "Je bent al dertig jaar dood maar je bent hier, je kan onzichtbaar worden, je kan ontastbaar worden, maar toch kan ik je nu aanraken en zien, het klopt niet oké," klonk ze zachtjes en sloot haar ogen met een lichte frons, ze was moe en wilde slapen. "Ik zie je aan voor een of andere freak, maar laat maar zitten, als zo'n zin hebt om hier te zijn zoek je het maar uit. Ik ben er klaar mee," klonk ze en draaide zich om zodat haar rug naar hem weg, ze streek haar haren uit haar gezicht, trok de dekens wat dichterbij zich en sloot haar ogen weer zodat ze hopelijk snel in slaap zou vallen. Haar interesse was er nog, maar ze was er momenteel gewoon klaar mee. Ze was te moe om na te denken en te geïrriteerd om nog een woord vuil te maken aan hem als hij zijn toon zo neerzette.
|
|
|
Halo
May 6, 2014 5:13:32 GMT
Post by Sara Gather on May 6, 2014 5:13:32 GMT
Declan McCoy
Hij grijnse. "Nee, dat doe ik niet, maar ik kon tenminste doen alsof." Grijnsde hij en luisterde naar haar woorden en knikte zo af en toe rustig op wat ze zei en zag haar haar ogen sluiten. "Nou, dan ben ik een freak als jij me daar voor aanziet." Klonk hij daar ook gewoon droog op. Hij lachte en schudde zijn hoofd. "Je bent er nog lang niet klaar mee, ik voel wat jij voelt. Waarom ben je zo nieuwsgierig?" Sprak hij dan ook gewoon tegen haar en kroop iets dichter tot er minder plaats was tussen hen in. "Anyways, Goodnight Alexandria." Fluisterde hij weer bij haar oor nu en grijnsde weer klein.
|
|