|
Halo
May 6, 2014 13:45:27 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 6, 2014 13:45:27 GMT
Alexandria Devors Ze greep haar vuist vast, vloog met haar arm boven de dekens en stompte haar elleboog naar achteren om hem te raken. Erg ervan gediend was ze niet, zijn gedrag irriteerde haar, alles aan hem irriteerde haar maar het interesseerde haar ook erg en het was de combinatie ervan die haar het meest irriteerde. Ze moest haar gevoelens op een rij krijgen, hoe kon hij voelen wat zij voelde? Het zou waarschijnlijk niet veel anders liggen dan het onzichtbare gedoe. Haar blik ging over haar schouder heen. "Wát ben jij?" Klonk ze dan weer nijdig.
|
|
|
Halo
May 6, 2014 16:44:01 GMT
Post by Sara Gather on May 6, 2014 16:44:01 GMT
Declan McCoy
Hij keek naar haar toen ze hem wilde raken en werd snel ontastbaar zodat ze gewoon dwars door hem heen ging. "Nice try, didn't work." Sprak hij en bleef gezellig naast haar liggen. Toen ze weer vroeg wat hij was glimlachte hij. "Een speling van je gedachten, je bent moe." Sprak hij tegen haar en drukte zichzelf een beetje omhoog om over haar heen te buigen. "Goedenacht Alexandria." Sprak hij met een klein grijnsje en drukte vrolijk een kus op haar wang, gewoon puur om haar te laten irriteren en draaide de tijd weer terug naar het punt voor hij bij haar was gekomen. Hij verdween rustig uit de kamer en liep weer naar zijn huis. Hij wist dat met de tijd spelen gevaarlijk was, maar hij draaide telkens maar kleine stukjes terug, dus kon het niet veel schelen.
|
|
|
Halo
May 6, 2014 19:29:45 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 6, 2014 19:29:45 GMT
Alexandria Devors "Ugh," mompelde ze enkel en schudde haar hoofd, ze keek op toen er opeens een kus op haar wang werd gedrukt en wilde zich weer omdraaien maar belandde niet op de plek waar ze lag. Ze belandde in de positie waar ze half sliep, maar niet kon bewegen en wist dat er iets te wachten stond. Maar er kwam niks, maar de herinneringen waren er alsnog waardoor ze recht op ging zitten en fronste. Niet weer.. Ze schudde haar hoofd, haar handen vlogen haar weer in het haar waarna ze weer met het hoofd op het kussen knalde. De neiging om haar longen eruit te gillen was mega, maar ze kon het beter niet doen aangezien haar ouders en broers sliepen. Ze slikte en beet op haar lip. "Waarom ik," mompelde ze er alleen maar op waarna ze haar ogen sloot en meer fronste. "Uit alle meiden die er in de fucking wereld, in het fucking land of zelfs de stad bestaan.."
|
|
|
Halo
May 6, 2014 19:40:08 GMT
Post by Sara Gather on May 6, 2014 19:40:08 GMT
Declan McCoy
Hij was nog even aan haar raam blijven staan voor haar reactie en grijnsde om haar woorden. Hij liet zich weer onzichtbaar worden en liep zo rustig in de richting van zijn huis. En als ze er morgen over zou beginnen tegen 'Pierce' zou hij haar als gek zien. Nou ja, hij zou het niet werkelijk zeggen natuurlijk, hij moest tot haar door kunnen dringen. Hij was zelf nog niet eens moe, maar hij had nooit veel slaap nodig gehad. Dat was wel een voordeel aan demon zijnde. Hij zou een uurtje slapen, daar zou hij wel genoeg aan hebben. Hij klaadde zich eenmaal thuis om in enkel een jogging en plofte neer op de bank, kijkend naar tv-programma's die ze op dit uur nog uitzendde.
|
|
|
Halo
May 6, 2014 20:21:16 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 6, 2014 20:21:16 GMT
Alexandria Devors Ze was in slaap gevallen na nog een uur in gedachten te hebben gewoeld, maar haar slaap was rusteloos en slecht. Toen ze wakker werd waren de wallen onder haar ogen weer donkerder en voelde ze zich slap en futloos. Een gaap verliet haar lippen zwaar. Ze wist zich uit bed te sleuren en om te kleden, maar het zat haar niet mee. Ze stak haar haren op in een knot en begon aan haar make-up. Maar daarvoor was ze te moe, dus liet ze het bij een laagje mascara om haar ogen toch iets minder moe te lijken waarna ze haar tas pakte en naar beneden liep. Ze ontbeet langzaam en weinig en haar moeder vroeg meerdere keren hoe het nou kwam dat ze zo lastig sliep. Alexandria hield het op een 'ik ga veel te laat naar bed' antwoord zoals gewoonlijk en liep dan het huis uit. Ze nam de bus aangezien haar benen zwaar waren en ze het lopen echt niet zag zitten.
|
|
|
Halo
May 7, 2014 5:14:34 GMT
Post by Sara Gather on May 7, 2014 5:14:34 GMT
Declan McCoy
De volgende dag was hij vrij vroeg op school, zo'n kwartier voor de bel zou gaan. Hij had weer zijn kalme uitstraling, hij moest zich maar weer als Pierce gedragen. Hij zat rustig aan een bankje en leerde nog een beetje voor een test, nou ja, echt leren deed hij niet, het was maar wat naar de pagina's kijken en liet het flink lijken op leren. Hij kende toch alles al, hij had al vaak genoeg op school gezeten om alles nu wel te kennen. Hij keek kort rond, maar zag Alex nog nergens, die zou wel kapot zijn..
|
|
|
Halo
May 7, 2014 15:35:27 GMT
via mobile
Post by Mary-Anne Rogers on May 7, 2014 15:35:27 GMT
Alexandria Devors Doordat ze uitgeput was miste ze haar eerste bus waardoor ze vreselijk begon te vloeken. Ze sloot haar ogen voor een moment, tien minuten voordat de volgende bus kwam en ze had her eerste uur een test, dat werd leuk. Het was een kwartier met de bus door alle haltes. Ze gaapte eens en zuchtte diep, dan maar doorzetten. Ze schoot weg en rende zo hard als ze kon richting school, met het tempo dat ze normaal reikte had ze altijd wel speling van drie tot vier minuten. Ze kwam dan een paar minuten voor de bel op school, maar aangezien ze moe was en moeite had zouden die minuten wel voorbij gaan.
|
|
|
Halo
May 7, 2014 15:51:16 GMT
Post by Sara Gather on May 7, 2014 15:51:16 GMT
Declan McCoy
Hij bleef naar de schoolpoort kijken tot ze in zicht was en begon zich al rustg naar binnen te begeven naar hun lokaal. Hij ging rustig op zijn eentje zitten en keek een beetje rond waar er nog plaatsen vrij waren, maar dat leek er niet meer te zijn. Nou geweldig dan zou Alex naast hem moeten komen te zitten. Hij trok zich er niet veel van aan maar Pierce daarin tegen. Hij begon zijn spullen al klaar te leggen en wachtte rustig tot de leerkracht zou beginnen.
|
|
|
Halo
May 7, 2014 15:56:00 GMT
via mobile
Post by Mary-Anne Rogers on May 7, 2014 15:56:00 GMT
Alexandria Devors Ze wist letterlijk op de bel een voet in het lokaal te zetten, haar blik en die van de andere leerlingen ging naar de leraar toe. Als bevroren stond ze in de deur post uit te hijgen en probeerde zich staande te houden. "Je hebt het gehaald, maar net!" Klonk de leraar waarop ze opgelucht zuchtte en de deur sloot, ze liep naar de overgebleven plek. Naast Pierce, oh het toeval. Ze wist niet wat ze van hem moest vinden nu Declan er weer was geweest. Ze snapte het niet meer en ze was uitgeput. Haar spullen zette ze naast zich neer, ze trok haar jas uit en stak haar haren op in een knot.
|
|
|
Halo
May 7, 2014 16:06:36 GMT
Post by Sara Gather on May 7, 2014 16:06:36 GMT
Declan McCoy ~ Pierce Davidson
Hij krabbelde al wat dingetjes in zijn schrift en steunde met zijn hoofd rustig op zijn linkerhand om wat rech te blijven zitten. Hij keek op toen Alexandria net door de deur wist te stappen op de bel en keek naar de leerkracht die het goedkeurde en ze mocht gaan zitten. Naast hem dan uiteraard. Hij keek even rustig nar haar en zag de wallen duidelijk onder haar ogen. "Heb je slecht geslapen ofzo?" Vroeg hij nu ook rustig en aardig aan haar, weer totaal anders dan gisteren avond. Het moest wel, anders geloofde ze er uiteindelijk ook niets meer van.
|
|
|
Halo
May 7, 2014 16:22:22 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 7, 2014 16:22:22 GMT
Alexandria Devors Ze wuivde zijn vraag weg, in hem had ze vandaag geen zin. Het hele spelletje was haar teveel aan het worden en ze had er slapeloze nachten door en dat wist hij dondersgoed. "Hetzelfde verhaal als twee weken lang," mompelde ze enkel en pakte haar pen en papier op tafel, ze keek op. Blijkbaar geen toets, voor niks gerend, ze had nog extra energie kunnen hebben. Ze zuchtte diep en wreef onder haar ogen, vervloekt joch ook. Waarom moest zij hieronder lijden? Kon die niet iemand vinden die veel slechter of zo was, ze was maar een middelbare school studente met goede cijfers, een druk leven door alle sporten en familie dingen. Het ging samen, maar het was al uitputtend genoeg, haar slaap afnemen was het laagste wat hij kon doen want daarbij nam hij ook haar mentale stabiliteit mee weg.
|
|
|
Halo
May 7, 2014 16:34:36 GMT
via mobile
Post by Sara Gather on May 7, 2014 16:34:36 GMT
Declan McCoy ~ Pierce Davidson
"Sorry dat ik het vroeg hoor." Murmelde hij nu en richtte zich terug op het Schrift voor hem. Arme zij. Hij had haar nochtans die weken met rust gelaten, waarom lag ze er dan wakker over? Hij haalde zijn schouders kort op na zijn gedachten en begon de les rustig te volgen, blijkbaar ging de test dan toch niet door. Ach ja, was niet zozeer zijn probleem, veel kon het hem nou ook niet bepaald schelen, anderen leken er moeilijker over te doen echter. Hij antwoordde een vraag toen die hem werd gesteld en keek kort de klas rond. Iedereen leek er wel te zijn, en wakker ook. Wat je niet bepaald kon zeggen van Alexandria, de arme meid. Hij had haar die 2 weken althans gegund om te rusten, niet om nog meer zorgen te maken.
|
|
|
Halo
May 7, 2014 17:01:03 GMT
via mobile
Post by Mary-Anne Rogers on May 7, 2014 17:01:03 GMT
Alexandria Devors Ze zuchtte zacht en legde haar hoofd op haar armen die op de tafel lagen. Misschien moest ze maar gewoon opgeven, maar hoe wist ze niet. Aangezien haar onderbewustzijn de spot met haar draaide kon ze net zo goed zich er wel mee bemoeien. Maar hij was aan goede leugenaar en zij voelde zich kapot, dus veel nut had het niet meer. Ze sloot haar ogen en gaapte zacht maar verborg haar mond waarna ze even zacht zuchtte. Misschien was het maar beter om zich gewoon van hem af te zonderen. Normaal doen, maar voor de rest niks meer erover nadenken of vragen. Dat was waarschijnlijk het beste. Ze was moe en lag er wakker door, het waren gewoon hallucinaties. Maar een frons kwam bij die gedachte op haar gezicht te staan. Het was geen hallucinatie, ze had de kus op haar wang echt gevoeld.
|
|
|
Halo
May 7, 2014 20:06:37 GMT
Post by Sara Gather on May 7, 2014 20:06:37 GMT
Pierce Davidson ~ Declan McCoy
Hij keek vanuit zijn ooghoeken af en toe naar Alexandria maar lette ondertussen wel goed op, nou ja hij deed goed alsof zoals bij het meeste in zijn leven. Hij sloot zijn ogen af en toe en legde toch zijn hoofd even op de bank op zijn armen. Hij moest zeggen dat hij ook moe was sinds jaren. Misschien kon hij eens langer slapen dan een uur, zou dat niet eens iets geweldigs zijn? Hij glimlachte flauwtjes bij het idee en keek weer rustig op naar de leerkracht toen hij en Alex een opmerking kregen over hun houding.
|
|
|
Halo
May 7, 2014 21:30:34 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on May 7, 2014 21:30:34 GMT
Alexandria Devors Ze wuifde het commentaar weg met haar hand maar die kwam al snel weer op de tafel te liggen. Op het moment was ze echt te moe om maar goed erop in te gaan en te doen wat van haar gevraagd werd, maar haar gedrag werd niet getolereerd en ze hoorde plots een knal op haar tafel waardoor ze omhoog sprong en naar de man keek. "Als je wilt gaan slapen ga je maar naar je coördinator toe," klonk de man norrig waardoor ze licht fronste en haar hoofd schudde, ze ging weer zitten en zuchtte zacht. "Sorry meneer, korte nacht gehad," mompelde ze er maar op.
|
|