|
Halo
Jun 25, 2014 20:13:01 GMT
Post by Sara Gather on Jun 25, 2014 20:13:01 GMT
Declan McCoy
Hij keek naar de dokter en keek dan rustig even naar Alex toen die wat keek naar de dokter en naar de plek waar hij stond. Natuurlijk, de dokter was afwezig door zijn aanwezigheid. Hij grijnsde toen hij het accepteerde en gaf een knikte. "Good, I'll see you soon enough, and after those 6 months, I'm coming back for you." Sprak hij en stak zijn handen nu rustig in zijn zakken en keek weer naar Alex. "And, how bad is it?" Murmelde hij en keek weer naar de dokter.
|
|
|
Halo
Jun 25, 2014 21:29:27 GMT
via mobile
Post by Mary-Anne Rogers on Jun 25, 2014 21:29:27 GMT
Alexandria Devors Haar blik ging wat verontrustend naar de doktor. Hij keek opeens erg serieus en ze werd er toch wat nerveus van. Dat er een breuk zat was zeker, maar hoe erg? De doktor antwoordde haar bange uitstraling en Declan's woorden: "Een driedubbele botbreuk in je hand. Je middenhandsbeentje is gebroken en twee kootjes van je ring en middelvinger die er aan vast zitten zeg maar," de man wees het aan op zijn eigen hand om het te verduidelijken voor Alex, al snapte ze het prima. Dit was niet de eerste keer dat ze hier zat. "Er zit een botbreuk in je ellepijp, bij je pols en een scheur in het andere bot (spaakbeen? )." Een frons kwam op Alex haar gezicht. "Je hand zal zelf moeten helen, het is teveel om te opereren. Over je pols zal ik het met een chirurg over hebben. Door de scheur kan het wat lastig worden." Alex knikte maar. "Je kaak echter, die is in orde, heel erg beurs maar in orde."
|
|
|
Halo
Jun 25, 2014 22:21:16 GMT
Post by Sara Gather on Jun 25, 2014 22:21:16 GMT
Declan McCoy
Hij keek naar de foto's en lusisterde ondertussen naar wat de dokter zei over wat er allemaal aan was. "Dan moet ik wat voorzichtig met haar zijn." Murmelde hij nu ook tegen zichzelf. Hij wilde haar natuurlijk niet vol hebben met kneuzingen en breuken door een andere demon die hem betwijfelde. Hij keek naar Alex en keek ondertussen wat rond, zo meteen zou hij wel weer verschijnen in de wachtzaal, maar voor nu kon hij hier best wachten tot beide klaar waren met het kletsen. Moest ze hier nou blijven of mocht ze weer naar huis? Dat was een andere vraag natuurlijk.
|
|
|
Halo
Jun 25, 2014 22:37:57 GMT
via mobile
Post by Mary-Anne Rogers on Jun 25, 2014 22:37:57 GMT
Alexandria Devors "Het is het beste als je een van je ouders of voogden belt om ze te informeren. Je zult sowieso een tijd moeten blijven, reken maar op de nacht. De zusters zullen je helpen en wat pijnstillers geven." Klonk de man en begeleidde Alex zo weer door de gangen heen naar de balie waar alles werd doorgegeven. Ze kreeg de tijd niet om überhaupt even weg te kijken, moest van alles invullen, al ging het lastig doordat haar schrijfhand ook haar sterke hand voor vechten was. Logisch maar onpraktisch op het moment.
|
|
|
Halo
Jun 26, 2014 20:11:25 GMT
Post by Sara Gather on Jun 26, 2014 20:11:25 GMT
Declan McCoy
Hij liep nu ook gewoon weer mee met beide en keek zo af en toe naar hen. Nou, hier nog een nacht. Oke, dat was niet zo erg. Hij liep rustig naar de wachtzaal nu en liet zich weer zichtbaar worden toen niemand keek. Hij wachtte nu rustig tot Alex klaar was, al zou dat wel even duren als hij het zo zag. Het leek niet moeilijk om zo te schrijven. Ze kwam hem wel halen als het nodig was, anders ging hij zelf wel naar haar toe.
|
|
|
Halo
Jun 26, 2014 21:50:27 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jun 26, 2014 21:50:27 GMT
Alexandria Devors Ze kon niet schrijven met haar hand. Het deed teveel pijn en het was gewoon lastig wilde ze gebroken botten laten mee bewegen met haar spieren. Een zuchtje verliet haar lippen, haar gezicht zag bleek en haar verwondingen donker. Ze streek haar haren opzij met haar goede hand, de paardenstaart was over haar schouder heen gekropen. Ze keek naar de dokter toen hij weer dingen leek uit te leggen, waarna een verpleegkundige het over nam. Ze vroeg of ze met andere hier was waardoor Alex zich tot Pierce draaide. De verpleegster knikte en wenkte Declan om mee te lopen.
|
|
|
Halo
Jun 27, 2014 8:38:42 GMT
Post by Sara Gather on Jun 27, 2014 8:38:42 GMT
Declan McCoy
Hij had maar een boekje gepakt om zich even bezig te houden, veel interessant stond er toch bijna nooit in. Met een zucht legde hij het weer op het tafeltje en keek dan weer naar Alex en de verpleegster die hem wenkte. Hij stond kalm op en liep rustig richting Alex om zo mee te lopen. "En, wat was er nou me?" Vroeg hij nu ook gewoon rustig aan haar en keek weer even naar haar hand en haar gezicht. Ze was bleek, en dat vond hij sowieso al geen prettig gezicht. Niet dat hij gevoelens had, gewoon dat een andere demon aan zijn speeltje had gezeten.
|
|
|
Halo
Jul 4, 2014 20:44:20 GMT
via mobile
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 4, 2014 20:44:20 GMT
Alexandria Devors "Een driedubbele botbreuk in mn hand. Mn middenhandsbeentje is gebroken en twee kootjes van mn ring en middelvinger die er aan vast zitten zeg maar," ze wees het aan met haar goede hand."Er zit een botbreuk in mn ellepijp, bij mn pols en een scheur in mijn spaakbeen." Een frons kwam opnieuw op Alex haar gezicht. "Mijn kaak is gewoon fucking beurs. Ze gaan kijken of een operatie aan mn pols mogelijk is of niet maar mn hand zal zelf zijn ding moeten doen."
|
|
|
Halo
Jul 6, 2014 9:09:58 GMT
Post by Sara Gather on Jul 6, 2014 9:09:58 GMT
Declan McCoy
Hij luisterde rustig naar wat ze zei en keek naar hoe ze het aanwees. Natuurlijk wist hij al wat er was aangezien hij er daarstraks ook bij was, maar dat kon hij niet laten merken natuurlijk. Hij slaakte een zucht en gaf een knik. "Hij heeft je flink te grazen gehad." Sprak hij nu ook zacht en stak zijn handen in zijn broekzakken. Hij gaf ook weer een knik op haar laatste woorden en keek voor zich uit. "Komt wel goed uiteindelijk, je kunt het zelf inbinden om het al wat makkelijker te laten gaan." Klonk hij nu ook kalm en keek haar nu weer even aan.
|
|
|
Halo
Jul 12, 2014 17:17:49 GMT
via mobile
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 12, 2014 17:17:49 GMT
Alexandria Devors "Weet ik, geloof me, ik ben een bekende hier met alle blessures die ik ben opgelopen," ze haalde haar schouders bij haar woorden op en ging zitten op het ziekenhuisbed toen haar deze werd aangewezen, de zuster wendde zich naar Pierce om hem te vragen of hij Alex's ouders belde of het ziekenhuis dat moest doen gezien Alex straks onder narcose zou worden gelegd. Een bekende term in haar oren waardoor een zucht haar lippen verliet.
|
|
|
Halo
Jul 14, 2014 14:39:30 GMT
Post by Sara Gather on Jul 14, 2014 14:39:30 GMT
Declan McCoy
Hij grijnsde lichtjes en schudde zijn hoofd even. "Waarom?" Vroeg hij zacht lachend en keek weer even naar haar. Hij richtte zijn blik al snel naar de zuster toen die naar hem kwam en wat vroeg. "Ik bel wel." Sprak hij nu ook gewoon rustig tegen de zuster. Hij wist niet echt of hij het meende of niet, waarschijnlijk ging hij het toch niet doen, of pas nadat Alex uit de narcose was. Hij zag nog wel.
|
|
|
Halo
Jul 28, 2014 12:30:14 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 28, 2014 12:30:14 GMT
Alexandria Devors "Ik sport iets te fanatiek, soms," ze glimlachte onschuldig en knipperde een paar keer extra om haar blik wat meer onschuldig te laten lijken. Haar blik ging dan naar de zuster toen zij zich weer tot haar keerde. Ze begon wat dingen te doen, standaard procedure, infuus aanleggen en nog wat andere dingen. Toen de zuster opeens een opmerking stelde keek Alex verbaasd op. Een wenkbrauw schoot omhoog en ze kon een blos niet van haar wangen houden. "Wat zijn jullie toch een leuk koppel, dat zie je niet vaak." Alexandria trok gelijk zachtje lachend haar mond open: "We zijn geen koppel hoor, gewoon klasgenoten."
|
|
|
Halo
Jul 28, 2014 12:43:42 GMT
Post by Sara Gather on Jul 28, 2014 12:43:42 GMT
Declan McCoy
"Soms... Als in heel erg vaak dus?" Hij hield zijn hoofd wat schuin om haar dan zo verwijtend aan te kijken. Hij keek naar hoe de zuster te werk ging met het infuus en stak zijn handen ondertussen gewoon in zijn zakken. Hij verveelde zich hier ook gewoon weer, het ziekenhuis was nou ook niet de plaats om super vrolijk rond te gaan rennen en lol te maken. Hij keek verbaasd op naar de zuster bij haar opmerking en zijn beide wenkbrauwen gingen even omhoog al slaakte hij kort daarna een lachje. Alex zei al hoe het zat, dus hoefde hij er verder geen woorden aan vuil te maken, wat goed was voor hem. Hij zag de blos op de wangen van Alex en grijnsde even. Wat aandoenlijk.
|
|
|
Halo
Jul 28, 2014 12:52:28 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 28, 2014 12:52:28 GMT
Alexandria Devors "Te vaak," mompelde nog op zijn woorden. Ze keek naar het infuus en ging in kleermakerszit op het bed zitten, haar hand deed nog altijd zeer en haar kaak was er niet veel beter aan toe. De blos verdween naarmate ze zich concentreerde op haar arm weer van haar wangen. Ze snapte het niet, dat de jongen sterk was maakte haar niet veel uit maar dat zijn simpele greep zo'n erge breuk had veroorzaakt kon ze niet bevatten. Dat en dat zijn ogen een andere kleur waren geweest voor een moment, ze hadden opgelicht. Hoe was dat in vredesnaam mogelijk? Een zucht verliet haar lippen. Ze was moe, waarschijnlijk maakte ze zich weer te veel druk om dingen.
|
|
|
Halo
Jul 28, 2014 13:02:20 GMT
Post by Sara Gather on Jul 28, 2014 13:02:20 GMT
Declan McCoy
"Poor you." Hij ging rustig op een stoel zitten en kruiste zijn benen over elkaar heen en keek ook even naar haar infuus. "Maak je niet zo druk." Sprak hij toen hij naar haar gezicht keek en de spanning en afwezigheid zo van haar gezicht zag afdruipen. Declan had nu geluk gehad dat zij het nooit had gemerkt dat zijn ogen van kleur waren veranderd in de les, en dat ze vergeten leek te zijn, of ze dacht er althans niet meer aan, dat hij altijd in haar kamer had gestaan. Het werd tijd dat hij die draad ook maar weer eens oppakte, hij moest toch iets doen.
|
|