|
Halo
Aug 16, 2014 23:08:04 GMT
Post by Sara Gather on Aug 16, 2014 23:08:04 GMT
Declan McCoy
Hij keek naar hoe ze opstond om naar de badkamer te gaan, zoals hij ook gedaan had daarstraks, het was waarschijnlijk een automatische reactie van zovelen. Hij keek ook gewoon naar haar toen ze eterugkwam en was verbaasd om te zien dat ze enkel in haar ondergoed aankwam lopen. Nou, hij vond het heus niet erg om haar zo te zien om haar armen over haar borsten heen, het had zelfs wel wat. Hij schudde zijn hoofd in zichzelf en bleef stil op de plek in de hoek staan en keek naar hoe ze zich aan het aankleden was. Pas toen ze omdraaide leek ze zijn aanwezigheid op te merken en grijnsde kort. "Hmm." Kwam er enkel zwaar van zijn lippen en bleef voor de rest weer stil. Hij had niet echt veel te zeggen, noch te doen momenteel, hij kwam enkel even kijken hoe het met haar was en dat was het ook. Hij had geen slechte plannen meegenomen deze keer, en daar had hij ook niet bepaald veel zin in.
Darren Treaver
Hij gaf een wat dierlijke grom bij de tik op zijn achterhoofd en keek met zijn gele ogen even over zijn schouder heen naar Evan waarna hij die weer normaal liet zakken zodat niemand het merkte. Ook toen hij met telepathie zijn gedachten binnen kwam dringen rolde hij met zijn ogen. 'She's not a bitch, and I'm not getting weak.' Zond hij nu ook gewoon terug en leunde achterover in zijn stoel. Hij ontspande zijn spieren weer toen hij zich betrapte ze weer helemaal opgespannen te hebben. 'Still playing around with your little fuck toy?' zond hij hem nu ook gewoon toe en keek een beetje de klas rond, iedereen was er, dus ze zouden zo wel beginnen, tot de vervanger de klas kwijt raakte en geen controle meer zou hebben.
Sara Gather
Ze vond het niet erg dat ze niet naast haar kwam zitten, het was haar eigen keuze nog altijd natuurlijk. Daarbij kon ze nu ook best even alleen zitten voor ze er random dingen uit begon te flappen. Ze wilde heel graag bij Evan vandaan kunnen, maar het wilde niet lukken, ontwijken leek bijna niet te kunnen. Ze haalde diep adem om deze weer zacht te laten ontsnappen en weer rustig te worden. Ze snapte nog steeds niet wat hij met tot vanavond bedoelde. Als ze de ramen en deuren dicht deed, kwam hij vast niet binnen toch? Tenzij hij sloten kon kraken.. Dan had ze een probleem. Ze schudde haar hoofd en begon wat dingen in haar schrift te kribbelen, de leerkracht was er nog niet, dus kon ze wel weer even haar gedachten opschrijven waarna ze deze uit haar schrift scheurde en ze opborg om in een dagboek te plakken.
|
|
|
Halo
Aug 16, 2014 23:19:16 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 16, 2014 23:19:16 GMT
Alexandria Devors Haar gevoel werd bevestigd door een zwaar antwoord, ze sloot haar ogen en zuchtte zacht, knikte kleintjes waarna ze naar haar bed liep en ging liggen, de dekens tot over haar schouders heen trok en op haar zij lag, de kamer rondkijkend. "That's okay," fluisterde ze uiteindelijk en sloot haar ogen opnieuw, dit keer hield ze ze dicht. "You can stay," mompelde ze en nestelde zich wat beter in bed. Het ging wat lastig met een kloppende kaak en gips om haar arm maar het lukte haar uiteindelijk redelijk. Ze was niet uitgeput, ze was helder, maar het boeide haar niet echt meer. Op de een of andere manier voelde de aanwezigheid niet zo eng meer, het voelde enigszins fijn. Hij leek toch niks te doen dus vond ze het wel prima zo.
Evan Garthers 'She's a bitch, I know what you two have done in the past and being that cold over the loss of your parents, whether you hate them or not, makes you a bitch,' zijn blik schoot even naar Darren waarna hij weer terugkeek. 'Still playing around. She's hooked and fuck it's funny,' een kleine grijns stond op zijn lippen terwijl hij zijn tong over zijn droge lippen heen ging gaan. De leraar begon kalm aan zijn les, hij leek alles onder controle te hebben voor nu.
Amelia Lilly Ze krabbelde wat dingen in haar schrift, de lerares kwam rustig binnen en begon haar les. De klas wist dat ze nu wat stiller moesten zijn, anders zou Amelia een scene opzetten en die zou hun goed op de kop geven. Ze wilde gewoon opletten en andere letten daarom ook beter op, aangezien ze toch niet veel anders te doen hadden. Haar blik ging even naar Sara, bij de volgende les zou ze haar wel aanspreken, het leek alsof er wat dingen haar dwars zaten. Zij had het, Darren had het, nog even en al haar vriendinnen hadden het ook. Ze schudde de gedachte gelijk weer van zich af, het was onzin.
|
|
|
Halo
Aug 16, 2014 23:35:04 GMT
Post by Sara Gather on Aug 16, 2014 23:35:04 GMT
Declan McCoy
Hij keek naar haar toen ze naar haar bed liep, en ging liggen. Hij was ook niets meer van plan eigenlijk, hij zou nog wel wat heen en weer spelen met haar, maar in de nacht was niet bepaald leuk meer eigenlijk vond hij zelf. Zijn ogen gleden over haar heen en het antwoord had hij eigenlijk niet verwacht. Hij liep rustig dichterbij en maakte zichzelf nu wel weer even tastbaar om zijn hand zacht onder haar kin te leggen en haar kaak wat begon te helen, dan zou ze daar al geen last meer van hebben. Toen hij daarmee klaar was liet hij haar ook weer gewoon los en werd weer ontastbaar waarbij hij op de achterkan van haar bed ging zitten. Hij zei niets meer tegen haar, hij mocht blijven en dat was best, zolang hij morgen ochtend maar naar school zou raken vond hij werkelijk alles best.
Darren Treaver
hij rolde met zijn ogen en keek weer over zijn schouder heen naar hem. 'She's not that cold about it, i sense her sorrow for her mother.' Dacht hij en keek naar de leraar die nu zijn les begon en grijnsde even. 'Sounds like you're having the time of your life.' hij kribbelde wat in zijn schrift en liet al vrij snel de man over zijn bureaustoel struikelen waardoor de klas hem al minder serieus begon te nemen eigenlijk. Ze moesten toch ergens klein beginnen niet? Hij kon namelijk niet meteen alles laten ontploffen, anders was het wel heel erg vreemd als het zo opeens ging niet?
Sara Gather
Ze luisterde naar de lerares toen ze op kwam dagen en luisterde nu ook netjes naar haar ondanks haar gedachten die weer langzaam afdwaalden. Ze schreef dingen op die nodig waren voor de test volgende week, kruiste het belangrijke aan. Als ze straks bij haar kwam zitten zou ze het zeker niet erg vinden, alleen zijn was fijn voor nu, maar als har gedachten weer rustig waren wilde ze toch ook liever een beetje gezelschap, voor nu was het schrijven van opdrachten en van het schrift al goed genoeg om haar gedachten ergens anders op te zetten.
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 0:04:26 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 0:04:26 GMT
Alexandria Devors Ze keek op toen ze voelde hoe haar kin werd aangeraakt, haar adem werd haar voor een moment ontnomen maar ze herpakte zich gelijk weer, toen hij klaar was gingen haar vingers langzaam over haar kaak heen, ze fronste maar schudde haar hoofd en legde haar hoofd weer op het kussen. "You can lie down if you want to... If you haven't already," mompelde ze, wellicht kon ze het als een bedankje bedoelen voor haar kaak. Ze snapte niet wat er gebeurd was, maar het voelde beter en dat vond ze fijn. Ze snapte zichzelf niet meer, waarom had ze geen moeite met alles? Waarom vond ze het niet eng? Haar ogen bleven gesloten, ze bleef kalm ademen en haar gedachten dwaalden af naar de duisternis. Ze hield zich stil voor de rest, veel meer had ze niet te zeggen. Ze voelde zich raar genoeg op haar gemak.
Evan Garthers Zijn blik gleed weer naar Darren voor een moment waarop hij kalm knikte. 'I wouldn't call it the time of my life.. But it's not bad either. She's an interesting soul. Easy to push around,' mompelde hij in zijn gedachten, bij de leraar lachte hij zacht. Idioot. Zijn blik gleed naar het raam, maar voordat hij ook maar iets kon doen werd er op zijn tafel geslagen door het meisje dat voor hem zat, haar blik zei hem genoeg. De klas leek geschrokken te zijn door de plotse klap, Evan maakte er gebruik van door het meisje bij haar kin te grijpen, voorover te leunen en haar te zoenen, de ijzersmaak drong gauw tot hem door. Zijn tand had de binnenkant van haar lip toegetakeld en hij grijnsde even waarna hij haar weer los liet. 'Unclean. Filthy. Rot in hell, angel,' was het enige wat door zijn gedachten ging terwijl het meisje opsprong en de klas uitrende om naar het toilet te gaan. Zijn blik ging naar de leraar. "Vindt u dat normaal?" Klonk de man waarop Evan een wenkbrauw optrok, knikte en grijnsde. "Zo'n beetje."
Amelia Lilly Ze hadden een fijne lerares en opzich had Amy geen moeite met de meeste dingen die ze deed, maar het vak lag haar gewoon niet. Gelukkig mochten ze in groepjes werken en eigenlijk zat ze vrij snel wel bij Sara, puur omdat ze wilde weten wat er aan de hand was. Dat was dan ook de blik die ze aan Sara gaf, nieuwsgierig maar meelevend want ze wilde niet lijken alsof ze het alleen maar deed om d de laatste nieuwtjes binnen te krijgen, ze gaf om het meisje en wilde daarom ook proberen te helpen.
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 0:39:20 GMT
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 0:39:20 GMT
Declan McCoy
Hij keek naar haar toen ze haar adem inhield voor kort en glimlachte even flauwtjes toen ze haar hoofd weer neerlegde toen hij klaar was. Bij haar woorden keek hij echter wat vreemd op en keek naar haar gezicht toen ze dat zei. Meende ze dat nou? Het was nooit zijn bedoeling geweest haar comfortabel te laten voelen als hij in deze vorm was. Hij slikte even en ging toch maar liggen, keek naar het plafond. Het was vreemd om zo neer te liggen bij haar eigenlijk, ook al voelde ze waarschijnlijk niet eens dat hij naast haar lag. Hij zei ook niets meer en keek enkel naar haar, naar hoe ze zich nu ook stil hield. Het bleef vreemd om zo te liggen, maar het was niet bepaald erg voor hem.
Darren Treaver
Hij wierp weer even een blik over zijn schouder heen naar Evan en grijnsde licht. 'Well have fun with her.' klonk hij nog in zijn gedachen en keek weer rustig naar de leerkracht, tot zijn aandacht werd getrokken door een harde klap. Hij keek weer om naar het meisje en naar Evan die er meteen actie op ondernam en lachte zelf zacht. Dit was geweldig eigenlijk. Het was ook de eerste keer dat dit te zien was in klas. Hij keek het meisje na me een flinke grijns op zijn gezicht en keek naar de leraar die nu wat zei tegen Evan en schudde zijn hoofd. Ja joh, meer dan normaal gewoon. Hij vond het vermakelijk, zeker omdat er nog andere engelen in hun klas zaten die nu maar vies keken en op wraak uit waren waarschijnlijk. Nou ja, hoe zou je zelf zijn als een soort genoot wordt aangevallen?
Sara Gather
Ze sloot haar ogen toch even toen de vermoeidheid weer toe begon te nemen voor haar al werd ze alweer wakker geschud toen ze in groepjes mochten werken. Ze keek op toen Amelia bij haar kwam zitten en glimlachte weer even. Ze zag de nieuwsgierigheid wel in haar ogen, en het medeleven waardoor ze zuchtte. "Er is een jongen op school en hij is gewoon raar. Het is moeilijk uit te leggen." Murmelde ze nu ook maar gewoon en wreef in haar nek, waar hij de kus had geplaatste daarstraks en zuchtte zachtjes.
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 0:48:37 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 0:48:37 GMT
Alexandria Devors Ze had zich opgekropen tot een bal en hield haar ogen gesloten, bleef stil liggen en wachtte. Ze wachtte totdat ze in slaap zou vallen, of totdat hij iets zou doen. Ze lag nu op haar goede arm, maar al snel draaide ze zich om en staarde de duisternis in voor een moment, om daarna toch maar haar ogen dicht te doen en zachtjes te zuchten. Ze verborg haar gezicht wat in het kussen en met de dekens terwijl ze haar arm zo dicht mogelijk bij zich hield op een zo min mogelijk pijnlijke manier. Haar gedachten dwaalden van her naar der, wat betekende dat ze moe was aangezien ze geen concentratie kon houden. Dat terwijl ze toch wel flink wat uren had geslapen, maar tegelijkertijd maakte de narcose haar altijd uitgeputter dan ooit en dat kon haast niet meer. Dus een goede nachtrust zou een goddelijk iets zijn.
Evan Garthers Zijn blik ging naar Darren toen hij weer keek en hij grijnsde licht waarna hij weer naar de leraar keek die zijn hoofd schudde en met een zucht het woord 'tieners' liet ontsnappen van zijn tong. De engelen in de klas staarden hem maar al te veel aan en voor een moment greep Evan zijn mouw vast van zijn flannel om zijn woede te beheersen, maar een kille grijns nam plaats en hij sloot zijn ogen voor een moment, ademde diep in en hief zijn hoofd naar achteren zodat zijn hoofd in zijn nek lag. Zijn ogen opende hij terwijl ze voor een klein moment rood oplichtten, de engelen grepen plots naar hun hoofd maar voor de andere leerlingen leek het alsof er niks aan de hand was. Alleen demonen en engelen konden het zien. De illusie, en de hoge tonen van het demonische instrument.
Amelia Lilly Ze knikte langzaam en glimlachte klein, legde haar kin op haar hand om zo naar haar te kijken, geïnteresseerd en oprecht. "Hoezo is hij raar?" Klonk ze zachtjes, niet iedereen hoefde hun gesprek aan te horen. Ze dacht even terug en vernauwde haar blik. "Is het die gast die bij Darren in de klas zit? Die knappe dude die altijd naar je kijkt en zo? En in de pauze's.." Mompelde ze waarna haar blik weer naar Sara schoot. "Je vindt hem leuk."
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 1:02:28 GMT
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 1:02:28 GMT
Declan McCoy
Naarmate hij zich begon te kalmeren liet hij zich ook weer tastbaar worden waardoor hij iets in het bed zakte nu en zijn contouren op het matras goed te zien waren. Hij zorgde wel een beetje dat zij comfortabel kon blijven liggen met haar arm en keek naar haar. Ze zag er moe uit door de narcose, en dat was ook wel terecht. Hij had er 1 keer onder gelegen, natuurlijk had het weinig effect op hem gehad en was hij er ook meteen weer uit gekomen, maar toch had hij het zelfde effect gehad als haar, hij was ook behoorlijk slaperig toen hij er werkelijk uitkwam en sliep daarna werkelijk als een blok. Hij legde zich wat beter en staarde naar het plafond. Hij was nog steeds onzichtbaar natuurlijk, hij had geen zin zich nu weer te laten tonen, en als ze dat zou willen zou hij wel een andere vorm aannemen voor even.
Darren Treaver
Hij keek kalm naar Evan toen hij zijn woede leek te moeten beheersen en keek nu ook naar de engelen met een opgetrokken wenkbrauw. Wat dachten ze te doen tegen een demon? Evan leek gekalmeerd en merkte al vrij snel wat hij nu deed waardoor hij toch binnensmonds weer zachtjes moest lachen. Geweldig gewoon, de engelen zomaar martelen. De leraar wist niet wat hij er mee aan moest vangen wat het alleen maar geweldiger maakte, dit was kosteloos gewoon. Hij vergat Amelia even en wat ze voor hem betekende, lied zijn donkere kant alles weer over nemen voor een korte tijd waarna hij toch weer terugzakte langzaam aan. Het bleef natuurlijk nog steeds vermakelijk voor hem om te zien.
Sara Gather
Ze keek naar Amelia toen ze wat zei en slikte even. Ze gaf dan een zachte knik toen ze vroeg of het die gast was bij Darren in de klas. Ze keek even naar de lerares en keek dan weer naar Amelia toen ze die stelling gaf. "Ik weet het niet, ik weet niet of ik hem leuk vind. Aan de ene kant niet maar aan de andere kant voel ik me aangetrokken tot hem. En ik weet dat hij me enkel als speeltje gebruikt, en dat er niets serieus mee is.." Sprak ze nu ook stilletjes en keek even naar haar schrift.
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 1:15:50 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 1:15:50 GMT
Alexandria Devors Het bed voelde zwaarder, wat haar ergens liet weten dat hij er nu echt was. Ze kroop nog wat meer in elkaar, niet uit angst of nervositeit, maar omdat ze zich comfortabel voelde. Het was raar, ze wist niet wie er nou eigenlijk naast haar lag, ze kon hem niet zien. Maar zijn aanwezigheid voelde prettig en het hielp haar langzamerhand om in slaap te vallen. "I know who you are," fluisterde ze zachtjes, vechtend tegen de slaap die haar steeds meer meetrok, ze kon haar ogen niet meer openen maar ze hoorde hem duidelijk als hij iets zou doen. Ergens wist ze inderdaad wie hij was, en waarschijnlijk was het haar onderbewustzijn dat sprak, maar als hij het maar morgen zou vragen zou ze het allang niet meer weten.
Evan Garthers Zijn blik ging naar de engelen die langzamerhand steeds meer begonnen te lijden, hij hield ze overeind, het moest niet te dramatisch eruit zien en als een engel op de grond viel, zou het raar zijn als de leraar dat zag. Voor nu leken ze allemaal nog normaal, alsof ze niet met hun handen in het haar zaten. Maar Evan wist beter en Darren wist beter en het enige wat er zichtbaar was, was de grijns op Evan zijn gezicht die steeds duisterder werd, zijn ogen die steeds donkerder leken te worden. Hij begon zich mee te slepen en hij kon het niet laten om ze steeds meer te martelen, rot engelen waren het.
Amelia Lilly Ze glimlachte klein uit medeleven en knikte kleintjes. "I get that feeling.." Fluisterde ze zachtjes en haalde haar schouders lichtjes op. "Het is de enige 'liefde' die je tot nu toe krijgt, je voelt je tot hem aangetrokken daardoor.. Maar laat je niet te veel meeslepen, alsjeblieft, je gaat jezelf alleen maar meer pijn doen daardoor." Klonk ze zachtjes en keek Sara serieus aan, ze meende haar woorden en dat liet ze goed merken.
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 1:30:00 GMT
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 1:30:00 GMT
Declan McCoy
Hij sloot zijn ogen nu ook weer even en legde zijn armen onder zijn hoofd en slaakte een zachte zucht. Zijn blik viel nog even op hoe ze meer in elkaar kroop en vond het eigenlijk wel schattig om te zien. Hij hield zijn blik een tijdje op haar gericht tot er wat van haar lippen kwam en slikte even. Zou het kunnen? Hij fronste lichtjes. Natuurlijk, hij had zijn naam gegeven toen hij voor de eerste keer bij haar binnensprong. "Then who Am I?" Vroeg hij met een zwaardere en killere stem dan die van Pierce. Hij keek weer naar haar en merkte dat ze moe was, werkelijk moe en ze zo elk moment in slaap kon vallen. Hij zou haar wel met rust laten zodra ze in een diepe slaap was geraakt, dan trok hij weer naar zijn eigen huis als hij ondertussen niet zelf in slaap zou vallen.
Darren Treaver
Hij keek naar de engelen die mee last begonnen te krijgen en grijnsde ook nog steeds terwijl hij de leraar in het oog hield om te zien dat hij niets begon te vermoeden. Hij tikte met zijn vingers op de bank waar hij aanzat en keek verveeld naar de leraar, telkens als hij zich wilde omdraaide zorgde hij er wel voor dat hij dacht dat hij nog wat vergeten was. Hij hoefde niet perse om te kijken, ook al zou hij toch niet zien dat er wat aan de hand was, buiten dat Evan wat donkerder werd in zijn gezicht, en dat konden de meesten maar beter niet zien.
Sara Gather
Ze keek naar haar en slikte weer eventjes. Ze gaf een knikje op haar woorden en keek weer naar haar schrift. "Ik weet het." Zei ze zacht tegen haar. Waarschijnlijk lag het daar wel aan inderdaad. Ze kreeg aandacht van hem en voelde zich daardoor een klein beetje geliefd dat hij de moeite er voor nam, ook al voelde ze zich ook meteen vreselijk over wat hij nog allemaal met haar kon doen. "Ik doe mijn best." Zei ze nu ook zacht tegen haar en gaf een knikje. Ze wilde zich er niet mee in laten trekken, maar het was moeilijk als het zo fijn voelde, ook al was het helemaal verkeerd en had het niets met echte liefde te maken. Ze geloofde er namelijk ook helemaal niet meer in zelf.
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 1:40:25 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 1:40:25 GMT
Alexandria Devors Voorzichtig opende ze haar ogen toen hij opeens killer en zwaarder klonk, keek naar de leegte, naar de duisternis maar sloot haar ogen al snel weer doordat ze toch niks zag. "You don't have to speak like that against me," fluisterde ze zachtjes en verborg haar gezicht wat meer in haar kussen. "Whether it's Pierce or Declan.. I don't care anymore.. You can be likable.. You're kind, even if it's all an act.." Fluisterde ze uiterst zacht en zuchtte zachtjes. Ze wachtte op het moment dat ze uit haar semi-slaap zou worden geslagen, letterlijk of figuurlijk, ze zou wachten, ze zou niet in slaap vallen. Op zo'n cruciaal moment wilde ze niet in slaap vallen, ook al was ze uitgeput. Ze zou morgen nog steeds weten wat ze had gezegd.
Evan Garthers Hij herstelde zich, hief zijn kin en keek rond, zijn blik werd normaal, zijn grijns verdween. Hij tikte een ritme met zijn vingers op de tafel, knipte dan met zijn vingers waardoor de engelen geen last meer hadden van iets. Hij keek ze allemaal nog even waarschuwend aan waarna hij naar buiten keek. Hij had zichzelf wel weer even laten zien. Dit was niks, dit was te makkelijk. Engelen waren te zwak voor demonen om echte concurrentie te vormen in zijn ogen.
Amelia Lilly Ze sloeg haar armen om Sara heen en haalde haar schouders lichtjes op. "It's okay to have hope though.. Maybe he'll see something more than lust, no one can just go on like that. He'll develop atleast some feelings for you," fluisterde ze zachtjes en keek even naar de lerares, die leek geen last te hebben van hun. Ze keek dan weer naar Sara en glimlachte half. "I promise."
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 1:58:58 GMT
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 1:58:58 GMT
Declan McCoy
Hij keek naar haar toen ze haar ogen opende en naar hem keek, nou ja, waar hij lag aangezien ze hem toch niet kon zien. Hij was verrast over haar woorden, maar dat was wel vaker momenteel, ze het niet bepaal verwacht dat het meteen zo zou zijn. Hij slikte even en liet zich ook maar weer zichtbaar worden. Hij kon er eigenlijk niets op terug zeggen, of toch heel moeilijk. Wat moest hij daar op zeggen dan? Hij streek wat haar van haar opzij en zuchtte. "Goodnight Alex." Klonk hij nu ook op de stem die hij voor Pierce gebruikte en bleef zelf nog wel even liggen. Hij zou toch maar vertrekken als ze diep genoeg sliep.
Darren Treaver
Hij merkte dat Evan er nu mee stopte en slaakte een zucht, liet de leraar nu ook zijn gang weer gaan. Hij keek ook uit het raam en slikte weer even. Nog een uur hierna, en daarna konden ze naar huis, dan kroop hij bij Amelia en dan deed hij niets meer die dag. Hij rekte zich rustig uit toen de klas alweer bijna afgelopen was en tikte met zijn wijsvinger nog steeds op de bank. Je moet toch iets te doen hebben tot de les over is niet?
Sara Gather
Ze hoorde haar woorden over hoop en schudde haar hoofd lichtjes. Ze dacht niet dat er ooit echte liefde in te past ging komen, het voelde niet goed. Ze was ergens wel blij zijn speelte te zijn dan, ze kreeg haar aandacht enkele dagen, ongewenste en gewenste. Ook al was het niet echt, en veel hoop had ze er ook zeker niet in. Ze wreef zacht over haar buiik toen haar regels opspeelden en slaakte een diepe zucht. "I don't know Amelia.." Murmele ze zacht tegen haar en trok haar benen op de stoel
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 2:08:32 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 2:08:32 GMT
Alexandria Devors Een kleine glimlach kwam op haar lippen te staan, langzaam opende ze voor een laatste keer haar ogen, ze keek hem dit keer aan, haar blik was wazig maar ze kon zijn gezicht onderscheiden in de duisternis. In haar gedachten probeerde ze te beslissen wat dit betekende, en wat ze hiermee moest doen. Maar haar concentratie bleef bagger en daardoor dwaalde ze af naar een actie die niet uit voorbedachte raad kwam. Ze wist zijn hand te vinden met haar goede hand en sloot haar ogen weer. "Stay," fluisterde ze uiterst zacht en voorzichtig, ergens bang voor zijn reacite maar het boeide haar niet echt meer. "Please." Klonk ze slaperig, schor waarna ze langzamerhand afdwaalde in haar slaap.
Evan Garthers Hij haalde zijn hand door zijn haren heen en legde dan zijn kin op zijn hand, keek de klas eens rond. Allemaal, stuk voor stuk, elk deeltje van elk persoon, irriteerde hem. Iedereen was irritant, saai. Maar hij had een doel en hij zou ervoor zorgen dat dat doel tot zijn einde kwam. Succesvol einde. Zijn blik gleed weer eens rond, echter keek hij voorbij leerlngen, hij keek naar hun ziel, naar hun schaduw, naar hun gedachten. Een kleine, geamuseerde grijns kwam op zijn lippen te staan, opnieuw, waarna hij zich weer naar het raam wendde.
Aemlia Lilly "But I do, it's like every movie, boook or anything you see or hear about this. It all is the same, he will fall for you and you will fall for him in a good way. You deserve it, I know you do. I dom't see why you don't." Klonk ze vastberaden en glimlachte naar haar. Ze was zeker van haar zaak, ze wilde gelijk hebben en ze zou gelijk hebben.
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 7:38:19 GMT
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 7:38:19 GMT
Declan McCoy
Hij bleef naar haar gezicht kijken en merkte de kleine glimlach die op haar lippen verscheen. Haar ogen ging weer even open en keek hem recht aan in het donker. Hij hield zijn ogen ook gewoon op haar gericht en hield een arm onder zijn hoofd om een beetje beter neer te liggen. Hij wist onderhand wel dat ze dit niet zou vergeten, daarvoor was ze nog in haar bewustzijn, dus ze wist het werkelijk. Dat maakte alles meteen ook lastiger, maar hij had het zelf gezocht. Haar volgende actie liet hem opschrikken en keek met een ruk naar haar gezicht en naar haar hand die de zijne had opgezocht. Het zachte gefluister liet hem slikken, maar toch ontspande hij weer een beetje en liet zich wat beter op het bed zakken. Of het slim was om dat te doen wist hij niet eens echt. Het leek hem geen goed idee, als ze het toch niet zou herinneren en hij lag de volgende morgen opeens naast haar, dan te zwijgen over haar ouders die binnen konden komen. Hij sloot zijn ogen met al die zorgen, haalde even diep adem en liet deze dan weer ontsnappen. Zijn vingers sloten zich even om haar hand om haar een zacht kneepje te geven als teken dat hij dan wel zou blijven, ook al had hij er zoveel zorgen over.
Darren Treaver
Hij had zijn ogen gesloten en lette voor de helft op wat er allemaal in de klas gebeurde. Elke domme vraag die werd gesteld van wat de leraar net had uitgelegd. Hij fronste even toen er weer stemmen tot hem door begonnen te dringen en murmelde zachtjes wat woorden. Wat moesten ze nou weer hebben van hem? zijn contact werd meteen verbroken toen de leraar op zijn bank sloeg, en hij keek gewoon ongeïnteresseerd op. "Wakker blijven Treaver!" Klonk de leraar en hij keek nog steeds alsof het hem werkelijk niets kon schelen. "Ik ben wakker." Klonk hij er kalmpjes op. "Misschien moet je eens opletten, ik heb gemerkt dat je niet zo'n geweldige punten scoort, op welk vak dan ook en-" Hij kon zijn zin niet afmaken want Darren greep hem bij zijn kraag en trok hem omlaag. Hij keek de leerkracht diep in de ogen en keek hem pissed aan. "Jij hebt het recht niet mij zo toe te spreken, want ik weet heel toevallig dat ze jou alleen maar hebben ingehuurd omdat alle andere vervangleerkrachten al naar andere scholen waren en jij achterbleef. Je mag blij zijn dat je een job hebt, want ik heb zo het gevoel dat werkelijk geen enkele school je hoeft." Klonk er kil van zijn lippen en liet zijn ogen kort geel oplichten waarbij de man van werkelijke angst flauwviel. Hij liet zijn kraag los waardoor hij als een zak op de grond viel. "Nou, aangezien meneer besloot om zelf een dutje te doen, neem ik aan dat de les over is." Hij nam zijn tas en liep ook gewoon het lokaal uit.
Sara Gather
Ze keek weer naar hem toen ze er verder overging en slikte wer even. Ze was echt niet zeker of Evan er ooit meer dan een spelletje van zou maken. Maar misschien vond ze het wel leuk zijn speeltje te zijn ergens. Ze zuchtte diep en knikte dan maar. "Ik hoop dat je gelijk hebt dan." Klonk er zacht van haar lippen en keek haar nu aan met een klein glimlachje. "Thanks," zei ze nu ook op de bemoedigende woorden. Ze was blij dat Amelia nu een vriendin was voor haar, ze vond het prettig om met iemand te kunnen praten die haar ook werkelijk kon steunen.
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 14:09:41 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 17, 2014 14:09:41 GMT
Alexandria Devors Ze had het kneepje in haar hand nog net gevoeld voordat ze helemaal weg was gezakt in een slaap die vrij diep was, met veel dromen die haar te wegen stonden. De dromen waren niet prettig, op het einde in ieder geval, wat haar onrustig leek te maar ze bewoog niet, haar ademhaling veranderde niet. Je zag het niet aan haar lichaamstaal, op de kleine frons tussen haar wenkbrauwen na dan. De uren verstreken, de dromen bleven maar doorgaan en ze werd maar niet wakker. Tot het ochtend was, half zes ongeveer, toen schrok ze pas wakker uit de rustloze slaap, de dromen die nog door haar gedachten spookten die haar te echt en te eng leken om niet waar te zijn. Haar ademhaling was versneld, haar ogen gesloten en de frons stond meer in haar huid gegrift, het duurde een tijd voordat ze kalmeerde doordat de dromen letterlijk nog door leken te gaan in haar bewustzijn, de stemmen die zwaar door haar gedachten galmden, de beelden die maar niet leken te verdwijnen.
Evan Garthers Hij had zijn blik op het raam gehouden, ongeïnteresseerd in wat er allemaal gebeurde, in de blikken die de engelen hem nog altijd gaven. Het irriteerde hem, maar niks liet het zien. Zijn kalmte bleef in zijn gezicht staan. Toen er oproer was ging zijn blik langzaam, eigenlijk alleen zijn ogen, naar de gebeurtenis toe. Hij vernauwde zijn ogen licht, er was iets met Darren aan de hand, dat wist hij zo te raden. Anders was de jongen nooit zó aangebrand. Echter was het niet van zijn belang, dus wendde hij zijn blik weer weg. Hij had het hem al voorspeld, dat hij teveel in trans was geraakt met die meid. Wellicht zouden ze hem er nu voor terugpakken. Hij grinnikte zachtjes om die gedachte, dat was altijd een mooi spektakel. Zijn kin werd ondersteund door zijn hand, hij sloot zijn ogen kalm en keek op toen de deur openvloog, terugveerde en dicht klapte. Een teken voor hem om zijn weg naar de uitgang te vinden, maar hij bleef zitten, kijkend naar elke engel die door de klas keek in lichte schok, een lach verliet zijn lippen. Nee, hier hoefde hij zich niet bij te mengen, hij pakte zijn tas, zijn schrift met de harde kaft en verliet het lokaal.
Amelia Lilly Ze glimlachte haar vriendelijk toe op haar bedankje en knikte even als bevestiging waarna haar blik naar iemand toeging die haar naam riep, waarna ze naar het raam keek dat de gangen van de school liet zien, ze zag Darren nog net voorbij komen waardoor ze een wenkbrauw optrok en haar lippen zich vernauwde. Wat was er in zijn klas gebeurd? Rustig wendde ze zich weer naar Sara toe en glimlachte klein. "Ziet er uit dat ze weer de boel op stelten hebben gezet," klonk ze zachtjes. Als het goed was, wist Sara wel waar ze het over had. Darren en Evan stonden bekend in die klas als de herrieschoppers, maar iets klopte niet aan Darren zijn blik voor wat het voor haar leek. Ze kende hem langer dan vandaag, ze wist wel dat er iets was en het baarde haar steeds meer zorgen.
Louisiana "Hunter" Kennedy Ze volgde alles wat er in de school gebeurde vanaf het dak van het rokershok waar ze op was geklommen, keek door de ramen naar de lokalen, keek door de muren naar de leerlingen. Haar blik zag rood, ze had flink geoefend, vastberaden om een goede half demon te zijn en ervoor te zorgen dat ze niet vermoord zou worden. Haar blik ging voor een moment naar Darren toe die door de gangen dwaalde, een kleine grijns kwam op zijn lippen te staan. Zwakkeling, hoe hoog hij ook in zijn rang mocht staan. Hij was een zwakkeling geworden, net als elk andere demon die met een mens was gegaan. Zoals haar ouders, ze verachtte het en ze zou zich bewijzen in de onderwereld. Niet sterk genoeg, niet een volbloed. Maar ze wisten allemaal niet dat een half demon ook zijn voordelen had.
|
|
|
Halo
Aug 17, 2014 14:41:52 GMT
Post by Sara Gather on Aug 17, 2014 14:41:52 GMT
Declan McCoy
Zelf was hij uiteindelijk ook weer een beetje in slaap gezakt door de rust die er heerste in de kamer. Ook al merkte hij in de nacht toch wel haar onrust in haar dromen waardoor hij ook gewoon wakker werd en naar haar keek, haar gezicht bestudeerde. Hij zag haar frons en schudde zijn hoofd even. Er was iets met haar, en hij wist niet wat het was, hij kon het zich niet beseffen maar met hem ging het ook niet geweldig door de nachtmerrie. Het baarde hem weer zorgen, en de rest van de nacht sliep hij ook gewoon niet meer. Hij had geen slaap meer. Zijn ogen gleden weer naar Alex toe toen ze wakker werd en liet nu haar hand langzaam los om rechtop op het bed te zitten. Hij deed zijn schoenen nu even uit aangezien hij die de hele tijd nog aan had gehad en ging in kleermakerszit naast haar zitten. Ze leek er nog steeds last van te hebben, ook al sliep er niet eens meer, maar waarover droomde ze dan?
Darren Treaver
Hij hield een wat norse blik op zijn gezicht en dumpte zijn tas en al het kluisje in en smeet die dicht. Hij zat nog steeds een hele confrontatie aan te gaan met de demonen van dezelfde en hogere rang, over dat hij inderdaad verzwakt was en waarschijnlijk teruggestuurd moest worden naar beneden voor zijn geheugen te wissen en opnieuw te beginnen. Maar hij sprak daar op tegen in, hoe zou je zelf zijn? Alles wat je had bereikt was je dan kwijt en daar had hij niets aan, en Amelia ook niet. Hij hield werkelijk van haar, en dat was zijn enige zwakte. Maar als iemand Amelia iets aandeed kwam ook meteen het beste helemaal in hem naar boven, dus zaten de andere demonen ook in tweestrijd. Of hij moest Amelia tot nieuwe demon maken. Hij bleef in de discussie zitten tot hij ongewenste aandacht voelde en opkeek in de richting van Louisiana die hem aankeek via het raam. Hij stond binnen de seconde voor haar en keek haar met een frons aan. "Je mag me dan wel zwak vinden, maar ik duik niet met een random engel het bed in." Sprak hij toen hij maar even moest zoeken in haar gedachten. Zelf had hij alles afgesloten voor andere demonen nu, de discussie was afgelopen voor hem en zou verder worden gezet onderling. "Daarbij heb je al een goede naam daar beneden, je hoeft amper nog wat te bewijzen." Sprak hij kalm en keek haar weer wat rustiger aan. Zijn blik gleed naar het lokaal waar Amelia zat en zag hoe ze op leek te schieten met het speeltje van Evan. Hij vond het niet erg, zolang ze zich niet met Evan zelf ging bemoeien.
Sara Gather
Ze keek naar Amelia en volgde haar blik naar het raam waar Darren voorbij liep en slikte weer eventjes. Ze keek naar Amelia toen ze wat zei en gaf een lichte knik. "moet je niet achter hem aan? Hij zag er echt niet vrolijk uit nadat hij de klas op stelten heeft gezet." Murmelde ze. Ze had hem ook wel een beetje leren kennen door met Amelia op te schieten, dus wist ze ondertussen ook ongeveer hoe zijn gedrag was, maar zag de twee wel vaker verder van elkaar af omdat Darren haar niet echt meer ging opzoeken. Het was vreemd hoe één ding zoiets groots kon veranderen. Ze schudde haar hoofd licht en keek weer naar Amelia. "De les is bijna voorbij." Sprak ze nu ook.
Sean O'Donnell
in de tijd dat hij nu hier woonde had hij zijn hele huis ingericht naar zijn smaak en naar zijn regels. Niet de typische witte dingen die alle engelen zo'n beetje hadden, het was geen kleur voor hem wit.. Zijn ogen gleden over de rustig straten heen, de meesten zaten op school, daar waar hij nu eigenlijk al een flinke tijd weer van af was, maar dat kon je hebben als je niet ouder werd. De school was nou ook niet bepaald de plek waar hij heen ging voor de lol of nieuwe mensen te lren kennen, het stikte er van de demonen. Zijn gedachen gingen vaak nog eens terug naar Louisiana door hun nachten en hun weddenschap. Ze hadden beide verloren, maar het was nu ook alweer een tijd geleden dus een nieuwe weddenschap kon nooit kwaad toch? Het was toch niets blijvend, en hij deed het toch ook enkel voor de sex, al zou het niet mogen volgens God die hem nu ook al de ideeën uit zijn gedachten begon te praten.
|
|