|
Halo
Aug 18, 2014 23:09:19 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 18, 2014 23:09:19 GMT
Alexandria Devors Ze keek even naar hem en knikte kleintjes. “Doesn’t really help, you know,” klonk ze met een kleine glimlach, haar blik ging weer naar de straat voor haar. “I’ll just go with your first name here I guess.. That’s the easiest. I mean, It’s not like I want someone to call me Marina or Tahira all the time, I mean, it’s just Alex.. Or Alexandria, preferably Alex,” mompelde ze, ze nam haar tas beter vast en keek even naar hem omhoog. “You’re quite an odd dude, you know. I think I have the right to say that since you basically stalked me and gave me two identities, so..”
Amelia Lilly Ze keek naar hem en glimlachte waarna ze haar tong naar hem uitstak en grinnikte, ze liep naar hem toe en kroop onder de lakens waarna ze hem naar zich toe trok en glimlachte. “I feel privelegded to get called that by you,” klonk ze zachtjes waarna ze haar ogen sloot en eens zacht zuchtte. Het was nog niet te laat maar ze was vrij uitgeput en was veel aan het nadenken over wat er nou allemaal gebeurd was vandaag. Ze dacht terug over de vorige incidenten die ze had gehad met demonen waarna ze haar ogen sloot en weer eens zuchtte. “I really hope it’s going to be okay.”
Evan Garthers Zijn ogen sloten zich voor een moment, hij zuchtte zachtjes en schudde zijn hoofd. Zijn blik gleed weer naar haar toe waarna hij maar ging zitten in kleermakerszit. “Het gaat je niet helpen als je hier blijft zitten in een hoekje, ik heb tegen je gezegd dat het een rare buurt was. Ik kon je net zo goed laten pakken door de twee gasten, maar dat heb ik niet gedaan. Dus doe op zijn minst mij aankijken, want dit is gewoon niks,” klonk hij en legde zijn kin op zijn hand. “I mean, I know it scared you, it probably would’ve scared me too if I were in your shoes. But hey, you’re still sitting here. You’re safe cause honestly, first of all, you’re in my bedroom, second, we have my dog and I’m here too and I’m not really planning on letting anyone touch you in such a way. Not in my neighbourhood, not where I am too,” klonk hij zacht, proberend haar te kalmeren. Hij wist niet echt watt e zeggen, erg goed was hij niet met dit soort dingen. Het was al een wonder dat hij een poging tot deed, dus vond hij dat ze opeens minst een reactie eruit mocht geven.
Louisiana “Hunter” McKennedy Ze stak haar hand naar hem op als een gedag, haar gedachten waren al weer ergens anders. Ze had haar ogen gesloten en zuchtte zachtjes, wachtte totdat hij weg was. Haar armen gingen over elkaar heen, ze voelde zich opeens wat ellendig, tot net ging het prima, maar een gedachte was door haar gedachten gevlogen en had haar gelijk van haar pad gehaald. Ze keek vanuit haar ooghoeken voor een moment naar hem, wachtte totdat hij weg zou gaan, ze sloot haar ogen maar weer, luisterde tot hij weg zou gaan.
|
|
|
Halo
Aug 18, 2014 23:49:03 GMT
Post by Sara Gather on Aug 18, 2014 23:49:03 GMT
Declan McCoy
Hij keek naar haar en haalde zijn schouders op. "It's your choice tho," klonk ze en wreef even over zijn borst heen. Met rustig passen vervolgde hij zijn weg richting het café waar hij wat wou gaan drinken en keek een beetje rond over de straten ondertussen, maar er liep hier niet veel rond momenteel, waar hij ergens heel dankbaar om was. "True," zei hij nu ook op wat ze hem vertelde en glimlachte weer naar haar op haar laatste woorden. "Well yeah, I'm a little odd. But if I were normal there would be no fun, would it?" Vroeg hij haar rustig en keek even naar haar gezicht.
Darren Treaver
Hij keek haar verontwaardigd aan. "I give you a compliment, and you stick your tongue out to me? Talk about rude," klonk hij nep-verontwaardig en lachte toen ze terug bij hm onder de lakens kroop. Hij sloot zijn armen om haar heen en keek haar diep in haar ogen tot ze haar ogen sloot en hij nu ook rustig hetzelfde deed. Hij legde een hand zacht op haar hoofd en fronste. "Niet zoveel nadenken, maak je geen zorgen," fluisterde hij toen hij merkte dat haar gedachte echt werkelijk overal en nergens heen gingen. Bij haar woorden knikte hij. "It will be just fine," hij glimlachte liefjes en trok haar dicht tegen zich aan. "I wish you a good night Amelia," fluisterde hij nu zacht bij haar oor en drukte een kus op haar wang.
Sara Gather
Ze bleef nog steeds in dezelfde houding zitten als net en hoorde hoe hij gewoon bij haar ging zitten. Zolang hij met zijn vingers van haar afbleef vond ze het best voor nu. "Een rare buurt." Herhaalde ze zijn woorden. "Sinds wanneer houdt 'rare buurt', random mannen die binnenkomen stormen en het meteen op mij gemunt hebben, in?" Vroeg ze nu zelf ook gewoon kil aan hem en opende haar ogen waarbij ze op de muur en de grond uitkeek in haar positie. "Natuurlijk doe je dat niet, want anders had je geen speeltje meer om je mee bezig te houden," klonk ze op dezelfde toon en klemde haar kaken nu weer even op elkaar om verdere tranen en woede in te houden. "You couldn't fucking care less about me being scared or safe or whatever. Just stop your 'playing nice' act and get over with it. I'm sick of being your little toy who you can break up and repare for fun to break me up again. I'm sick of beinig helpless and not daring to do things I want to do, of not being able to speak for myself," weer een traan rolde over haar wang bij haar eigen woorden en voelde een drukkend gevoel op haar borstkas. Ze voelde zich vreselijk hulpeloos maar kon er al met moeite haar woorden uitpersen, laat staan dat ze hier weg zou gaan lopen. Ze wreef zacht over haar armen terwijl ze haar ogen op de muur hield voor zich. Ze beet op haar lip tot bloedens toe en liet het bloed ook gewoon van haar lippen over haar kin glijden tot het uiteindelijk op haar broek terecht kwam, samen met haar tranen. "Fix me or leave me broken, but don't do both," ze had nog weel meer dat ze wilde zeggen, wilde schreeuwen in zijn gezicht, maar ze kon het niet, niet nu.
Sean O'Donnell
Hij keek haar nog even aan en gaf haar nog enkel een kleine knik waarna hij har kamer ook gewoon uitliep toen ze toch al geen aandacht voor hem had en ergens anders was heen gedwaald. Hij zou zich wel aan de regel houden als ze dat zo graag wilde, het zij zo, maar hij voelde ook wel aan dat ze zich nu ellendig voelde en daar moest ze zelf dan maar mee zitten. Ze was jong en roekeloos, en ze zou er de gevolgen uiteindelijk nog wel van in zien. Hij liep met grote passen haar huis uit en zo ook de straat op, opweg naar zijn eigen huis om daar op de bank neer te ploffen en zijn ogen te sluiten
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 0:39:12 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 19, 2014 0:39:12 GMT
Alexandria Devors Ze moest even nadenken over zijn woorden, sloot haar ogen voor een enkel moment waarna ze weer rond keek. “Well.. I suppose it’s good to be a little odd I guess.. Would be boring if you weren’t. But then again, I don’t know what to expect, I don’t know what to think of you anymore since at first you were all buzzin’ and crazy and now you’re like kindish, so yeah, you’re quite odd indeed,” klonk ze dan uiteindelijk, ondertussen nog nadenkend over haar woorden waarna ze haar schouders op haalde.
Amelia Lilly “It’s quite hard when basically your life is at risk again,” klonk ze zachtjes en kroop tegen hem aan, ze glimlachte bij zijn woorden en de kus op haar wang. “Goodnight to you too, Darren, I love you,” fluisterde ze zachtjes en trok de dekens toch nog wat beter over zich heen, ze kroop dicht tegen Darren aan en gaapte eens zacht, haar ogen sloten zich voor een laatste keer waarna ze langzaam wegviel in een slaap.
Evan Garthers Hij was tegen zijn bed aan gaan zitten en had kalm naar haar verhaal geluisterd, zijn blik ging even naar het raam om alles buiten in de gaten te houden, waarna zijn blik weer terug naar haar ging. Hij zuchtte zachtjes, dit was niet slim geweest. Dit incident was niet zijn plan en hij wist er geen einde aan te knopen dat in zijn voordeel lag. Zijn duim lag tegen zijn lip aan, hij dacht diep na terwijl hij goed naar haar woorden luisterde. “You’re sick of being helpless? You’re sick of not being able to do the things you want to do? To fucking speak for yourself?” Klonk er uiteindelijk woedend van zijn lippen, hij keek haar strak aan, zijn blik was kil. “Fix you or leave you broken?! What do you expect me to do?!” Hij sprong op, trok haar aan haar kraag omhoog en drukte haar tegen de zwarte muur aan, zijn kaken op elkaar geklemd terwijl hij haar woedend aankeek. “Í dó nót háve tó dó fúcking ánything! I am here because I fucking saw something in you! You looked so fucking innocent, so fragile and fucking broken,” hij ramde haar tegen de muur aan waardoor hij de muur al hoorde kraken, zijn kaken klemden zich nog meer op elkaar. “I am not someone who can pick you up when you fall, I will smash you into the ground even more. More than anyone else could. I will pick you up by one single touch but fuck I will smash you down with one letter rolling from my fucking tongue whether you fucking like it or not,” histe hij. “I can kill you in one single shot, I can murder you out, skin you alive, I could have the psycho mind for it but you fucking came to me today. Meaning you fucking wanted to be with me eventhough I make you feel so fucking miserable, so no,” hij keek haar weer aan, liet haar los voordat hij haar weer in de muur zou rammen en haar botten erdoor zou breken. Hij had zijn handen tot vuisten gebald en ademde eens diep in. “You can’t blame me for this, I just did what I was supposed to do. But fucking go, go then, run away again, show you have no spine.”
Louisiana “Hunter” McKennedy Ze sloot haar ogen en legde haar hoofd naar achteren, gromde eens zacht en pakte een kussen, mikte hem tegen de muur waarna ze zuchtte en op haar bed ging liggen. Het lag voor haar allemaal weer te lastig, ze mocht jong zijn, ze was niet dom, dat was ze absoluut niet. Ze was wel roekeloos, dat kon ze eerlijk toegeven. Maar het had zijn charme. Een zucht verliet haar lippen. “As if you’d even understand, you’re just a little angel anyway,” mompelde ze in zichzelf, legde haar handen boven haar hoofd en zuchtte zacht.
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 6:39:15 GMT
Post by Sara Gather on Aug 19, 2014 6:39:15 GMT
Declan McCoy
Hij keek naar haar en liep nog steeds rustig verderliep en naar haar luisterde. Hij knikte op het eerste en lachte dan zachtjes toen haar zin zich verder vormde. "I can be both, I can be icecold or bloody hot. You didn't see anything yet," hij haalde zijn schouders op en keek weer naar haar. "You're odd to, bringing yourself in a random fight just because he walked into you, 'cause I did the same thing on the street," hij keek haar rustig aan en zag het café al wat dichter komen.
Darren Treaver
Hij keek naar haar en zuchtte. "I know Amelia, but still," fluisterde hij en glimlachte weer naar haar. Hij sloot zijn armen wat beter om haar heen toen ze wat meer tegen hem aankroop en sloot zijn ogen al rustig even. "I love you too, Amelia," fluisterde hij nu ook weer zacht bij haar oor en viel dan toch ook langzaam weg in een rustige en ondiepe slaap tot ze de volgende ochtend wakker zouden worden.
Sara Gather
Ze bleef nog steeds zitten bij al haar woorden en merkte hoe hij opstond en ergens anders was gaan zitten. Ze had haar ogen weer gesloten, en meteen toen het eerste woord van zijn tong af kwam rollen, wist ze dat ze een grote fout had gemaakt om haar stem te verheffen tegen hem.. Amelia had het helemaal fout gehad.. Ze hoorde zijn stappen weer op de grond en wachtte tot er iets gebeurde, wat snel genoeg zo was. Ze voelde de muur tegen haar rug en de druk wat niet al te fijn was om te staan, en haar zelfs wat te adem ontnomen werd. "I expect you to not fuck around with me and to leave me be," klonk er nu toch weer kil van haar lippen rollen en slaakte een klein kreetje toen ze in de muur werd geramd en voelde een stekende pijn door haar rug gaan waardoor ze meteen naar de grond wilde zakken, maar dat ging niet aangezien hij haar vast had. "Th only thing you saw in me was; hey, looks like a nice toy," kwam er nu grommend van haar lippen. "I don't even expect you to even pick me up, I couldn't care less that you just walk on or smash me to the ground. The same for the killing. I didn't come to you for this to happen. What the fuck is this place anyway," kwam er nu weer kil van haar lippen terwijl ze het bloed op haar gezicht wegveegde van wat er uit haar lip en haar mondhoek kwam. "I really do wanted to be with you, I don't say that. But stop this game you're playing with me," Ze werd los gelaten waardoor ze weer naar de grond zou zakken al greep naar zijn nek zodat ze niet op de grond zou vallen. "I'm not really in the mood or the state to run away since you smacked me into the wall," murmelde ze en hield zijn nek nog steeds vast om niet te vallen. Nou ja ze wist zijn reactie waarschijnlijk toch wel dat hij haar van zich los zou maken en alsnog zou laten vallen op de grond, maar voor nu was het wel fijn.
Sean O'Donnell
Hij hoorde wel wat ze mompelde, aangezien hij zijn aandacht op haar had gericht via gedachten en zijn zintuigen. Hij rolde met zijn ogen en ging rustig wat te eten halen uit de keuken. Hij mocht dan wel een engel zijn, dat betekende nog niet dat hij het niet zou begrijpen, maar hij legde zich bij hun regel neer, gewoon omdat hij niet wilde dat de seks zou stoppen aangezien deze geweldig was. Hij rekte zich even uit en keek in de spiegel. "Well, fuck me.." Murmelde toen hij zag dat zijn ene oog rood was en het andere nog steeds blauw. Hij veranderde in zijn normale engel vorm, al was deze niet meer compleet en was de ene helft engel en de andere helft demon. Dit kon nog eens verwarrend worden..
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 10:17:04 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 19, 2014 10:17:04 GMT
Alexandria Devors Ze haalde haar schouders op en grijnsde even, moest uiteindelijk zacht grinniken om zijn woorden. “Well, I just defended myself. That dude decided to attack me for it because I snapped, you can’t blame me, he was rude. And he hit my jaw first,” klonk ze onschuldig, keek even naar hem omhoog en grinnikte waarna ze weer naar de straat keek. “Ice cold or bloody hot.. Hm.. Interesting.”
Evan Garthers Zijn blik was strak op haar gebleven, hij ademde zwaar en stond strak van de spanning, van de woede die door zijn lichaam gierde. Mensen, ondankbaar, achterbaks en hulpeloos. Ze konden elkaar nooit redden in dit soort situaties, te bang om actie te ondernemen, te zwak om maar een stap te zetten. Hij keek naar haar met een kille blik, luisterde scherp naar haar woorden en wist zijn controle te houden door zijn kaken op elkaar te klemmen. Toen ze hem bij zijn nek greep om overeind te blijven vlogen zijn wenkbrauwen omhoog, hij duwde haar opnieuw tegen de muur en sloeg haar arm ruw weg, wie dacht ze dat ze was? Hou vast aan zijn nek houden, gestoord kind was het. “You don’t want me to stop this game with you,” klonk er nu op een schorre, lage, fluisterende toon van zijn lippen, hij hield haar niet meer omhoog, hij had haar tegen de muur geklemd zodat ze bleef staan, zijn blik was naar beneden gedaald doordat hij op haar neer moest kijken. “You’re fucking lucky I protected you a few ago, do you even realise that?” Histe hij zacht, tilde haar kin omhoog zodat ze hem wel moest aankijken, althans, ze kon haar ogen sluiten of haar gezicht wegdraaien, maar met de woede die door zijn aderen ging zou hij haar waarschijnlijk twee keer zo hard ervoor terug pakken. Dit was niet haar spel om te spelen, hij had de touwtjes in handen en hij zou die touwtjes niet verliezen. “You’re just shocked, scared, what else could I expect from that little soul of yours? For a moment when you ran upstairs I thought you had the brains, that you’d calm down there and wait till it was over. But instead I have to break into my own bedroom and have to go through fucking all this!” Zijn ogen moest hij voor een moment sluiten, wetend dat hij anders zijn vermomming, of eigenlijk zijn ogen hem anders zouden verraden of zijn vermomming dan zou breken. Hij leunde met zijn voorhoofd tegen de muur, naast haar gezicht. “You don’t want me to stop this game.. You want me to continue, treating you in a better way because you finally realise this isn’t supposed to happen. But either leave you broken or fixed, don’t leave you hanging in the middle,” klonk hij zacht, zuchtte geërgerd. “You’re annoying and if you have a bit of a will you can leave. But I will find you again and I will finish my so called ‘game,’ whether you like it or not.”
Louisiana “Hunter” McKennedy Ze had haar ogen gesloten gehouden, snoof eens diep waarna ze opsprong van haar bed en de lamp die naast haar bed stond hard tegen de muur ramde. Ze klemde haar kaken op elkaar en viel weer op het bed neer, hield haar hoofd vast en zuchtte zacht. Woede zou nu niet helpen, maar het gierde door haar lijf heen en het was lastig te stoppen. Ze probeerde te kalmeren door op haar ademhaling te letten, ergens anders aan te denken. En het hielp wat, het hielp iets. Echter ging haar neus de lucht in, ze vernauwde haar blik. Een nieuwe demon.. Nee, dat was het niet, de geur was gemengd met een bekende geur.. Een engel. Maar waarom was het gemengd? Ze fronste licht en ging naar haar raam toe, opende de gordijnen en opende dan het raam waarna ze de geur opnieuw op snoof en even rond keek, het klopte allemaal niet. Ze volgde niet wat er nou gebeurde, waarom ze de geur niet kon plaatsen. Maar het was een bekende geur en ze wist zeker dat er iets aan de hand was. Echter verdween de geur iets naarmate Sean verder leek te lopen en uiteindelijk in zijn huis was, waardoor zij meer fronste en haar hoofd schudde, ze sloot het raam weer en sloot de gordijnen. Waarschijnlijk was er ergens een gevecht, of iets anders. Ze beet op haar lip, tikte met haar handen even op de vensterbank waarna ze toch naar beneden rende en de deur uit ging, ze liep verder de straat op en probeerde de geur ongemerkt te volgen.
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 11:44:10 GMT
Post by Sara Gather on Aug 19, 2014 11:44:10 GMT
Declan McCoy
Hij keek naar haar en gaf haar weer een glimlach. "Yeah, he was rude, but he was pissed on me and you snapped, what caused him to hit you and you began to hit back." Lachte hij. "It was my fault anyway that this happend." Hij haalde zijn schouders op en keek haar weer rustig aan. "What's interesting about that?" Vroeg hij haar nu ook rustig en liep kalm verder naar het café. Hij opende de deur toen ze er waren en liet haar rustig eerst naar binnen gaan.
Sara Gather
Ze keek hem weer aan en voelde hoe ze weer tegne de muur werd geduwd en kreunde zachtjes door de pijn die door haar rug schoot. Ze had wel gewoon verwacht dat hij het niet zou toestaan dat zij haar arm om hem heen sloeg, en toch voelde het ergens niet prettig. "Yes I do want you to stop," sprak ze op zijn woorden in en keek hem pissed aan nu. Ze kon blijven staan momenteel en dat was goed genoeg, anders bleef ze toch lekker op zijn grond liggen en mocht hij haar uit het raam schoppen. "I know I am! Stop acting like I'm dumb child who can't think! Ik know I was lucky you protected me, and I know I'd better calm down when I went upstairs. But you know who I am and 'calm down' is not one of my specialties," ze keek hem fronsend aan in de ogen. "This wouldn't even happend if you didn't brought me here! Don't put the blame only on me because we're in this together Evan!" Klonk ze recht in zijn gezicht. Het was eigenlijk de eerste keer dat ze hem werkelijk bij zijn naam noemde in zijn buurt, maar het boeide haar momenteel niet. Ze keek hoe hij zijn ogen sloot en zijn voorhoofd tegen de muur plaatste naast haar. "Fine, play your game with me, but you won't break me again and that's a fucking promise I make up to you. And I don't even want to leave, otherwise I would ran outside when that fight was going on, don't think you know all about me 'cause you don't know shit," ze was zelf ook pissed op hem en dat mocht hij geweten hebben. "That's why I came to you at school anyways. If I didn't go to you, you would come after me," ze keek naar zijn gezicht en snoof even.
Sean O'Donnell
Hij keek nog steeds in de spiegel en fronste. Wat was dit nou weer voor grap? Of werd hij gewoon meer naar de hel getrokken en liet God hem los voor zijn zonden? Waarschijnlijk dat tweede, anders was hij een ziekelijke grappen maker. Hij liet zich weer naar zijn mensenvorm gaan waarbij ook zijn ogen waren veranderd. Zijn oog was nog blauw aan zijn engelen kant, maar het andere was groen en donkerder geworden. Hij slikte even en bekeek zich helemaal even. Hmm, hij vond het nou niet zo behoorlijk erg eigenlijk, al moest hij nu oftewel niet opletten aangezien niemand hem wat zou willen doen, of hij moest jij overal opletten omdat iedereen hem dood wilde. Hij liep weer terug naar zijn kamer waar hij op zijn bed ging liggen en naar ht plafond keek, nadacht over deze gebeurtenis. Had hij het al zover laten komen? Hij heeft 2 keer seks gehad met een halfbloed, wat kattenkwaad uitgehaald, maar niet meteen iets ergs aangezien hij altijd werd tegen gehouden door god want het werkte nooit mee.
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 12:04:53 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 19, 2014 12:04:53 GMT
Alexandria Devors “Well, you said you could either be ice cold or bloody hot,” klonk ze waarna ze hem bedankte omdat hij de deur voor haar openhield, ze keek even rond. Het café zag er opzich gezellig uit. Ze glimlachte en keek naar hem om. “But you’ve shown neither so far,” klonk ze zachtjes en wachtte rustig op hem, totdat hij haar ergens heen zou leiden aangezien ze niet echt wist waar te gaan zitten of iets dergelijks.
Evan Garthers Mensen, ze verwarden hem, daarom was hij begonnen aan het project, hij wilde zien wat er allemaal door hun gedachten rond ging. Hij wilde weten hoe ze waren, hoe hij ze kon breken en maken. Daarom had hij het schrift met de harde kaft, de zwarte inkt die over de pagina’s vloeide was tot informatie tot stand gekomen en Sara was een van de personen die er in stond. Een van de vele, ze was een van zijn laatste slachtoffers. Hij vernauwde zijn lippen, maar ze was wel een sterk slachtoffer. Ze was uit haar holletje gekropen en hij wist niet hoe hij ermee om moest gaan, zijn ogen bleven gesloten. Hij mocht haar nu niet zien. Echter toen hij zijn naam hoorde vlogen zijn ogen wijd open, het was de eerste keer dat ze zijn naam zo had durven zeggen. Dat ze überhaupt hem bij zijn naam had genoemd en hij was verbaasd erover. Echter sloot hij zijn ogen gelijk aangezien ze rood waren en het niet handig was om haar zo aan te kijken, alles zou dan nog erger in duigen vallen. Hij snoof zacht, zijn woede had zijn bloed nog niet verlaten en hij wist er niks mee te doen dus ramde hij zijn vuist tegen de muur aan, naast haar hoofd aan de kant waar hij niet zat. Er bleef een gat achter, de muren waren niet van gips, een laag beton, isolatie, en dan nog eens beton. Er zat enkel een laagje gips over om de isolatie perfect te maken. Die laag was kapot, en in het beton erachter zaten flinken scheuren. Echter was het niet te hard geweest, anders was hij sowieso door alle lagen gebroken. Zijn vuist trilde, zijn hele lichaam trilde. Hij raakte de controle over zijn gedachten kwijt door haar uitbarsting. “You’re so naïve,”klonk hij dan uiteindelijk, zijn stem nog altijd schor en lager dan normaal. “The blame is on me indeed, I brought you to my place. I brought you to a home so fucking safe your own home is a fucking prison compared to it. Bút this neighbourhood isn’t safe and you can’t blame me for that! It’s my fucking home, it’s fucking safe in here because you do not have a fucking minor scratch on that fragile body of yours so do not dare to call out anything about my place,” waarschuwde hij haar duidelijk. “Ofcourse I would’ve came after you, you’re my ‘game’ to play, aren’t you?” Fluisterde hij dan terwijl een duistere grijns op zijn lippen verscheen. Hij likte zijn lippen met de punt van zijn tong. “But if you don’t want to leave.. Yet you want me to keep on playing.. What are your intentions?”
Louisiana “Hunter” McKennedy De geur werd weer zwakker waardoor zij stopte met lopen en rond keek. Het kwam niet van straat, het moest iemand in een van de huizen zijn. Haar blik ging naar Sean’s huis, twee huizen verder op van waar ze nu stond. Haar lippen vernauwden zich tot een dunne lijn, ze schudde haar hoofd. Nee, nu ging ze hem niet lastig vallen. Wat er ook aan de hand mocht zijn, ze zou het later wel ontdekken. Dus draaide ze zich om, maar versteende halverwege en sloot haar ogen. Sinds wanneer liep ze weg van dit soort dingen? Dat klopte niet, zo reageerde ze niet. Ze gaf de schuld aan het feit dat ze zich al ellendig voelde, en het feit dat er iets niet klopte waar ze niet zeker van wist wat ze ermee moest doen. Ze haalde eens diep adem, opende haar ogen en keek rond. Niemand op straat die haar kon zien, dus zette ze zich schrap, draaide zich weer om en rende naar Sean’s huis, ze sprong omhoog en greep het raamkozijn op de eerste verdieping vast, haar sprongen konden groter worden dan dat van het normale mens, wat een handig iets was. Ze trok zich op en fruste aan het raam, tikte het open en sprong zijn kamer in, leunde tegen de vensterbank, sloeg haar armen over elkaar en keek hem aan. Ja, de geur was van hem. Ze vernauwde haar blik. “You have a lot of fucking explaining to do.”
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 12:54:10 GMT
Post by Sara Gather on Aug 19, 2014 12:54:10 GMT
Declan McCoy
Hij keek naar haar en glimlachte weer even. "yeah, but why is it so interesting?" Lachte hij zacht en liep achter haar aan het café in en liep rustig naar een tafeltje toe. Hij hield een stoel naar achteren voor haar en wachtte tot ze ging zitten. "Alsjeblieft." Sprak hij nu even rustig en lachte zacht. "Als je het me wilt laten zien moet je wat langer bij mij blijven hangen," hij haalde zijn schouders op en streek door zijn haar.
Sara Gather
Ze keek naar hem en kalmeerde nu toch langzaam een beetje zelf en veegde de al bijna opgedroogde tranen van haar wangen, leunde tegen de muur aan en sloot haar eigen ogen nu om verder tot rust te komen. Het bleef heel lang stil, en het baarde haar eigen zorgen dat hij zo stil bleef. Was hij aangeslagen over haar uitbarsting? Verrast? Ze hoopte van wel, ze wilde hem verrast hebben zodat hij wist dat ze zich niet meer zomaar liet doen. Ze opende haar ogen nu weer langzaam en zag nog net hoe hij zijn ogen sloot nadat ze zijn naam had genoemd. Ze keek er enkel maar vreemd van op. Waren zijn ogen nu rood? Ze fronste en keek naar zijn gezicht. Ze schrok even toen zijn vuist zich in de muur boorde en keek naar de muur. Ze zuchtte zachtjes en keek weer naar hem toen zijn hele lichaam nu leek te trillen, maar ze kon niets doen voor hem. Ze hoefde zijn vuist niet in haar gezicht geplant te hebben. "Your words are incorrect. A prison is the safest place you can be at some times." Sprak ze tegen hem en keek naar hem. "I have a scratch, but that is your fault." Murmelde ze op haar rug die echt heel hard zat te kloppen van de pijn. "I didn't say anything about your place, did I?" Vroeg ze hem nu ook en keek weer naar hem. "And yes I am your game, and I don't have any intentions," ze haalde haar schouders zachtjes op en keek weer naar zijn gezicht, waarvan hij zijn ogen nog steeds gesloten had. "Keep playing then," murmelde ze. Ze wurmde zich uit zijn klemming en liet zich op de grond zakken. Ze zuchtte zacht en sloot haar ogen weer.
Sean O'Donnell
Hij bleef op zijn bed liggen, zijn ogen nu weer gesloten en zijn gedachten overal en nergens heen gegaan. Hij rook haar wel dichterbij komen en hij fronste daarbij ook. Ging zij zich met zijn zaken bemoeien na hun regel? Hij grijnsde even en keek naar haar toen ze opeens in zijn kamer stond. "None of your business," sprak hij har woorden van daarstraks nu na en haalde zijn schouders op. "Or do you intent to break the rule?" Hij fronste naar haar en bleef op zijn bed liggen. "I don't have to say anything by the way," fluisterde hij nu weer zacht en legde zijn armen onder zijn hoofd.
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 13:42:21 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 19, 2014 13:42:21 GMT
Alexandria Devors Ze haalde haar schouders op, bedankte hem omdat hij de stoel voor haar naar achteren schoof en ging zitten waarna ze de stoel wat aanschoof. “Such a gentleman all of the sudden,” klonk ze zachtjes lachend en keek naar hem omhoog waarna ze haar schouders ophaalde voor een tweede keer. “It’s interesting cause you act so odd. You’re either cold against me, or friendly. But it’s never quite that bad, you know. It’s never ‘ice cold’ or ‘bloody hot,’ it’s more like neutral,” klonk ze en sloeg haar armen over elkaar op de tafel, ze keek hem glimlachend aan. “Guess I have no choice but to stick around then.”
Evan Garthers Hij luisterde half naar haar woorden, hij was teveel bezig met zijn eigen gedachten en wist niet echt meer wat te zeggen. Van stuk geslagen door een mens, hoe kon het zijn? Hij moest zichzelf bij elkaar rapen, hij moest zijn houding herstellen. Hij moest ervoor zorgen dat hij geen schaamte zou vormen voor de demonen. Zijn handen hingen langs hem, losjes, terwijl hij kalmeerde. Zijn ademhaling was nog altijd zwaar en diep, maar hij wist het onder controle te houden waardoor het langzaam minder werd. Echter haalde dat zijn gedachten niet weg, ze waren overal en nergens. Nee, door haar die zijn naam noemde was hij niet van stuk geslagen. Ook niet door de manier waarop, maar door haar woorden, elk woord wat volgde was hij wel van slag. Hij snapte het niet meer, hij had haar niet meer onder zijn duim gedrukt en hij moest dat weten te herstellen. Zijn blik was nog steeds van haar afgewend, hij merkte hoe ze zich uit zijn greep drukte en liet haar maar. Op het moment had hij geen zin meer om ook maar iets te doen, hij moest zijn gedachten op orde krijgen. Toen hij eindelijk recht overeind stond rechtte hij zijn rug ook echt goed, hij opende zijn ogen en keek haar strak aan. Zijn ogen waren weer felgroen gekleurd. “Fine.” Zijn stem had kil geklonken, killer dan normaal. “Do I need to walk you home?”
Louisiana “Hunter” McKennedy Haar blik gleed over hem heen, ze vernauwde haar lippen en sloeg haar armen strakker over elkaar, hield haar armen dichter tegen haar borsten aan waarna ze fronste. Hij had daar wel een punt, wat haar irriteerde. Ze vernauwde haar lippen meer en sloot haar ogen. Die geur hing in deze kamer en het irriteerde haar mateloos. Ze ademde eens diep in en keek hem dan scherp aan. “No but your scent is everywhere,” mompelde ze en schudde haar hoofd, ze ging in het raamkozijn zitten. “Never mind it, I’m not breaking the rule so you can show that you care. I don’t need anyone,” mompelde ze, meer in zichzelf dan tegen hem.
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 14:14:19 GMT
Post by Sara Gather on Aug 19, 2014 14:14:19 GMT
Sara Gather
Ze keek voor zich uit, hield zich stil tegen hem en sloot haar ogen nu toch weer langzaam. Hij was stil, en dat betekende dat ze tot hem door was kunnen dringen waar ze erg blij mee was. Ze kreunde zachtjes om haar rug die nog vreselijk klopte en probeerde toch overeind te kruipen, al lukte het haar nog maar net tot aan zijn bed te raken en trok zich er voorzichtig op. Ze bleef zitten op zijn bed nu en keek naar hem, hoe hij nog tegen de muur stond. Ze fronste en keek hem verward aan nu. "Je bent stil." Klonk er nu ook enkel van haar lippen af en wachtte tot hij een reactie zou geven, die veel later pas kwam dan verwacht eigenlijk. Zijn stem klonk kil wat haar toch even liet slikken, al beet ze zich er doorheen en stond ze nu voorzichtig op, ondanks de pijn. Bij zijn vraag keek ze hem even aan en gaf een knikje. "If you want. I you din't want it, you don't have to." Klonk ze nu ook gewoon weer zacht tegen hem en keek hem in zijn ogen aan.
Sean O'Donnell
Hij keek naar haar toen ze begon te beseffen dat hij gelijk had en grijnsde er enkel om. Hij wist dat ze de geur rook van demon en Angel, en het zou hem ook irriteren. "Hmm." Fluisterde hij en keek haar weer aan. "Of course my scent is everywhre, this is my room isn't it?" vroeg hij haar en stnd nu toch even rustig op en keek haar aan. "You know it's a lie you tell yourself. I hear it because you murmur and not just tell me." Hij haalde zijn schouders op en sloot zijn ogen nu weer even. "But stick around if you like, it doesn't bother me."
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 14:26:18 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 19, 2014 14:26:18 GMT
Evan Garthers Hij rechtte zijn rug opnieuw, wat botten kraakten en hij rekte zich uit met een zucht, de mouwen van zijn witte blouse waren wat opgerold in het heetst van de strijd dus rolde hij alles weer netjes en keek haar aan. Zijn postuur was weer kalm, hij was gekalmeerd en wist alles weer goed te houden. Zijn ogen sloten zich voor een moment, hij grijnsde klein. "After this incident? Perhaps it's better to bring you home," klonk hij en haalde zijn schouders op, hij keek haar voor een moment in de ogen aan waarna hij uit zijn kamer liep. "We'll grab my motor, it's faster," klonk hij enkel en liep naar beneden. Hij was een beetje klaar met alles, een zucht verliet zijn lippen. Vanavond zou hij alles maar eens goed moeten bekijken, hij moest zijn plan aanpassen.
Louisiana "Hunter" McKennedy "Ofcourse it's everywhere, but it's the scent that bothers me. Fucking moron," mompelde ze en keek naar hem op waarna ze haar hoofd schudde en kleintjes grijnsde. Ze sloot haar ogen en grijnsde breder bij zijn woorden, schudde haar hoofd. "No, Sean, I'm quite certain I need no one. I don't want to be dependent on someone, I've been way too dependent for my whole life and you don't know shit about that, so don't try to argue. Cool? Great. I'm not sticking around anyway. Your scent makes me nausea, halfblood.." Ze schudde haar hoofd en grinnikte. "Fuck off, man, never expected you to be half a demon. That's insane," mompelde ze en schudde haar hoofd opnieuw. "You're in so much trouble.. And I thought I had it bad being a halfblood." Ze grijnsde en sprong uit het raam, niemand was toch op straat.
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 14:40:43 GMT
Post by Sara Gather on Aug 19, 2014 14:40:43 GMT
Sara Gather
Ze bleef op ht bed zitten tot hij klaar stond om haar een antwoord te geven. Ze keek rustig naar wat hij deed met de mouwen en glimlachte een klein beetje. Ze was wel blij dat hij weer gekalmeerd was, dan was ze weer iets vrijer in haar doen nu ze rustiger was. Ze keek naar hem toen hij antwoord gaf en gaf een knik. "Klopt," klonk ze er nu ook zachtjes op en begon nu toch langzaam te lopen en beet weer op haar lip die ze daarstraks al had open gebeten. Ze volgde hem de kamer uit en naar beneden om haar schoenen weer aan te doen en haar tas te pakken. "Fine by me," toen hij zei dat ze de motor wel gingen nemen. Ze trok haar schoenen weer rustig aan en sloeg haar tas om haar schouder waarna ze weer naar hem keek en zacht zuchtte. "Thank you for protecting tho," kwam er nu ook murmelend van haar lippen en keek weer even naar zijn ogen.
Sean O'Donnell
"I got tat already jeez." Hij rolde zijn ogen en negeerde nog even wat ze zei over het afhangen van anderen dat ze het niet nodig had en ze het niet wilde, so be it. Echter het laatste liet zijn ogen weer veranderen, de ene weer blauw en de andere weer rood. "Well, does it accured to you that this just happend and it is because our doings hmm? God doesn't want me anymore and I'll be sucked down to Hell eventually." Hij haalde zijn schouders op en stond nu op. "We still have an agrement!" Riep hij haar na en keek nog even uit het raam. Wat maakte dat nou weer uit dat hij nu half demon half engel was, was kon hij er aan doen? Liever zijn en nooit meer seks hebben waarschijnlijk, ja zoiets zal het wel zijn. Hij gromde wat woorden en snoof, wat een kut wereld was het ook.
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 19:46:46 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 19, 2014 19:46:46 GMT
Evan Garthers Hij had haar niet meer aangekeken, hij wilde haar op het moment gewoon niet meer aankijken. Een verwarde, vermoeide blik was niet iets wat hij wilde laten zien en hij had geen zin om telkens zijn masker te moeten herpakken. Zijn ogen sloten zich voor een moment terwijl hij zijn hond tussen haar woorden door naar beneden floot. Zijn blik ging dan toch naar Sara toe toen ze hem leek te bedanken. Hij haalde zijn schouder op en greep een zwarte helm, die hij op zou doen, en een donkerrode voor Sara die hij op zijn eettafel neerlegde toen hij weer in de woonkamer stond. Hij keek even rond. Alles zag er weer prima uit, mooi. Een zucht verliet zijn lippen terwijl hij de buurt eens rond keek door zijn ogen te sluiten. Niks bedreigends, mooi. Zijn weg vervolgde zich naar buiten, naar zijn achtertuin, hij had geen intentie om tegen Sara te praten na wat er net was gebeurd. Woorden aan haar vuil maken had geen zin, voor nu. Hij zou straks waarschijnlijk zijn woorden weer vinden. De motor stond onder het afdak, hij opende de poort en startte de motor op waarna hij zich naar de deur draaide en op Sara wachtte.
Louisiana "Hunter" McKennedy Haar blik was omhoog gegaan, ze fronste bij zijn woorden. Wilde hij haar nu dwingen? Ze hield haar hoofd wat schuin en keek naar het raam waarna ze zuchtte en weer omhoog sprong, zich optrok en de kamer in sprong, ze liep naar hem toe en keek hem recht in zijn ogen aan. "I hope you get to rot in hell like everyone else does," histe ze hem toe en vernauwde haar blik. "Cause you'll be ranked low, just like me and you'll have to climb your fucking way up before they stop you from burning in there," klonk ze dan verder en greep hem bij de kraag van zijn shirt, ze trok hem omhoog van zijn bed in een snelle beweging. "No wonder God doesn't want you, you're a disgrace for the angels," ze liet haar blik over hem heen glijden en fronste, haar ogen waren rood geworden dus liet ze hem weer los en zuchtte, probeerde te kalmeren. Ze schudde haar hoofd en sloeg haar armen over elkaar. "Why did you turn your back on that god of yours? Why take on an agreement with a halfblood when you know it'll get you in trouble like this.. This is just the start."
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 20:15:56 GMT
Post by Sara Gather on Aug 19, 2014 20:15:56 GMT
Sara Gather
Ze merkte dat hij nu ook gewoon niet meer naar haar omkeek en werkelijk gewoon niet eens leek te luisteren naar wat ze zei. Ze sloeg haar blik wat neer naar de grond en hield zich nu ook maar weer stil, het had geen nut om wat te zeggen als hij toch niet eens luisterde naar haar. Ze zag de helm die hij op de eettafel legde en liep er rustig heen om deze nu zacht vast te pakken en keek weer even naar Evan die zonder wat te zeggen naar buiten liep en zuchtte weer zacht. Was ze wel blij dat ze hem tot die staat gekregen had? Nee eigenlijk niet. Ze vond het zelfs erger dat hij nu gewoon zweeg en niet naar haar keek dan dat hij haar foute aandacht gaf. Ze streek zacht door haar haar waarna ze de helm maar opzette en naar buiten liep om zich achterop de motor te zetten. Ze hield haar tas goed over haar schouder heen en met haar andere arm nam ze hem voorzichtig vast zodat ze er niet af zou vallen als hij zou rijden. Haar ogen gleden even over zijn rug heen, al sloot ze kort daarna haar ogen toch maar.
Sean O'Donnell
Hij merkte hoe ze terugkwam en keek naar het raam toen ze daar weer stond en zuchtte even. Hij keek ook in har ogen maar keek enkel koud en kil naar haar. Nou, daar ging de vrolijke spanningen die zich tussen hen hadden gespeeld. Omdat hij nu geen volle engel meer was, was hij opeens niet goed genoeg meer of wat? Toen ze ook maar de intentie had om hem bij zijn kraag te grijpen duwde hij haar armen meteen opzij en fronste weer naar haar. Hij snapte haar niet. Eerst vond ze het geweldig dat hij zo'n tegenstrijdige engel was. Hij keek haar nog steeds kil aan en stak zijn handen weer in zijn zakken. "I didn't turn my back, this just happend withour me knowing. And the rest is none of your business." Herhaalde hij haar nu weer en ging gewoon weer neer liggen, zijn armen weer onder zijn hoofd. Ze hoefde niet te weten waarom hij het had gedaan, het waren haar zaken niet dus moest ze maar ophoepelen met haar vragen. Als hij geen antwoorden kreeg en zij zo nodig die regel wilde behouden was het best, al moest ze die dan wel naleven.
|
|
|
Halo
Aug 19, 2014 20:54:41 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 19, 2014 20:54:41 GMT
Evan Garthers Zijn blik gleed over haar heen voor een moment terwijl hij even over zijn schouder keek waarna hij zijn helm opzette en wegreed. Eenmaal op de straat ging de snelheid omhoog, hij reed niet gevaarlijk in de manier dat hij over de weg slingerde of iets dergelijks, maar hij had een motor zodat hij van de snelheid kon genieten. Zijn blik verliet de weg niet, zijn gehoor bleef op zijn omgeving gericht. Hij wilde niet nog een keer aangevallen worden en hij kon zweren dat er teveel rumoer op de daken waren waardoor hij even omhoog keek en zijn blik vernauwde, maar dan vlug terug keek om niet iets te raken. Aangezien zijn rug naar Sara gekeerd was lichtten zijn ogen voor een moment rood op om de demonen op de daken uit te schakelen terwijl hij de straat van zijn huis uitreed.
Louisiana "Hunter" McKennedy Ze zuchtte en sloot haar ogen, masseerde haar schouders even. Haar gedachten waren weer op hol geslagen en ze kon een frons niet meer van haar gezicht halen, ze wreef over haar slapen heen en gromde wat. "'The rest is none of your business,' meaning you did something, didn't you?" mompelde ze en schudde haar hoofd. "No, never mind, sorry," klonk ze dan uiteindelijk zachtjes en liet haar blik naar de grond dwalen. Ze fronste meer en zuchtte zachtjes. "Sorry that I snapped at you," klonk er uiteindelijk uiterst zacht van haar lippen.
|
|