|
Halo
Aug 29, 2014 19:56:20 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 29, 2014 19:56:20 GMT
Evan Garthers Toen haar deur dicht was reed hij weg, hij hing met een arm uit het raam terwijl de sigaret sneller door de wind opbrandde. Zijn blik gleed rond over de weg, hij hield alles in de gaten, zo snel mogelijk op de snelweg zijn en dan rijden maar. Het was een eind en waarschijnlijk zouden ze ergens moeten overnachten, dat verwachtte hij nu in ieder geval met Sara. Zijn plan was om door te rijden voor zo lang als maar kon, hij hoefde toch niet te tanken. Hij mocht dan menselijk vervoer hebben, de brandstof kon hem gestolen worden. Hij leunde rustig op het stuur op een gegeven moment met zijn hand terwijl hij wat relaxter zat. De hond bleef alert recht op zitten en hield zijn ogen op de weg, al merkte je dat hij beide in de gaten hield.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 21:22:55 GMT
Post by Sara Gather on Aug 29, 2014 21:22:55 GMT
Sara Gather
Ze keek rustig uit haar raam, naar de huizen die voorbij gleden en telde de huizen die ze nog kende, tot ze de stad uit waren en enkel nog een stuk zag van waar ze heen waren gereden met de motor gisteren. Ze keek een beetje rond en sloot zo af en toe haar ogen lichtjes, ze had slecht geslapen, en school was weer eens vermoeiend geweest, dus was het best irritant om nu wakker te blijven. Het lukte haar toch redelijk waardoor ze stil bleef zitten, haar ogen op alles wat voorbij de wagen schoot en keek zo af en toe naar Evan en de hond
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 9:43:14 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 30, 2014 9:43:14 GMT
Evan Garthers "Go sleep if you're so exhausted," murmelde Evan na een lange, kille stilte terwijl hij de zoveelste sigaret tijdens de rit op stak, met zijn knie hield hij het stuur even op zijn plek waarna hij het ding weer met een paar vingers vast hield terwijl zijn arm in het raam lag, de hond lag op een gegeven moment met zijn hoofd op Evan's been, waardoor hij even naar het dier keek, maar hem toch een klopje op zijn schouder gaf en zijn hand daar bleef liggen uit comfort. Hij hield zijn ogen in alle tijden op de weg gericht, behalve als hij even een sigaret op stak of naar het dashboard keek, voor de rest bleef hij stil zitten.
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 11:34:54 GMT
Post by Sara Gather on Aug 30, 2014 11:34:54 GMT
Sara Gather
Ze keek even verbaasd op naar Evan toen hij wat zei en knikte kort. "Hmm," klonk er zacht van haar lippen waarna ze haar ogen weer sloot en haar hoofd zacht tegen het portier van de deur legde. Ze zakte niet meteen weg, ze was wel moe maar wilde toch nog opletten op wat er allemaal gebeurde. Ze zou een sterke en snelle leerling zijn waarschijnlijk, dus veel last zou hij niet meteen van haar kunnen hebben, ook haar krachten hadden zich nog niet goed ontwikkeld, maar uiteindelijk zou het voor haar ook een eitje zijn om in dieren te veranderen. Maar dat zag ze later wel weer. Ze viel nu toch langzaam in slaap en liet de rest maar over zich heen komen.
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 11:48:02 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 30, 2014 11:48:02 GMT
Evan Garthers Toen ze eindelijk in slaap was gevallen was het als natuurlijk voor hem om een CD in de speler te stoppen en die zacht op te zetten zodat hij naast het rijden en de sigaretten nog wat afleiding had. Zijn blik ging even naar de hond en dan naar Sara, hij was de enige die nog wakker was, dus ging zijn blik weer met een zucht naar de weg. Precies zoals hij het wilde, rust. Zo kon hij ongestoord wat nadenken zonder dat die twee in zijn gedachten kropen. Hij hield zijn hand op het stuur, zette de auto op cruisecontrol en reed rustig verder over de snelweg.
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 11:56:03 GMT
Post by Sara Gather on Aug 30, 2014 11:56:03 GMT
Sara Gather
Ze bleef rustig verder slapen en merkte niets van de cd, en het roken was ze wel gewend dus had ze ook geen last van. Ze glimlachte af en toe in haar slaap toen er een fijne droom langs kwam en fronste dan eens toen er wat mindere herinneringen voorbij kwamen. Het was in ieder geval wel waar geweest dat Evan haar maagdelijkheid had afgenomen, want de rest hadden haar nooit op die manier benaderd. Evan natuurlijk ook ergens niet, maar dan nog. Ze werd na twee uur toch weer wakker en opende haar ogen langzaam. Ze had haar krachten nog niet onder controle, dus kon ze ook niet in zijn hoofd neuzen als ze dat zelfs al zou willen, maar het kon haar niet schelen wat hij dacht.
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 11:59:46 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 30, 2014 11:59:46 GMT
Evan Garthers Ze waren weer kilometers opgeschoten in die twee uur en de nacht was gevallen, zijn blik ging even naar de lucht. Geen enkel wolkje was te zien, alle sterren en de maan waren helder en zichtbaar. Een zacht zuchtje verliet zijn lippen terwijl zijn blik kort naar Sara ging toen ze wakker werd. Hij keek naar de Dobberman die nog altijd sliep. Hij liet het dier maar doen, de energie zou de man uiteindelijk nodig hebben aangezien ze nog een hele weg hadden te gaan. Wanneer ze eindelijk waren aangekomen bij het nieuwe huis zou Evan waarschijnlijk uitgeput zijn omdat hij constant op zijn omgeving moest opletten en geen rust nam tijdens het rijden. Iemand anders laten rijden zat er ook niet in.
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 12:46:45 GMT
Post by Sara Gather on Aug 30, 2014 12:46:45 GMT
Sara Gather
Ze keek ook weer even naar Evan en slikte even. "You'll be exhausted when we get there, take a rest, 'cause I don't want to drag you out of the car," murmelde ze nu ook gewoon tegen hem. En leunde iets voorover om nu ook naar de weg te kijken. Ze keek even naar de hond die nog lag te slapen maar deed er zelf niets op uit. Ze keek weer voor zich uit naar de weg en beet op de binnenkant van haar wang. Ze wist nu al dat ze al heel ver van huis weg waren, maar ze vond het niet echt erg eigenlijk, omdat ze altijd terug kon.
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 12:50:43 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 30, 2014 12:50:43 GMT
Evan Garthers "Don't dare to tell me what to do," snauwde hij enkel terug en snoof zachtjes, hij stak opnieuw een sigaret op en leunde wat achterover in zijn stoel om zijn rug even te kunnen rechten, zijn blik ging even naar de zijkant toen een auto passeerde, aangezien ze rechts reden wilde hij de personen voor hem inhalen, ze gingen veel te langzaam voor wat kon in zijn ogen. Ondanks dat hij een verhuiswagen had betekende het niet dat hij zó langzaam moest rijden op een snelweg. Dus wisselde hij van rijstrook, haalde de auto's rustig in en ging dan weer rechts rijden, zijn blik bleef op de weg gericht, soms ging het naar de borden en soms naar het dashboard om alles wat met de weg te maken had in de gaten te houden.
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 17:46:27 GMT
Post by Sara Gather on Aug 30, 2014 17:46:27 GMT
Sara Gather
"I'm not telling you what to do, I'm just saying what would be wise to do. But it's your choice," ze bleef stil praten en keek weer uit het raam. Het kon haar niet schelen dat hij het niet wilde, maar dan mocht hij zijn vermoeide kont zelf wel uit de wagen hijsen. Ze bleef rustig naar de wegen kijken toen hij wat anderen inhaalde, maar het maakte niet uit, hoe sneller ze er waren hoe beter. Ze beet zacht op haar lip en keek een beetje rond over de weg en in de wagen, er viel niet veel te zien, maar toch..
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 17:58:43 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 30, 2014 17:58:43 GMT
Evan Garthers "I don't care what you're saying," klonk hij dan scherp en keek kil vanuit zijn ooghoeken naar haar. "You're under our command, dare to speak again without being allowed to and I will have that tongue cut from your head," klonk hij uiterst kil, de hond was er wakker van geworden en keek naar de twee, waarna hij leek te lachen en zijn hoofd weer op Evan's been legde. Evan's blik gleed even naar de hond waarna hij weer naar de wegkeek. "You can laugh but I know you agree," mompelde hij tegen het dier terwijl hij een hijs van zijn sigaret nam en zijn hoofd ondersteunde met zijn hand, een zucht verliet zijn lippen. Partners zijn met Sara, het idee alleen zorgde er al voor dat hij stilletjes dood zou willen gaan.
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 18:08:55 GMT
Post by Sara Gather on Aug 30, 2014 18:08:55 GMT
Sara Gather
Ze rolde weer met haar ogen toen hij dat allemaal zei en hield haar ogen nu op de weg. "Well then do if you feel better about it by cuttng my voice off." klonk ze er enkel op en kruiste haar benen over elkaar en hield haar ogen nog steeds op de weg. Ze keek vanuit haar ooghoeken naar de hond en gromde zelf wat waarna ze weer uit het raam keek waar ze zat. Ze was niet zo'n slecht gezelschap, uiteindelijk zou hij haar niet meer willen laten gaan, want vroeg of laat zou ze zich toch van hem afstoten.
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 18:16:43 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 30, 2014 18:16:43 GMT
Evan Garthers Met een ruk reed hij de vluchtstrook op, remde abrupt en zette het licht aan zodat mensen hem niet zouden irriteren. Zijn gordel ging met een ruk los terwijl de hond tegen Sara aan werd geduwd omdat Evan zich opeens naar hen toe boog en greep Sara bij de keel vast terwijl hij de gordel losmaakte en haar naar zich toetrok. "Listen, very, very, closely," klonk hij en keek haar recht in haar ogen aan terwijl ze van kleur veranderden. Zijn pupillen werden smaller waardoor het net de pupillen van een slang leken terwijl de kleur van zijn irissen veranderde naar rood. "I don't care if you're not scared anymore, or how fucking stubborn you are. I don't fucking care about anything of that shit. I am fucking moving away, the plan was to be gone from you. Apparently it was funny for you to seek revenge so let me be clear. Until you have risen above my status, I will not treat you with respect. You are my partner and apparently you have no fucking idea what that means. You're a fool, even as a demon. So expect me to just train you to something somewhat worthy of being a demon so you can fuck off out of my life again. Deal? Because that's what I am planning to cause and if you think differently, tough. If you agree, fucking great but let me drive in silence before I will either cut your tongue off or drag your face across the road. I can live another century in the fire if it takes me away from you. For fuck's sake I'd spent the rest of my miserable life in the fire if I can be gone from you both," hij liet haar met een ruk los, drukte haar in de stoel en deed haar gordel om waarna hij zijn eigen gordel omdeed en zijn mobiel uit zijn broekzak haalde. Hij knikte met zijn vingers zodat zijn oortjes verschenen en plugde het in waarna hij ze in deed en zijn muziek voluit zette. Zijn mobiel stak hij in de zak bij de deur zodat de hond er niet tussen kwam, hij trok op en reed weg, het licht ging weer uit.
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 19:53:50 GMT
Post by Sara Gather on Aug 30, 2014 19:53:50 GMT
Sara Gather
Ze keek even naar de weg toen hij naar de vluchtstrook draaide en keek hem strak aan toen hij weer zo begon te praten en zich naar hen toeboog. Ze gaf geen krimp en keek hem ook recht aan in zijn gezicht en haar ogen veranderden ook naar een paarsachtige kleur. Ze zei niets, ze zou niet weten waarom ze nog woorden zou vuil maken aan hem. Ze gaf enkel een kort hoestje na al zijn woorden en kwam er een zachte 'woef' van haar lippen af toen hij zijn muziek in had gedaan. Ze schudde haar hoofd weer even en keek weer gewoon uit het raam, ze was wel benieuwd waar ze nu eigenlijk kwamen te wonen.
|
|
|
Halo
Aug 30, 2014 20:05:24 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 30, 2014 20:05:24 GMT
Evan Garthers Zijn blik was nu de hele tijd op het dashboard en de weg gebleven, hij gunde Sara geen blik meer, de hond geen blik meer, zelfs zijn sigaretten niet totdat hij was gekalmeerd. Een zucht verliet geërgerd zijn lippen. Ze hadden uren lang gereden, tijdens zijn uitbarsting zaten ze pas op de helft wat zo'n 600 km was geweest. Wanneer hij zei dat hij ver weg zou gaan, meende hij dit ook echt. Echter kwamen ze eindelijk aan, waardoor een opgelucht zuchtje Evan's lippen verliet. Het menselijke vervoer, het was irritant en lang en de hele ervaring was niet naar zijn zin gegaan door Sara, maar hij hield het erop. Hij was moe, geërgerd en wilde zo snel mogelijk klaar zijn. De zon was alweer opgekomen, waardoor hij even naar de lucht keek terwijl hij netjes parkeerde voor het huis en uitstapte. De hond sprong ook uit de vrachtwagen waarna hij de deur sloot en eens naar het huis keek. Het was groot, alleenstaand en had een victoriaanse tint. Je kon hem de schuld niet geven, hij had in de victoriaanse tijd geleefd, totdat hij werd opgesloten in het vuur. Zijn blik ging de straat rond terwijl zijn neus de lucht in ging, evenals die van de hond. Hij scande de omgeving af. Vol met demonen, enkele waaghals engelen, maar geen mens. Een grijns verscheen op zijn lippen, perfect. Hij leefde liever afgelegen. Daarnaast was het uitpakken veel makkelijker nu, dus liep hij naar de voordeur toe en opende die.
|
|