|
Halo
Aug 29, 2014 7:21:59 GMT
Post by Sara Gather on Aug 29, 2014 7:21:59 GMT
Sara Gather
Ze werd weer wakker door haar wekker en slaakte een zucht terwijl ze het ding uitzette. Ze stond vrijwel meteen op en liep naar de badkamer, alsof er nooit wat was gebeurd. Ze nam een snelle douche, kleedde zich weer gewoon aan en nam haar tas voor vandaag naar school te trekken, ze wist namelijk niet wat ze anders moest doen, en dan zag ze Evan zonder dat hij er wat aan kon veranderen. Het zou in ieder geval heel gezellig worden. Met een zucht begon ze richting school te lopen en keek een beetje om zich heen, het was nog rustig op de straten, er liepen vooral veel demonen rond merkte ze wel.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 7:30:10 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 29, 2014 7:30:10 GMT
Evan Garthers Zijn blik gleed de woonkamer door terwijl hij een slok nam van zijn glas met whiskey. Het was eigenlijk een dagelijks iets geworden, puur omdat hij de smaak van whiskey wel kon proeven doordat het zo sterk was, de rest gaf alleen maar een geur af. Hij sloot zijn ogen voor een moment, vermoeid en geïrriteerd zou hij zich weer tussen de mensen, demonen en engelen moeten begeven. Zijn blik gleed naar het aanrecht waar hij het glas neerzette, waarna hij zijn tanden poetste om een beetje van de geur van alcohol af te komen. Je hoefde geen demon of engel te zijn om alcohol te kunnen ruiken en mensen maakten er altijd een probleem van. Hij wierp een blik op zijn horloge, tijd om te gaan, dus knipte hij met zijn vingers en verscheen in de toiletten van de jongens waar niemand was, dus waste hij zijn handen even en liep dan naar buiten, nam zijn rugzak over een schouder en liep richting zijn kluis.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 7:34:14 GMT
Post by Sara Gather on Aug 29, 2014 7:34:14 GMT
Sara Gather
Ze hield haar routine en liep rustig naar een bankje waar ze haar boek uit haar tas nam en weer begon te lezen. Dat zou ze niet verleren en zou ze ook niet willen verleren zelfs. Met een zucht keek ze even om zich heen en merkte de plotse aanwezigheid in de school van Evan, dat was ook een manier.. Ze geeuwde even en rekte zich uit waarna ze weer begon te lezen en op het uur keek. Nog een kwartier voor de lessen begonnen. Ze hoefde niet langs haar kluis, dus kon ze over 10 minuten rustig naar de les vertrekken.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 7:56:38 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 29, 2014 7:56:38 GMT
Evan Garthers Hij greep zijn spullen uit zijn kluis, alles wat er nog in lag. Wat een enkel schrift en een etui met wat extra pennen was. Hij sloot zijn ogen dan weer uit vermoeidheid en zuchtte waarna hij naar de administratie vertrok en zijn sleutel inleverde. Hij sprak nog even met de vrouwen die daar zaten en lachte even zachtjes om een opmerking. Mensen, ze irriteerden hem, maar hij bleef vriendelijk aangezien hij niks te verliezen had. Hij knikte kalm en zei de twee gedag waarna hij vertrok, maar de engel tegenkwam die hem altijd lastig viel. Zijn blik viel op haar neer terwijl hij een wenkbrauw optrok. Ze knikte alleen maar naar hem, als een soort afscheid waarbij hij zijn wijs- en middelvinger tegen zijn slaap zette en afgroette waarna hij naar buiten liep.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 8:10:54 GMT
Post by Sara Gather on Aug 29, 2014 8:10:54 GMT
Sara Gather
Ze keek zo af en toe naar het uur, en het leek allemaal veel te traag te gaan. Ze sloot haar ogen weer even waarna ze haar boek wegstak en haar armen op de bank legde om haar hoofd er op te leggen. De geuren om zich heen maakte haar misselijk, ze werd er wat wazig van. Ze had nooit geweten dat de geuren op zichzelf al een marteling konden zijn. Ze keek even op toen Evan naar buiten kwam lopen en hield haar ogen even op hem waarna ze haar hoofd weer neerlegde tegen de hoofdpijn. Ze wist nog steeds niet hoe ze dit zou moeten oplossen.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 8:17:41 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 29, 2014 8:17:41 GMT
Evan Garthers Hij had zijn handen in zijn broekzakken gestoken en keek naar Sara voor een moment, zijn blik vernauwde zich waarna hij langs haar liep en in dat moment haar kin ophief en een paracetamol in haar handen had gedrukt, het was voor hem standaard om een doosje met te nemen en het kostte hem minder dan een tel om het uit zijn tas te halen, een paracetamol te pakken en alles weer netjes terug te doen en zijn tas te sluiten. Zijn blik gleed vanuit zijn ooghoeken even over haar heen waarna hij verder liep, het schoolplein af terwijl enkelingen die ook naar de klas gingen en hem kende hem even nakeken.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 8:28:48 GMT
Post by Sara Gather on Aug 29, 2014 8:28:48 GMT
Sara Gather
Ze keek verbaasd op toen haar kin werd opgeheven en een paracetamol in haar handen werd gedrukt. Ze keek er even naar waarna ze haar blik weer naar Evan gooide en hem even nakeek toen hij het schoolplein afliep. Ze keek weer naar wat er in haar hand zat en stond kalm op, haalde wat water om het door te slikken en slaakte dan een zucht. Waar hij ook heen ging, ze wist hem wel te vinden.. Ze liep rustig naar binnen om naar de klas te gaan en nam haar gebruikelijke plek in.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 8:45:03 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 29, 2014 8:45:03 GMT
Evan Garthers Toen hij weer thuis was ruimde hij al zijn spullen op waarna hij dozen liet verschijnen en daar alles in begon te plaatsen, soms met de hand, maar meestal liet hij het er gewoon heen zweven. Hij deed zelf ondertussen research naar een nieuw huis, ver van hier vandaan. Hij zou zijn plan voortzetten, Riverside moest en zou hij vertrekken want hier zat er gewoon niks meer voor hem in. Hij wreef over zijn voorhoofd en zuchtte zachtjes. Met een extra blok aan het been zou het lastig worden, maar hij waagde het erop. Een kleine grijns verscheen op zijn lippen terwijl hij eens goed ging zitten. Your things will be packed when you get home. You wanted to be my partner? We're leaving Riverside together. Klonk hij daarom in Sara's gedachtes waarna hij opstond en naar de Dobberman keek die een wenkbrauw optrok. "You're being an idiot," klonk de man nors waarop Evan lachte. "Wait and see."
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 8:55:57 GMT
Post by Sara Gather on Aug 29, 2014 8:55:57 GMT
Sara Gather
Ze keek naar de leraar die de les aan het voorbereiden was en slaakte een zucht. Ze legde haar hoofd op de bank voor zich en fronste bij een gedachte die ze doorkreeg. Ze rolde met haar ogen terwijl deze gesloten waren en glimlachte dan klein. Fine by me, Ze zou zich niet laten opfokken door Evan, ook al zou ze thuis komen als alles overhoop zou liggen dan, dan zou ze het netjes opruimen en in dozen steken. Dat hield niet weg dat ze in de toekomst nog altijd naar hier kon verhuizen weer, want ze ging haar huisje mooi niet verkopen, ze had daarbij geld genoeg.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 9:21:00 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 29, 2014 9:21:00 GMT
Evan Garthers Hij keek even rond, de Dobberman was naar Sara's huis gegaan en pakte alles in terwijl Evan hier bezig was en een huis ergens anders zocht. Zijn ogen sloten zich terwijl hij over zijn voorhoofd wreef. Het was altijd zo'n gedoe om te verhuizen. Hij keek weer eens rond, alles was onderhand ingepakt en hij kon eigenlijk vertrekken. De muren waren wit, de vloeren waren weggehaald, alles wat van hem was, was verdwenen in dozen. Hij rekte zich eens uit en knikte voldaan, hij had ook een mooi adres voor hen drieën gevonden dus het zou allemaal volgens plan lopen.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 9:30:35 GMT
Post by Sara Gather on Aug 29, 2014 9:30:35 GMT
Sara Gather
Ze bleef zo de school uitzitten, liep van lokaal naar lokaal, naar de kantine, en dan weer naar de lokalen. Ze had niet veel gegeten, ze had niet het gevoel dat ze honger had dus at ze sowieso al niet veel. Toen school klaar was liep ze als laatste naar haar kluis toe waar ze nog haar leesboek uithaalde en had nog gedag gezegd tegen de mensen waar ze een beetje mee bevriend was geraakt, ook Amelia dus, gezegd dat ze gewoon weg moest van school en daardoor ook moest verhuizen. Ze liep na de sleutel af te hebben gegeven naar huis toe en slaakte een diepe zucht.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 12:40:46 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 29, 2014 12:40:46 GMT
Evan Garthers Ondertussen was voor zijn huis de verhuiswagen al ingeladen, zijn spullen stonden veilig ingeladen terwijl hij de sleutel van het huis inleverde en de makelaar het bord neerzette. Met het geld dat er van de verkoop zou komen zou Evan een klein deel gebruiken en de rest sparen, als hij winst maakte. Maar dat wist hij wel te laten gebeuren. Zijn blik ging even rond. Een deel van hem zou wellicht zeggen dat hij deze plek zou missen, maar het was een normaal iets geworden om te verhuizen dus maakte hij er geen moeite van, hij stapte in de verhuiswagen nadat de hond ook op de bank was gesprongen en reed weg toen alles klaar was, richting Sara. De hele rit zou hij uitzitten, alle kilometers die gemaakt moeten worden zou hij zelf rijden.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 13:27:08 GMT
Post by Sara Gather on Aug 29, 2014 13:27:08 GMT
Sara Gather
Ze schoof de dozen al rustig allemaal even naar de woonkamer zodat die makkelijk in te laden waren zo meteen en sloot ondertussen alle ramen en de achterdeuren goed af zodat er niemand binnen zou komen als zij ergens anders woonde. Ze slaakte een zucht en wachtte nu rustig tot Evan kwam met de verhuiswagen en zag hem ook al aankomen waardoor ze tegen de deurpost leunde en wachtte tot hij stopte. Dan zou zij al haar spullen wel in de vrachtwagen dumpen zodat ze konden vertrekken.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 13:54:47 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 29, 2014 13:54:47 GMT
Evan Garthers Hij stopte voor haar deur en leunde op het stuur met zijn armen terwijl hij een sigaret opstak, het raam stond al open waardoor de rook zo ontsnapte. De hond blafte naar Sara, ze zouden wachten totdat ze klaar was met alles inladen. Het kon hem niet schelen als mensen hem zagen en dachten dat het onbeleefd was, zij had haar lot aan hem geketend en veel anders zou hij niet gaan doen. Zijn blik gleed naar zijn sigaret. De paracetamol van eerder was alleen omdat hij wist hoe irritant het was om alle nieuwe geuren in te moeten nemen. Daarnaast was hoofdpijn een ondragelijk iets bij hem, de pillen zaten standaard in zijn rugzak. Hij drukte de sigaret op zijn knokkel uit, naast de andere brandwonden die waren achter gebleven door de sigaretten. Zijn blik bleef op de plek hangen terwijl hij zijn sigaret weer aanstak en een hijs nam. Desondanks dat hij een demon was voelde hij wel de brandende pijn van een sigaret, erger dan een mens zou doen, maar hij was eraan gewend geraakt.
|
|
|
Halo
Aug 29, 2014 16:31:11 GMT
Post by Sara Gather on Aug 29, 2014 16:31:11 GMT
Sara Gather
Toen hij stilstond liep ze rustig met twee dozen tegelijkertijd naar de achterkant van de verhuiswagen en zette de dozen er in. Ze was na een 10 minuten wel klaar en maakte nog eens voor de zekerheid alle ramen en deuren goed dicht waarna ze de sleutel in haar zak drukte en zelf ook in de wagen stapte nu, zonder wat te zeggen en keek uit het raam. Ze zou niet weten wat ze moest denken, ze was wel benieuwd wat het zou zijn waar ze heen gingen, zolang ze maar een dak boven haar hoofd had. Ze sloot haar ogen even. Door de paracetamol had ze inderdaad niet zoveel last meer van de hoofdpijn en de geuren die het hadden veroorzaakt, wat maar gelukkig was.
|
|