|
Halo
Sept 8, 2014 16:28:57 GMT
Post by Sara Gather on Sept 8, 2014 16:28:57 GMT
Sara Gather
Ze bleef rustig in de keuken zitten met de kop thee in haar handen en sloot zo af en toe haar ogen weer even om tot rust te komen. Ze kon er echt niet tegen de eerste nacht in een vreemd huis te slapen. Ze keek even naar de bank waar Ansley op lag en dan richting de trappen die leidde naar haar slaapkamer uiteindelijk. Ze slaakte een stille zucht en keek rustig naar buiten, niet dat er veel te zien was in het donker, maar toch. Ze had nog steeds de neiging Evan te storen op zijn kamer, desnoods voor zijn kamer te gaan liggen in haar wolvenvorm. Ze dronk haar thee dan maar even snel leeg en sloop dan ook weer zo stil mogelijk de trappen op terwijl ze ondertussen in een wolf veranderde. Daardoor was ze ook nog moeilijker te horen op de trappen, wat haar dan ook een voordeel gaf, en ze gewoon voor de deur van Evan neerplofte. Boven kon ze toch niet slapen.
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 16:36:29 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 8, 2014 16:36:29 GMT
Evan Garthers De geluiden waren zacht, alsof iets naar boven sloop, waardoor hij zich er beter op richtte en kon onderscheiden dat het Sara was in haar wolvenvorm, een zucht verliet zijn lippen en hij schudde zijn hoofd. Irritant mens, of nu demon, was het toch ook. Hij ging recht op zitten, greep het hoge voeteneind vast en sprong erover heen door zich er eigenlijk overheen te trekken en zijn voeten onder zijn lichaam door te steken. Hij landde zachtjes en liep naar de deur, opende die en leunde tegen de deurpost terwijl hij naar beneden keek, naar haar. "So, instead of the big bad wolf who gets a visit by little red riding hood, the little bad wolf comes to visit the big demon?" Hij trok een wenkbrauw op bij zijn woorden.
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 16:42:34 GMT
Post by Sara Gather on Sept 8, 2014 16:42:34 GMT
Sara Gather
Ze sloot haar ogen rustig en luisterde naar de geluiden die uit zijn kamer kwam waarbij ze dus merkte dat hij naar de deur toeliep. Ze vond het niet erg, hij deed maar. Ze opende haar ogen pas toen hij wat begon te zeggen en keek wat naar hem op. Sounds like a lovely fairytale, no? Ze legde haar kop weer op haar poten neer en keek vanuit haar ooghoeken nog wel naar hem. Can't sleep the first night in a new place. I'm not a bad wolf by the way. Ze sloot haar ogen nu weer even aangezien ze wel moe was, ze geeuwde even waarna ze haar ogen toch maar weer opende om hem weer aan te kijken om niet helemaal respectloos te zijn tegenover hem.
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 16:47:10 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 8, 2014 16:47:10 GMT
Evan Garthers Hij had zijn armen over elkaar geslagen en rolde even met zijn ogen. "As long as you're a demon, you're bad, face that," klonk hij waarna hij op zijn hurken ging zitten om op haar hoogte te komen, hij keek haar strak aan en grinnikte zachtjes, schudde zijn hoofd. "Fuck off to your room, you're like some pathetic dog that needs attention. I hate that," klonk hij dan kil en stond op, hij duwde haar met zijn voet opzij en liep zijn kamer in om de deur achter zich te sluiten.
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 16:52:28 GMT
Post by Sara Gather on Sept 8, 2014 16:52:28 GMT
Sara Gather
Ze keek hem weer aan en al ze met haar ogen kon rollen had ze dat ook wel gedaan. Ze snoof even, wat haatte hij niet? Ze liet zich opzij duwen, al nam ze al snel haar plaatsje weer in voor zijn deur. Ze wilde niet naar haar kamer, hij had pech als hij dacht dat ze zijn bevelen ging opvolgen. Ze rolde zich tot een bolletje voor zijn deur en sloot haar ogen weer rustig. Ze wilde ook wel nog steeds aandacht krijgen, ze voelde zich nog altijd ongeliefd en een stuk schroot, maar ze probeerde het telkens weg te drukken door zich wat sterker op te stellen. Ze lag dicht genoeg om zijn ademhaling te horen, en dat was fijn genoeg voor haar om te weten dat ze werkelijk niet alleen was in het huis.
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 17:34:30 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 8, 2014 17:34:30 GMT
Evan Garthers Hij was naar zijn bed gelopen, maar had de geluiden wel gehoord waardoor hij snoof en zijn ogen sloot, hij hield de brug van zijn neus vast tussen zijn duim en wijsvinger. Mensen die tot demonen waren gemaakt hielden hetzelfde karakter, negen van de tien keer, natuurlijk. Bloed irritant was het, wie dacht ze wel niet dat ze was? Voor zijn kamer liggen alsof ze een of ander schoothondje was dat op de kamer was gezet. Bij wijze van spreken kon ze met haar grootte vergeleken met die van hem wel als schoothondje dienen. Hij zuchtte zacht, liep naar zijn deur toe en opende die weer waarna hij haar een flinke trap gaf zodat ze tegen de muur knalde, maar voordat hij maar een beweging extra kon maken schoot Ansley al tussen hen in. "Back to your room," histe de man waarop Evan hem opzij duwde en Sara in haar nekvel ophield. "He will be your little petfriend, aye? I'm not, so fucking move away," histe hij waarna hij haar weer losliet en naar zijn kamer liep, hij sloot de deur met een luide klap waarna hij op zijn bed ging liggen. Ansley draaide zich naar Sara om en zuchtte zachtjes. "Poor girly."
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 18:20:37 GMT
Post by Sara Gather on Sept 8, 2014 18:20:37 GMT
Sara Gather
Ze was gewoon blijven liggen, al merkte ze wel hoe hij weer naar de deur kwam en zette zich al schrap voor de trap waardoor ze zich iets minder bezeerde. Toch ging er een flinke pijnscheut door haar lichaam heen, maar ze gaf geen kick. Ze keek op en zag Ansley al tussen hen in staan, maar veel kon het niet maken aangezien ze vrij snel ook alweer werd opgenomen aan haar nekvel en weer neer werd gegooid na zijn woorden. Ze kwam verkeerd terecht op haar linker voor poot, maar weer gaf ze geen kick. Ze kroop weer recht op drie poten en ging weer voor zijn deur liggen, haar kop op haar goede poot en de andere wat opzij zodat ze er geen last van had. Als ze had kunnen huilen in deze vorm had ze dat vast gedaan, maar ze verborg het liever zo veel mogelijk wat haar vrij goed afging. Ze hoorde de woorden van Ansley waardoor ze enkel even opkeek en dan haar kop weer neerlegde. Misschien was het best maar om het op te geven, ze kreeg er toch niets goed mee gedaan. Ze hield haar ogen open nu, klaar om recht te springen moest hij weer naar de deur komen om een trap te kunnen ontwijken, ze wilde niet meer slapen..
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 18:35:39 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 8, 2014 18:35:39 GMT
Evan Garthers Ansley ging op een knie bij haar zitten en heelde haar poot maar, ze moest normaal kunnen doen toch? Een zucht verliet zijn lippen. "You're a stubborn little kiddo," fluisterde hij zachtjes en aaide even door haar vacht waarna hij ging staan. "If you really want to make sure you won't get hurt and get a night of sleep, the darkness is a good idea," hij wees naar Evan zijn kamer. Aangezien de kamer helemaal zwart was en het wel een logische verklaring was. Een zachte zucht verliet zijn lippen waarna hij zich omdraaide om weg te lopen. "He's a tough nut to crack, Sara, even I haven't succeeded yet."
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 20:26:16 GMT
Post by Sara Gather on Sept 8, 2014 20:26:16 GMT
Sara Gather
Ze keek weer even op naar hem toen hij haar poot heelde en gaf hem een lik over zijn arm toen hij door haar vacht aaide. Kon haar het schelen dat ze eigenlijk een mens, nou ja, demon was. Ze luisterde naar zijn woorden toen hij weer op stond en keek even naar de deur, maar dat leek haar nou niet bepaald een goed idee. Als hij het al niet kon uitstaan dat ze aan de deur lag, wilde ze niet weten wat er zou gebeuren als ze in zijn kamer zelf lag. Ze hief haar kop weer even toen hij wegliep en nog wat zei waarna ze haar kop maar weer neerlegde en een beetje rondkeek. Ze bleef op haar hoede, hield zich heel stil en luisterde naar elk geluid in het huis, naar Ansley die wegliep, naar Evan die ademde. Het zou haar wel lukken uiteindelijk, dat hoopte ze althans maar, als het Ansley al niet lukte.. Ze legde haar hoofd maar weer wat beter op haar poten en staarde een beetje naar de lege gang, ademde heel stil om geen geluid te maken, om Evan niet te storen, om niet weer een trap te krijgen. Ze wilde ook Ansley niet irriteren door zich beneden te gaan leggen, niet na hoe behulpzaam hij al was geweest om haar hachje te redden van Evan.
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 20:34:07 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 8, 2014 20:34:07 GMT
Evan Garthers De man was beneden weer teruggegaan naar zijn oude, vertrouwde hondenvorm en was op de bank gaan liggen. Een zacht zuchtje kwam van hem vandaan waarna hij wat wegdoezelde, net niet in slaap, maar ook niet echt wakker. Hij hoorde alles en kon in een keer reageren als het moest, maar zover het niet hoefde kon hij niet bewegen. Evan lag boven nog altijd op bed, op zijn buik, zijn ogen waren gesloten en zijn gezicht was in het kussen gedrukt. Een geƫrgerde zucht verliet zijn lippen. Slaap, het zou hem maar bekend zijn. Maar nee, het koste hem alle moeite van de wereld om in slaap te vallen. Om zijn gedachten zo tot rust te krijgen dat hij kon slapen, dat hij niet constant aan dingen dacht, dat hij niet constant uitrekende en bekeek wat hij moest doen en hoelang dat zou duren. Hij gooide het kussen naast hem weg. Wilde hij een keer slapen, kon het niet en lag Sara ook nog eens, nog altijd, voor zijn deur. Hij snapte haar niet, hij wilde haar niet snappen. Hij wilde haar zo snel mogelijk weghebben maar het zou langer duren als het heel de tijd zo zou gaan. Hij had geen geduld meer met haar en het irriteerde hem mateloos, zijn geduld was op en wanneer zijn geduld op was ging hij weg, opzoek naar iemand bij wie hij weer geduld had. Maar nu zat hij aan haar vast en hij wist er niet precies meer mee wat te doen en de irritatie dat het hem bracht was ongelofelijk.
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 21:14:51 GMT
Post by Sara Gather on Sept 8, 2014 21:14:51 GMT
Sara Gather
Ze sloot haar ogen nu toch af en toe, al raakte ze nu ook gewoon echt niet meer in slaap eigenlijk, uit angst dat ze een verschrikkelijke wake-up call zou hebben als Evan weer wat deed. Ze slikte even en opende haar ogen nu maar weer, luisterde naar alle geluiden uit zijn kamer en hoorde hem zuchten, een kussen weggooien. Ze keek even naar zijn deur en keek op naar zijn klink, al duwde ze het idee ook meteen weer weg. Ze kon natuurlijk ook altijd weglopen van hier, maar ze zou het nog geen dag uithouden. Ze hoorde zijn gedachten zo af en toe, en kon er ook maar nergens wat positiefs in terug vinden over haar. Het was hopeloos. Ze kroop overeind, al ging ze dan ook maar weer liggen. Ze wilde niet naar haar kamer, ze wilde Ansley niet tot last zijn, en ze wilde weer weg van Evan. Ze stond maar weer op en sloop dan maar naar de badkamer die een beetje centraal lag. Ze legde zich daar voor de douche neer en legde haar kop maar weer op haar poten. Het hielp niet om te slapen, dus slaap zou ze niet vatten vannacht.
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 21:46:22 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 8, 2014 21:46:22 GMT
Evan Garthers Hoe zachtjes ze soms ook bewoog, hij hoorde haar duidelijk door zijn gedachten heen galmen. De geluiden achtervolgden hem nog enkele seconden waarna ze steeds verder weg leek te gaan, hij liet zijn ogen even oplichtten op haar locatie te kunnen bepalen. De badkamer? Hij trok een wenkbrauw op en hief zijn hoofd, met een zucht sprong hij uit bed en liep zijn kamer uit, hij haalde zijn handen weer door zijn haren heen, het was de zoveelste keer geweest en het zat helemaal door de war. Zijn weg naar de badkamer was kort, toen hij daaraan kwam keek hij op haar neer. "Your muscles will get sore like that," klonk hij, doelend op de koude tegelvloer waar ze op lag. Hij ging op zijn hurken naast haar zitten en legde zijn armen op zijn bovenbenen. "Come on then, moron," mompelde hij en stond op waarna hij naar zijn kamer terugliep maar haar nog even mee had gewenkt, hij mocht dan harteloos zijn, hij had geen zin in iemand die heel de tijd klaagde over spierpijn. Daarnaast moest ze goed soepel zijn om morgen weer flink te kunnen trainen en dat ging niet op zo'n koude vloer. Hij was weer op zijn bed gaan liggen, op zijn buik met zijn hoofd in het kussen gedoken.
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 22:02:15 GMT
Post by Sara Gather on Sept 8, 2014 22:02:15 GMT
Sara Gather
Ze staarde een beetje naar de tegels van de vloer en van de muren, tot ze beweging hoorde en haar ogen ook meteen naar de deuropening schoten. Ze zag al snel Evan verschijnen in de deur en een rilling schoot door haar lichaam heen, tot hij begon te praten, toen trok de angst toch alweer wat weg. Ze hief haar hoofd naar hem toen hij naast haar kwam te zitten en stond zelf nu ook maar op toen hij haar nog even wenkte, haar staart tussen haar benen en haar hoofd toch wat laag. Ze liep mee zijn kamer nu in en ging even op haar achterste poten staan om de deur dicht te trekken met haar voorste poten. Ze legde zich dan rustig neer naast zijn bed en legde haar kop weer op haar voorste poten. De houten vloer voelde veel fijner aan dan de tegels in de badkamer. Ze rekte zich nog even uit en nestelde zich dan rustig in elkaar om zichzelf ook weer wat warm te houden. Het was ook best warm in de kamer waar ze dan ook weer blij mee was. Ze keek even op naar hem om hoe hij op zijn bed lag, maar ze sloot haar ogen vrij snel weer, ze hoopte nu wel wat te kunnen slapen.
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 22:25:54 GMT
Post by Mary-Anne Rogers on Sept 8, 2014 22:25:54 GMT
Evan Garthers Een zucht verliet zijn lippen zacht en gedempt door het kussen, hij ging op zijn zij liggen, zijn rug naar Sara toe gekeerd. Hij lag nog altijd boven de dekens aangezien het hem te warm zou zijn om onder de dekens te liggen. Voor nu was het huis nog wel lekker warm, maar elk voordeel had zijn nadeel en een mooi oud Victoriaans huis bracht weinig isolatie met zich mee. Hoewel het hem niet echt uit zou maken kon hij nog altijd ziek worden, en dan was het altijd wat minder om in zo'n koud huis te wonen. Zijn blik gleed over zijn schouder heen naar Sara, hij schudde zijn hoofd en ging weer goed liggen, had zijn arm onder zijn kussen gelegd en zuchtte zacht. Met haar op een kamer liggen, het moest niet gekker worden. Gelukkig lag ze niet in zijn bed, ten eerste was dat hem veel te warm en ten tweede wilde hij haar niet meer in bed hebben, sowieso niet op een vriendschappelijke 'kom maar bij mij in bed slapen,' manier. Hij keek even naar het warm, er schemerde heel vaag nog wat maanlicht door, maar het bracht niet veel met zich mee. De kamer was nog altijd donker, dus sloot hij zijn ogen maar weer omdat dat toch meer nut had.
|
|
|
Halo
Sept 8, 2014 22:33:41 GMT
Post by Sara Gather on Sept 8, 2014 22:33:41 GMT
Sara Gather
Ze bleef nu rustig op zijn vloer liggen naast zijn bed en verlegde zich nog heel even waarna ze zich weer tot een bolletje rolde en haar ogen weer sloot om slaap te kunnen vatten. Ze wist zelf ook wel dat hij niet had bedoeld bij hem in bed, en daarom deed ze het ook gewoon niet, als ze nou in mensenvorm wasgeweest had ze er nog over nagedacht, maar ze wist wel dat het niet fijn was met een bed vol haar te zitten. Ze geeuwde nog even waarna e haar ogen werkelijk sloot en zich langzaam in slaap liet zakken. Zolang ze maar veilig en warm was, en zolang er tijdelijk maar iemand bij haar was. Ze zou morgen haar best doen met het trainen, ze wilde zich bewijzen, ze wist nog niet hoe, maar ze wilde het gewoon. Ze haalde nog eens dep adem voor ze werkelijk wat verder in slaap viel. Ze zag wel hoe het allemaal uitdraaide uiteindelijk, ze zou hier ook geen gewente van maken. Ze zou morgen vast toch weer naar haar eigen kamer weer gestuurd worden, en dat moest dan maar.
|
|