|
Post by joshua on Aug 12, 2013 21:58:34 GMT
Hij slikte en keek nog even om, en sprong toen ook en begon te rennen achter de anderen aan. Mensen herkenden hun niet, en dat moest ook maar niet, zeker door hun brandmerken zou iedereen kunnen zien dat ze slaven waren. Daarom had hij ook gehoopt op geen brandmerken. Hij hoorde nog net Brayden roepen dat ze hun moesten gaan zoeken, dus ze moesten nu gewoon vlug zijn, de bossen in, en hun zo goed mogelijk verstoppen. Hij slikte even terwijl hij door rende, en niet moest opvallen. Hij zou opvallen met zijn brandmerk op de wang, dat viel natuurlijk direct op.'' Naar de bossen.'' riep hij even naar hun, maar natuurlijk wel op zo'n volume dat het op het schip niet te horen viel. Ze waren vrij.. voor nu dan..
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 12, 2013 22:06:02 GMT
Ze begon zachtjes te hijgen, ze had echr heel weinig conditie. "Nee," hijgde ze zachtjes. "De bossen zijn te voorspelbaar, ik ken hier mensen, mijn oom en tante om precies te zijn daar kunnen we heen," hijgde ze nog altijd terwijl ze alweer begon ze rennen, richting de dure huizen op dit eiland. Ze herkende het huis van haar tante en oom meteen als ze herlt zag. Ze moesten opschieten, anders was alles voor niets geweest.
|
|
|
Post by joshua on Aug 12, 2013 22:13:13 GMT
hij slikte, hij vond het idee niet geweldig.. hij wist niet hoe de mensen waren..'' Ga jij daar maar heen.. Wij kunnen dat niet doen, wat als ze ons verlinken..'' sprak hij enkel en rende nog een stukje achter haar aan, maar zou zometeen wel afwenden een andere richting in.'' het spijt me, maar ik wil mijn familie beschermen.. ik wil niet terug naar Brayden.'' sprak hij rustig en keek haar aan.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 12, 2013 22:18:50 GMT
"Waarom zouden ze jullie verlinken?" Sprak ze verbaasd. "Als ze jullie verlinken hebben ze mij ook zo gevonden. Sowieso is alles in huis beter dan de bossen. Ik denk dat jullie na een half jaar ook weleens zin hebben in kip of ander vlees en voldoende drinken," sprak ze glimlachend tegen hen. "Trouwens, er is geen discussie mogelijk jullie gaan gewoon mee, al is het alleen maar om jullie op te frissen en een normale maaltijd te eten."
|
|
|
Post by joshua on Aug 13, 2013 7:35:41 GMT
hij slikte. Moest hij haar nu vertrouwen op haar woord? moest hij de mensen geloven? hij wou het wel, maar hij wist niet of hij het wel moest doen De woorden waren aanlokkelijk, voor zijn broertje zou het perfect zijn, die moest aan sterken, even als zijn lieve zusjes. HEm kon hij nog niet veel schelen.'' Oke, maar als ik een ding merk, zijn wij weg, Isabelle. Ik wil mijn familie niet weer terug op dat schip. En als hij ons nu vind, worden we zeker hard gestrafd.'' sprak hij en begon haar nu te volgen richting de huizen, maar zenuwen bekropen hem enorm.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 13, 2013 8:20:30 GMT
"Er gaat niks gebeuren, anders kom ik ook terug op dat schip en denk je dat ik dat wil," sprak ze glimlachend terwijl het niet als vraag bedoeld was. Ze begon weer te rennen richting de huizen, het huis van haar tante en oom zoekend. Die had ze vrij snel gevonden, niet dat het raar was, als klein meisje kwam ze hier namelijk vrij vaak. Ze klopte aan en vrij snel open gedaan en zette ze haar nette accent weer op. 'Goedendag, wilt u tegen Mevrouw en meneer Moi zeggen dat haar nichte Isabelle Moi er is," sprak ze vriendelijk. Het dienstmeisjes trok een vies gezicht maar kniktw toen. Vrij snel kwam haar tante aanlopen die haar kort omhelsde en vroeg wat er was gebeurd waarna ze hen allemaal binnen liet.
|
|
|
Post by joshua on Aug 13, 2013 8:26:50 GMT
Joshua volgde haar, maar voelde zich niet prettig toen hij haar tante zag, oke, van werkelijke afkomst was hij ook een edele, altijd al geweest, tot het overlijden van zijn ouders. Hij slikte en haalde Theodore nu rustig bij hem onder de mantel vandaan, die even angstig keek naar waar ze waren, en helemaal tegen zijn broer aan kroop, en toch zachtjes begon te huilen, die dacht dat ze alsnog als slaafje moesten handelen bij deze mensen. Joshua suste zijn broertje terwijl hij hem volgde.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 13, 2013 8:35:05 GMT
Ze keek kort om naar Joshua en de kinderen en glimlachte. "Als slaven op een schip gestopt," mompelde ze zachtjes. "Wat verschrikkelijk!" Riep haar tante. "Kom maar jullie, ze maken wel een warm bad voor jullie en jullie krijgen wat te eten," sprak ze glimlachend. "Francis! Maak even 5 warme baden klaar!" Riep haar tante. "Daarna keek ze kort naar de kinderen. "Ondertussen krijgen jullie wat te eten en te drinken."
|
|
|
Post by joshua on Aug 13, 2013 8:40:58 GMT
Hij luisterde naar de vrouw en hij slikte.'' Dat is vriendelijk vrouwe, maar dat hoeft echt niet.. De veiligheid voor mij en mijn familie is mij al heel veel waard.'' Sprak hij bescheiden en keek naar zijn zusjes, die net zoals Theodore momenteel ene beetje bij hun broer begonnen rond te hangen, angstig, en alleen Joshua stond er momenteel zelfverzekerd bij. die probeerde zich sterk te houden voor zijn broertje en zusjes. Dat was na zijn idee zijn rol die hij moest spelen. Want hun waren niets zonder hun broer, en hij niets zonder hen.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 13, 2013 8:54:10 GMT
"Je kunt hier toch niet rond blijven lopen zonder eten en drinken?" Sprak ze vriendelijk. Isabelle had hier een nicht van 18 rondlopen en een neefje van 6, waar die precies rondliepen wist ze niet maar die zouden straks wel komen. "Jullie gaan de eerste maaltijd gewoon mee eten en dan kun je altijd nog kiezen om niet te eten," sprak haar tante vriendelijk. "We wilden toch net gaan eten en in ieder geval jullie zien er uit of jullie al een hele tijd niet gegeten hebben," glimlachte ze. "Isabelle, jij weet de weg wel, ik ben alvast naar de eetzaal." Isabelle draaide zich om en keek naar Joshua. "Waarom niet?" Vroeg ze toen.
|
|
|
Post by joshua on Aug 13, 2013 9:05:43 GMT
Hij luisterde naar de vrouw, maar kon het echt niet aan nemen eigenlijk. Hij keek nu naar haar en zuchtte even.'' k vertrouw haar niet volledig, ik ben bang mijn familie in gevaar te brengen. Ik heb eerder mensen vertrouwd, en dat is niet goed afgelopen zoals je weet..'' sprak hij rustig en keek haar aan.'' Ik weet gewoon niet of ik het dit keer kan vertrouwen, ik wil mijn broertje en zusjes nu graag veilig hebben. Als ik gevangen word, vind ik dat niet erg, maar hun verdienen veel beter.''
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 13, 2013 9:19:43 GMT
"Je mag het van mij zelf weten maar laat fie kinderen ook zelf beslissen of ze wat willen eten. Ik zat zelf 2 dagen op dat schip en ik wheb nou al honger, laat staan jullie," sprak ze. Daarna pakte ze zikn hand vast en trok hem mee naar boven waar ze de kamer van haar neefje inliep. Daar had je namelijk perfect zich op de haven. "Kijk, het schip ligt er nog en Braydebln staat daar gewoon. Ga je nu mee eten?" Vroeg ze toen zachtjes.
|
|
|
Post by joshua on Aug 13, 2013 9:26:46 GMT
Hij slikte en keek naar haar en voelde hoe hij mee getrokken werd, waardoor de kap van zijn hoofd liep, en zijn brandmerk, wat flink aan het ontsteken was, zichtbaar werd. Hij keek naar het schip en zag brayden stan die momenteel flink aan het schreeuwen was, zover je kon zien, en de mannen die nu wapens gereed hielden en het schip begonnen te verlaten. Hij keek naar haar en slikte even.'' je hebt gelijk..'' sprak hij en zuchtte even.'' wij hebben al tijden honger, maar verbergen het omdat we nooit meer krijgen dan een hompje brood, en soms zelfs helemaal niets.'' sprak hij en keek naar haar.'' ik zal je tante moeten vertrouwen.. Je hebt gelijk..''
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 13, 2013 10:02:06 GMT
"Je kunt toch niks anders doen dan hier binnen zitten. Waarschijnlijk lopen ze hier een paar dagen rond en geven ze het op," sprak ze glimlachend toen ze de mannen van het schip zag komen. "En je moet echt even naar dat brandmerk laten kijken het is echt heel erg aan het ontsteken," sprak ze zachtjes. "Mooi, je hebt hier zo veel eten als je wil dus doe dadelijk alsjeblieft niet moeilijk dat je het niet gepast vind om veel te eten," sprak ze zachtjes. "Komen jullie mee? Dan gaan we wat eten," glimlachte ze terwijl ze de kamer al uitliep. "Je kunt hier trouwens altijd binnen lopen, vind mijn neefje niet erg en zo kun je het schip altijd zien liggen," sprak ze vriendelijk.
|
|
|
Post by joshua on Aug 13, 2013 12:32:02 GMT
Hij keek haar aan en slikte.'' tenzij mensen ons hebben gezien, dan duurt het niet zo lang meer.'' Sprak hij en keek haar aan.'' En ik denk dat het langer gaat duren, Isabelle. Jij kent Brayden niet. Niet goed althans. Er gaan nu zo'n 175 goudstukken door zijn neus heen, en hij gaat echt niet rusten voor hij ons heeft, en zijn geld.'' sprak hij rustig en keek haar aan terwijl hij nu rustig mee begon te lopen. Hij hield zijn broertje op zijn arm, die kon nog steds niet goed zelf lopen.'' mijn Brandmerk is momenteel niet mijn grootste probleem.'' sprak hij en keek haar even aan.'' Zolang jij en mijn familie veilig is, is alles wel welletjes.''
|
|